Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Anna Zajączkowska

Protokolant – A. K.

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 roku

sprawy K. W.

syna W. i A. z d. K.

ur. (...)

w N.

oskarżonego o to, że:

w dniu 21 sierpnia 2017 roku w miejscowości N., pow. (...), woj. (...), ul. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – tj. 0,35 mg/l i 0,29 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził pojazd mechaniczny marki F. (...) o nr rej. (...), w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

o r z e k a

I.  ustalając, że oskarżony K. W. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona występku z art. 178a § 1 kk oraz przyjmując, że wina oskarżonego i społeczna szkodliwość tego czynu nie są znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne warunkowo umarza na okres 1 (jednego) roku próby;

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, do których prowadzenia uprawnia prawo jazdy kategorii (...), na okres 1 (jednego) roku;

III.  na podstawie art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego w punkcie II zakazu prowadzenia pojazdów okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 21 sierpnia 2017 r. do dnia 18 stycznia 2018 r.;

na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę
220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 629/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 21 sierpnia 2017 roku około godziny 07:20 oskarżony K. W. będąc w stanie nietrzeźwości, prowadził samochód osobowy marki F. o nr rej. (...) w N. na ul. (...). W pewnym momencie oskarżony została zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji do kontroli drogowej. Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie wskazało wynik: 0,35 mg/l, II badanie 0,29 mg/l.

Oskarżony K. W. ma 27 lat, jest kawalerem, ma średnie wykształcenie, pracuje w firmie (...), osiągając dochód 2000 złotych miesięcznie, jest osobą niekaraną za przestępstwa i wykroczenia w ruchu drogowym.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego (k. 16, 43), zeznania świadka M. R. (k. 8v, 43), notatkę urzędową (k.1, 10,18), protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości (k. 2), świadectwo wzorcowania (k. 3-4), kartę karną (k. 33-40), informację o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy w ruchu drogowym (k. 39).

Oskarżony przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w dniu 20 sierpnia 2017 roku pił razem ze znajomymi alkohol. Oskarżony podał, że następnego dnia był przekonany, że jest trzeźwy, tym bardziej, że potwierdziło to badanie trzeźwości w miejscu jego pracy.

Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 r. oskarżony nie stawił się, nie składał wyjaśnień.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części w jakiej podał, że w dniu 21 sierpnia 2017 r. prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym oraz że alkohol pił w dniu 20 sierpnia 2017 r. Żaden bowiem z przeprowadzonych w toku rozprawy dowodów nie pozwolił na to, aby odmówić wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim twierdził, że alkoholu nie spożywał w dniu w którym prowadził pojazd mechaniczny. Badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przeprowadzone w tej sprawie wskazują, że podczas prowadzenia pojazdu przez oskarżonego stan nietrzeźwości oskarżonego nie był znaczny, stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu malało. Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim twierdził, że nie miał świadomości, że w dniu 21 sierpnia 2017 r. znajdował się w stanie nietrzeźwości. W ocenie Sądu oskarżony spożywając alkohol jak sam wyjaśnił w znacznym ilościach w dniu poprzednim do godziny 4 rano, musiał się godzić z możliwością tego, że w dniu 21 sierpnia 2017 r. rano na skutek spożywania alkoholu w dniu poprzedzającym, stężenie alkoholu w jego organizmie nadal będzie znaczne. Oskarżony jest pełnoletni, ma duże doświadczenie życiowe. Sąd nie dał wiary oskarżonemu, że był przekonany, z uwagi na wynik badania trzeźwości w pracy, że jest trzeźwy. Oskarżony nie był w stanie podać kiedy, jakim urządzeniem był badany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu w miejscu pracy. W ocenie Sądu oskarżony w dniu 21 sierpnia 2017 r. mając świadomość, że wcześniej pił alkohol, przewidywał, że może jeszcze być w stanie nietrzeźwości i godził się na to, żeby w takim stanie kierować w ruchu lądowym samochodem. Sąd obdarzył wiarą również dowód w postaci wyniku badania zawartości alkohol w wydychanym powietrzu. Podkreślić należy, że oskarżony w czasie badania jak i bezpośrednio potem nie zgłaszał zastrzeżeń i nie żądał ponownego badania.

