Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2017 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Korzeń

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kopala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2017 roku

sprawy z odwołania A. S.

od decyzji z dnia 1 września 2017 roku

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o wysokość kapitału początkowego

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 1 września 2017 roku, znak: (...)-2003 w ten sposób, że okres składkowy ubezpieczonego A. S. wynosi 23 lata, 2 miesiące i 29 dni, a nieskładkowy 3 lata, 9 miesięcy i 1 dzień.

SSO Tomasz Korzeń

VI U 563/17 UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. decyzją z dnia 01.0p.2017 r. znak: (...)-2003 ponownie ustalił kapitał początkowy ubezpieczonego A. S..

Ubezpieczony wniósł o zmianę decyzji i ustalenie kapitału początkowego w dotychczasowej wysokości.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

A. S. urodził się (...) W 2004 roku ustaloną kapitał początkowy uwzględniając jako okres składkowy okres zatrudnienia w Miejskim Kubie (...)w N. od 1 czerwca 1972 do 30 września 1974 roku. wydając decyzje pozwany dysponował informacją iż klub ten nie figuruje w ewidencji płatników składek dom 1998 roku.

dowód: informacja karta 14, decyzja karta 25 26 akt pozwanego

Organ rentowy wszczął z urzędu postępowanie w celu ponownego ustalenia kapitału początkowego. Pozwany uzyskał informację, iż Miejski Klub (...) w N. od pierwszych pracowników zgłosił do ubezpieczenia społecznego od stycznia 1983 roku.

W latach 1971-75 wnioskodawca studiował w trybie dziennym. Od 1 czerwca 1972 do 30 września 1974 roku pracował w Miejskim Kubie (...)w N. na 1/2 etatu jako instruktor piłki nożnej. Pracę wykonywał w weekendy.

dowód: w aktach ZUS: zaświadczenie k. 7 t. V, protokoły k. 18-26t. IV

umowa o prace k. 22-23

\ zaświadczenie k. 24

legitymacja k. 30

zeznania świadków: K. K., E. Ł.

zeznania wnioskodawczyni k. 31

Sąd zważył co następuje:

Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2017.1383); dalej jako ustawa) stanowi, iż w art. 173 ust. 1, iż dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Zgodnie z art. 175 ust. 4 ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114.

Art. 114 ustawy stanowi między innymi, iż:

1. W sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:

1) po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

2) decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4) decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;

5) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

1b. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 decyzja może zostać uchylona lub zmieniona również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a uchylenie lub zmiana decyzji są niezbędne do zapobieżenia poważnej szkodzie dla interesu publicznego.

1c. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 można uchylić lub zmienić decyzję także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego.

1d. O wszczęciu postępowania z urzędu w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji, o której mowa w ust. 1, organ rentowy zawiadamia niezwłocznie osobę zainteresowaną.

1e. Uchylenie lub zmiana decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może nastąpić, jeżeli od dnia jej wydania upłynął okres:

1) 10 lat - w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2-4;

2) 5 lat - w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 5;

3) 3 lat - w przypadku określonym w ust. 1 pkt 6.

1f. Przepisu ust. 1e nie stosuje się, jeżeli:

1) w wyniku uchylenia lub zmiany decyzji z przyczyn określonych w ust. 1 osoba zainteresowana nabędzie prawo do świadczenia lub świadczenie w wyższej wysokości;

2) uchyleniu lub zmianie podlega decyzja o ustaleniu kapitału początkowego, który nie został uwzględniony do obliczania wysokości emerytury ustalonej prawomocną decyzją.

Organ rentowy, wydając zaskarżoną decyzją, działał z urzędu. Należało więc zbadać, czy zachodziły podstawy do wznowienia postępowania w trybie art. 114 w związku z art. 175 ust. 4 ustawy. W uzasadnieniu (załączniku) decyzji pozwany wskazał, że nie uwzględnił spornego okresu, ponieważ ubezpieczony nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego. W toku postępowania pozwany podniósł, iż w sprawie dysponował nowym dowodem w postaci potwierdzenia z wydziału ubezpieczeń i składek ZUS Oddziału w Z. z 23 sierpnia 2017 roku. Zaświadczenie to (k.30 akt pozwanego) wskazuje, iż płatnik składek - Miejski Klub (...) pracowników zgłosił do ubezpieczenia od 1983 roku. Wynika więc z niego, iż wcześniej pracowników, a więc i ubezpieczonego, do ubezpieczeń społecznych nie zgłaszał. Już przy ustalaniu kapitału początkowego pozwany dokonywał ustaleń w zakresie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i uzyskał informację (k.14 akt pozwanego), że nie figuruje w rejestrze płatników składek. Nie ujawnił się więc żaden nowy dowód ani okoliczność, która by nie była znana organowi rentowemu - pracodawca ubezpieczonego nie zgłaszał pracowników do ubezpieczeń w latach siedemdziesiątych, a zaświadczenie potwierdza tylko tą okoliczność, którą organ rentowy już znał. Tym samym nie zachodziły podstawy to ponownego ustalenia kapitału początkowego. Tryb ponownego ustalenia kapitału początkowego nie służy do ponownej oceny środków dowodowych, które już zostały ocenione - czyli w sprawie świadectwa pracy 21 kwietnia 1987 roku.

Dokonując ustaleń w sprawie sąd oparł się na w dokumentach w aktach organu rentowego, treści powyższego świadectwa pracy (oryginał znajduje się w nadesłanych w aktach osobowych karta 25) oraz zeznaniach wnioskodawcy. Są one wiarygodne i znajdują potwierdzenie w treści świadectwa pracy. Nie sposób żądać od ubezpieczonego, ażeby dysponując świadectwem pracy, który pierwotnie nie było kwestionowane przez organ rentowy, miał po 30 latach od jego wystawienia poszukiwać dowodów wykonywania pracy.

Wobec powyższego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 KPC sąd zmienił zaskarżoną decyzję poprzez ustalenie okresów składkowych nieskładkowych w dotychczasowej wysokości.

SSO Tomasz Korzeń