Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant – st. sekr. sądowy Agnieszka Korthals

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 8 lutego 2017 r., znak: (...)

w sprawie: R. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu R. K. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 1 lutego 2017r. do dnia 31 stycznia 2019r.

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji .

Sygn. akt VIU 481/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 lutego 2017 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., po rozpatrzeniu wniosku R. K. z dnia 20 grudnia 2016 roku, przeliczył rentę od 1 lutego 2017 roku, to jest od miesiąca, w którym wstrzymano wypłatę świadczenia wskazując, że orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS ustalono, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do 29 lutego 2020 roku. Organ rentowy zaznaczył, że renta przysługuje do 29 lutego 2020 roku. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony R. K., niezgadzając się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia, jak pisze, 27 stycznia 2017 roku, że jest tylko częściowo niezdolny do pracy. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazywał, że 16 stycznia stawił się w ZUS w Oddziale w B., gdzie lekarz orzecznik ustalił, że jest całkowicie niezdolny do pracy do 31 stycznia 2019 roku. W wyniku zgłoszenia zarzutu wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika, sprawa skierowana została do komisji lekarskiej ZUS, a komisja orzekła tylko częściową niezdolność do pracy. Z ustaleniem tym ubezpieczony się nie zgadza, bowiem całkowicie rozmija się - w jego ocenie - z załączonymi do wcześniejszego wniosku dokumentami w postaci badań lekarskich. Ubezpieczony podnosił, że w trakcie oczekiwania na decyzję komisji, przeprowadzono u niego dodatkowe badania, które mogą wnieść istotne dowody w sprawie. W związku z tym, nie zgadzał się on z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 27 stycznia 2017 roku. W istocie chodziło o, zapewne, o orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 3 lutego 2017 roku. W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania wskazując, iż lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z 16 stycznia 2017 roku uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy do 31 stycznia 2019 roku, jednak w wyniku zgłoszenia zarzutu wadliwości, komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z 3 lutego 2017 roku uznała, iż odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy. A zatem ubezpieczonemu organ rentowy przyznał prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje: ubezpieczony R. K., urodzony (...), do dnia 31 stycznia 2017 roku uprawniony był do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy przyznana została mu od 7 lutego 2016 roku, to jest od daty zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego. W dniu 20 grudnia 2016 roku złożył on wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy, o ponowne ustalenie prawa do tego świadczenia na dalszy okres. Orzeczeniem z dnia 16 stycznia 2017 roku, lekarz orzecznik ZUS ustalił, iż ubezpieczony jest nadal całkowicie niezdolny do pracy do 31 stycznia 2019 roku. W wyniku zgłoszenia zarzutu wadliwości tego orzeczenia, komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 3 lutego 2017 roku ustaliła, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 29 lutego 2020 roku i że nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stanowiło dla organu rentowego podstawę do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 8 lutego 2017 roku. Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach rentowych ubezpieczonego. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego, opierającego się na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii zespołu biegłych sądowych w składzie: specjalista medycyny przemysłowej, kardiolog, neurolog, psychiatra, specjalista psycholog kliniczny. Zespół biegłych sądowych w opinii z dnia 2 sierpnia 2017 roku - karta 15-16 akt sprawy - rozpoznał u ubezpieczonego następujące schorzenia: stan po nagłym zatrzymaniu krążenia w mechanizmie migotania komór w 2015 roku ze skuteczną resuscytacją, stan po przebytym zawale serca, zespół poresuscytacyjny, nadciśnienie tętnicze, organiczne zaburzenia nastroju i osobowości ZZA w okresie deklarowanej abstynencji. Na podstawie przeprowadzonych badań sądowo - lekarskich i po analizie dokumentacji lekarskiej zawartej w aktach sprawy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz dostarczone przez badanego, biegli ustalili, iż stan zdrowia ubezpieczonego upośledza sprawność jego organizmu w