W ocenie Sądu zeznania świadka M. R. są wiarygodne gdyż są konsekwentne, spójne, korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego oraz pozostałymi dowodami ujawnionymi na rozprawie. Sąd nie znalazł powodu, dla którego miałby nie obdarzyć ich wiarą.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych nie była przedmiotem zarzutów stron, a także nie wzbudziła wątpliwości Sądu.

Uwzględniając zebrany w sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, iż obdarzone przez Sąd wiarą dowody łączą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę do uznania, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu i jego wina nie budzą wątpliwości. Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał przedmiotowe jak i podmiotowe znamiona przypisanego mu czynu.

Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. W myśl tego przepisu – karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch – podlega ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Oskarżony kierował samochodem po drodze publicznej na ulicy (...) w N., a przeprowadzone badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało, że był on wówczas w stanie nietrzeźwości. Oskarżony nie kwestionował badania w toku postępowania. Oskarżony jest pełnoletni, ma duże doświadczenie życiowe. W ocenie Sądu oskarżony spożywając alkohol w znacznej ilości dzień wcześniej musiał się godzić z możliwością tego, że następnego dnia rano na skutek konsumpcji alkoholu w dniu poprzedzającym, stężenie alkoholu w jego organizmie nadal będzie znaczne. W ocenie Sądu oskarżony przewidywał, że może jeszcze być w stanie nietrzeźwości i godził się na to, żeby w takim stanie kierować w ruchu lądowym samochodem.

W realiach rozpoznawanej sprawy Sąd doszedł do wniosku, że istnieją podstawy do warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do oskarżonego.

W ocenie Sądu wina oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości jego czynu nie są znaczne.

Oskarżony wprawdzie dopuścił się przestępstwa umyślnego, to jednak trzeba mieć na uwadze, że działał z zamiarem ewentualnym.

Oceniając natomiast stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wskazać trzeba, że stan nietrzeźwości oskarżonego nie był znaczny. Badania przeprowadzone w tej sprawie wskazują, że podczas prowadzenia pojazdu przez oskarżonego stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu malało. Z zeznań świadka funkcjonariusza Policji nie wynika, aby sposób prowadzenia pojazdu przez oskarżonego wskazywał na to, że oskarżony może być w stania nietrzeźwości.

Rozważając wszystkie istniejące w sprawie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania. Sąd chce dać szansę oskarżonemu na poprawę swojej postawy. W ocenie Sądu zastosowanie środka probacyjnego spowoduje, że oskarżony zrozumie naganność swojego postępowania i będzie miał realny i efektywny bodziec do przestrzegania porządku prawnego. W związku z powyższym Sąd warunkowo umorzył postępowanie na okres próby wynoszący 1 rok. Oskarżony jest osobą niekaraną tak za przestępstwa, jak i wykroczenia w ruchu drogowym, prowadzi ustabilizowany tryb życia. W ocenie Sądu wyznaczenie rocznego okresu próby pozwoli sprawować nad oskarżonym kontrolę. Towarzyszące mu przez ten okres czasu możliwość ewentualnego podjęcia postępowania karnego, wymierzenie kary, może być skutecznym gwarantem jej poprawnego zachowania.

Jednocześnie Sąd widział konieczność orzeczenia w stosunku do oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do prowadzenia których uprawnia prawo jazdy kategorii B. Okres orzeczonego zakazu (1 rok) Sąd określił w oparciu o całokształt powyżej wskazanych okoliczności, tj. tego, że oskarżony dopuścił się czynu z zamiarem ewentualnym, że swoim zachowaniem nie spowodował realnego zagrożenia dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym, że prowadzi ustabilizowany tryb życia, nie był karany za wykroczenie w ruchu drogowym.

Sąd uznał, że nie istnieją podstawy do zwolnienia oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Jest osobą młodą, osiągającą dochody w wysokości 2000 zł.

Z tych przyczyn sąd orzekł jak w wyroku.