Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariusz Broda

Sędziowie: SO Elżbieta Ciesielska (spr.)

SO Teresa Strojnowska

Protokolant: protokolant sądowy Iwona Cierpikowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2013 r. sprawy

z wniosku J. K.

z udziałem A. K.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 4 września 2012 r., sygn. akt VII Ns 668/10

postanawia: zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie 3 (trzecim) w ten tylko sposób, iż termin płatności drugiej raty ustalić na okres czterech miesięcy zamiast na okres sześciu miesięcy w terminie od uprawomocnienia się postanowienia oraz w punkcie 6 (szóstym) w całości w ten sposób, iż postanawia nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 430,03 (czterysta trzydzieści 03/100) złotych z zaliczki uiszczonej przez A. K. zaksięgowanej pod pozycją S.. (...); w pozostałym zakresie apelację oddalić i stwierdzić, że wnioskodawczyni i uczestnik ponoszą każde we własnym zakresie koszty postępowania apelacyjnego.

II Ca 869/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 września 2012r. Sąd Rejonowy w Kielcach w punkcie 1. ( pierwszym) ustalił, iż w skład majątku wspólnego wnioskodawczyni J. K.i uczestnika A. K.wchodzi: a) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego przy ulicy (...)w K.wraz z wkładem budowlanym pozostające w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej(...)b) samochód osobowy marki O. (...)rok produkcji 1999; w punkcie 2. ( drugim) dokonał podziału majątku wspólnego zgromadzonego w trakcie trwania małżeństwa stron w ten sposób, że: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego opisane w punkcie 1a przyznał na wyłączną własność J. K., zobowiązując A. K.do opróżnienia tegoż lokalu i wydania go wraz z kluczami wnioskodawczyni w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia, zaś samochód opisany w punkcie 1b przyznał na wyłączną własność A. K.; w punkcie 3. (trzecim) zasądził od J. K.na rzecz A. K.kwotę 158 792,85 zł. wskazując , iż 83 196,15 to kwota z tytułu spłaty z udziału w majątku wspólnym , a kwota 75 596,70 zł. to należność z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez A. K.z majątku osobistego na majątek wspólny, oraz rozłożył płatność kwoty 158 792,85zł na dwie raty: - pierwszą w kwocie 60 000złotych płatną w terminie miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia, i drugą w wysokości 98 792,85zł. płatną w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności poszczególnych rat; w punkcie 4.( czwartym) wartość majątku wspólnego Sąd ustalił na kwotę 261 989,00zł. Nadto w punkcie 5.( piątym) zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 785zł. tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania i orzekł , iż pozostałe koszty ponoszą we własnym zakresie, zaś w punkcie 6. (szóstym ) nakazał pobrać od A. K.na rzecz Skarbu Państwa z zasądzonego na rzecz uczestnika w punkcie 3 roszczenia kwotę 430,03zł. tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych:

J. K.z domu B.i A. K.zawarli związek małżeński w dniu 3 sierpnia 2002r. Małżeństwo ich zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 17 marca 2010r. wydanym w sprawie o sygn. I c 3175/09. Małżeństwo zostało rozwiązane bez orzekania o winie stron. Sąd pozostawił władzę rodzicielską nad małoletnim synem stron P. K. (1)obojgu rodzicom , zaś miejsce pobytu dziecka ustalił przy matce. Wyrok orzekający rozwód uprawomocnił się w dniu 8 kwietnia 2010r. i z tym też dniem ustała pomiędzy małżonkami ustawowa wspólność majątkowa. Sąd ustalił , iż w toku trwania związku małżeńskiego na mocy umowy notarialnej zawartej w dniu 27 listopada 2002r. małżonkowie K.nabyli od G.i R.małżonków J.spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobach spółdzielni Mieszkaniowej (...)w K., o powierzchni 58,12m ² składające się z trzech pokoi, kuchni, łazienki , WC i przedpokoju. za cenę 80 000zł. Mieszkanie to znajduje się w czteropiętrowym bloku wielorodzinnym na pierwszym piętrz., a jego aktualna wartość ustalona została w oparciu o opinię biegłego na kwotę 251 989, 00zł. Zakup przedmiotowego mieszkania w 30%, jak ostatecznie zgodnie ustaliły strony , sfinansowany został ze środków pochodzących z majątku osobistego uczestnika , zaś w 70% ze środków wspólnych. Aktualnie w przedmiotowym mieszkaniu zamieszkuje A. K., który po ustaniu wspólności nie czynił na tę substancję mieszkaniową żadnych nakładów. Sąd Rejonowy ustalił nadto, że w skład majątku dorobkowego stron, podlegającego podziałowi, wchodzi samochód osobowy marki O. (...)z 1999r, znajdujący się w posiadaniu uczestnika, którego aktualna wartość wynosi 10 000zł.

