Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Pawlik

Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędzia SO Magdalena Hupa-Dębska

Protokolant Justyna Chojecka

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa Koło (...) G.

przeciwko M. P.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II C 3666/16

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Magdalena Hupa-Dębska SSO Tomasz Pawlik SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 1296/17

UZASADNIENIE

Powód Koło (...) w Łącznej żądał zasądzenia na jego rzecz
od pozwanego M. P. kwoty 2 120zł z ustawowymi odsetkami od dnia
8 07 2015r. do dnia 31 12 2016r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia
1 06 2016r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powództwa twierdził, że zawarł z pozwanym 1 04 2015r. umowę
o numerze (...), której przedmiotem było dokonywanie oględzin, szacowania wstępnego i końcowego oraz wycena szkód łowieckich wyrządzonych przez zwierzynę łowną, na okres 365 dni, tj. do dnia 31 03 2016r. Umowa w ocenie powoda stanowiła umowę zlecenie, za wykonanie której pozwany miał otrzymać zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości 8 000 zł, przy czym w dniu 30 kwietnia 2015 roku została mu wypłacona kwota 3 000 zł a pozostała część wynagrodzenia miała mu zostać wypłacona na koniec okresu rozliczeniowego. Umowa została rozwiązana z dnia
8 07 2015r. wobec utraty zaufania, co nie było kwestionowane przez pozwanego. Pozwany świadczył usługi przez 44 dni (11%), dlatego należne mu wynagrodzenie powinno wynieść 880 zł. Dochodzona kwota stanowi różnicę pomiędzy należnym wynagrodzeniem w wysokości 880 zł a uiszczoną na rzecz pozwanego zaliczką
w wysokości 3 000 zł, tj. kwotą 2 120 zł.

Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 4 04 2017r. zasądził
od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1444 zł wraz z odsetkami ustawowymi,
a od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 08 lipca 2015 roku; oddalił powództwo w pozostałym zakresie; umorzył postępowanie w części co do kwoty 654 zł oraz orzekł o kosztach procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołując regulację
art. 627 k.c., art. 750 k.c., art. 65 § 2 k.c. stwierdził, że łącząca strony umowa stanowiła umowę o świadczenie usług, na co wskazywał zebrany w sprawie materiał dowodowy. Wskazał, iż ustalony w umowie sposób wynagrodzenia pozwanego nie może
być podstawa do zakwalifikowania przedmiotowej umowy jako umowy o dzieło. Następnie przywołał treść regulacji art. 746 § 1 i 2 k.c. uznał, iż wypowiedzenie umowy nastąpiło z dniem 10 06 2015r., a pozwany wykonywał swoje czynności przez 71 dni i za ten czas należało mu się wynagrodzenie w wysokości 19,45 % co przy uwzględnieniu całego ustalonego wynagrodzenia stanowi kwotę 1444zł. W tym zakresie powództwo uwzględnił. O należnych powodowi od pozwanego odsetkach
w zapłacie dochodzonej należności orzekał w oparciu o regulację art. 481 k.c. Uznając cofnięcie pozwu za skutecznie w zakresie kwoty 654 zł, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.
w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. orzekł o umorzeniu postępowania w tej części. O kosztach procesu orzekł na pod-stawie art. 98 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył pozwany M. P., w części uwzględniając powództwo. Wnosił o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części przez oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Zarzucił, że przy ferowaniu wyroku naruszono przepisy prawa procesowego
i materialnego, regulacje:

-

art. 65 § 2 k.c. poprzez dokonanie błędnej wykładni oświadczeń woli stron zawartych w umowie o dzieło poprzez przyjęcie, iż intencją i zamiarem stron było zawarcie umowy zlecenia, podczas gdy całokształt zebranego materiału wskazuje, iż przedmiotowa umowa zgodnie z jej literalną treścią
oraz stanowiskiem stron stanowi umowę o dzieło;

-

art. 750 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że w sprawie
do umowy powinny mieć zastosowanie przepisy o zleceniu, podczas
gdy stosunek prawny zawarty pomiędzy stronami nosi cechy umowy o dzieło;

-

art. 405 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu,
że pozwany uzyskał korzyść majątkową kosztem powoda bez podstawy prawnej, podczas gdy podstawa otrzymania wynagrodzenia przez pozwanego była ważna i skuteczna umowa o dzieło;

-

art. 5 k.c. poprzez niezastosowanie i uwzględnienie powództwa w części, mimo że powód czyni ze swego prawa użytek, który jest sprzeczny ze społeczno – gospodarczy przeznaczeniem tego prawa i z zasadami współżycia społecznego, a takie działanie winno nie być uważane za wykonywanie prawa i nie korzystać z ochrony.

W uzasadnieniu twierdzili między innymi podnosił, iż umowa łącząca strony, tak jak wskazywała jej nazwa i treści stanowi umowę o dzieło. Pozwany ponosił odpowiedzialność za ostateczny efekt swoich działań, do których wykonywania osobiście był zobowiązany. Zwieńczeniem działań pozwanego były protokoły szacowania szkód, które sporządzał każdorazowo w ramach wykonywanej umowy
i podlegały one dalszej weryfikacji, a więc starania przyjmującego zamówienie doprowadzał do konkretnego, indywidualnego oznaczonego rezultatu.

