Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) spółki akcyjnej w W.

z udziałem M. Ł.

o nadanie klauzuli wykonalności ugodzie zawartej przed mediatorem

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 30 czerwca 2017 r., sygn. akt IX GCo 414/17

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Anna Gałas SSO Alicja Dziekańska SSO Monika Skalska

Sygn. akt XXIII Gz 1501/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie w pkt. 1 nadał klauzulę wykonalności na ugodę mediacyjną zawartą w dniu 5 maja 2017 r. przez (...) spółkę akcyjną w W. i M. Ł. przed mediatorem P. S., w części, tj. co do obowiązku zapłaty przez M. Ł. pierwszej raty należności w kwocie 1 896,35 zł oraz drugiej raty należności w kwocie 1 902 zł. Natomiast w pkt. oddalił wniosek w pozostałej części. W uzasadnieniu pkt. 2 Sąd Rejonowy wskazał, iż zgodnie z art. 183 ¹⁴ § 2 k.p.c. w zw. z art. 786 k.p.c. ugoda zawarta przez strony przed mediatorem w dniu 5 maja 2017 r. podlega wykonaniu w drodze egzekucji, jednak zapłaty kwoty wskazana w ugodzie nastąpić ma w 22 miesięcznych ratach, płatnych do 20 dnia każdego miesiąca poczynając od maja 2017 r.
W dacie orzekania w przedmiocie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności upłynął termin zapłaty dwóch rat: pierwszej w wysokości 1 896,35 zł oraz drugiej w kwocie 1 902 zł zatem tylko w tej części możliwe było nadanie na nią klauzuli wykonalności. Sąd Rejonowy wskazał, że w pozostałym zakresie nie upłynął jeszcze termin płatności poszczególnych rat, nie zostało także podniesione i wykazane, że w związku z uchybieniem płatności którejkolwiek z rak całe roszczenie stało się wymagalne w związku z tym wystąpienie w wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności na całą ugodę było przedwczesne.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł wnioskodawca, zaskarżając je w istocie w części co do pkt. 2. Przedmiotowemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie art. 183 ¹⁴ k.p.c. wskazując, że sposób zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem zależy od tego czy ugoda podlega czy nie podlega wykonaniu w drodze egzekucji. Natomiast zdaniem skarżącego Sąd jak wynika z treści uzasadnienia nie dopatrzył się aby ugoda była sprzeczna z prawem, a także by była niezrozumiała lub zawierała sprzeczności, a więc przesłanek uniemożliwiających nadanie klauzuli wykonalności o których mowa w §3 tego przepisu. Tym samym Sąd winien nadać klauzulę wykonalności na całość ugody a nie tylko na wymagalne raty.

W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i nadanie klauzuli wykonalności na całą zawartą przez strony ugodę bez wyszczególniania rat które są wymagalne. Ponadto skarżący wniósł o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne oraz ocenę prawną Sądu Rejonowego i przyjmuje je za własne.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, nie sposób uznać, że Sąd Rejonowy błędnie oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności w zakresie rat niewymagalnych. Po pierwsze art. 183 ¹⁴ k.p.c. należy rozpatrywać zawsze w powiązaniu z art. 786 §1 k.p.c. w szczególności, jeżeli świadczenie w ugodzie zostało rozłożone na raty, co też miało miejsce w niniejszej sprawie. Zgodnie z tym przepisem jeżeli wykonanie tytułu egzekucyjnego jest uzależnione od zdarzenia, które udowodnić powinien wierzyciel, sąd nada klauzulę wykonalności po dostarczeniu dowodu tego zdarzenia w formie dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. W przedmiotowej sprawie wnioskodawca na dzień orzekania przez Sąd Rejonowy, tj. 30 czerwca 2017 r. nie wykazał, iż pozostałe raty zawarte w ugodzie są wymagalne, co za tym idzie nie wykazał, że nadają się do wykonania w drodze egzekucji. Jak wynika bowiem z §2 ugody (k. 8) dłużnik zobowiązał się do spłaty zadłużenia o którym mowa w §1 pkt.1 i 2 w łącznej kwocie 41 838,35 zł na rzecz (...) S.A. w W. w 22 następujących po sobie ratach, płatnych do 20 - tego dnia każdego miesiąca poczynając od maja 2017 r. Pierwsza rata zostanie uregulowana w kwocie 1 896,35 zł, a 21 pozostałych rat w kwotach po 1 902 zł. Co za tym idzie Sąd Rejonowy słusznie uznał, iż w dacie orzekania, tj. na dzień 30 czerwca 2017 r. wymagalne były tylko 2 raty.

Jedynie na marginesie należało wskazać, że wierzyciel w związku z tak brzmiącą ugodą, którą zaakceptowały obie strony, nie może skutecznie wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności na całą ugodę a jedynie tylko na wymagalne raty. Jeżeli bowiem świadczenie zostało rozłożone na raty, to dopiero upływ terminu wymagalności każdej z nich jest warunkiem nadania klauzuli. Wbrew twierdzeniom skarżącego niedopuszczalnym jest nadanie klauzuli wykonalności na całą ugodę w oderwaniu od okoliczności, że ugodzone nią świadczenie zostało rozłożone na raty.

Z tych wszystkich względów wobec oczywistej bezzasadności zażalenia Sąd Okręgowy postanowił o jego oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 k.p.c.

SSO Anna Gałas SSO Alicja Dziekańska SSO Monika Skalska