Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania C. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 marca 2017 r. (Nr (...) )

w sprawie C. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn.akt IVU 353/17

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 30.03.2017r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu C. Ż. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat oraz nieudowodnieniem 25 lat ubezpieczenie. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony C. Ż. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze powyżej 3,5 tony. Pracę tę wykonywał również w okresie służby wojskowej. Ponadto posiada ponad 25 lat ubezpieczenia, ponieważ od 16 roku życia pracował w gospodarstwie rolnym rodziców, a następnie we własnym gospodarstwie rolnym. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu podlegania ubezpieczeniu przez okres 25 lat, jak również okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony C. Ż. urodzony dnia (...) złożył w dniu 22.02.2017r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy C. Ż. w rozmiarze 22 lata, 6 miesięcy i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych uzupełnionych pracą w gospodarstwie rolnym, w tym 14 lat, 6 miesięcy i 23 dni okresów pracy w szczególnych warunkach. Bezspornym jest w sprawie, że ubezpieczony w okresie od 01.06.1984r. do 31.12.1998r. był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) i w Zakładzie (...) w S. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej trzech i pół tony.

W okresie od 16.09.1972 do 24.10.1975 ubezpieczony pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Od dnia 25.10.1975 do dnia 17.10.1977r. ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po zakończeniu tej służby do podjęcia pracy zawodowej nadal pracował w gospodarstwie rolnym. W okresie od 01.10.1981 do 31.12.1988 C. Ż. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników, z tym, że do 30.09.1984 korzystał z ustawowego zwolnienia z opłacania składek. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.18-18v), zeznania świadka: K. S. (k. 18), dokumentów (k.3-10) i akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie nie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego C. Ż. nie spełnił powyższych warunków. Ubezpieczony nie udowodnił 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Bezsporne jest w sprawie, że ubezpieczony udowodnił 14 lat, 6 miesięcy i 23 dni okresów pracy w szczególnych warunkach w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony. Zdaniem Sądu Okręgowego okres służby wojskowej ubezpieczonego nie może być zaliczony do okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Okres służby wojskowej, bez względu na to jaką funkcję ubezpieczony pełnił w tym okresie, może być zaliczony do okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jedynie w takim wypadku, gdyby ubezpieczony przed powołaniem do tej służby pracował w szczególnych warunkach i po zakończeniu służby powrócił na to stanowisko pracy. Dla kwalifikacji okresu zasadniczej służby wojskowej jako okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, należy stosować regulacje prawne obowiązujące w okresie odbywania tej służby (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2013 r., I UK 544/12), w pierwszym rzędzie stwierdzić należy, że w przedmiotowym okresie (1975-1977) szczególne uprawnienia żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową regulował art. 108 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony (Dz. U. Nr 44, poz. 220 z późn. zm.) oraz - wydane na podstawie upoważnienia zawartego w art. 108 ust. 4 tej ustawy - przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i ich rodzin (Dz. U. Nr 44, poz. 318 z późn. zm.). W ramach powyższych unormowań usankcjonowano zasadniczo dwie sytuacje, umożliwiające zaliczenie okresu czynnej służby wojskowej w poczet stażu pracy w warunkach szczególnych. Pierwsza z nich dotyczyła żołnierza, który w chwili powołania do służby był zatrudniony w szczególnych warunkach i po zakończeniu zasadniczej służby wojskowej powrócił do tego zatrudnienia w przepisanym terminie. Jak bowiem stanowił § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym na dzień zakończenia odbywania przez wnioskodawcę służby wojskowej, "żołnierzowi, który podjął zatrudnienie stosownie do zasad określonych w § 2-4" (w tym m.in. w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia ze służby wojskowej zgłosił swój powrót do zakładu pracy), "wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie". Druga możliwość doliczenia do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu odbywania czynnej służby wojskowej została uregulowana w ramach § 7 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia. Zgodnie z dyspozycją tego przepisu, żołnierzowi, który z ważnych przyczyn nie podjął poprzedniego zatrudnienia albo przed powołaniem do służby nie był zatrudniony, wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakresie uprawnień określonych w § 5 ust. 1, jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia ze służby wojskowej zgłosił do urzędu właściwego terenowego organu administracji państwowej wniosek o skierowanie do pracy i na podstawie tego skierowania podjął pracę albo podjął pracę w tym terminie bez skierowania tego urzędu.

Poza sporem jest, że ubezpieczony przed powołaniem do wojska pracował w gospodarstwie rolnym. Po ukończeniu służby wojskowej nie podjął zatrudnienia. Zaliczenie służby wojskowej do pracy w szczególnych warunkach nie jest zatem możliwe. Tym samym ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Bez znaczenia pozostaje czy ubezpieczony spełnił drugi warunek konieczny do przyznania prawa do emerytury, tj. czy legitymuje się 25-letnim okresem podlegania ubezpieczeniu. Tym samym zeznania świadka K. S. nie wnoszą do sprawy istotnych elementów.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.1 kpc orzekł jak w wyroku.