Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S S.R. Kinga Grzegorczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Miller

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę 10155,11 złotych

1.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwoty:

a)  8129,87 (osiem tysięcy sto dwadzieścia dziewięć 87/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  442,80 (czterysta czterdzieści dwa 80/100) złote z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 maja 2016 roku do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zwraca ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 202,23 (dwieście dwa 23/100) złote tytułem nadpłaconej zaliczki z kwoty zaksięgowanej pod pozycją 500012934563,

4.  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 4484,35 (cztery tysiące czterysta osiemdziesiąt cztery 35/100) złote tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 44/17

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wystąpiła do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. z pozwem o zapłatę kwoty 9712,31 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 8 kwietnia 2016 r. i kwoty 442,80 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem odszkodowania w związku z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 2 marca 2016 r., a ponadto wniosła o zasądzenie od strony pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 4800 zł. W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że roszczenie wynika ze zdarzenia z dnia 2 marca 2016 r., w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki C. (...) o nr rej. (...). Strona pozwana, ponosząca odpowiedzialność cywilną za przedmiotowe zdarzenie, w toku postępowania likwidacyjnego wypłaciła poszkodowanej odszkodowanie w kwocie 24562,10 zł. W dniu 6 kwietnia 2016 r. poszkodowana zawarła z T. M. umowę cesji praw do odszkodowania za przedmiotową szkodę, a następnie w dniu 7 kwietnia 2016 r. T. M. zawarł z powodową Spółką umowę cesji praw do odszkodowania za przedmiotową szkodę, w związku z czym na powoda przeszły wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Na dochodzoną kwotę składają się: 9712,31 zł tytułem odszkodowania za szkody w pojeździe marki C. w związku ze szkodą z dnia 2 marca 2016 r. oraz 442,80 zł tytułem zwrotu kosztów wykonania prywatnej ekspertyzy.

[pozew k.2-5]

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zwrot kosztów procesu według norm przepisanych. Pełnomocnik strony pozwanej zakwestionował wysokość dochodzonego roszczenia oraz wskazywany przez powoda zakres szkody. Ponadto podniósł, że w przedmiotowym zdarzeniu uszkodzone zostały elementy, które wcześniej były naprawiane niezgodnie z technologią producenta marki, co w szczególności dotyczy błotnika przedniego lewego, na którym stwierdzono powłokę lakierniczą o grubości 480 um. Ponadto w pojeździe, jeszcze przed przedmiotową szkodą zamontowano nieoryginalną szybę przednią. Pełnomocnik strony pozwanej wskazał również, że dochodzenie przez powoda zwrotu kosztów sporządzonej prywatnej kalkulacji nie jest zasadne, albowiem nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z poniesioną szkodą.

[odpowiedź na pozew k.44-46]

Postanowieniem z dnia 8 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi uznał, że sprawa nie ma charakteru gospodarczego, stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu dla Łodzi-Widzewa w Łodzi jako wyłącznie właściwemu.

[postanowienie k.125]

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku zdarzenia drogowego z dnia 2 marca 2016 r. uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki C. o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność W. O. (1). Sprawca szkody w dniu zdarzenia ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej w (...) Spółce Akcyjnej w W.. Szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 7 marca 2016 r.

[okoliczność bezsporna]

W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła poszkodowanej kwotę 24562,09 zł tytułem należnego jej odszkodowania.

[dowód: potwierdzenie przelewu k.41]

W. O. (1) nabyła przedmiotowy pojazd około półtora roku przed szkodą. Pojazd był sprowadzony z zagranicy i miał uszkodzoną lewą część – zawieszenie przednie, próg oraz lewe przednie drzwi i błotnik. Został naprawiony częściami oryginalnymi. Naprawą samochodu po wypadku z dnia 2 marca 2016 r. zajmował się mąż poszkodowanej. W. O. (1) prowadzi działalność gospodarczą, jednakże przedmiotowy pojazd nie służył jej do wykonywania działalności gospodarczej, nie był wpisany do środków trwałych i w związku z jego zakupem nie był odliczony podatek VAT.