Wnioskodawczyni J. K.jest zatrudniona w szkole jako główny księgowy. Z tego tytułu uzyskuje miesięczny dochód w kwocie 2 700zł. netto. Wraz z 6,5 letnim synem P.zamieszkuje obecnie u swoich rodziców w trzypokojowym mieszkaniu położonym na terenie osiedla(...)Ojciec wnioskodawczyni leczy się w związku z wykryciem u niego nowotworu. W związku z terapia , której jest poddawany nie powinien mieć kontaktu z małymi dziećmi i wymaga osobnego pokoju. Nadto do domu rodzinnego wnioskodawczyni często także przyjeżdża jej brat z trójką własnych dzieci. J. K.poza prawem do wspólnego lokalu mieszkalnego stron , nie posiada innego uprawnienia do jakiegokolwiek lokalu mieszkalnego. Syn stron we wrześniu 2012r. uczęszczał do zerówki przedszkolnej w Przedszkolu Samorządowym (...)ulicy (...)w K..

A. K. jest nauczycielem akademickim na Politechnice (...) i uzyskuje z tego tytułu dochód miesięczny w granicach 2 000zł. netto. Jest właścicielem nieruchomości położonej w S. zabudowanej domem wymagającym kapitalnego remontu. Matka uczestnika również mieszka w S..

