Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant st. Sekretarz Sądowy Urszula Łukasik

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2017 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa:

Krajowe Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa w M.

o zapłatę

1)oddala powództwo w całości;

2)zasądza od powoda Krajowego Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz pozwanego (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa w M. kwotę 377 zł (trzysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 1272/16/3

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 19 lipca 2016 r. wniesionym przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce komandytowej z siedzibą w M., powód Krajowe Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wraz ze spółką (...) dla Firm Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej (...)) wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 1 476,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 listopada 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że na mocy udzielonego przez (...) pełnomocnictwa z dnia 20 października 2014 r. upoważniony był do wystawiania faktur VAT w imieniu i na rzecz (...) w związku ze świadczonymi przez powoda na rzecz klientów (...) usługami w zakresie audytów energetycznych, audytów kompensacji mocy biernej, koncepcji stacji transformatorowych, budowy stacji transformatorowych, instrukcji współpracy ruchowej, koncepcji mikrogazowni, podłączenia mikrogazowni, modernizacji układów pomiarowych oraz dostarczania baterii do kompensacji mocy biernej. Powód wyjaśnił, że dochodzone przez niego roszczenie wynika z nieuiszczonych przez pozwanego kwot należnych na podstawie łączącej strony umowy z dnia 14 maja 2014 r. wraz z załącznikami, której przedmiotem była kompensacja mocy biernej. Należności z tytułu wyżej wskazanej umowy pozwany miał uiszczać na podstawie wystawionych przez powoda faktur VAT.

W dniu 6 września 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1209643/16 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W ustawowym terminie pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że nigdy nie zawierała z powódką umowy, której przedmiotem miało być wykonanie audytu kompensacji mocy biernej. Pozwana nie kwestionuje faktu, że takowy audyt został wykonany przez powódkę w siedzibie pozwanej spółki, jednak nie został on wykonany na zlecenie pozwanej, a z inicjatywy pana T. Ś., będącego przedstawicielem (...) (...). Pozwana wyjaśniła, że T. Ś. zjawił się w siedzibie pozwanej i zachęcał jego przedstawicielkę do zawiązania współpracy z (...) przekonując, że jej oferta będzie dla pozwanej dużo bardziej korzystna niż oferta aktualnego dostawcy energii elektrycznej. Kiedy przedstawicielka pozwanej kilkakrotnie odmówiła, tłumacząc że jest zadowolona z obecnej oferty swojego dostawcy energii elektrycznej, T. Ś. zaproponował, że spółka współpracująca z (...) przeprowadzi w siedzibie pozwanej spółki audyt kompensacji mocy biernej, którego wyniki pozwolą na przygotowanie pozwanej oferty. Pozwana podkreślił, że T. Ś. zapewniał, że przeprowadzenie audytu nie będzie wiązało się z żadnymi kosztami. Z uwagi na nieodpłatność, pozwana ostatecznie zdecydowała się na wykonanie audytu. Pozwana wskazuje, że oferta dla niego przygotowana po przeprowadzeniu audytu okazała się mniej korzystna od oferty aktualnego dostawcy energii elektrycznej, dlatego też pozwana nie wyraziła chęci zawarcia umowy z Energią dla Firm Sp. z o.o. Powód z tytułu wykonania audytu kompensacji biernej wystawił fakturę VAT na kwotę 1 476.00 zł. Niezwłocznie po jej otrzymaniu pozwana wystosowała do powoda oświadczenie, w którym stanowczo odmówiła zapłaty kwoty wynikającej z faktury VAT. Oświadczenie to zostało zwrócone z adnotacją „adresat nieznany”. Pozwana wskazała, że próby skontaktowania się z powodem okazały się bezskuteczne.

W toku procesu stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

T. Ś. będący przedstawicielem spółki (...) dla Firm Sp. z o.o. w W. prowadził z pozwaną rozmowy dotyczące zmiany dostawcy energii elektrycznej. Zaproponował on, że (...) (...) w W. przeprowadzi w siedzibie pozwanej spółki nieodpłatny audyt kompensacji mocy biernej, którego wyniki pozwolą na przygotowanie pozwanej korzystnej oferty pozwalającej na obniżenie kosztów energii. Z uwagi na nieodpłatność pozwana zdecydowała się na wykonanie audytu.

Dowód: zamówienie pomiarów do Kompensacji Mocy Biernej z załącznikami (k. 43,

Załącznik nr 1 do Zamówienia pomiarów do Kompensacji Mocy Biernej (k. 44), faktury (k. 45-47), zeznania świadków R. K. (k. 74) i przedstawiciela pozwanej spółki (...) (k. 90-91).

Po przeprowadzeni audytu T. Ś. poinformował pozwaną, że kondensatory są stare i należy je wymienić. Cena za usługę mieściła się w granicach 15-20 tysięcy złotych i miała być rozliczona w rachunkach za energię elektryczną. Pozwana nie skorzystała z oferty.

Dowód: zeznania świadków R. K. (k. 74) i H. K. (k. 90-91).

