Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.

przeciwko A. G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w W. kwotę 667,13 zł (sześćset sześćdziesiąt siedem złotych trzynaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 września 2016 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w W. kwotę 390,00 zł (trzysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

I C 381/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika radcę prawnego B. G. w dniu 26 września 2016 roku skierował do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwany A. G. zapłacił stronie powodowej kwotę 667,13 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30,00 zł, kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych i kosztów opłaty manipulacyjnej w wysokości 3,62 zł.

W uzasadnieniu wskazał, że dochodzona kwota wynika z braku zapłaty przez pozwanego należności wynikającej z umowy ubezpieczenia nr (...) zawartej na okres 12 miesięcy, od dnia 31 grudnia 2014 roku do dnia 30 grudnia 2015 roku. W związku ze zbyciem pojazdu na pozwanego jako nabywcę przeszedł ogół praw i obowiązków wynikających z tej umowy. Pozwany nie wypowiedział jej przed upływem 30 dni od dnia nabycia pojazdu. Wartość nieopłaconej składki wynosi 617,60 zł, a termin jej płatności upłynął w dniu 19 sierpnia 2015 roku. Strona powodowa wskazała, że dochodzi również skapitalizowanych odsetek w kwocie 49,53 naliczonych od dnia wymagalności 21 września 2015 do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w niniejszej sprawie.

Na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 27 czerwca 2016 roku przedmiotowa wierzytelność została nabyta przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. od wierzyciela pierwotnego (...) S.A. z siedzibą w W..

W dniu 13 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny uwzględnił żądanie strony powodowej i wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany A. G. złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zarzucił brak zasadności dochodzonej kwoty, gdyż w terminie wypowiedział umowę ubezpieczenia i zawarł nową polisę z innym towarzystwem ubezpieczeniowym.

Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2017 roku wyżej wskazany Sąd stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi.

Strona powodowa w dniu 12 czerwca 2017 roku uzupełniła braki formalne pozwu, składając go na urzędowym formularzu i dołączając dokumenty, które zaoferowała jako dowody w sprawie.

Pozwany na rozprawie w dniu 14 września 2017 roku nie uznał roszczenia powoda i wniósł o jego oddalenie w całości wskazując, iż rzeczywiście stał się właścicielem pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) w dniu 7 lipca 2015 roku na dowód czego przedłożył dowód osobisty oraz umowy kupna sprzedaży przedmiotowego pojazdu. Pozwany wskazał, iż zakupił przedmiotowy pojazd z polisą ważną do dnia 30 grudnia 2015 roku i to poprzedni właściciel który mu sprzedał pojazd powinien być pozwany w sprawie. Pojazd do dziś jest przez niego użytkowany. Pozwany nie ubezpieczył pojazdu do końca 2015 roku w innym towarzystwie ubezpieczeniowym korzystając z ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z polisy nr (...) wystawionej przez (...) T.U. S.A.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 lipca 2015 roku pozwany A. G. dokonał zakupu samochodu osobowego marki M. (...) o nr rej. (...) za kwotę 1600 zł.

(dowód: umowa sprzedaży pojazdu z dnia 7 lipca 2015 roku k. 43; przesłuchanie pozwanego k. 46verte.)

Zbywca przedmiotowego pojazdu posiadał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) S.A. z siedzibą w W., potwierdzoną polisą nr (...). Okres ubezpieczenia trwał od 31 grudnia 2014 r. do 30 grudnia 2015 r. Składka ubezpieczeniowa została określona na kwotę 1144,79 zł i rozłożona na dwie raty. Pierwsza rata w wysokości 653,91 zł została uiszczona w dniu zawarcia umowy, tj. 31 grudnia 2014 roku. Termin płatności drugiej raty w kwocie 617,60 zł został ustalony na dzień 19 sierpnia 2015 roku

( dowód: polisa nr (...) k. 33,52)

Ubezpieczyciel został powiadomiony o zbyciu samochodu, a pozwany nie wypowiedział wyżej wskazanej umowy ubezpieczenia.

( dowód: umowa sprzedaży pojazdu z dnia 7 lipca 2015 roku k. 43; przesłuchanie pozwanego k. 46verte.)

W dniu 27 czerwca 2016 roku (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. umowę sprzedaży wierzytelności, w której również jako przedmiot przelewu wymieniono m.in. wierzytelność wobec dłużnika A. G..

(dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 27 czerwca 2016 roku k. 29-32)

Powód wystosował do pozwanego zawiadomienie o nabyciu przysługującej (...) z siedzibą w W. wierzytelności wobec pozwanego oraz wezwał go do zapłaty całkowitego zadłużenia w kwocie 659,78 zł.

(dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 22/07/2016r. k. 34)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie pozwany kwestionował żądanie co do zasady, wskazując że nie był stroną umowy ubezpieczenia. Podniósł, iż zakupił przedmiotowy pojazd w trakcie okresu ochrony ubezpieczeniowej, wskazując, iż to sprzedający przekazał mu pojazd z ważną polisą odpowiedzialności cywilnej i to na nim spoczywał obowiązek zapłaty drugiej składki ubezpieczeniowej w kwocie 617,60 zł. Pozwany stwierdził, iż użytkował pojazd marki M. (...) o nr rej. (...) od dnia 7 lipca 2015 roku i korzystał z ochrony ubezpieczeniowej (...) w ramach polisy przekazanej mu przez sprzedającego. Przedmiotowy pojazd ubezpieczył na rok 2016 w innym towarzystwie ubezpieczeniowym. Pojazd ten do chwili obecnej jest użytkowany przez niego.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w niniejszej sprawie - na podstawie art. 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 205, poz. 1210) – znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. Nr 392) w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia OC przez stronę powodową ze zbywcą pojazdu.

Stosownie do treści art. 23 wyżej wskazanej ustawy posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy w razie zbycia pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na nabywcę pojazdu przechodzą prawa i obowiązki zbywcy wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że nabywca wypowie ją przed upływem 30 dni od dnia nabycia pojazdu mechanicznego. W przypadku wypowiedzenia umowy, rozwiązuje się ona z upływem 30 dni następujących po dniu nabycia pojazdu mechanicznego. Przepisy art. 28 stosuje się odpowiednio. W razie niewypowiedzenia przez nabywcę pojazdu umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w terminie określonym w ust. 1, zakład ubezpieczeń może dokonać ponownej kalkulacji należnej składki z tytułu udzielanej ochrony ubezpieczeniowej, poczynając od dnia zbycia pojazdu, z uwzględnieniem zniżek przysługujących nabywcy oraz zwyżek go obciążających, w ramach obowiązującej taryfy składek. W przypadku gdy nabywca pojazdu złoży wniosek o dokonanie ponownej kalkulacji należnej składki, zakład ubezpieczeń jest obowiązany do jej dokonania.

W myśl przepisu art. 32 ust. 1 i 3 ustawy zbywca pojazdu mechanicznego jest obowiązany do przekazania nabywcy dokumentów potwierdzających zawarcie umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia zakładu ubezpieczeń, w terminie 30 dni od dnia zbycia pojazdu mechanicznego, o fakcie zbycia tego pojazdu i o danych osobowych nabywcy. Zbywca pojazdu mechanicznego ponosi wraz z nabywcą odpowiedzialność solidarną wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki ubezpieczeniowej należnej zakładowi ubezpieczeń za okres do dnia powiadomienia zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na dokumentach zaoferowanych przez stronę powodową oraz przesłuchaniu pozwanego albowiem dowody te korelowały ze sobą wzajemnie i nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne. O powyższym obowiązku pozwany, działający bez profesjonalnego pełnomocnika, został pouczony.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że pozwany nabył przedmiotowy samochód w trakcie trwania umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, której to umowy przed upływem 30 dni od nabycia auta nie wypowiedział. Na nim zatem ciąży obowiązek – zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami – uiszczenia drugiej raty składki ubezpieczeniowej, skoro zbywca dopełnił obowiązku zawiadomienia ubezpieczyciela o zbyciu pojazdu. Pozwany podnosił wprawdzie, na ostatnim terminie rozprawy, że wypowiedział umowę obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu, ale okoliczności tej jednak – poza gołosłownymi twierdzeniami – w żaden sposób nie udowodnił.

Zeznając jako strona postępowania – potwierdził, iż do chwili obecnej użytkuje przedmiotowy pojazd, oraz że nie zawarł nowej polisy z innym towarzystwem ubezpieczeniowym w roku 2015 i w tym roku korzystał z ochrony ubezpieczeniowej (...) na podstawie polisy nr (...) zawartej z poprzednim właścicielem pojazdu.

W tej sytuacji żądanie pozwu należało uznać za uzasadnione i dlatego orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 19 ust. 2 pkt 2 i art. 20 ust. 1 u.k.s.c. oraz w zw. z § 2 pkt 2 sprzed zmiany w dniu 27 października 2016 roku rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.). Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W przedmiotowej sprawie niewątpliwym jest, że powód żądał zasądzenia na swoją rzecz kwoty 667,13 zł, jak również, że roszczenie powoda zostało w całości uwzględnione.

Do niezbędnych kosztów po stronie powoda zaliczono uiszczoną opłatę sądową od pozwu w kwocie 30,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 360,00 zł. Przyjmując, iż powód wygrał w 100%, zasądzono od pozwanej na rzecz powoda całą w/w kwotę, tytułem zwrotu kosztów procesu.