W świetle tych ustaleń Sąd I instancji, uwzględniając stanowisko stron , iż samochód winien w wyniku podziału przypaść A. K.ze spłatą na rzecz J. K., przyznał uczestnikowi ten składnik majątku z obowiązkiem spłaty z tego tytułu na rzecz wnioskodawczyni kwoty 5000zł. Rozstrzygając zaś o tym kto powinien uzyskać prawo do mieszkania, Sąd I instancji , jako przesłankę nadrzędną, którą kierował się przy podejmowaniu tej decyzji wskazał zapewnienie prawidłowych warunków mieszkaniowych dla małoletniego syna stron, którego miejsce pobytu w wyroku orzekającym rozwód małżonków K.zostało określone jako miejsce pobytu matki. Zważywszy zatem na okoliczność , iż konflikt stron spowodował, że wnioskodawczyni wspólnie z synem wyprowadziła się z przedmiotowego mieszkania i z braku uprawnienia do innego lokalu mieszkalnego zmuszona była skorzystać z życzliwości swoich rodziców i zamieszać z dzieckiem wspólnie z nimi, pomimo choroby nowotworowej ojca i braku po temu sprzyjających warunków w mieszkaniu położonym w bloku , Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż zasadne jest przyznanie prawa do lokalu mieszkalnego położonego w K.na przy ulicy(...)wnioskodawczyni. Wskazując na dobro wspólnego małoletniego dziecka jako okoliczność przesądzającą o sposobie podziału mieszkania, zaznaczył , iż dochody obu stron są porównywalne i w zasadzie każde z nich ma warunki materialne, na to aby wynająć mieszkanie , zaznaczył jednak ,iż uczestnik jako właściciel dodatkowo nieruchomości położonej w S., może uzyskać dodatkowe środki na zakup czy wynajęcie innej nieruchomości celem zapewnienia potrzeb mieszkaniowych. Zatem, jak zaznaczył Sąd I instancji przyznanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego J. K.czyni zadość zasadom współżycia społecznego i jednocześnie nie będzie stanowić pokrzywdzenia uczestnika. Dochodząc do takiego wniosku Sąd miał także na uwadze , że wysokość spłaty jaką przy takim podziale uzyska A. K.niewątpliwie postawi go w korzystniejszej sytuacji w porównaniu do wnioskodawczyni co do możliwości finansowych zakupu innego mieszkania. Ustalając wysokość spłaty Sąd oparł się na ustaleniach dokonanych przez biegłego P. K. (2), który w sposób przekonywujący i czytelny dokonał wyliczenia wartości tego prawa na kwotę 251 989zł. oraz na ustaleniach stron co do wysokości nakładu na to prawo z majątku odrębnego uczestnika. Sąd Rejonowy zaznaczył przy tym , iż ustalenia biegłego, który ustosunkował się do wszystkich zarzutów i wątpliwości podnoszonych przez uczestnika są jego zdaniem rzetelne i wiarygodne. Szczegółowe rozliczenia Sąd Rejonowy przedstawił w pisemnych motywach zaskarżonego postanowienia (k. 161-162) wskazując, iż ostatecznie po przyznaniu na rzecz wnioskodawczyni spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, zaś na rzecz uczestnika samochodu osobowego marki O., J. K.winna wypłacić A. K.ogółem kwotę 158 792,85zł. na którą składa się spłata z prawa do lokalu w kwocie 88 196,15zł pomniejszona o kwotę 5000 zł. jaką uczestnik winien spłacić jej z tytułu przyznania mu samochodu , oraz równowartość nakładów jakie stosownie do zgodnego ustalenia stron miał poczynić na majątek wspólny uczestnik wyliczona na kwotę 75 596,70zł. Mając na uwadze wniosek J. K.o rozłożenie płatności zasądzonej od niej kwoty na 2 raty i odroczenie obowiązku opróżnienia lokalu przez uczestnika do 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia, oraz zważywszy na stosunkowo wysoką spłatę obciążającą wnioskodawczynię, przywołując stosowną regulacje prawną Sąd I instancji rozłożył wnioskodawczyni płatność kwoty 158 792,85zł. na dwie raty, ustalając płatność pierwszej w terminie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia , zaś drugiej w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Odroczył przy tym wykonanie obowiązku ciążącego na uczestniku tj. opróżnienia przedmiotowego lokalu mieszkalnego i wydania go wnioskodawczyni na okres 6 miesięcy.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania Sąd Rejonowy oparł na podstawie art. 520 par. 1 i 2 k.p.c. Przyjmując bowiem, iż udziały stron w majątku wspólnym były równe , należało zdaniem Sądu ustalić, że również w równym stopniu zainteresowani byli oni przedmiotowym postępowaniem i jego wynikiem . W konsekwencji zatem w równych częściach winni ponosić koszty niezbędne do jego prowadzeniem, na które składają się opłata od wniosku w kwocie 1000zł. i koszty związane z opracowaniem opinii przez biegłego w kwocie 1430,03zł. Sad stwierdził ponadto, że pozostałe koszty dotyczące udziału w postępowaniu każdy z nich winien ponosić we własnym zakresie. Uwzględniając zatem , iż wnioskodawczyni wyłożyła w toku trwania postępowania na ten cel kwotę ogółem 2000zł , a kwota 430,03 tymczasowo została wyłożona z sum Skarbu Państwa, dokonując rozliczenia tych kosztów zgodnie z powyżej wskazaną zasadą ( uzasadnienie k. 163) zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni zwrot kwoty 785zł., oraz nakazał pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 430, 03 zł.

