Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. w Chełmnie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. z siedzibą w B.

przeciwko: P. P.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego P. P. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w B. z weksla kwotę 9.082,38 zł (dziewięć tysięcy osiemdziesiąt dwa złote i trzydzieści osiem groszy),

II.  Umarza postępowanie co do kwoty 3.580 zł (trzy tysiące pięćset osiemdziesiąt złotych),

III.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie,

IV.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.251 zł (cztery tysiące dwieście pięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w B. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie w postępowaniu nakazowym od pozwanego P. P. kwoty 12.662,38 zł wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie równymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 2 marca 2017r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż pozwany podpisał weksel własny z dnia 3 lutego 2016r, do zapłaty w dniu 1 marca 2017r. na kwotę wskazaną w wekslu w wysokości 13.162,38 zł. W dniu 30.01.2017r. powód wezwał pozwanego do wykupu weksla. Pozwany wpłacił na konto powoda kwotę 500 zł, a następnie zaprzestał spłaty. Pozwany podpisując własnoręcznie kalendarz spłat rat znał doskonale wysokość zobowiązania i termin spłaty.

Zarządzeniem z dnia 7 kwietnia 2017r. stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i sprawę skierowano do rozpoznania w trybie postępowania zwykłego, o czym poinformowano pełnomocnika powódki.

W dniu 8 lipca 2017r. pozwany złożył pismo procesowe w jednym egzemplarzu i z uwagi na nieusunięcie braków formalnych tego pisma, pismo to zostało zwrócone zarządzeniem Przewodniczącej z dnia 19 października 2017r., które uprawomocniło się w dniu 3 listopada 2017r. skutkując faktycznym zwrotem pisma.

Pismem procesowym z dnia 10.11.2017r. powódka cofnęła pozew, co do kwoty 3.580 zł wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty 9.082,38 zł wraz ze zwrotem kosztów procesu.

Sąd ustalił co następuje.

W dniu 3 lutego 2016r. P. P. zawarł z powódką (...) S.A. z siedzibą w B. umowę pożyczki gotówkowej nr (...)- (...). Na zabezpieczenie przedmiotowej pożyczki pozwany wystawił weksel własny in blanco wraz z deklaracją wekslową.

/okoliczność bezsporna, weksel k. 2/

Z uwagi na zaległość w płatności rat pożyczki, powódka w dniu 30.01.2017r. sporządziła wypowiedzenie umowy pożyczki z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia oraz zawiadomiła pozwanego o wypełnieniu wystawionego przez pozwanego weksla in blanco na kwotę 13.162,38 zł. Pozwany uiścił kwotę 500 zł, a następnie zaprzestał spłat.

/dowód: wypowiedzenie umowy pożyczki k. 3, okoliczność bezsporna/

Po wniesieniu pozwu, pozwany zapłacił na rzecz powódki kwotę 3.580 zł.

/okoliczność bezsporna/

Sąd zważył, co następuje.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o zaoferowany przez strony materiał dowodowy w postaci przedłożonych dokumentów, w szczególności weksla. Generalnie za wiarygodne uznano zgromadzone w sprawie dokumenty, gdyż były jasne i kompletne. Ponadto ich prawdziwość nie została zakwestionowana przez strony, a i Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy były pomiędzy stronami bezsporne. W szczególności pozwany nie kwestionował faktu zawarcia umowy pożyczki z powódką, zaprzestania spłacania rat ani wystawienia weksla in blanco na zabezpieczenie wierzytelności wynikających z umowy. Nie zaprzeczył również spłaceniu w toku procesu części należności.

Na wstępie zauważyć należało, iż postępowanie cywilne jest kontradyktoryjne i zgodnie z dyspozycją art. 6 kc oraz art. 232 kpc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. prawo wekslowe (Dz.U. 1936 nr 37 poz. 282), wystawca odpowiada za przyjęcie i za zapłatę wekslu.

