Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2017 roku

Sąd Rejonowy / Okręgowy w R. V Wydział

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Sonia Lasota-Zawisza

Sędziowie

Ławnicy:

Protokolant: Tomasz Kałuża-Herok

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2017 roku w Rybniku

sprawy z powództwa Spółki (...) Spółce Akcyjnej w B.

przeciwko Z. O.

o uchylenie renty wyrównawczej

1.  uchyla obowiązek wypłaty przez powódkę Spółkę (...) Spółkę Akcyjną w B. na rzecz pozwanego Z. O. renty wyrównawczej w całości tj. w kwocie po 937,81 zł (dziewięćset trzydzieści siedem złotych osiemdziesiąt jeden groszy) miesięcznie zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z 8 grudnia 1999 roku, sygn. akt V P 855/99;

2.  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami postępowania.

Sygn. akt V P 114/17

UZASADNIENIE

Powódka Spółka (...) Spółka Akcyjna w B. wniosła przeciwko pozwanemu Z. O. pozew o uchylenie obowiązku wypłaty przez powódkę na rzecz pozwanego renty wyrównawczej, zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 8 grudnia 1999 roku, sygn. akt V P 855/99 w kwocie po 937,81 zł miesięcznie oraz o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu powódka podała, iż jest następcą prawnym Kopalni (...) w zakresie roszczenia stwierdzonego przedmiotowym wyrokiem. Wskazała także, iż w dniu 29 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję o przyznaniu emerytury na mocy której pozwany otrzymuje świadczenia łącznie w wysokości 3897,55 zł netto miesięcznie. Z przeliczenia potencjalnej emerytury dla pozwanego wynika, że szkoda po stronie dochodów pozwanego nie występuje. (vide k.2-5)

Początkowo, w odpowiedzi na pozew, pozwany Z. O. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniając odpowiedź pozwany stwierdził, że jest po kilku zabiegach kardiologicznych i ortopedycznych, nadal pozostaje pod opieką kardiologa, reumatologa i ortopedy. Koszty części zabiegów pokrył gotówką. Ponosi także wydatki na leki psychotropowe. Pieniądze wypłacane tytułem renty wyrównawczej pomagają mu w dalszym funkcjonowaniu i leczeniu.

Po pouczeniu na rozprawie w dniu 4 września 2017 roku, że renta wyrównawcza jest różnicą pomiędzy faktycznymi dochodami a potencjalną wysokością emerytury, którą pozwany otrzymywałby gdyby nie wypadek przy pracy, pozwany uznał powództwo w całości oraz wniósł o nieobciążanie kosztami postępowania wskazując, że ponosi wysokie koszty związane z leczeniem. (vide k.54, 70)

Sąd ustalił, co następuje:

Prawomocnym wyrokiem Sąd Rejonowego w Rybniku z dnia 8 grudnia 1999 roku zasądzono od Kopalni (...) S.A. w likwidacji w Ż. na rzecz powoda kwotę 937,81 zł miesięcznie tytułem renty wyrównawczej począwszy od 1 października 1999r., płatną z góry do dnia 20-go każdego miesiąca.

Dowód: wyrok SR w Rybniku z dnia 8 grudnia 1999r., sygn. akt V P 855/99

Spółka (...) S.A. B. jest następcą prawnym Kopalni (...) S.A. w zakresie roszczenia stwierdzonego przedmiotowym wyrokiem.

Dowód: Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa pod firmą Kopalnia (...) k. 9-13

Wysokość potencjalnej emerytury pozwanego od dnia 1 marca 2016 roku wyniosłaby 3292,32 zł.

Dowód: wyliczenie potencjalnej emerytury k. 66-67, okoliczność bezsporna

Pozwany począwszy od 1 lipca 2016 roku uprawniony jest do emerytury. Łączna wysokość wypłacanego przez organ rentowy świadczenia wynosi od 1 lipca 2016 roku 3897,55 zł netto miesięcznie.

Dowód: decyzja ZUS o przyznaniu emerytury z dnia 29 lipca 2016 roku znak (...), okoliczność bezsporna

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie zgromadzonych i powołanych wyżej dowodów z dokumentów, a także w oparciu o okoliczności bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 444 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu (§ 1). Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty (§ 2).

Na podstawie art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (§ 1). W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2).

Jak stanowi przepis art. 907 § 2 k.c. jeżeli obowiązek płacenia renty wynika z ustawy, każda ze stron może w razie zmiany stosunków żądać zmiany wysokości lub czasu trwania renty, chociażby wysokość renty i czas jej trwania były ustalone w orzeczeniu sądowym lub w umowie.

Zgodnie z art. 213 § 2 kpc Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie, w świetle przedstawionych przez powoda obliczeń dotyczących wysokości potencjalnej emerytury pozwanego w zestawieniu z kwotami aktualnie przekazywanych pozwanemu świadczeń przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wynika, że po stronie dochodów pozwanego nie występuje szkoda. Nie zostały wykazane także żadne inne okoliczności wskazujące, aby uznanie roszczenia o uchylenie renty wyrównawczej w niniejszej sprawie było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie przywołanych przepisów, Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji uchylając obowiązek wypłaty przez powódkę na rzecz pozwanego renty wyrównawczej zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 8 grudnia 1999 roku, sygn. akt V P 855/99 w kwocie po 937,81 zł miesięcznie w całości.

Jak stanowi art. 98 § 1 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z kolei w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami (art. 102 kpc).

Zastosowanie przez sąd art. 102 kpc powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należą zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1974 r. II CZ 223/73). O tym, czy w konkretnej sprawie zachodzi "szczególnie uzasadniony wypadek" w rozumieniu art. 102 kpc decyduje m.in. sposób prowadzenia procesu przez stronę przegrywającą sprawę. Jeżeli prowadzi ona proces w sposób nielojalny, np. przez usiłowanie wprowadzenia sądu w błąd, albo celowo dąży do przewleczenia procesu lub zwiększenia jego kosztów, to taka strona nie zasługuje na potraktowanie jej w uprzywilejowany sposób i na zwolnienie od zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1973 r. II CZ 210/73).

Pozwany, występujący w sprawie bez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc o oddalenie powództwa przekonany był o zasadności swego żądania. Niezwłocznie po pouczeniu na rozprawie w dniu 4 września 2017 roku, że renta wyrównawcza jest różnicą pomiędzy faktycznymi dochodami a potencjalną wysokością emerytury, którą otrzymywałby gdyby nie wypadek przy pracy, pozwany uznał powództwo w całości. Nie dążył do przewleczenia procesu czy zwiększenia jego kosztów. Ponadto, sytuacja życiowa pozwanego, który na skutek schorzeń spowodowanych wypadkiem w pracy ponosi spore wydatki na leczenie, dodatkowo przemawia za odstąpieniem od obciążania go kosztami postępowania.

Mając na względzie zasady słuszności w niniejszej sprawie o kosztach orzeczono na mocy art. 102 kpc.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne, na podstawie przywołanych przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.