Sygn. akt III Ca 1745/16
Dnia 19 października 2017 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Arkadia Wyraz - Wieczorek
Sędzia SO Lucyna Morys - Magiera (spr.)
Sędzia SO Artur Żymełka
Protokolant Wioletta Matysiok
po rozpoznaniu w dniu 19 października 2017 r. w Gliwicach na rozprawie
sprawy z powództwa I. S.
przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B. (poprzednio (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.)
i (...) Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę
na skutek apelacji pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w B.
od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku
z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. akt II C 1357/13
1. oddala apelację;
2.
zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w B. na rzecz powódki I. S. kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego;
3.
oddala wniosek pozwanej (...) Spółki Akcyjnej
w W. o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.
SSO Artur Żymełka SSO Arkadia Wyraz - Wieczorek SSO Lucyna Morys – Magiera
Powódka I. S. wniosła pozew przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zasądzenie kwoty 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 19 lipca 2012 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 250,95 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami od dnia 19 lipca 2012 r. do dnia zapłaty. Powódka wniosła również o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów procesu.
W uzasadnieniu powódka wyjaśniała, że w dniu 4 maja 2012 r. robiąc zakupy w hali handlowej pozwanej w R. uległa wypadkowi. Poślizgnęła się na brudnej od rozlanego majonezu podłodze i upadła na metalowy odbojnik zabezpieczający przy chłodniach. W wyniku upadku doznała bardzo bolesnych urazów w postaci: rozległego stłuczenia okolicy lędźwiowej lewej i otarć. Pierwszą pomoc uzyskała w szpitalu w R., a następnie kontynuowała leczenie w (...) Centrum Medyczne Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) spółce cywilnej w R.. Doznane urazy były dla niej bardzo bolesne. W pierwszym momencie miała problem z oddychaniem i odczuwała niewyobrażalny ból. W pierwszych tygodniach nie była w stanie ze względu na ból wykonywania nawet najprostszych czynności życia codziennego takich jak ubieranie się, mycie. Zmuszona była do pomocy osób trzecich. Nie mogła wykonywać również czynności domowych oraz dorywczych, które do tej pory wykonywała dorabiając sobie do emerytury. Ból trwał przez okres pół roku i dopiero pod koniec tego okresu był mniej dolegliwy. Dalej powódka wyjaśniała, że na leczenie wydatkowała przynajmniej kwotę 61,85 zł – taką kwotę była w stanie udowodnić dołączonymi do pozwu paragonami, poniosła również na skutek upadku stratę w postaci zniszczonego obuwia - kwota 89,10 zł oraz bluzki - kwota 100 zł.
Pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.
W uzasadnieniu pozwana kwestionowała swoją odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 4 maja 2012 r. z udziałem powódki. Gdyby jednak uznać, iż zaistniały okoliczności faktyczne przytoczone przez powódkę, to odpowiedzialność za zaistniałe zdarzenie i jego skutki powinna ponosić stosownie do art. 439 k.c. spółka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B..
Pismem z dnia 16 grudnia 2014 r. powódka wniosła o wezwanie w charakterze pozwanej również (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B..
W odpowiedzi na pozew pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.
W uzasadnieniu pozwana Higiena system Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. przyznała, iż zawarła z (...) Spółką Akcyjną w W. umowę, na podstawie której zobowiązała się do utrzymywania czystości w hali sprzedażowej sklepu należącego do (...) Spółki Akcyjnej w W.. Ze względu na metraż tej hali sprzątanie było mechaniczne. Tym samym ilość osób wykonujących faktycznie czynności, która przypada na metr kwadratowy powierzchni sklepu była znikoma. Ustalono, że w sektorze chłodni sprzątanie miało być w zależności od potrzeb. Terminy wykonywania czynności nie były ustalone. W dniu zdarzenia jej pracownik znajdował się na terenie hali. Czas jego reakcji na zgłoszone zabrudzenie wynosił 15 minut. Niemożliwym jednak było aby jej pracownik podjął czynności zmierzające do oczyszczenia zabrudzonej powierzchni podłogi albowiem nie został poinformowany o zaistnieniu takiego zabrudzenia. Zdaniem pozwanej pracownicy (...) Spółki Akcyjnej w W. powinni byli dokonać zgłoszenia zabrudzenia jej pracownikowi. Zdaniem pozwanej jej odpowiedzialność powinna zostać oceniona z punktu widzenia zastosowanych przez nią rozwiązań technicznych i ustalonych w umowie norm za pomocą których, wykonywała zlecone jej zadania. Dopiero gdy można jej postawić zarzut niezachowania tychże norm, powstawałaby jej odpowiedzialność. Zdaniem pozwanej metalowy element, o który uderzyła się powódka w ogóle nie powinien znajdować się w miejscach ogólnodostępnych, ponieważ stanowił zagrożenia dla zdrowia i życia. Nawet skutecznie powierzenie czynności osobie trzeciej, które na podstawie art. 429 k.c. zwalnia od odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez przedsiębiorstwo trudniące się zawodowo wykonywaniem danych czynności, nie wyklucza odpowiedzialności powierzającego za szkodę wyrządzoną jego z własnym zaniedbaniem.
Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Rybniku zasądził od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powódki I. S. kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 9 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty, zasądził od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powódki I. S. kwotę 250,95 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami od dnia 6 maja 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, oddalił w pozostałym zakresie powództwo wobec (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B., oddalił powództwo wobec (...) Spółki Akcyjnej w W.; zasądził od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powódki kwotę 830 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; zasądził od powódki na rzecz pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sąd Rejonowy ustalił, że na podstawie umowy ramowej Nr (...) na świadczenie usług w zakresie utrzymywania infrastruktury z dnia 24 lutego 2012 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. zobowiązała się do wykonywania świadczeń w postaci sprzątania, akcji zima, pielęgnacji zieleni, sortowania odpadów na terenie hali Makro w R. przy ulicy (...) należącej do (...) Spółki Akcyjnej w W.. Powierzchnie podłóg przy chłodniach miały być sprzątane według potrzeb. (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. pracowali na zmiany. Na zmianie dziennej pracownicy co godzinę robili obchód hali handlowej celem sprawdzenia jej czystości, ponadto mieli obowiązek reagowania na dokonywane przez pracowników (...) Spółkę Akcyjną w W. zgłoszenia dotyczące konieczności posprzątania zaistniałych zauważonych zabrudzeń.
W dniu 4 maja 2012 r. I. S. robiła zakupy w hali handlowej w R. przy ulicy (...) należącej do (...) Spółki Akcyjnej w W.. Przechodząc przez alejkę z chłodniami w pewnym momencie się poślizgnęła i upadła na metalowy odbojnik znajdujący się przy tych chłodniach. Podłoga w miejscu, w którym się poślizgnęła I. S. była zabrudzona majonezem.
Po zjawieniu się pracowników (...) Spółki Akcyjnej w W. I. S. odmówiła wezwania na miejsce zdarzenia pogotowania ratunkowego. Mimo ogromnego bólu samodzielnie opuściła halę handlową, wsiadła do swojego samochodu i pojechała do domu. Ze względu jednak na utrzymujący się ogromny ból udała się do SPZOZ Wojewódzkiego Szpitala (...) w R., gdzie w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym udzielono jej pomocy lekarskiej. Ze względu na brak wskazań do hospitalizacji po udzieleniu pierwszej pomocy otrzymała zalecenie kontynuowania leczenia w Poradni. W związku z upadkiem I. S. doznała urazu okolicy lędźwiowej lewej, otarć na skórze w okolicy doznanego urazu. I. S. kontynuowała zgodnie z zaleceniem leczenie w Poradni od dnia maja 2012 r. do 2 lipca 2012 r., skarżąc się nadal na dolegliwości bólowe w miejscu doznanego urazu. Na leczenie I. S. wydatkowała przynajmniej kwotę 61,85 zł. W aptekach kupowała środki przeciwbólowe typu Apap, żele na miejsce stłuczenia w postaci Lioton 100. Wykupiła również i otrzymała zastrzyk przeciwtężcowy oraz wykupiła i przyjmowała przepisany jej antybiotyk Duomox. Przez pierwsze tygodnie I. S. nie mogła się ruszać, do każdej czynności potrzebowała pomocy osoby trzeciej. W nocy I. S. nie mogła spać. Brała środki nasenne. Ból utrzymywał się około pół roku od dnia zdarzenia. W chwili obecnej I. S. nie odczuwa dolegliwości bólowych w miejscu przebytego urazu.
