Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania U. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 12 lutego 2013 roku nr (...)

w sprawie U. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się U. Z. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 1 grudnia 2012r. na okres dwóch lat.

Sygn. akt IV U 308/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 21 listopada 2013 roku

Decyzją z dnia 12 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił U. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 6.02.2013 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła U. Z. , domagając się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona podniosła, iż zaskarżona decyzja jest dla niej krzywdząca, niezgodna ze stanem faktycznym, gdyż cierpi między innymi na schizofrenię paranoidalną, która to choroba czyni ja niezdolną do podjęcia pracy zarobkowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej ZUS, brak podstaw do uznania ubezpieczonej za niezdolną do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, a odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

U. Z. urodziła się dnia (...) Ubezpieczona posiada wykształcenie średnie, pracowała jako pracownik biurowy.

W okresie od 30.07.1996 r. do 31.08.2001 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, następnie w okresie od 1.09.2001 r. do 30.11.2010 r. z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a w okresie od 1.12.2010 r. do 30.11.2012 r. ponownie rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Dowód: - akta ZUS

W dniu 30.11.2012 r. ubezpieczona złożyła wniosek do ZUS o ustalenie prawa do renty.

Zarówno orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 3.01.2013 r., jak i orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 6.02.2013 r. nie została uznana za osobę niezdolną do pracy. Wobec powyższego, zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił odwołującej się prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Od tej decyzji ubezpieczona złożyła odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującej się stwierdzono: - schizofrenię paranoidalną w wywiadzie,

- organiczne zaburzenia zachowania i osobowości,

- bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa,

- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego.

Badana od 1996 r. pozostaje w systematycznym leczeniu psychiatrycznym z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej.

W obrazie klinicznym bez objawów wytwórczych, kontakt utrudniony, dziwaczna, z dużym poczuciem choroby, teatralna, obecne cechy agrawacji uwarunkowane osobowościowo, nastrój obojętny, somatyzacja objawów. Badana potwierdza uporczywe halucynacje głosowe. Badanie psychologiczne z 2011 r. potwierdza zmiany organiczne w OUN.

Odwołująca od kilku lat cierpi na dolegliwości bólowe kręgosłupa, nieleczone. Ruchomość kręgosłupa jest prawidłowa, próba Romberga ujemna, objawy rozciągowe ujemne, siła mięśniowa prawidłowa, chód prawidłowy, nie stwierdza się zaników mięśni, odruchy głębokie w kończynach górnych i dolnych są symetryczne.

Obecny stan psychiczny pozwala uznać ubezpieczoną za częściowo niezdolną do pracy, okresowo na 2 lata od daty ustania poprzednio pobieranego świadczenia, tj. od dnia 1.12.2012 r

.

Dowód: - opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 23.08.2013 r. – k. 8-9,

- opinia sądowo – lekarska z dnia 24.09.2013 r. – k. 16-18,

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, podzielił wnioski płynące z opinii biegłych z zakresu psychiatrii i neurologii uznając, iż zawierają one kompleksową i wyczerpującą ocenę stanu zdrowia odwołującej się, a nadto uwzględniają wpływ wszystkich rozpoznanych u niej schorzeń na jej zdolność do pracy. Sąd uznał, iż charakterystyka schorzeń została przez biegłych oceniona prawidłowo z punktu widzenia zasad logiki, przy wykorzystaniu wiedzy specjalistycznej, popartej doświadczeniem zawodowym. Zważyć przy tym należy, iż opinie zostały wydane przez biegłych sądowych o specjalnościach adekwatnych do schorzeń zdiagnozowanych u opiniowanej, zaś opiniujący swe ustalenia i wnioski wywiedli po bezpośrednim badaniu oraz szczegółowej analizie całości dokumentacji medycznej złożonej w aktach sprawy.

Opinie biegłych spełniły nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art. 278 kpc i art.285 kpc., zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Organ rentowy nie zgłaszał zarzutów do opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art.57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonej mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jej dolegliwościami, tj. z zakresu psychiatrii i neurologii.

Z opinii tych wynika, iż ubezpieczona cierpi na: schizofrenię paranoidalną w wywiadzie, organiczne zaburzenia zachowania i osobowości, bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego.

Badana od 1996 r. pozostaje w systematycznym leczeniu psychiatrycznym z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej.

W obrazie klinicznym bez objawów wytwórczych, kontakt utrudniony, dziwaczna, z dużym poczuciem choroby, teatralna, obecne cechy agrawacji uwarunkowane osobowościowo, nastrój obojętny, somatyzacja objawów. Badana potwierdza uporczywe halucynacje głosowe. Badanie psychologiczne z 2011 r. potwierdza zmiany organiczne w OUN.

Obecny stan psychiczny pozwala uznać ubezpieczoną za częściowo niezdolną do pracy, okresowo na 2 lata od daty ustania poprzednio pobieranego świadczenia, tj. od dnia 1.12.2012 r

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującej się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres dwóch lat od dnia 1.12.2012 r., tj. od dnia zaprzestania pobierania uprzednio przyznanego świadczenia, biorąc za podstawę powołane przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.

SSR (del) Jacek Liszka

(...)

-

(...)

-

(...)

- (...)