[dowód: zeznania świadków W. O. (1) e-protokół rozprawy 00:10:23-00:16:15 CD k.137 i W. O. (2) e-protokół rozprawy 00:05:02-00:21:02 CD k.150]

Uzasadniony koszt naprawy samochodu marki C. o nr rej. (...) po zdarzeniu z dnia 2 marca 2016 r. przy zastosowaniu oryginalnych części wynosi 33862,02 zł brutto, zaś przy zastosowaniu nowych części zamiennych o porównywalnej jakości oznaczonych symbolem Q – 29684,02 zł brutto. W przypadku naprawy częściami oryginalnymi i wymianie nieoryginalnej szyby koszt naprawy wynosi 32691,97 zł brutto.

[dowód: pisemna opinia biegłego k.153-170, pisemna uzupełniająca opinia biegłego k.187-192 odwr.]

W dniu 8 kwietnia 2016 r. na zlecenie powodowej Spółki sporządzona została prywatna wycena wartości pojazdu marki C. przed szkodą z dnia 2 marca 2016 r. oraz prywatna kalkulacja naprawy tego pojazdu. Koszt sporządzenia prywatnej ekspertyzy wyniósł 442,80 zł.

[dowód: prywatna ekspertyza k.26-35 i 37-40, faktura k.36]

W dniu 6 kwietnia 2016 r. W. O. (1) zawarła z T. M. prowadzącym Biuro Windykacji (...) w L. umowę cesji. W. O. (1) oświadczyła, że jest właścicielem pojazdu marki C. o nr rej. (...) uszkodzonego w wyniku wypadku w dniu 2 marca 2016 r. oraz że za szkodę w tym pojeździe odpowiedzialny jest sprawca i (...) SA jako ubezpieczyciel sprawcy kolizji, co zostało potwierdzone polisą. W. O. (1) wskazała numer szkody i oświadczyła, że dotychczas otrzymała od ubezpieczyciela kwotę 24562,10 zł brutto. Zgodnie z umową przelała na T. M. swoją wierzytelność w postaci prawa do pozostałej części odszkodowania wraz z wszelkimi prawami z nią związanymi, wynikającą ze szkody z dnia 2 marca 2016 r. w pojeździe marki C. o nr rej. (...). Ponadto oświadczyła, że wierzytelność istnieje, jest wymagalna i wolna od obciążeń oraz że uprawnienie do jej zbycia na rzecz osób trzecich nie zostało wyłączone, ani też nie zawarła z (...) umowy zmniejszającej wartość przedmiotowej wierzytelności. T. M. jako cesjonariusz wyraził zgodę na cesję i przyjął wierzytelność. W. O. (1) zawiadomiła (...) o cesji wierzytelności pismem datowanym 6 kwietnia 2016 r.

[dowód: umowa cesji k.20-21, zawiadomienie k.23]

W dniu 7 kwietnia 2016 r. T. M. prowadzący Biuro Windykacji (...) w L. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w P. umowę cesji, której przedmiotem była wierzytelność nabyta przez niego od W. O. (1) na mocy umowy cesji z dnia 6 kwietnia 2016 r. O dokonanej cesji T. M. powiadomił (...) pismem datowanym 7 kwietnia 2016 r.

[dowód: zawiadomienie k.22, umowa cesji k.24-25]

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że ustalając wysokość dochodzonego roszczenia Sąd kierował się kwotami wskazanymi w petitum pozwu, które sumują się na wskazaną wartość przedmiotu sporu, zaś kwotę 10155,11 zł z tytułu odszkodowania za uszkodzenia pojazdu, wskazaną w uzasadnieniu pozwu, potraktował jako oczywistą omyłkę pisarską pełnomocnika powoda.

