Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, Wydział I Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Żywicki

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017r. w Olsztynie,

na rozprawie,

sprawy z powództwa J. P.,

przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.,

o zapłatę,

I  zasądza od pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki J. P. kwotę 7.620,89 zł (siedem tysięcy sześćset dwadzieścia złotych 89/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 15.11.2016 roku do dnia zapłaty;

II  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.599 zł (dwa tysiące pięćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

IV  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Olsztynie) kwotę 465,92 zł (czterysta sześćdziesiąt pięć złotych 92/100) tytułem tymczasowo poniesionych wydatków.

/-/ SSR Piotr Żywicki

Sygn. akt I C 3884/16

UZASADNIENIE

Powódka J. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 7637,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15.11.2016r. do dnia zapłaty, a także zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że dochodzona kwota stanowi odszkodowanie za uszkodzenie należącego do niego pojazdu, powstałe w wyniku kolizji z dnia 14.10.2016r. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Ubezpieczyciel uznał co do zasady swoją odpowiedzialność i wypłacił jej kwotę 3.134,30 zł tytułem odszkodowania uwzględniającą także 50% podatku VAT, które powódka jako przedsiębiorca ma prawo odliczyć. Pomimo żądania powódki odmówił wypłaty dalszych kwot z tego tytułu (k. 3-4, k. 81).

Pozwany (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany nie kwestionował faktu, że sprawca zdarzenia był ubezpieczony u niego. Potwierdził fakt, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce kwotę 3.134,30 zł stanowiącą całość należnego jej odszkodowania (k. 17-20.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 14.10.2016 r. doszło do kolizji drogowej w wyniku której uszkodzony został pojazd powódki marki M. (...) 2012 o nr rej. (...). Sprawca kolizji posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego.

(bezsporne, por. akta szkody na płycie CD k. 40)

Do przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego niezbędna jest wymiana szeregu części opisanych w opinii biegłego na k. 88. Naprawa pojazdu powódki wiązałaby się z poniesieniem kosztów w wysokości 9.645,91 zł netto przy uwzględnieniu stawki za roboczogodzinę prac naprawczych w dobrej klasy warsztatach blacharsko-lakierniczych i zastosowaniu cen części oryginalnych. Zastosowanie do naprawy części innych niż jakością odpowiadających częściom oryginalnym nie gwarantuje w pełni przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody. Zastosowanie części oryginalnych nie wpłynęłoby na wartość pojazdu powódki według stanu sprzed szkody.

(dowód: opinia biegłego k. 87-100)

W samochodzie zamontowane były wyłącznie części oryginalne. Powódka jako przedsiębiorca ma prawo do odliczenia jedynie 50% podatku VAT.

(bezsporne por. k. 81)

Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce kwotę 3134,30 zł zawierająca także 50% podatku VAT, odmawiając przyznania odszkodowania w kwocie wyższej.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach przedmiotowej sprawy, w tym aktach szkody, których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu. W celu uzyskania wiadomości specjalnych Sąd dopuścił także dowód z opinii biegłego. Opinia biegłego była jasna, logiczna i spójna. Nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Wskazać należy, że pozwany co do zasady nie kwestionował swej odpowiedzialności za likwidację szkody, twierdził jedynie, iż wypłacona w toku postepowania likwidacyjnego kwota całkowicie czyniła zadość roszczeniom powódki.

Odpowiedzialność pozwanego znajduje uzasadnienie w przepisach kodeksu cywilnego, w tym art. 805 kc i 822 § 1 kc Ustalenie wysokości szkody i sposobu jej naprawienia odbywa się z zgodzie z zasadami określonymi w art. 361 § 2 k.c. i art. 363 § 1 k.c. – na podstawie odpowiedzialności za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła oraz trybu naprawienia szkody pieniężnej. W przypadku naprawy szkody w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Zgodnie z linią orzecznictwa Sądu Najwyższego do ustalenia wysokości odszkodowania w przypadku ubezpieczenia OC ma zastosowanie zasada pełnego odszkodowania (wyrok SN z 11.06.2003 r., V CKN 308/2001), a zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu (uchwała SN z 12.04.2012 r., III CZP 80/2011).

Nadto, wypłata odszkodowania z OC nie może być uzależniona od wcześniejszej naprawy samochodu z własnych środków, albowiem obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić (wyrok SN z 08.07.2003 r., IV CKN 387/01).

Jak wynika z opinii biegłego całkowity i uzasadniony koszt naprawy pojazdu powódki wynosił 9.645,91 zł netto przy zastosowaniu cen części oryginalnych, przy czym zastosowanie takich części nie wpłynęłoby na wartość tego pojazdu według stanu sprzed szkody. Tym samym należne powódce odszkodowanie, które winno uwzględniać także możliwości odliczenia przez nią jedynie 50% stawki podatku VAT (bezsporne) wynosiło 10.755,19 zł (9.645,91 netto + 50%VAT (tj. (...),28) = 10.755,19 zł).

Ponieważ pozwany dotychczas wypłacił powódce odszkodowanie w kwocie 3.134,30 zł, niezlikwidowana w dalszym ciągu przez pozwanego szkoda wynosi 7.620,89 zł (10.755,19 zł – 3.134,30 zł). Tym samym na podstawie ww. przepisów należało zasądzić na rzecz powódki kwotę 7.620,89 zł (pkt I wyroku).

Na podstawie art. 817 § 1 kc w zw. z art. 481 § 1 kc i art. 14 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) oraz art. 321 kpc należało zasądzić odsetki ustawowe od dnia 15.11.2016r. do dnia zapłaty (pozwany nie kwestionował faktu że w dniu poprzedzającym upłynął termin 30 dniowego terminu na zlikwidowanie szkody).

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu (pkt II).

Ponieważ roszczenie powódki zostało uwzględnione w przeważającej części (99,78%) należało zasądzić na jej rzecz od pozwanego koszty procesu w pełnej wysokości art. 100 kpc. Na koszty te składała się: opłata od pozwu (382 zł), wynagrodzenie pełnomocnika (1.800 zł), opłata od pełnomocnictwa (17 zł) oraz zaliczka na wynagrodzenie biegłego (400 zł), co daje w sumie kwotę 2.599 zł (pkt III wyroku).

O nieuiszczonych kosztach sądowych, tj. kwocie 465,92 zł (k.106) orzeczono w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach w sprawach cywilnych (Dz.U.2016.623 j.t.) w zw. z art. 83 ust. 2 tejże ustawy i art. 100 kpc (pkt IV wyroku).

/-/ SSR Piotr Żywicki