stopniu powodującym nadal okresową, całkowitą niezdolność do pracy. W porównaniu z badaniem przeprowadzonym poprzednio, w stanie zdrowia ubezpieczonego biegli sądowi nie zaobserwowali poprawy podkreślając, że orzekany z nadciśnieniem tętniczym w 2015 roku, w przebiegu zawału mięśnia serca doznał nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór. Przed 2015 rokiem nie leczył się kardiologicznie. Nadal utrzymują się cechy zespołu poresuscytacyjnego, w echo serca występuje obniżona funkcja skurczowa lewej komory EF 40% z zaburzeniami kurczliwości i przerostem mięśnia lewej komory, co - zdaniem biegłych stanowiło nową okoliczność w sprawie. W badaniu stanu psychicznego występują u ubezpieczonego zaburzenia funkcji poznawczych. W związku z tym, biegli sądowi orzekli, iż badany jest nadal okresowo, całkowicie niezdolny do pracy od daty ustania poprzedniego świadczenia, to jest od 1 lutego 2017 roku, na okres dalszych dwóch lat, do 31 stycznia 2019 roku, a przyczyną jest stan układu krążenia i następstwa nagłego zatrzymania krążenia po zawale w 2015 roku. Biegli zgodzili się z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS, a nie zgodzili się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS, wskazując ponadto, że dysponowali nowym badaniem echo serca. Z uwagi na charakter schorzenia wiodącego powołano biegłego kardiologa. Zastrzeżenia do tej opinii zgłosił w piśmie procesowym z dnia 19 września 2017 roku organ rentowy, powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS, pełnomocnik organu rentowego wskazał, że nie podziela opinii biegłych o całkowitej niezdolności do pracy z powodu schorzenia kardiologicznego i zespołu poresuscytacyjnego. Organ rentowy podnosił w tym piśmie procesowym, że komisja lekarska wydała orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy i nie stwierdziła całkowitej niezdolności do pracy w oparciu o analizę dokumentacji medycznej i badanie konsultanta psychiatry ZUS. Organ rentowy wskazywał, że orzekany przebył ostry zawał mięśnia sercowego 9 sierpnia 2015 roku z nagłym zatrzymaniem krążenia. W trakcie badania przez komisję lekarską stwierdzono zespół poresuscytacyjny oraz niewydolność serca w klasie NYHA II co zdaniem organu rentowego uzasadniało tylko częściową niezdolność do pracy. Ponadto, organ rentowy wskazywał, że z opisu biegłego neurologa nie wynika upośledzenie funkcji organizmu, które powodowałoby całkowitą niezdolność do pracy. W USG tętnic szyjnych z dnia 18 lutego 2017 roku bez istotnych zaburzeń hemodynamicznych. W badaniu przedmiotowym stwierdzono niewielkie spowolnienie ruchowe, osłabienie odruchów głębokich z kończyn...
[ koniec części 00:22:10.385] TSC532921_02
[ Przewodniczący 00:22:10.339] Oraz prawostronną arefleksję palucha co nie uzasadnia całkowitej niezdolności do pracy. Również z opisu biegłego psychiatry nie wynika całkowita niezdolność do pracy. Orzekany z łagodnymi zaburzeniami procesów poznawczych w trakcie badania przez biegłego psychiatrę przed..., prezentował pełną orientację. W ocenie orientacyjnej funkcje intelektualne w granicach szerokiej normy, bez ostrych zaburzeń psychotycznych, co również nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy. Zdaniem organu rentowego z opisu biegłego kardiologa również nie wynika całkowita niezdolność do pracy. Mając powyższe na uwadze organ rentowy wnosił o przekazanie zgłoszonych zastrzeżeń biegłym lekarzom sądowym w celu ustosunkowania się do nich, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku, o oddalenie odwołania. Sąd Okręgowy dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego z punktu widzenia dyrektyw wskazanych w artykule 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego uznał, iż opinia biegłych sądowych z dnia 2 sierpnia 2017 roku posiada taką moc dowodową i wiarygodność, która pozwala na wydanie w sprawie stanowczego rozstrzygnięcia co do toczonego przez strony sporu, w szczególności zaś do ustalenia, iż ubezpieczony jest nadal całkowicie niezdolny do pracy zgodnie z opinią biegłych sądowych od dnia 1 lutego 2017 roku do dnia 31 stycznia 2019 roku. Biegli w sposób szczegółowy uzasadnili swoją opinię. Powołali się na konkretne badania: echo serca, wykazujące obniżoną funkcję skurczową lewej komory EF równe 40 procent z zaburzeniami kurczliwości i przerostem mięśnia lewej komory. Stwierdzono także zaburzone funkcje poznawcze ubezpieczonego. W badaniu neurologicznym stwierdzono zaburzenia pamięci, szczególnie świeżej. Ustalono niewielkie spowolnienie psychoruchowe, w zakresie nerwów czaszkowych bez zmian, odruchy głębokie kończyn osłabione, prawostronna arefleksja palucha, objawy rozciągowe nieobecne, próby