Zgodnie z art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne są zarówno okoliczności, w jakich doszło do zdarzenia z dnia 2 marca 2016 r., jak i jego przebieg. Strona pozwana nie kwestionowała zasady swej odpowiedzialności. Jej pełnomocnik w odpowiedzi na pozew podnosił, że kwestionuje wysokość dochodzonego roszczenia oraz wskazywany przez powoda zakres szkody. Co do drugiego zarzutu, to należy wskazać, że strona pozwana w żaden sposób nie wykazała, aby zakres uszkodzeń pojazdu marki C. nr rej. (...) był inny, aniżeli ten wskazywany przez powodową Spółkę. Nie zgłosiła żadnych wniosków dowodowych mających potwierdzić swoje twierdzenie, chociaż zgodnie z art. 6 k.c. spoczywał na niej ciężar dowodu w tym zakresie.

Przepis art. 361 § 1 i 2 k.c. wprowadza zasadę pełnego odszkodowania. Pełniona przez odszkodowanie funkcja kompensacyjna oznacza, że odszkodowanie winno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy poprzedzający zdarzenie szkodzące, nie mogąc jednocześnie wzbogacić poszkodowanego poprzez przewyższenie wysokości faktycznie poniesionej szkody. Dla spełnienia swej roli wysokość odszkodowania powinna pokrywać wszelkie celowe i uzasadnione ekonomicznie wydatki niezbędne dla przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu. Do wydatków spełniających te kryteria zaliczone zostały koszty nowych części zamiennych, niezbędnych do naprawy pojazdu (tak m. in. SN w uchwale siedmiu sędziów z 12.04.2012 r., III CZP 80/11, OSNC 2012/10/112). Wątpliwości czy nowe części zamienne powinny być oryginalnymi częściami zamiennymi sygnowanymi logo producenta czy też częściami zamiennymi o porównywalnej jakości przesądził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2012 r. (III CZP 85/11, Lex nr 1218190), w którym stwierdził, że w przypadku uszkodzenia tych części pojazdu, które przed uszkodzeniem były częściami oryginalnymi sygnowanymi logo producenta, należy uwzględniać ceny nowych części oryginalnych, zaś pomniejszenie ich wartości o wartość zużycia uszkodzonych części dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdyby uwzględnienie nowych części w znaczny sposób zwiększało wartość całego pojazdu. Jeśli zaś ubezpieczyciel chciałby podważyć wysokość tak ustalonego odszkodowania, wykazując przykładowo, że ze względu na wiek pojazdu lub jego stan sprzed uszkodzenia odszkodowanie to będzie zawyżone, powinien to wykazać, w tym bowiem zakresie to na nim spoczywa ciężar dowodu (tak m. in. SN w postanowieniu w sprawie sygn. akt III CZP 85/11). Należy również wskazać na ugruntowane orzecznictwo, zgodnie z którym obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy i czy w ogóle zamierza jej dokonać (tak m. in. SN w uchwale z 15.11.2001 r., III CZP 68/01, OSPIKA z 2002 r., nr 7-8, poz. 103 oraz wyroku z 7.08.2003 r., IV CKN 387/01, Lex nr 141410).

Ze zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego wynika, że przedmiotowy samochód został sprowadzony do Polski przez poszkodowaną i jej męża w stanie uszkodzonym i został naprawiony przy użyciu części oryginalnych. Oględziny pojazdu po szkodzie z dnia 2 marca 2016 r. wykazały jedynie, że uszkodzeniu uległa szyba czołowa nieoryginalna firmy (...). Brak jest dowodów na to, aby inne części pojazdu były nieoryginalne. Biegły w swojej pisemnej opinii uzupełniającej uwzględnił koszt wymiany szyby nieoryginalnej, a nie – jak w pierwotnej opinii pisemnej – wymianę szyby oryginalnej.

W oparciu o wydaną w toku procesu uzupełniającą opinię biegłego sądowego Sąd ustalił, że wysokość uzasadnionych kosztów naprawy samochodu marki C. o nr rej. (...) po zdarzeniu z dnia 2 marca 2016 r. przy wykorzystaniu oryginalnych części zamiennych i zakwalifikowaniu do wymiany szyby nieoryginalnej wynosi 32691,97 zł brutto. Z opinii jednoznacznie wynika, że części przeznaczone do montażu mają oznaczenia producenta. Naprawa pojazdu z użyciem tzw. zamienników jest skuteczna ale pod warunkiem prawidłowego jej wykonania (montażu). Ponadto części te nie posiadają logo producenta. Z doświadczenia życiowego oraz innych spraw tego typu wynika, że dla potencjalnych nabywców ma znaczenie, czy części samochodu mają logo producenta, czy też nie. W pierwszym przypadku wartość pojazdu jest wyższa.

