Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II S – 4/18

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lutego 2018r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSA Wojciech Kociubiński

Sędziowie SSA Bogusław Tocicki (spr.)

SSA Tadeusz Kiełbowicz

po rozpoznaniu skargi z dnia 18 stycznia 2018r. wniesionej przez skazanego K. F. s. M. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, w sprawie Sądu Okręgowego w Opolu o sygn. akt: IV Kow – 4602/17/pr z wniosku skazanego K. F. s. M. w przedmiocie odmowy udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. oraz art. 623 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity: Dz.U. z 2018r. poz. 75)

p o s t a n o w i ł :

I.  pozostawić bez rozpoznania skargę skazanego K. F. na przewlekłość postępowania ;

II.  zwolnić K. F. od opłaty, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie.

UZASADNIENIE

I. W dniu 22 stycznia 2018r. do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu wpłynęła skarga skazanego K. F. (datowana na 18 stycznia 2018r.) na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Opolu o sygn. akt: IV Kow – 4602/17/pr z wniosku skazanego K. F. s. M. w przedmiocie udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.

Autor skargi podniósł, że w 2017 r. skierował do Sądu Okręgowego w Opolu wniosek o udzielenie mu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności, jednak dotychczas sprawa nie została rozpoznana. Uznając, że w sprawie zachodzi przewlekłość postępowania skarżący domagał się stwierdzenia przewlekłości postępowania wykonawczego oraz zwolnienia z kosztów postępwoania związanych z wniesieniem skargi na przewlekłość.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity: Dz.U. z 2018r. poz. 75), strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

Jednak przepis art. 2 ust. 1b cytowanej ustawy jednoznacznie stwierdza, że przywołanego przepisu art. 2 ust. 1 tej ustawy nie stosuje się w sprawach, o których mowa w art. 1 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 665, 666, 768, 1452 i 2217), chyba że dotyczą one obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego.

Mówiąc wprost, przepisów dotyczących skargi na przewlekłość postępowania nie stosuje się do wszelkich spraw prowadzonych na podstawie Kodeksu karnego wykonawczego, w tym także spraw o udzielenie przerwy w karze. Wspomnianą skargę na przewlekłość postępowania wykonawczego można złożyć tylko wówczas, gdy chodzi o sprawy, które dotyczą obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego.

Nie ma zatem podstaw prawnych do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania w sprawie dotyczącej udzielenia przerwy w karze.

Ponieważ w sprawach skargi na przewlekłość dotyczącej postępowania karnego stosuje się odpowiednio przepisy procedury karnej, przeto środek, który okazuje się być niedopuszczalnym winien spotkać się z odmową przyjęcia przez prezesa sądu, do którego ją złożono (art. 429 § 1 in fine k.p.k.), a jeżeli – tak jak w niniejszej sprawie – został on jednak przyjęty, sąd pozostawia go bez rozpoznania (art. 430 § 1 k.p.k.).

Z powyższych względów należało pozostawić bez rozpoznania skargę skazanego K. F. na przewlekłość postępowania w przedmiocie udzielenia przerwy w karze.

II. Na podstawie art. 623 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity: Dz.U. z 2016r. poz. 1256) zwolniono skazanego K. F. od obowiązku uiszczenia stałej opłaty w wysokości 200 zł, przewidzianej w art. 17 ust. 1 cyt. wyżej ustawy, gdyż ze względu na jego sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów wyłożenie jej byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

SSA Bogusław Tocicki ( spr .) SSA Wojciech Kociu biński SSA Tadeusz Kiełbowicz

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13