W wyniku zdarzenia uszkodzeniu uległy obuwie I. S. – pozostała na nich odbarwiona plama majonezu. Na zakup tego obuwia I. S. wydatkowała kwotę 89,10 zł. Zniszczeniu uległa również bluzka, którą miała założoną I. S. podczas zdarzenia – rozdarła się o odbojnik – o wartości 100 zł.
Pismem z dnia 21 czerwca 2012 r. I. S. wezwała (...) Spółkę Akcyjną w W. do zapłaty kwoty 3.000 zł tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania za zaistniały z jej udziałem wypadek w dniu 4 maja 2012 r.w terminie 14 dni. W odpowiedzi (...) Spółka Akcyjna w W. poinformowała I. S., że przekazała jej roszczenie do rozpoznania swojemu ubezpieczycielowi Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.. Pismem z dnia 10 sierpnia 2012 r. Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. z kolei poinformowała I. S., iż zgromadzony materiał dowodowy nie dał podstaw do przyjęcia, że (...) Spółka Akcyjna w W. ponosiła odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 4 maja 2012 r. Jednocześnie poinformowała I. S., iż utrzymywaniem czystości na terenie hali handlowej Makro w R. zajmowała się firma sprzątająca (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B., i to ta spółka stosownie do art. 429 k.c. powinna ponosić odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 4 maja 2012 r.
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że roszczenie powódki okazało się zasadne w znacznej części w stosunku do pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. ale bezzasadne wobec pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W.. Pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. w zaistniałym stanie faktycznym ponosiłaby odpowiedzialność albowiem zdarzenia z dnia 4 maja 2012 r. miał miejsce na terenie jej hali handlowej i bez wątpienia wynikał z niewłaściwego utrzymania w czystości podłoża, gdyby nie fakt, iż czynności sprzątające w/w spółka powierzyła przedsiębiorcy, który w zakresie swej działalności zawodowej trudnił się wykonywaniem tych czynności tj. pozwanej (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.. Sąd Rejonowy podkreślił, że z umowy zawartej między pozwanymi nie wynika obowiązek podejmowania czynności sprzątających jedynie na zgłoszenie pracownika (...) Spółki Akcyjnej w W., wręcz przeciwnie z zawartej umowy wynika, iż pozwana powinna była podejmować czynności sprzątające według potrzeb. To dlatego też pracownicy pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. mieli obowiązek obchodu hali sprzedażowej aby w razie konieczności posprzątać zauważone zabrudzenia. Nie zwalnia również z odpowiedzialności pozwaną (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w B. zbyt mała liczba zatrudnionych u niej pracowników. To w/w pozwana powinna była dostosować ilość zatrudnionych pracowników do powierzchni hali sprzedażowej tak aby utrzymywanie czystości w tej hali nie było iluzoryczne. To również wynikało z łączącej pozwanych umowy. W ocenie Sądu pierwszej instancji nie ma wątpliwości, że spełnione są przesłanki odpowiedzialności pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. w zakresie zadośćuczynienia za krzywdę oraz odszkodowanie.
Sąd Rejonowy uznał żądanie zadośćuczynienia za zasadne, nie ma bowiem wątpliwości w świetle przeprowadzonych dowodów, że powódka w wyniku rozstroju zdrowia i uszkodzenia ciała doznała krzywdy. W ocenie Sądu kwota zadośćuczynienia należna powódce winna być określona na poziomie 4.000 zł, zadośćuczynienie w takiej wysokości nie będzie rażąco niskie ani nadmiernie wygórowane. Kwota zadośćuczynienia wynagrodzi powódce krzywdę, jakiej doznała w wyniku wypadku, w szczególności wynagrodzi doznany przez nią ból fizyczny oraz związane z nim cierpienia psychiczne. Przyznane zadośćuczynienie ma również na celu złagodzenie niedogodności, jakie musiała znosić powódka. Wysokość zadośćuczynienia została ustalona tak, aby powódka odczuła jej realną finansową wartość. Zważywszy na wskazane wyżej okoliczności, Sąd w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 444 k.c. i art. 445 k.c. zasądził na rzecz powódki kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Sąd zasądził odsetki od dnia zamknięcia rozprawy w niniejszej sprawie albowiem z tą chwilą Sąd ustalił wysokość krzywd powódki i w związku z tym wysokość zadośćuczynienia. W punkcie 3 wyroku Sąd oddalił powództwo w zakresie odsetek od zasądzonego zadośćuczynienia od dnia 19 lipca 2012 r. do dnia 08 czerwca 2016 r.