Powód z tytułu wykonania audytu kompensacji biernej wystawił fakturę VAT na kwotę 1 476,00 zł. Niezwłocznie po jej otrzymaniu pozwana wystosowała do powoda oświadczenie, w którym stanowczo odmówiła zapłaty kwoty wynikającej z wystawionej faktury VAT. Oświadczenie to zostało zwrócone z adnotacją „adresat nieznany”.

Dowód: oświadczenie z dowodem nadania i adnotacją o zwrocie (k. 21-23), faktura

VAT nr (...) (k. 42).

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów i osobowe źródła dowodowe. Zeznania świadków R. K. (k. 74) i H. K. (k. 90-91) na okoliczność nie zawarcia przez pozwaną umowy z powodem, której przedmiotem miało być zlecenie audytu, wykonania audytu na zlecenie T. Ś. i zapewnienia pozwanej przez T. Ś., że audyt przeprowadzony zostanie bezpłatnie. Zeznania te są spójne, logiczne i konsekwentne oraz pochodziły od osób będących bezpośrednimi świadkami okoliczności ustalonych w sprawie. Sąd dał im wiarę w całości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez powoda Krajowe Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zasługiwało na oddalenie w całości.

W ocenie Sądu ze zgromadzonych w postępowaniu dowodowym dokumentów oraz zeznań świadków wynika, że pozwana nie zawarła z powodem odpłatnej umowy polegającej na wykonaniu audytu kompensacji mocy biernej.

Uwzględniając treść art. 6 k.c. nadmienić trzeba, że to do osoby występującej z pozwem należy udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę powództwa, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo. Do przeciwnika natomiast należy wykazanie okoliczności niweczących to prawo lub uniemożliwiających jego powstanie (OSNP 1998/18/537). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.)(OSNC 1997/6-7/76 Przegląd Sądowy 2001/4/81). Innymi słowy na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa.

Zdaniem Sądu w niniejszym postępowaniu, powód nie sprostał ciężarowi udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, natomiast strona pozwana sprostała obowiązkowi udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa.

W pierwszej kolejności należy mieć na uwadze, że zeznania świadków zgodne są co do tego, że przeprowadzony audyt kompensacji mocy biernej miał charakter nieodpłatny. Z doświadczenia życiowego wynika również, że przedstawiciel handlowy różnych firm jest gotowy przeprowadzić różne badania i testy, aby wykazać potrzebę zawarcia za jego pośrednictwem nową umowę i aby pozyskać klienta. Taką propozycję złożył przedstawiciel (...) (...). z siedzibą w W. T. Ś. i przystała na nią pozwana. Podkreślić należy, że z przedłożonego przez powoda zamówienia nie wynika, że czynność ta miałaby mieć odpłatny charakter. Nie zawiera również stwierdzenia, że cennik wskazano w załączeniu lub, że przedmiotowe zamówienie posiada załączniki.

Natomiast wartość dowodowa Załącznika nr 1 w postaci cennika usług pomiarowych jest wątpliwa ze względu na to, że nie widnieje na nim sformułowanie o stronach umowy ani, że dane pozwanej spółki odnotowane na tym załączniku mają oznaczać zgodę na wystawienie faktury. Ponadto brak na nim daty, nie wiadomo więc w jakich okolicznościach przez przedstawiciela pozwanej spółki został podpisany. Z jego treści nie wynika, też co ma oznaczać oraz czego dotyczyć. Nie znalazł się on w wykazie załączników zamówienia.

Wreszcie zauważyć należy, że faktura VAT przedłożona przez powoda nie stanowi o odpłatności zawartej przez strony umowy. Jak każdy dokument prywatny, jest dowodem tego, że określona osoba złożyła oświadczenie zawarte w tym dokumencie. W orzecznictwie zauważa się, że wyłącznie na podstawie faktury VAT nie sposób ustalić, że strony łączyła umowa określonej treści, jak i tego, czy i w jakim zakresie umowa ta została zrealizowana (wyrok Sadu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., II CNP 129/07). Nigdy zatem faktura VAT nie będzie wyłącznym dowodem uzasadniającym roszczenie, a może jedynie wskazywać na zawarcie przez strony umowy. Jednak treść takiej umowy oraz jej wykonanie przez strony zawsze musi zostać wykazana dodatkowymi dowodami. W tym kontekście oczywiste jest, że faktura nie jest źródłem stosunku cywilnoprawnego (wyrok sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2001 r., CKN 291/00).

W tych okolicznościach powód nie przedstawił żadnego dowodu na zawarcie odpłatnej umowy z pozwaną, ani na wykonanie umowy. Nie przedstawiono wyników audytu pozwanej, lecz o ich wynikach dowiedzieli się od T. Ś., który pomimo, że przyznał że z wyników audytu wynika, że nie może zaproponować korzystniejszej umowy dostawy, ale nadal nakłaniał aby zmieniono dostawcę na niego.

Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenia za niezasadne w całości, w związku z tym w punkcie 1 sentencji wyroku oddalił powództwo w całości.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, oraz 360,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r. ze zm.) obowiązującego w dacie wniesienia pozwu, co daje łączną kwotę 377,00 zł.

SSR Jolanta Brzęk