móżdżkowe w granicach normy. W badaniu psychiatryczno-psychologicznym stwierdzono orientację pełną, nastrój obniżony, napęd zredukol..., zredukowany, spowolniały psycho..., spowolnienie psychoruchowe, funkcje uwagi i pamięci zaburzone, w ocenie orientacyjnej funkcje inte..., intelektualne wtórnie obniżone w granicach szerokiej normy. Na..., aktywność codzienna obniżona. Przyczyną całkowi..., z orzeczenia dalszej całkowitej niezdolności do pracy był według biegłych stan układu krążenia i następstwa nagłego zatrzymania krążenia. W stanie zdrowia w porównaniu z badaniem przeprowadzonym poprzednio biegli nie o..., stwierdzili poprawy. Wprawdzie bieg..., biegli sa..., sam organ rentowy wskazuje, że ubezpieczony przebył ostry zawał mięśnia sercowego z nagłym zatrzymaniem krążenia. Zastrzeżenia biegłych sądowych opierały się na fragmentarycznym powołaniu opisu u..., badań biegłych sądowych, tymczasem organ rentowy twierdząc w zastrzeżeniach, że z opisu biegłego kardiologa również nie wynika całkowita niezdolność do pracy pomijają ustalenia biegłych sądowych w zakresie schorzenia kardiologicznego ubezpieczonego. Na odwołanie się przez biegłego do echo serca, stosunkowo świeżego badania potwierdzającego obniżoną funkcję skurczową lewej komory EF 40 procent z zaburzeniami kurczliwości i przerostem mięśnia lewej komory i nadal utrzymujące się cechy zespołu porys..., resuscytacyjnego. Dodatkowo u ubezpieczonego występuje zaburzenie funkcji poznawczych. W okresie swojej aktywności zawodowej ubezpieczony wykonywał u..., ubezpieczony wyuczył się w zawodzie montera instalacji sanitarnych, a wykonywał zawód kierowcy samochodu ciężarowego przez około 10 lat oraz kilka lat hydraulika, jak również montera wewnętrznych instalacji sanitarnych. Biegli sądowi w sposób zgodny z posiadaną specjalistyczną wiedzą medyczną i przy udziale specjalisty medycyny przemysłowej oparli swoją opinię na odwołaniu się do konkretnych schorzeń kardiologicznych ubezpieczonego, na które cierpiał on już od momentu zawału serca w 2015 roku, dlatego w ocenie Sądu Okręgowego opinie, opinia biegłych sądowych stanowiła dowód o takiej mocy dowodowej i wiarygodności, która pozwalała na dokonanie ustalenia, iż ubezpieczony jest nadal całkowicie okresowo niezdolny do pracy. Dokonując subsumpcji ustalonego w sprawie stanu faktycznego pod właściwe przepisy prawa materialnego Sąd Okręgowy wskazuje, iż zgodnie z artykułem 57-mym ustępem 1-wszym Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2017 roku pozycja 1383, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: po pierwsze, jest niezdolny do pracy, po drugie, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, po trzecie, niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w artykule szós..., o których mowa w punkcie 3-cim ustępu 1-wszego artykułu 57-go. Wskazać także należy, że zgodnie z artykułem 12-tym ustępem 1-wszym, 2-gim i 3-cim powołanej Ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu Ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Artykuł 13-ty ustęp 1-wszy wskazuje z kolei, że przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze, stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość, możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, po drugie, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy niewątpliwie dawał podstawy do ustalenia, iż z powodu schorzeń kardiologicznych ubezpieczony jest nadal całkowicie niezdolny do pracy. Towarzyszą tym schorzeniom także zab..., z..., towarzyszy także zaburzenie funkcji poznawczych. W związku z tym Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z powołanymi przepisami prawa materialnego zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy okresowo zgodnie z opinią biegłych sądowych. W punkcie 2-gim wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118-go ustępu 1a Ustawy emerytalno-rentowej. Podkreślić należy, że całkowita niezdolność do pracy stwierdzona została przez biegłych sądowych z przyczyn kardiologicznych, a z tych samych przyczyn ubezpieczony korzystał także z renty z tytułu niezdolności do pracy, we wcześniejszym okresie w 2015 roku przebył zawał serca. Wtedy przyznano mu rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Dlatego nowe badanie echo serca nie może być uznawane za nową okoliczność, która uzasadniałaby zwolnienie odpowiedzia..., z odpowiedzialności organu rentowego, a jedynie dowód ten potwierdza takie naruszenie sprawności funkcjonowania organizmu ubezpieczonego z przyczyn choroby serca, które powoduje dalszą całkowitą jego niezdolność do pracy. Dlatego Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie 2-gim wyroku.