W punkcie 2 wyroku Sąd zasądził od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. na rzecz powódki kwotę 250,95 zł tytułem odszkodowania za poniesione przez powódkę koszy leczenia, koszty obuwia i bluzki wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6 maja 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty. Odsetki przy tym zostały zasądzone od dnia, w którym w/w pozwana odebrała pozew wraz z załącznikami. Szkoda oraz jej wysokość nie była kwestionowana przez strony, nadto wynikała z dołączonych do pozwu paragonów, oświadczenia i zeznań powódki. O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. wobec pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. i na podstawie art. 100 k.p.c. wobec pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.. Powódka przegrała sprawę wobec pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. wobec czego została zobowiązana do zwrotu poniesionych przez nią kosztów procesu w wysokości 600 zł. Natomiast w stosunku do pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. powódka przegrała sprawę co do nieznacznej części swojego żądania, dlatego Sąd włożył na w/w pozwaną obowiązek zwrotu wszystkich kosztów procesu poniesionych przez powódkę. Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd w punkcie 5 wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 830 zł tytułem zwrotu poniesionych przez nią kosztów procesu.
Apelację od powyższego orzeczenia wniosła pozwana (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. zaskarżając go w części, tj. w zakresie pkt 1-2 i 5. Zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego, które może mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a to
a) art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz dokonanie ustaleń sprzecznych z zebranym w sprawie materiałem oraz zasadami logiki a więc ustalenie, że:
- zdarzenie z dnia 4 maja 2012 r. wynikało z niewłaściwego utrzymania czystości podłoża, pomimo, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy na to nie wskazuje,
- wina za zdarzenie leżała po stronie pracowników pozwanego ad 1) pomimo, iż z zabranego w sprawie materiału wynika, że to pracownicy pozwanego ad 2) nie zgłosili nieprawidłowości uniemożliwiając tym samym zareagowanie pracownikom pozwanego ad 1)
- ustalenie wysokości szkody powódki na poziomie 250,95 zł, podczas gdy zdaniem pozwanego ad 1) powódka nie wykazała istnienia szkody w zakresie uszkodzenia bluzki oraz butów, a materiał dowodowy zebrany w sprawie nie potwierdza tych okoliczności.
b) art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego w sposób niewszechstronny, z pominięciem zeznań świadka B. S., która szczegółowo opisała zasady współpracy pomiędzy pozwanymi ad 1) i ad 2) w szczególności działanie na wezwanie ze strony pracowników pozwanego ad 2) oraz z pominięciem części wyjaśnień powódki - która wskazała, że w okolicy miejsca zdarzenia przebywali pracownicy pozwanego ad 2), która to okoliczność wskazuje, że niewezwanie personelu sprzątającego obarcza odpowiedzialnością pozwanego ad 2), oraz, że nie miała zastrzeżeń co do czystości hali sprzedaży.
Ponadto zarzuciła również naruszenie prawa materialnego, w szczególności:
a) art. 6 k.c. poprzez błędne przyjęcie ciężaru dowodów po stronie pozwanego ad 1) co do udowodnienia braku przesłanek swojej odpowiedzialności, podczas gdy to powódka powinna wykazać pozwanemu konkretną winę,
b) art. 65 k.c. poprzez błędną wykładnię oświadczeń woli pozwanych zawartych w umowie ramowej łączącej pozwanych ad 1) i ad 2), z której Sąd wyciągnął błędny wniosek, że:
- z umowy ramowej nie wynika obowiązek podejmowania czynności sprzątających na zgłoszenie - pomimo, iż wskazuje na to jednoznacznie załącznik nr 3 do umowy ramowej,
- pozwany ad 1) mógł wedle własnego uznania wprowadzać taką ilość pracowników, jaka była odpowiednia dla wykonywania usług, pomimo, iż faktycznie - ilości roboczogodzin (a więc i pracowników świadczących usługę) były odgórnie narzucone przez pozwanego ad 2),
c) art. 429 k.c. poprzez jego błędne zastosowanie, bez rozważenia faktycznego źródła nieprawidłowości oraz ewentualnej winy, która nie tkwiła po stronie pozwanego ad 1) a pozwanego ad 2),
d) art. 415 k.c. poprzez jego błędne zastosowanie pomimo niewykazania przesłanki winy po stronie pozwanego ad 1).
Wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości względem jej oraz zasądzenie kosztów postępowania w I i II instancji od powódki na rzecz pozwanej według norm prawem przepisanych, względnie przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, oddając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania. W apelacji zawarto nadto wnioski dowodowe zmierzające do wykazania niekorzystnej treści umowy łączącej pozwanych oraz sposobu i zakresu wywiązania się pozwanej z obowiązków umownych. Wnioski te zostały pominięte jako spóźnione, postanowieniem wydanym przez Sąd drugiej instancji na rozprawie odwoławczej w dniu 19 października 2017r. ; nie została wykazana niemożność ich przedstawienia na wcześniejszym etapie postępowania, ani następcza konieczność ich przywołania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja pozwanej nie zasługiwała na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy podziela w całości i uznaje za swoje ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, ponieważ ustalenia te znajdują oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, które to dowody Sąd ten ocenił w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 kpc. Orzekając Sąd Rejonowy nie uchybił zasadom logicznego rozumowania, ani też doświadczenia życiowego. Wnioski Sądu pierwszej instancji, co do faktów w sposób logiczny wynikają z treści dowodów zgromadzonych w sprawie, a zaoferowanych przez obie strony. Na uwzględnienie nie zasługuje więc zarzut pozwanej co do przekroczenia przez Sąd pierwszej instancji granic swobodnej oceny dowodów, gdyż wyrok wydany został w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a Sąd meriti w uzasadnieniu dostatecznie wykazał powody swojego rozstrzygnięcia biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy i powołując się na konkretne dowody jak i okoliczności bezsporne. Zarówno przebieg zdarzenia, jak i okoliczności mu towarzyszące, wskazujące na odpowiedzialność apelującej, zostały prawidłowo ustalone w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy dotyczący obiektywnych faktów, zaś kwestie ocenne, na które apelująca się powołuje, w zakresie przywołanych zeznań świadka B. S. oraz przesłuchania powódki, podlegały pominięciu w sytuacji dokonywania własnej oceny okoliczności sprawy, w aspekcie znajdujących zastosowanie obowiązujących regulacji prawnych, przez Sąd Odwoławczy.
Nie sposób podzielić zarzutu pozwanej odnoszącego się do naruszenia przepisów prawa materialnego, a to art.6 k.c. i art. 65 k.c. wskazać bowiem należy, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika odpowiedzialność skarżącej za skutki zdarzenia, a nadto wykazane zostały przesłanki jej odpowiedzialności deliktowej. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika bezspornie, iż faktycznie na podłodze zalegała substancja, która spowodowała poślizgnięcie i upadek powódki oraz szkodę na jej osobie, a to na pozwanej jako podmiocie profesjonalnie trudniącym się działalnością sprzątającą ciążył obowiązek utrzymania podłóg w obiekcie w czystości. Bez znaczenia dla rozpoznania sprawy pozostaje przy tym kwestia zawarcia niekorzystnej, zdaniem skarżącej, umowy z (...) S.A. w W.. Z umowy tej pozwana winna była się wywiązać, zaś już sam fakt zaistnienia zdarzenia oraz jego przebieg, świadczą o okoliczności przeciwnej. Skoro bowiem substancja, na której powódka poślizgnęła się, zalegała na podłodze hali, widocznie nie zostały dopełnione czynności zmierzające do zapewnienia należytego stanu podłogi przez podmiot do tego zobowiązany.
