Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Urbańska - Czarnasiak

Protokolant : st. sekr. sąd. Małgorzata Łuczak

w obecności /-/

po rozpoznaniu w dniu 24.08.2017r.

sprawy karnej:

E. M.

syna M. i J. zd. F.

ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 15 marca 2012 roku do dnia 24 maja 2012 roku w K. prowadząc działalność gospodarczą o nazwie (...) .H. (...) z siedzibą w K. w podjętych krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) B. C. z siedzibą w C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 22.607,41 zł. w ten sposób, że dokonując zakupu towaru w w/w kwocie w postaci obuwia z odroczonym 14 dniowym termin płatności wprowadził w błąd B. C. co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy czym spowodował straty w w/w kwocie na szkodę B. C.

- tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

1.  oskarżonego E. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk wymierza mu karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego w punkcie 1 wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 1 /jednego/ roku próby,

3.  na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby,

4.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

SSR J. C.

Sygn. akt II K 452/17

UZASADNIENIE

Z uwagi na złożenie przez oskarżyciela posiłkowego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze, Sąd na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz zapadłych pozostałych rozstrzygnięć.

Oskarżony E. M. ma 52 lata. Posiada wykształcenie zawodowe. Z zawodu wyuczonego jest ślusarzem - mechanikiem. Posiada żonę i dorosłe dzieci. Jest rencistą otrzymującym świadczenie w wysokości ok. 1000 zł.. Uzyskuje również wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w (...) w Ż. w wysokości 1450,- złotych netto. Nie posiada majątku. Był dotychczas karany dwukrotnie za przestępstwa z art. 286 § 1 k.k..

Uzasadnienie prawne

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala na przyjęcie w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony swym zachowaniem wyczerpał ustawowe dyspozycje przepisu artykułu 286 § 1 k.k.. Zachowanie karalne opisane w znamionach przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. skierowane jest na osobę, którą sprawca chce doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Może ono polegać na wprowadzeniu w błąd danej osoby, wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Dowody zebrane w niniejszej sprawie dają podstawę, by uznać, że oskarżony E. M. dopuścił się zarzucanego mu czynu, bowiem w celu uzyskania korzyści majątkowej działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od 15.03.2012r. do 24.05.2012r. prowadząc działalność gospodarczą o nazwie (...) .H. (...). M. z siedzibą w K. doprowadził (...) B. C. z siedzibą w C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 22.607,41 złotych w ten sposób, że dokonując zakupu towaru w w/w kwocie w postaci obuwia z odroczonym 14 dniowym terminem płatności wprowadził w błąd B. C. co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy czym spowodował straty w w/w kwocie na szkodę B. C..

Zebrany w toku przewodu sądowego materiał dowodowy pozwala w sposób nie budzący wątpliwości przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu, a zatem pozwala na przypisanie oskarżonemu winy. W czasie swego bezprawnego i karalnego czynu – mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z prawem – nie dał posłuchu normie prawnej.

Podmiotową stronę popełnionego występku stanowi umyślność. Oskarżony działał umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim. Oskarżony E. M. miał świadomość, że jego sytuacja materialna uległa znacznemu pogorszeniu, a mimo tego zamawiał kolejne towary od B. C. zapewniając go, że zadłużenie zostanie uregulowane jak tylko jego sytuacja się poprawi. Mimo dalszego prowadzenia działalności gospodarczej oskarżony nie uregulował zadłużenia wobec pokrzywdzonego w kwocie 19.486,63 zł. Nie spłacił również swojego zobowiązania mimo wydania przez Sąd Rejonowy w Częstochowie VIII Wydział Gospodarczy wyroku zaocznego z dn. 8.04.2016r. w sprawie VIII GC 1359/15 (k.27). Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone wobec bezskuteczności egzekucji. Całość zachowania oskarżonego E. M. wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, iż oskarżony w sposób świadomy wyłudził od B. C. towar, za który nie zamierzał zapłacić.

Stopień społecznej szkodliwości zarzucanego oskarżonemu czynu, mając na względzie sposób działania sprawcy, który w sposób świadomy popełnił przestępny czyn, oraz fakt, iż jego działanie godziło w mienie innego podmiotu, należało ocenić jako znaczny.

Elementy rzutujące na wymiar stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd uwzględnił również jako okoliczności obciążające mając na względzie nadto to, że E. M. działał w celu uzyskania korzyści majątkowej oraz fakt, iż był już wcześniej karany za czyny skierowane przeciwko mieniu.

Mając na uwadze powyższe, wespół ze znacznym stopniem społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu oraz znacznym stopniem winy i w korelacji z określonymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary Sąd wymierzył oskarżonemu na podstawie art. 286 § 1 k.k. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zastosował przy tym dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności na okres 1 roku próby, uznając, że oskarżony będzie poprawnie funkcjonował w warunkach kary probacyjnej, nie popełni w przyszłości ponownie przestępstwa. W ocenie Sądu nie można uznać, iż z uwagi na uprzednią karalność, oskarżony jest sprawcą nie dającym gwarancji, iż mimo nie wykonania kary pozbawienia wolności, nie będzie on przestrzegał porządku prawnego.

Zdaniem Sądu, orzeczona wobec oskarżonego kara jest karą odpowiednią do społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, sprawiedliwą, dającą możliwość skutecznej resocjalizacji oskarżonego i monitorowania jego zachowania, a jednocześnie nie będzie też naruszała społecznego poczucia sprawiedliwości.

Orzekając warunkowe zawieszenie wykonania kary Sąd na podstawie art. 72 § 1 k.k. (obowiązującego w obecnym brzmieniu od 01 lipca 2015r.) zobligowany był do nałożenia na oskarżonego jakiegoś obowiązku związanego z okresem próby, dlatego w myśl pkt. 1 wyżej wskazanego przepisu zobowiązał oskarżonego do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby.

W tym miejscu wskazać należy, iż pomimo poniesionej przez pokrzywdzonego B. C. szkody Sąd nie orzekł w wyroku o obowiązku naprawienia szkody, albowiem w przedmiotowej sprawie został wydany przez Sąd Rejonowy w Częstochowie VIII Wydział Gospodarczy wyrok zaoczny z dn. 8.04.2016r. w sprawie VIII GC 1359/15 (k.27) i w związku z tym brak było podstaw do orzeczenia obowiązku naprawienia szkody przez oskarżonego E. M. na rzecz pokrzywdzonego B. C.. Z art. 415 § 1 zd. 2 k.p.k. wynika bowiem wprost, że nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono. Zakaz ten odnosi się do każdego określonego w ustawie wypadku orzekania karnoprawnego obowiązku naprawienia szkody, nie ma przy tym znaczenia, czy roszczenie zasądzone w postępowaniu cywilnym zostało skutecznie wyegzekwowane.

O kosztach sądowych i opłacie Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego, możliwości zarobkowe oraz sytuację osobistą i rodzinną Sąd zwolnił E. M. od uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

J. C.