Okoliczność, że poszkodowana dokonała naprawy pojazdu po szkodzie z dnia 2 marca 2016 r. w nieautoryzowanych zakładach naprawczych, przy użyciu używanych części oryginalnych, w żaden sposób nie wpływa na ustalenie wysokości należnego odszkodowania. Okoliczność, że poszkodowany nie naprawił pojazdu, naprawił go w sposób odmienny, aniżeli wynikający z żądanego odszkodowania, bądź też sprzedał pojazd, jest irrelewantna dla ustalenia w toku procesu należnego odszkodowania.

Reasumując, należało przyjąć, że uzasadniony koszt naprawy pojazdu marki C. nr rej. (...) po zdarzeniu z dnia 2 marca 2016 r. wynosi 32691,97 zł. Uwzględniając wypłaconą w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 24562,10 zł, dalsze odszkodowanie wynosi 8129,87 zł (32691,97 – 24562,10).

Za zasadne Sąd uznał również roszczenie powoda o zwrot kosztów sporządzonej kalkulacji. Sąd przychyla się do stanowiska prezentowanego m. in. przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie sygn. akt III CZP 24/04 (Legalis nr 62911) w przedmiocie przynależności tych kosztów do kategorii kosztów pozostających w normalnym związku przyczynowym ze szkodą. Poszkodowany bowiem – w przypadku negatywnej bądź niesatysfakcjonującej go decyzji ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty odszkodowania – ma prawo do skontrolowania zasadności tej decyzji jeszcze przed wszczęciem procesu dla zbadania słuszności swych racji i podjęcia świadomie dalszych kroków w sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził na rzecz powodowej Spółki od strony pozwanej kwotę 442,80 zł, stanowiącą koszt sporządzenia na zlecenie powoda prywatnej wyceny wartości pojazdu oraz kalkulacji kosztów jego naprawy.

O odsetkach od kwoty 8129,87 zł Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. oraz w zw. z art. 14 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., nr 124, poz. 1152 ze zm.). Strona pozwana powinna była wypłacić odszkodowanie w terminie trzydziestu dni od daty zgłoszenia szkody, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce w dniu 7 marca 2016 r. Pozwane Towarzystwo w wyznaczonym przez ustawodawcę terminie nie wypłaciło całego odszkodowania, wobec czego pozostało w zwłoce od pierwszego dnia po upływie owego trzydziestodniowego terminu czyli od dnia 7 kwietnia 2016 r., a zatem żądanie zasądzenia odsetek od tej kwoty od dnia 8 kwietnia 2016 r. jest zasadne.

Strona powodowa nie wykazała, aby przed wytoczeniem powództwa wzywała stronę pozwaną do zapłaty kwoty 442,80 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej ekspertyzy na zlecenie powodowej Spółki. Sąd zasądził zatem odsetki od tej kwoty od dnia 26 maja 2016 r., tj. od dnia następnego po doręczeniu stronie pozwanej odpisu pozwu (k.43).

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił.

Z uwagi na to, że w toku procesu strona powodowa uiściła 1000 zł tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, z której biegłemu została wypłacona kwota 797,77 zł, to na podstawie art. 84 ust. 1 i 2 w zw. z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 623 ze zm.) Sąd zwrócił ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz strony powodowej kwotę 202,23 zł.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Powodowa Spółka wygrała proces w 85 % i poniosła koszty procesu w łącznej kwocie 6122,77 zł (508 zł – opłata od pozwu, 797,77 zł – wydatkowana zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego, 4800 zł – koszty zastępstwa procesowego i 17 zł – opłata od pełnomocnictwa). Strona pozwana poniosła koszty w wysokości 4800 zł (koszty zastępstwa procesowego), a zatem strona pozwana zobowiązana jest do zwrotu na rzecz strony powodowej kosztów procesu w kwocie 4484,35 zł.