Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2012 r. w Poznaniu

na rozprawie

sprawy z powództwa B. R.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ś.

przy interwencji ubocznej (...) Spółka Akcyjna

w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. akt I C 255/10

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  w punkcie 3 zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 368 zł (trzysta sześćdziesiąt osiem) z ustawowymi odsetkami od 28 maja 2010 r.,

b)  w punkcie 4 koszty procesu pomiędzy stronami stosunkowo rozdziela i zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.434 zł,

2.  w pozostałej części apelację oddala,

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

E. Fijałkowska W. Kryślak M. Gulczyńska

Sygn. akt I ACa 919/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy w Zielonej Górze :

1.  zasądził od pozwanego (...) spółka z o.o. w Ś. na rzecz powoda B. R. kwotę 30.000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami płatnymi od dnia 28 maja 2010 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądził od pozwanego (...) spółka z o.o. w Ś. na rzecz powoda B. R. kwotę 7.189,40 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami płatnymi od dnia 28 maja 2010 r. do dnia zapłaty,

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddalił,

4.  koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł.

Wyrok w zakresie punktu 3 i 4 tj. w części oddalającej powództwo o kwotę 5.479,95 zł oraz w zakresie kosztów procesu zaskarżył powód. Powód zarzucał rozstrzygnięciu naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 444 § 1 k.c. i bezzasadne częściowe oddalenie roszczenia o odszkodowanie w łącznej wysokości 5.479,95 zł. Wskazując na te zarzuty powód wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i dodatkowe zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 5.479,95 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 maja 2010 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 2.515,46 tytułem zwrotu części kosztów procesu za I instancję oraz wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu za II instancje.

W odniesieniu do nieprawomocnego rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.

Powód w dniu 5 czerwca 2009 r. pośliznął się na trawie w czasie spaceru z psem i upadając odruchowo podparł się prawą ręką. Z uwagi na nasilające się dolegliwości bólowe w dniu 6 czerwca 2009 r. zgłosił się do pozwanego Szpitala, gdzie po wykonaniu zdjęć RTG lekarz B. G. rozpoznał u niego zwichnięcie prawego stawu łokciowego. W związku z tym, w znieczuleniu dożylnym, nastawił on powodowi zwichnięcie i założył łuskę gipsową. Jednocześnie zalecono powodowi utrzymywanie łuski przez 6 tygodni oraz kontrolę w Poradni Chirurgicznej. Po repozycji zwichnięcia nie wykonano u powoda kontrolnego RTG.

Po trzech tygodniach tj. w dniu 27 czerwca 2009 r. powód zgłosił się do kontroli w pozwanym Szpitalu. Tam zdjęto łuskę gipsową i stwierdzono zastarzałe zwichnięcie stawu łokciowego prawego. Wówczas skierowano powoda na Oddział Chirurgiczny do Szpitala.

W dniu 29 czerwca 2009 r. powód został przyjęty na Oddział Chirurgiczny pozwanego Szpitala, z rozpoznaniem zastarzałego zwichnięcie stawu łokciowego prawego. Podjęto tam nieskuteczną próbę nastawienia stawu, a następnie skierowano powoda do (...) Ośrodka (...) w Ś.. Po konsultacji w (...) Ośrodku (...) ustalono konieczność operacyjnego nastawienia stawu łokciowego.

Leczenie zastarzałego zwichnięcia stawu łokciowego powoda wymagało jak najszybszej interwencji chirurgicznej, gdyż odraczanie krwawego nastawienia pogarszało wynik leczenia.

Z uwagi na to, że w (...) Ośrodku (...) nie było możliwości szybkiego wykonania operacji (lekarz wykonujący tego typu zabiegi był na urlopie), powód zaczął szukać lekarza, który podjąłby się wykonania operacji prywatnie. W dniu 30 czerwca 2009 r. powód udał się do K., do lekarza ortopedy i traumatologa, który pracuje w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Lekarz ten stwierdził, że stan ręki powoda jest zły i wymaga operacyjnej repozycji. Termin operacji ustalił na dzień 7 lipca 2009 r. W związku z tym, powód zgłosił się do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., gdzie przebywał w dniach od 7 lipca do 8 lipca 2009 r. W czasie pobytu powód był leczony operacyjnie, zastosowano otwartą repozycję zwichnięcia stawu łokciowego, stabilizację repozycji za pomocą stabilizatora zewnętrznego. Operacja w ośrodku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. została przeprowadzona prawidłowo.

Po leczeniu operacyjnym powód został poddany prywatnemu leczeniu rehabilitacyjnemu, które było niezbędne, by utrzymać i poprawić uzyskany drogą operacji zakres ruchomości stawu oraz przywrócić sprawność mięśni kończyny.

U powoda szybka repozycja i leczenie rehabilitacyjne było niezbędne dla poprawy stanu prawego stawu łokciowego.

Koszt zabiegu operacyjnego w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wyniósł 5.000 zł. Dodatkowo powód poniósł koszty związane z: rehabilitacją, na którą udawał się każdorazowo do P. w dniach 10 lipca 2009 r., 14 lipca 2009 r., 4 sierpnia 2009 r. i 7 sierpnia 2009 r.; konsultacjami u lekarzy specjalistów w P. w dniach 14 lipca 2009 r., 4 sierpnia 2010 r., 1 września 2010 r. i 15 października 2009 r. oraz zakupem taśmy rehabilitacyjnej, w łącznej wysokości 911,20 zł. Powód także siedmiokrotnie musiał dojechać do P., na zabiegi rehabilitacyjne, konsultacje u specjalistów oraz na zabieg operacyjny, a koszty z tym związane to 1.278,20zł.

Powód przed wypadkiem i nadal pracuje w firmie (...) na stanowisku planisty. Wykonuje on pracę głównie przy komputerze. Powód ma wykształcenie wyższe, z zawodu jest logistykiem.