W niniejszej sprawie podstawą żądania pozwu był wystawiony przez pozwanego weksel in blanco, wypełniony przez pożyczkodawcę. Wekslem in blanco jest dokument zawierający co najmniej podpis wystawcy bądź akceptanta złożony w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego, któremu świadomie brak niektórych istotnych elementów. Jednocześnie co do tego dokumentu istnieje porozumienie między wystawcą, a osobą której wystawca wręczył weksel, dotyczące warunków późniejszego uzupełnienia brakujących elementów, mogących po uzupełnieniu stać się wekslem zupełnym. Zobowiązanie z weksla ma charakter abstrakcyjny. Zatem w sytuacji, w której powód dysponuje wekslem, ciężar dowodu w zakresie nieistnienia roszczenia spoczywa na stronie pozwanej. W orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, iż w postępowaniu nakazowym, w jego fazie zapoczątkowanej wniesieniem zarzutów od nakazu zapłaty, dochodzi do przerzucenia ciężaru dowodu na stronę pozwaną. Jeżeli dłużnik podnosi zarzuty przeciwko wekslowi gwarancyjnemu, w szczególności odnoszące się do stosunku podstawowego, to na nim, a nie na wierzycielu, spoczywa ciężar ich wykazania. Pozwany twierdząc, że weksel został uzupełniony niezgodnie z deklaracją wekslową, zobligowany jest okoliczności te po pierwsze powołać w formie twierdzeń i zarzutów w zarzutach od nakazu zapłaty, a po wtóre udowodnić (art. 493 § 1 k.p.c.) (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 16 marca 2016 r., sygn. akt(...) Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 28 października 1963, (...) 21 października 2010 r., sygn. akt (...)

W myśl art. 720§ 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W niniejszej sprawie pozwany nie podniósł żadnych zarzutów, co do weksla, wskazując jedynie w swoim piśmie procesowym (które zostało faktycznie zwrócone), iż spłacił część należności. W związku z powyższym Sąd zobowiązał powódkę do złożenia pisma procesowego (postanowienie z dnia 9 października 2017r. k. 29), w którym wskaże, czy pozwany od dnia wniesienia pozwu spłacił powodowi jakąś część zadłużenia. Powódka oświadczyła, iż pozwany spłacił część należności - kwotę 3.580 zł co do której cofnęła pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia.

Mając na uwadze powyższe, w szczególności, iż podstawą żądania pozwy był weksel własny zawierający wszystkie istotne elementy ważności weksla określone w art. 101 ustawy prawo wekslowe, Sąd uznał, iż roszczenie powódki było zasadne zgodnie z art. 720§ 1 kc w zw. z art. 9 i 38 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (...)) o czym orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Ponieważ powódka cofnęła pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, co do kwoty 3.580 zł, a Sąd uznał, iż cofnięcie pozwu było dopuszczalne i nastąpiło ze skutkiem prawnym, w tej części postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 203§ 1 kpc w zw. z art. 355§ 1 kpc o czym orzeczono jak w punkcie II wyroku.

W punkcie III wyroku oddalono powództwo w pozostałym zakresie, to jest w zakresie żądania odsetek umownych za opóźnienie od kwoty dochodzonej na postawie weksla. Żądanie takie jest bezzasadne, gdyż zgodnie z art. 48 ust 2 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. prawo wekslowe (...), posiadacz wekslu może żądać od zobowiązanego zwrotnie: odsetek od wysokości sześć od sta, a przy wekslach, wystawionych i płatnych w Polsce, odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia płatności.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności strony za wynik procesu. Pozwany jako strona przegrywająca winien zwrócić powódce koszty procesu w łącznej kwocie, na którą składały się: 3.600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego – radcy prawnego zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...)w brzmieniu obowiązującym na dzień wniesienia pozwu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej za przedłożenie dokumentu wykazującego udzielenie pełnomocnictwa oraz 634 zł tytułem opłaty od pozwu.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda rad. pr. M. K.,

2.  Przedłożyć z apelacją lub za 14 dni.

C. dnia 26 stycznia 2018r.