Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 września 2016 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. odmówił B. S. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 31 sierpnia 2016 r. wnioskodawczyni nie została uznana za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja – k. 70 akt KRUS/

Odwołanie od w/w decyzji w dniu 5 października 2016 r. złożyła wnioskodawczyni B. S. wskazując, że choruje na boleriozę i ma wiele powikłań wynikających z tej choroby. Podała, że nie może pracować w gospodarstwie, gdyż bolą ją stawy, ma nadciśnienie tętnicze, chorobę wrzodową żołądka oraz niewydolność żylną.

/odwołanie – k. 2/

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 3/

Sąd Okręgowy w Łodzi

ustalił następujący stan faktyczny:

B. S. urodziła się w dniu (...) Z zawodu jest rolnikiem.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 22 czerwca 2016 r. ubezpieczona złożyła wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 14 akt KRUS/

W dniu 18 lipca 2016 r. B. S. została zbadana przez Lekarza Rzeczoznawcę KRUS, który rozpoznał u wnioskodawczyni chorobę zwyrodnioną stawów, przebytą boleriozę, nadciśnienie tętnicze. Orzekł, iż wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy KRUS – k. 58 – 60 akt KRUS/

Decyzją z dnia 11 sierpnia 2016 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. odmówił B. S. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy KRUS z dnia 18 lipca 2016 r. wnioskodawczyni nie została uznana za całkowicie niezdolną do pracy do pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja – k. 62 akt KRUS/

W dniu 8 sierpnia 2016 r. wnioskodawczyni złożyła odwołanie od powyższego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy KRUS.

/odwołanie – k. 62 akt KRUS/

W wyniku złożenia przez ubezpieczoną odwołania Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego uchylił decyzję Prezesa Kasy z dnia 11 sierpnia 2016 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

/pismo – k. 63/

W dniu 31 sierpnia 2016 r. ubezpieczona została zbadana przez Komisję Lekarską KRUS, która rozpoznała u ubezpieczonej zmiany zwyrodnieniowe wielostawowe bez istotnego ograniczenia funkcji narządu ruchu, przebytą boleriozę, nadciśnienie tętnicze. Komisja orzekła, że badana nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS – k. 67 – 69 akt KRUS/

W oparciu o powyższe orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy zaskarżoną decyzją z dnia 7 września 2016 r.

/decyzja – k. 70 akt KRUS/

U wnioskodawczyni w badaniu neurologicznym stwierdzono zespół bólowy odcinka L/S kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowo – wytwórczych, aktualnie bez objawów korzeniowych, bez istotnego pogorszenia funkcji, bóle kręgosłupa szyjnego w wywiadzie, w badaniu neurologicznym bez objawów ogniskowych i ubytkowych z (...), w badaniu MR – bez cech dyskopatii. Stwierdzone u ubezpieczonej schorzenia neurologiczne nie powodują obecnie u badanej takiego naruszenia sprawności organizmu, które stanowiłoby przyczynę całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty neurologa J. B. – k. 10 – 11/

U ubezpieczonej rozpoznano chorobę zwyrodnieniową wielostawową z przewagą kręgosłupa i stawów kolanowych z przewlekłym zespołem bólowym bez istotnego ograniczenia ich ruchomości, stopy płasko – koślawe z obniżeniem łuków poprzecznych i podłużnych, które wymagają zaopatrzenia ortopedycznego we wkładki. Nadto u wnioskodawczyni, która była leczona i diagnozowana w Poradniach i Oddziałach Reumatologii i Chorób Zakaźnych stwierdzono boreliozę oraz niezróżnicowaną chorobę tkanki łącznej. Stwierdzone zmiany nie powodują u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy rolniczej.

/opinia lekarza biegłego sądowego w zakresie ortopedii i rehabilitacji dr n. med. E. B. – k. 40 – 43/

U wnioskodawczyni rozpoznano przebyte zakażenie krętkiem B. burgdirferi, przewlekłe zapalenie stawów spowodowane przypuszczalnie Boreliozą. Wnioskodawczyni przed 7 laty została ukąszona przez kleszcza bez objawów miejscowych w postaci rumienia wędrującego. Od około 6 lat u wnioskodawczyni występują bóle rąk i stóp połączone z upośledzeniem ruchomości stawów i okresowych obrzęków. Wykonane kilkakrotnie badania w kierunku Boreliozy początkowo wątpliwe w 2016 r. pozwoliło ustalić zakażenie krętkiem B. burgdorferli, wykazało istnienie przeciwciał w klasie (...) (75j) co świadczy o kilkuletnim trwaniu zakażenia, w klasie IG M wynik ujemny świadczy o tym, że zakażenie istniało już dłuższy czas. U ubezpieczonej w pewnym okresie po ukąszeniu przez kleszcza pojawiły się dolegliwości kostno – stawowe, które należy łączyć z tym zakażeniem. Jednakże sam fakt zakażenia nie świadczy o niezdolności do pracy lecz jego skutki w tym wypadku zapalne stawów. Nie stwierdzono u wnioskodawczyni całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/opinia lekarza biegłego z zakresu chorób zakaźnych dr n. med. A. B. – k. 45 – 46/