Pismem z dnia 14 maja 2010 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty na jego rzecz kwoty 12.669,35 zł tytułem odszkodowania oraz kwoty 70.000 zł tytułem zadośćuczynienia w terminie 7 dni od doręczenia wezwania.

Zgodnie z art. 444 § 1 w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Obowiązek kompensaty kosztów obejmuje wszelkie koszty wywołane uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, a więc wszystkie niezbędne i celowe wydatki, bez względu na to, czy podjęte działania przyniosły poprawę zdrowia (por. wyrok SN z 9 stycznia 2008r, II CSK 425/07, Mon. Praw. 2008, nr 3, s. 116).

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty 12.669,35 zł tytułem odszkodowania za poniesione koszty związane z operacją, rehabilitacją, konsultacjami u lekarzy specjalistów oraz kosztami dojazdów i utraconego zarobku.

W ocenie Sądu żądanie powoda w tym zakresie było uzasadnione tylko w części. Za uzasadnione koszty Sąd uznał te związane z przebytym zabiegiem w klinice w P. tj. 5.000zł oraz udokumentowane koszty związane z rehabilitacją, konsultacjami u lekarzy specjalistów, zakupem taśmy rehabilitacyjnej tj. 911,20 zł jak i siedmiokrotnym dojazdem do P. - 1.278,20 zł. W ocenie Sądu powód nie wykazał zasadności roszczeń w zakresie wydatków na środki opatrunkowe oraz w zakresie utraconych zarobków. Powód nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów, ograniczając się wyłącznie do własnych twierdzeń niczym niepopartych. W związku z tym, że powód nie wykazał, zgodnie z dyspozycją art. 6 k.c. i 232 k.p.c., zasadności dochodzonego w tym zakresie żądania, należało je oddalić.

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7.189,40 zł tytułem należnego odszkodowania (5.000zł + 911,20zł + 1.278,20zł = 7.189,40 zł). Odsetki zasądził zgodnie z art.481 § 1 k.c. od dnia 28 maja 2010 r. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo (pkt 3 sentencji wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.100 k.p.c. Z uwagi na to, że każda ze strony wygrała sprawę niemalże w połowie, Sąd koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł (pkt 4 sentencji wyroku).

Interwenient uboczny (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie apelacji powoda oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji powoda oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy w granicach apelacji Sąd odwoławczy uznał, że zasługiwała ona na uwzględnienie w nieznacznym zakresie. Sąd Apelacyjny za własne przyjął ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji i zważył, co następuje.

Słuszny okazał się zarzut, że przyznany powodowi zwrot kosztów dojazdu do P. nie obejmował dnia 7 lipca 2009r. kiedy to został wykonany zabieg operacyjny (art. 444 § 1 kpc). Pominięcie tego wydatku nastąpiło zapewne na skutek przeoczenia, bowiem Sąd Okręgowy fakt przyjazdu i poddania się przez powoda operacji w swoich ustaleniach uwzględnił. Wobec tego, kierując się niezakwestionowanym przez pozwanego i interwenienta ubocznego, sposobem obliczenia tych kosztów (wg zasad wynikających z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy Dz. U nr 27 poz. 271 ze zm.) Sąd Apelacyjny zasądził na rzecz powoda kwotę 368 zł (2 x 220 km x 0,8358zł) z ustawowymi odsetkami od 28 maja 2010r.

W tym zakresie zmienił zaskarżony wyrok na podstawie art. 386 § 1 kpc).

W pozostałej części apelacja okazała się bezzasadna i podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu I instancji o nieudowodnieniu przez powoda poniesienia kosztów dojazdu i porady lekarskiej w K.. W przybliżeniu nawet nie został również wskazany przez powoda zakres potrzeby stosowania środków opatrunkowych na dochodzoną kwotę 848,80 zł.

Co do utraconego zarobku: powód nie złożył żadnego dokumentu w postaci umowy o pracę czy innego wskazującego zasady jego wynagradzania, które pozwalałyby na stwierdzenie, jaka jest wysokość utraconego zarobku powoda obejmującego obniżone wynagrodzenie, premie i wynagrodzenie za czas weekendów tj łącznie 3720 zł. Złożony do pozwu aneks do umowy o pracę zawarty został w dniu 1 stycznia 2010r., a więc już po zdarzeniu będącym źródłem szkody. Z treści tej umowy nie sposób ustalić jakie były zasady wynagradzania powoda wcześniej, tj jaka była poprzednia płaca zasadnicza i pozostałe warunki o których mowa, że „pozostają bez zmian” (k.30).

Mając na uwadze wynik sporu (powód wygrał proces w 45%) na podstawie art. 100 kpc Sąd Apelacyjny stosunkowo rozdzielił pomiędzy stronami koszty postępowania poniesione przed Sądem Okręgowym i zasądził od pozwanego na jego rzecz kwotę 1434 zł. Na koszty poniesione przez powoda składała się opłata od pozwu - 4134 zł, koszty opinii biegłego - 896,92 zł, koszty zastępstwa procesowego - 3600 zł. Na koszty poniesione przez pozwanego składały się koszty opinii biegłego - 854,43 zł, koszty zastępstwa procesowego - 3600 zł

Z uwagi na fakt, że powód w postępowaniu apelacyjnym wygrał spór tylko w niewielkim zakresie Sąd Apelacyjny w całości obciążył go kosztami postępowania i zasądził od niego na rzecz pozwanego kwotę 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego podstawie § 6 pkt 4, § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. (Dz. U. nr 163 poz.1349 ze zm. r.) zasądził na rzecz pozwanego 900 zł.

Małgorzata Gulczyńska Waldemar Kryślak Elżbieta Fijałkowska