W odpowiedzi na apelację powód Koło (...) w Łącznej wnosił
o oddalenie apelacji oraz zasądzenia na jego rzecz od pozwanego zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

W uzasadnieniu podnosił między innymi, że opis przedmiotu umowy w sposób jednoznaczny wskazuje, iż na jej podstawi pozwany zobowiązał Dię do wykonywania we wskazanym okresie równego rodzaju usług związanych z wyceną szkód łowieckich, a sporządzenie protokołów oględzin stanowiło jedynie element objętych umową czynności. Zatem brak jest podstaw dla przyjęcia jakoby sporządzanie protokołów determinowało charakter umowy jako umowy rezultatu.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował roszczenia powoda, przyjmując, iż źródłem dochodzonej przez niego ochrony prawnej stanowi umowa
o świadczenie usług.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia mają podstawę w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, który w zakresie poczynionych ustaleń jest logiczny oraz wewnętrznie spójny, a informacje zawarte
w poszczególnych źródłach dowodowych wzajemnie się uzupełniaj i potwierdzają
i jako takie są w pełni wiarygodne, nie były tez kwestionowane przez skarżącego.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego jest prawidłowa i Sąd odwoławczy ja podziela (orzecz. SN z dn. 26 04 1935r. III C 473/34, ZB. Urz. 1935r. nr 12, poz. 496).

W szczególności jest ona prawidłowa w części dotyczącej oceny rodzaju łączącej strony umowy.

Zgodnie bowiem z postanowieniami zawartymi w jej punktach 1 i 2 obowiązki pozwanego polegały na dokonywaniu oględzin, szacowaniu wstępnego, końcowego i wyceny szkód łowieckich wyrządzonych w uprawach rolnych przez zwierzynę łowną na ternie obwodu łowieckiego nr (...) R., w tym również osobistego udziału w negocjacjach z poszkodowanymi; osobistego udziału oraz stawiennictwa w razie ewentualnych sporów przed organami administracji państwowej, samorządowej i sądowniczej; osobistego wypisywania w czasie szacowania protokołów szkody w dwóch egzemplarzach, na drukach ustawowo obowiązujących w danym momencie.

Wskazane czynności – wbrew zarzutom skarżącego – nie zmierzają
zatem do powstania określonego indywidualnie oznaczonego rezultatu, są czynnościami powtarzalnymi, wielokrotnymi, z których każdorazowo sporządzany był przez pozwanego protokół.

Z tej przyczyny przyjąć, zatem należy - za Sądem pierwszej instancji –

iż strony łączyła umowa należąca do kategorii umów o świadczenie usług,

o których mowa jest w regulacji art. 750 k.c. i wbrew temu co zarzuca apelacja

przy ferowaniu zaskarżonego orzeczenia nie Sąd nie naruszono regulacji art. 65 § 2 k.c.

Stosownie do przywołanej regulacji prawnej do tych umów stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu, w tym regulację art. 746 § 1 zd. 1 k.c. zgodnie z którą dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie.

Powód korzystając z tego uprawnienia w piśmie z dnia 8 06 2015r., wypowiedział pozwanemu umowę (pismo zostało doręczone pozwanemu w dniu 23.06.2015r.; k. 10-11 akt), w konsekwencji czego doszło do skutecznego jej rozwiązania przed upływem ustalonego w umowie okresu jej obowiązywania.

Ustalone przez strony i wypłacone pozwanemu przez powódkę wynagrodzenie powinno zatem ulec obniżeniu proporcjonalnie do czasu obowiązywania umowy, tj. jak prawidłowo wyliczył Sąd Rejonowy do kwoty 1 556zł.

W pozostałym zakresie otrzymane wynagrodzenie stanowiło zatem uzyskaną przez pozwanego bez podstawy prawnej korzyść majątkową kosztem powoda, w następstwie czego - stosownie do regulacji art. 405 k.c. po stronie powoda powstało skuteczne względem niego roszczenie o zwrot jej wartości.

Wbrew apelacji powód dochodząc obecnie jej zwrotu nie czyni ze swego prawa użytek sprzeczny z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 k.c przez co regulacja te nie ma zastosowania w sprawie.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku,
co czyni apelację bezzasadną w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. i z mocy tej regulacji prowadziło do jej oddalenia.

Resumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację pozwanego jako bezzasadną oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację
art. 98 § 1 k.p.c. i § 10 ust. 1 pkt 1 i § 2 pkt 2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych (z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) , biorąc pod uwagę, iż pozwany uległ w całości w postępowaniu odwoławczym i powinien zwrócić powodowi poniesione przez niego w tym postępowaniu koszty zastępstwa przez fachowego pełnomocnika.

SSO Magdalena Hupa-Dębska SSO Tomasz Pawlik SSO Leszek Dąbek