Ta okoliczność nie może doprowadzić do ekskulpacji pozwanej, która startowała w przetargu i podpisała określonej treści umowę, a w sytuacji gdy uznała, że nie może się wywiązać z obowiązków z niej wynikającej przysługiwały jej określone środki prawne. Trafnie wskazał Sąd Rejonowy, iż wbrew twierdzeniom skarżącej z umowy zawartej między pozwanymi nie wynika obowiązek podejmowania czynności sprzątających jedynie na zgłoszenie pracownika (...) Spółki Akcyjnej w W., albowiem pozwana powinna była podejmować czynności sprzątające według potrzeb, a pracownicy skarżącej mieli obowiązek obchodu hali sprzedażowej. Nie sposób również uznać, iż zwalnia z odpowiedzialności pozwaną zbyt mała liczba zatrudnionych u niej pracowników, albowiem winna ona była dostosować ilość zatrudnionych pracowników do powierzchni hali sprzedażowej tak aby prawidłowo wywiązywać się z obowiązków. Nie sposób więc uznać, iżby zaszły okoliczności wynikające z art. 415 k.c. i art. 429 k.c. które świadczyłyby zdaniem skarżącej o zwolnieniu jej od odpowiedzialności za szkodę wynikająca na skutek nie wykonania przez nią obowiązków wynikającej z zawartej przez nią umowy. Przesłanki odpowiedzialności skarżącej pozwanej, zarówno w zakresie winy, jak i związku przyczynowego między zaniedbaniami pozwanej, a szkodą powstałą po stronie powódki, zostały słusznie przyjęte w okolicznościach sprawy. Pozwana bowiem zaniedbała utrzymywania podłogi hali w należytym stanie, skoro substancja znajdująca się na podłodze spowodowała poślizgnięcie się powódki i szkodę na osobie oraz mieniu. Obowiązek starannego działania w wyższym stopniu tej mierze spoczywał na niej już chociażby z uwagi na profesjonalne trudnienie się czynnościami z tego zakresu oraz występowanie w obrocie gospodarczym jako wyspecjalizowane przedsiębiorstwo.
W ocenie Sądu Okręgowego ponadto pozostałe podniesione w apelacji zarzuty mają charakter czysto polemiczny i sprowadzają się do negowania właściwej oceny i ustaleń Sądu pierwszej instancji, przeciwstawiając im własne oceny i wnioski, które w żadnym razie nie mogą podważyć trafności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.
Skarżąca nie kwestionowała konkretnie wysokości przyznanego zadośćuczynienia oraz odszkodowania na rzecz powódki, natomiast podważając co do zasady należność tych świadczeń, kwestionowała również ich rozmiar.
W tej kwestii zaznaczenia wymaga, iż zadośćuczynienie przyznane powódce odpowiadało wszelkim wymogom, wyczerpująco przedstawionym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku przez Sąd Rejonowy. Trafności jego oceny w tej mierze nie sposób podważyć, a mając na uwadze zarówno dokonane niewadliwie ustalenia faktyczne, jak i właściwe rozważania prawne, wypada w pełni je podzielić.
Co do odszkodowania zarówno fakt zniszczenia rzeczy powódki, jak i ich koszt, znalazły pokrycie w zgromadzonym materiale dowodowym, pozostają te kwestie w korelacji z przebiegiem zdarzenia oraz dostarczonymi do akt sprawy dokumentami przez powódkę przed Sądem pierwszej instancji, zaś wysokość należności z tego tytułu nie budziła wątpliwości Sądu Odwoławczego co do zgodności z rzeczywistym stanem spraw, mając na uwadze realia obowiązujące na rynku i ceny towarów oraz treść przesłuchania powódki w charakterze strony. Zarzuty apelującej w tym zakresie więc także nie mogły odnieść skutku, a do naruszenia art. 6 kc, wbrew stanowisku skarżącej, nie doszło.
Z uwagi na powyższe - na podstawie art. 385 k.p.c. oddalono apelację pozwanej jako bezzasadną.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono w oparciu o art. 108 § 1 kpc w związku z art. 98 kpc i art. § 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z §10 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądzając od pozwanej na rzecz powódki kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
Sąd Odwoławczy nie znalazł podstaw do zasądzania kosztów postępowania na rzecz pozwanego (...) S.A. w W., albowiem nie zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot kosztów postępowania między podmiotami występującymi po tej samej stronie procesowej, zwłaszcza, że wyrok w zakresie tego pozwanego uprawomocnił się wskutek braku zaskarżenia rozstrzygnięcia w części dotyczącej tego pozwanego.
SSO Artur Żymełka SSO Arkadia Wyraz - Wieczorek SSO Lucyna Morys – Magiera