U wnioskodawczyni rozpoznano niezróżnicowaną chorobę tkanki łącznej, chorobę zwyrodnieniową stawów, boreliozę w wywiadzie. Po badaniu podmiotowym, przedmiotowym oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy i dostarczonej przez badaną stwierdzono, że wnioskodawczyni jest w stanie dobrym, chodzi sprawnie, stawy bez obrzęków, wysięków i ograniczenia ruchomości. Dolegliwości, które podaje ubezpieczona nie ograniczają sprawności organizmu w takim stopniu aby mogły być powodem całkowitej niezdolności do pracy. Ubezpieczona jest zdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty reumatologa M. W. – k. 90/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie w szczególności załączone do akt sprawy akta rentowe ubezpieczonej oraz wydane w sprawie opinie biegłych: neurologa, lekarza z zakresu chorób zakaźnych, ortopedy – rehabilitanta, reumatologa a zatem biegłych lekarzy, których specjalizacje odpowiadają rodzajowi schorzeń występujących u wnioskodawczyni. Wydane w sprawie opinie są logiczne, spójne i rzetelnie opisują stan zdrowia ubezpieczonej, stanowiąc tym samym wiarygodne źródło dowodowe. Opinie te zostały wydane w oparciu o pełną dokumentację medyczną wnioskodawczyni oraz po uprzednim zbadaniu ubezpieczonej, a zatem brak jest podstaw do zasadnego ich kwestionowania.

Biegli ci uznali, iż wnioskodawczyni nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. W ocenie Sądu brak jest podstaw do kwestionowania opinii wyżej wskazanych biegłych. Biegli dokonali rozpoznania jednostek chorobowych występujących u wnioskodawczyni i ocenili je w kontekście zdolności ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli wydali swą opinię po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską wnioskodawczyni oraz po uprzednim zbadaniu ubezpieczonej, a zatem przedmiotowe opinie stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy w sprawie.

Dlatego też Sąd uznał niniejsze opinie za całkowicie, wiarygodne i pełne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2017 r., poz. 2336 z późniejszymi zmianami) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2,

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl ust. 2 art. 21 w/w ustawy, warunek podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres uważa się za spełniony, jeżeli okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego wynosi co najmniej:

1) rok - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku do 20 lat;

2) 2 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 20 lat do 22 lat;

3) 3 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 22 lat do 25 lat;

4) 4 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 25 lat do 30 lat;

5) 5 lat - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 30 lat.

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5).

Ustalenia dokonane w toku przedmiotowej sprawy nie uzasadniają zmiany zaskarżonej decyzji. Przeprowadzone postępowanie wykazało bowiem, że wnioskodawczyni nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ust. 5, wskazanej powyżej ustawy. Wynika to w sposób jednoznaczny z wydanych w toku postępowania sądowego opinii biegłych neurologa, lekarza z zakresu chorób zakaźnych, ortopedy – rehabilitanta, reumatologa. Opinie te – o czym mowa była już wcześniej – stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. W oparciu o przedmiotowe opinie stwierdzić należy, że odwołująca nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

Biegli rozpoznali u badanej chorobę zwyrodnieniową wielostawową z przewagą kręgosłupa i stawów kolanowych z przewlekłym zespołem bólowym bez istotnego ograniczenia ich ruchomości, stopy płasko – koślawe z obniżeniem łuków poprzecznych i podłużnych, które wymagają zaopatrzenia ortopedycznego we wkładki, boreliozę oraz niezróżnicowaną chorobę tkanki łącznej.

Z punktu widzenia biegłych neurologa, lekarza z zakresu chorób zakaźnych, ortopedy – rehabilitanta, reumatologa brak jest dostatecznych podstaw do uznania, że wnioskodawczyni jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Podkreślić należy, że przy ocenie biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że sposób motywowania oraz stopień stanowczości wniosków wyrażonych w opinii biegłych jest jednym z podstawowych kryteriów oceny dokonywanej przez Sąd, niezależnie od kryteriów zgodności z zasadami wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego oraz podstaw teoretycznych opinii (tak postanowienie SN z 27 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001 nr 4 poz. 84).

Mając na względzie wymienione wyżej okoliczności Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni.

K.K.-W.