Apelację od postanowienia wywiódł uczestnik zaskarżając postanowienie w całości, i zarzucając mu :

-obrazę prawa materialnego w postaci art. 46 k. r. i o. oraz art. 567 par. 3 k.p.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie w następstwie błędnego poczynienia ustaleń, iż składnikiem majątku wspólnego stron pozostaje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w K.przy ul. (...)bez uwzględnienia wydatkowanych już po ustaniu wspólności majątkowej wyłącznie przez uczestnika kosztów przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na sumę 918,93zł., które na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej(...)w K.wpłacił on w dniu 13 grudnia 2011r.,

- obrazę prawa procesowego w postaci art. 328 par. 2 k.p.c. poprzez zaniechanie wskazania w uzasadnieniu postanowienia ustalenia faktów, które Sąd uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł i przyczyn, dla których odmówił wiarygodności i mocy dowodowej zeznaniom uczestnika w zakresie jego możliwości majątkowych oraz jego sytuacji życiowej i mieszkaniowej,

- obrazę prawa procesowego w postaci art. 233 par. 1 k.p.c. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów w zakresie czasokresu opróżnienia lokalu przez uczestnika, a ponadto rozłożenia wnioskodawczyni zasądzonych należności na dwie raty,

- obrazę prawa procesowego w postaci art. 520 par. 2 k.p.c. poprzez zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwoty 785zł. oraz nakazanie pobrania od uczestnika na rzecz Skarbu Państwa kwoty 430,03 zł. mimo, iż uczestnik partycypował w kosztach postępowania poprzez dokonanie w dniu 18 maja 2012r. wpłaty sumy 1000zł. tytułem zaliczki na poczet opinii biegłego, której to Sąd orzekający nie uwzględnił przy rozstrzyganiu o kosztach.

Zważywszy na powyższe zarzuty apelujący wniósł o: zmianę postanowienia w zaskarżonej części poprzez uwzględnienie przy rozstrzyganiu aktualnych możliwości majątkowych oraz sytuacji życiowej i mieszkaniowej uczestnika przy uwzględnieniu okoliczności kosztów przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, a także rozstrzygnięcie o kosztach postępowania przy uwzględnieniu wydatkowanej przez uczestnika sumy 1000zł. w dniu 18 maja 2012r,. oraz o zasądzenie od wnioskodawczyni na rzecz skarżącego uczestnika kosztów postępowania odwoławczego,

ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kielcach przy uwzględnieniu kosztów postępowania odwoławczego.

SĄD OKRĘGOWY ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE:

Apelacja jest uzasadniona jedynie w nieznacznym zakresie tj. w części dotyczącej ustalenia terminu płatności na rzecz uczestnika przez wnioskodawczynię drugiej raty oraz w zakresie nie uwzględnienia w rozliczeniach dotyczących kosztów postępowania okoliczności iż, A. K. w toku postępowania uiścił zaliczkę w kwocie 1000zł na poczet wydatków związanych z opracowaniem przez biegłego opinii. W pozostałym zaś zakresie apelacja jako niezasadna podlegała oddaleniu.

Przede wszystkim zaznaczyć należy, że Sąd Okręgowy nie zgodził się z zarzutami podniesionymi w apelacji kwestionującymi przeprowadzoną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów, poczynione przez niego ustalenia oraz zarzutami naruszenie prawa materialnego w postaci art. 46 k.r. i o. w zw. z art. 567 par. 3 k.p.c. Zdaniem Sądu II instancji , Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, a przeprowadzona ocena dowodów nie usprawiedliwia zarzutu dowolności, gdyż nie wykracza ona poza granice zakreślone przepisem art. 233par. 1 k.p.c. i została poparta logicznymi argumentami. Ustalenia te w ocenie Sądu Okręgowego znajdują pełne potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Brak jest sprzeczności pomiędzy zebranym materiałem dowodowym, a ustaleniami poczynionymi na jego podstawie. Sprzeczność taka zachodzi wówczas, gdy powstaje dysharmonia pomiędzy dowodami zaoferowanymi przez osoby biorące udział w postępowaniu, a konkluzją do jakiej dochodzi Sąd. O sprzeczności zatem można mówić, gdy z dowodów wynika co innego niż zostało przyjęte, gdy pewne dowody nie zostały przy ocenie całokształtu okoliczności sprawy uwzględnione, gdy ustalenia Sądu nie są w ogóle lub dostatecznie potwierdzone albo gdy wreszcie pewne fakty bezpodstawnie zostały uznane za nieudowodnione. Tymczasem w przedmiotowej sprawie nieprawidłowość taka nie miała miejsca. Sąd Rejonowy omówił wszystkie dowody, na których oparł poczynione ustalenia i uzasadnił swoje przekonanie o ich wiarygodności. Omówienie to przedstawił w pisemnych motywach zaskarżonego postanowienia, wyjaśniając przy tym, iż nie zostały poddane analizie jedynie dowody w postaci zeznań świadków T. K. i H. B. , gdyż z uwagi na zgodny wniosek stron , iż należy przyjąć , że nakład uczestnika z majątku osobistego na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu stanowi 30% jego wartości, stało się to zbyteczne. Sąd przypomniał bowiem, że świadkowie ci zeznawali jedyni na okoliczność nakładów z majątku odrębnego na zakup tego prawa do majątku wspólnego. Stanowisko zaprezentowane przez Sąd Rejonowy jest poprawne i przekonywujące, a poczynione ustalenia wbrew twierdzeniom apelacji nie naruszają przepisu art. 46 k.r. i o. w zw. z art.567 par. 3 k.p.c. Sąd Okręgowy podziela w szczególności ustalenia poczynione w odniesieniu do wartości majątku dorobkowego stron , w tym w zakresie wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Podkreślić należy, iż biegły w opinii opracowanej dla potrzeb ustalenia aktualnej wartości rynkowej przedmiotowego prawa uwzględnił wszystkie okoliczności mające wpływ na tę wielkość , co w sposób wyczerpujący wyjaśnił w treści opinii podstawowej jak i na etapie ustosunkowywania się do podnoszonych przez uczestnika zarzutów. Z opinii tej nie wynika aby wydatek w kwocie 918,93zł poczyniony przez uczestnika w dniu 13 grudnia 2011r. , a zatem po ustaniu wspólności ustawowej , miał jakiekolwiek znaczenie dla zachowania przedmiotowego prawa , a w szczególności aby miał on wpływ na jego aktualną wartość rynkową, którą w ramach przedmiotowego postępowania obowiązany był ustalić Sąd . Dodatkowo podkreślić należy, że przed Sądem Rejonowym uczestnik nie zgłaszał żądania rozliczenia także tego nakładu czynionego z majątku osobistego na przedmiot współwłasności, dlatego też brak jest podstaw do czynienia zarzutu Sądowi I instancji, iż okoliczność tę pominął w swoich ustaleniach i rozważaniach. Zdaniem Sądu Okręgowego prawidłowo także w świetle poczynionych ustaleń faktycznych , które w pełni aprobuje i jako takie przyjmuje za własne, Sąd Rejonowy przyznał w drodze podziału majątku dorobkowego stron prawo do lokalu J. K.. Sąd Okręgowy w pełni podziela przywołaną na tę okoliczność przez Sąd I instancji argumentację . Orzekając o wspólnym mieszkaniu byłych małżonków , Sąd powinien wziąć pod uwagę przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej. Taką dyrektywę zawiera przepis art. 58 par.4 k.r. i o. Odstąpienie od tej zasady powinno być wyjątkowe i uzasadnione nie tylko względami czysto ekonomicznymi / por. postanowienie Sadu Najwyższego z 28 października 2005r. II CK 167/05 /. Sąd Okręgowy zgodził się także, co do zasady by obowiązek spłaty z majątku wspólnego i nakładów z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny byłych małżonków, ciążący na wnioskodawczyni rozłożyć na 2 raty w wielkości określonej w zaskarżonym postanowieniu. Nie zgodził jednak ze stanowiskiem Sądu Rejonowego , iż zasadnym jest odroczenie terminu płatności drugiej raty na okres 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia. W świetle poczynionych ustaleń dotyczących dochodów i sytuacji materialnej stron, oraz stanowisk skarżącego i wnioskodawczyni zaprezentowanych na terminie rozprawy bezpośrednio poprzedzającym wydanie zaskarżonego postanowienia, o ile za uzasadnione należy uznać rozłożenie płatności na dwie raty i ustalenie terminu wpłaty pierwszej z nich na miesiąc od uprawomocnienia postanowienia to niezrozumiałym jest odsunięcie płatności drugiej z rat na 6 miesięcy od uprawomocnienia, gdy pełnomocnik J. K. wskazał, iż może być ona zapłacona w terminie 4 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia ( k. 147). W związku z powyższym Sąd II instancji zmienił w tym zakresie zaskarżone postanowienie w punkcie 3 , określając termin płatności drugiej raty na 4 miesiące od uprawomocnienia się postanowienia. Za prawidłowe, i zabezpieczające w dostateczny sposób interes uczestnika zajmującego aktualnie wspólne mieszkanie stron, do którego prawo jest przedmiotem działu w niniejszej sprawie, Sąd Okręgowy uznał odroczenie o 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia obowiązku opuszczenia lokalu. Termin ten w ocenie Sądu II instancji , w pełni umożliwia A. K. zapewnienie sobie innego mieszkania. Podkreślić bowiem należy, iż z taką potrzebą uczestnik winien był się liczyć od momentu zaistnienia sporu pomiędzy nim i wnioskodawczynią co do tego, komu prawo do wspólnego lokalu mieszkalnego powinno zostać przyznane i mógł przygotowywać się do takiej ewentualności. Dodatkową okolicznością sprzyjającą tym działaniom winno być ustalenie zapłaty pełnej kwoty 158 792,85zł. na okres do 4 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia, a zatem dwa miesiące przed terminem opuszczenia lokalu co , niewątpliwie zapewni uczestnikowi niezbędne na ten cel środki.

Jeżeli chodzi o zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w przedmiocie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zawarte w apelacji , to podzielając zasadę zastosowaną przez Sąd I instancji do rozliczenia kosztów niniejszego postępowania, Sąd Okręgowy zgodził się z zarzutem skarżącego, iż dokonując tych rozliczeń , Sąd I instancji nie uwzględnił, iż uczestnik w toku postępowania zgodnie z nałożonym obowiązkiem uiścił zaliczkę na biegłego w kwocie 1000zł ( dowód wpłaty karta bez numeru pomiędzy k 138a 139). Mając zatem na uwadze tę okoliczność oraz jak wskazano powyżej aprobując zasadę równego udziału wnioskodawczyni i uczestnika w kosztach postępowania, Sąd II instancji zmienił zaskarżone postanowienie w punkcie 6 i nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Rejonowego w Kielcach kwotę 430, 03 zł. z zaliczki uiszczonej przez A. K.zaksięgowanej pod pozycją S.. (...). Brak było natomiast podstaw do zmiany orzeczenia zasądzającego od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwoty 785zł. bowiem jak prawidłowo wyliczył Sąd Rejonowy, strony winny ponieść po połowie wydatki związane z opłata sądową i kosztami opracowania opinii przez biegłego , które łącznie wyniosły 2430zł. z czego połowa stanowi 1215 zł ( 785+430= 1215= 2000- 785). W tym miejscu podkreślić należy, iż pozostała część zaliczki wpłaconej przez A. K., a niewykorzystanej w toku postępowania, stosownie do art. 84 w zw. z art. 80-82 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tekst jedn. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz594 ze zm. ) winna zostać zwrócona mu z urzędu, przez Sąd Rejonowy, po prawomocnym zakończeniu postępowania.

Reasumując powyższe rozważania Sąd Okręgowy działając na podstawie art. 386 par. 1 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie w punktach 3 i 6 , a na podstawie art. 385 k.p.c. w pozostałym zakresie apelację oddalił uznając ją za bezzasadną.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego oparte zostało na podstawie art. 520 par. 1 k.p.c. w zw. z art. 391 par. 1 k.p.c. Mając na uwadze wynik postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy uznał, iż brak jest uzasadnionych podstaw do odstępstwa od wyrażonej w powołanym przepisie reguły, iż każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

/SSO. T. Strojnowska/ /SSO. M. Broda/ /SSO. E. Ciesielska/