Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 858/17

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Żuchowski

Protokolant:

sekr.sądowy Beata Ewald

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej K. Lipińskiego

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2018 r.

sprawy:

skazanego B. S. urodz. (...) w C.

syna W. i H. z d. M.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmnie w sprawie II K 406/10 z dnia 23 września 2010 r. za przestępstwa popełnione w lutym i marcu 2008 r. z art. 279 § 1 kk na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym, którą odbył w całości w dniu 10 kwietnia 2013 r.;

2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 1246/10 z dnia z dnia 9 listopada 2010 r. za przestępstwa popełnione w warunkach ciągu przestępstw w okresie od 1 sierpnia 2007 r. do 21 grudnia 2007 r. z art. 278 § 1 kk i art. 91 § 1 kk na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, którą odbył w całości w dniu 2 marca 2013 r.;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 79/15 z dnia 15 marca 2015 r. za przestępstwa z art. 279 § 1 kk i art. 278 §1 kk popełnione w okresie od stycznia 2012 r. do sierpnia 2014 r. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby oraz 50 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki w kwocie 10 zł. Postanowieniem z dnia 17.11.2017 r.Sąd Rejonowy w Toruniu zarządził wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności;

4. wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 1437/15 z dnia 9 listopada 2015 r. za przestępstwo popełnione w okresie od 26 września 2014 r. do 30 czerwca 2015 r. z art. 278 § 5 kk na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, którą odbył w okresie od 3 kwietnia 2017 r. do dnia 30 września 2017r;

5. wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 1714/16 z dnia 14 lutego 2017 r. za przestępstwo popełnione w okresie od 1 lipca 2015 r. do dnia 6 października 2016 r. z art. 278 § 1 i 5 kk na karę 2 lat ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

6. wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 591/17 z dnia 30 czerwca 2017 r. za przestępstwa popełnione w okresie od 7.10.2016 r. do 8.02.2017 r. oraz od 9 lutego 2017 r. do 3 kwietnia 2017 r. z art. 278 § 5 kk i art. 91 § 1 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywa do dnia 28 stycznia 2018 r.

Orzeka:

I. na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 91 § 2 kk w miejsce kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczonych w stosunku do skazanego B. S. na mocy wyroków Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawach: VIII K 79/15, VIII K 1714/16 i VIII K 591/17 orzeka karę łączną 2 ( dwóch) lat i 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I wyroku zalicza okres odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie VIII K 591/17 SR Toruń od dnia 30 września 2017 r.;

III. w pozostałym zakresie wyroki podlegające połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV. na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmującego orzeczenia Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawach VIII K 1246/10,VIII K 1437/15 oraz Sądu Rejonowego w Chełmnie w sprawie II K 406/10.

V. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. K. kwotę 120 ( sto dwadzieścia ) zł plus VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu;

VI. zwalnia oskarżonego o ponoszenia wydatków, którymi obciąża Skarb Państwa.

II K 858/17

UZASADNIENIE

A. Zakładu Karnego we W. zwróciła się o wydanie wyroku łącznego dotyczącego B. S. w sprawach Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawach: VIII K 1437/15 i VIII K 591/17.

( dowód : pismo k. 2 akt)

Sąd z urzędu na podstawie karty karnej ustalił, iż skazany był sześciokrotnie karany sądownie.

( dowód: karta karna k.16 akt)

Najstarsze chronologicznie orzeczenie w stosunku do B. S. to wyrok Sądu Rejonowego w Chełmnie w sprawie II K 406/10 z dnia 23 września 2010 r. za przestępstwa popełnione w lutym i marcu 2008 r. z art. 279 § 1 kk na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym, którą odbył w całości w dniu 10 kwietnia 2013 r.

( dowód : wyrok w sprawie II K 406/10 SR w Chełmnie k.80-81 tych akt

karta karna k. 16 akt)

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 1246/10 z dnia z dnia 9 listopada 2010 r. B. S. został skazany za przestępstwa popełnione w warunkach ciągu przestępstw w okresie od 1 sierpnia 2007 r. do 21 grudnia 2007 r. z art. 278 § 1 kk i art. 91 § 1 kk na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, którą odbył w całości w dniu 2 marca 2013 r.

( dowód: wyrok w sprawie VIII K 1246/10 SR Toruń k. 70-71 tych akt

karta karna k. 16 akt)

B. S. był także skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 79/15 z dnia 15 marca 2015 r. za przestępstwa z art. 279 § 1 kk i art. 278 §1 kk popełnione w okresie od stycznia 2012 r. do sierpnia 2014 r. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby oraz 50 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki w kwocie 10 zł. Postanowieniem z dnia 17.11.2017 r. Sąd Rejonowy w Toruniu zarządził wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności.

( dowód: wyrok w sprawie VIII K 79/15 SR Toruń k.283-285

postanowienie o zarządzeniu wykonania kary k. 341 akt)

Następnie wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 1437/15 z dnia 9 listopada 2015 r. za przestępstwo popełnione w okresie od 26 września 2014 r. do 30 czerwca 2015 r. z art. 278 § 5 kk został skazany na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, którą odbył w okresie od 3 kwietnia 2017 r. do dnia 30 września 2017r;

( dowód: wyrok w sprawie VIII K 1437/15 SR Toruń k. 2 akt głównych

opinia k. 32 akt)

Wreszcie wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 1714/16 z dnia 14 lutego 2017 r. został skazany za przestępstwo popełnione w okresie od 1 lipca 2015 r. do dnia 6 października 2016 r. z art. 278 § 1 i 5 kk na karę 2 lat ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Nie rozpoczął odbywania tej kary.

( dowód: notatka k. 39 akt

wyrok w sprawie VIII K 1714/16 SR Toruń k. 180 tych akt)

Ostatnim orzeczeniem był wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIII K 591/17 z dnia 30 czerwca 2017 r. za przestępstwa popełnione w okresie od 7.10.2016 r. do 8.02.2017 r. oraz od 9 lutego 2017 r. do 3 kwietnia 2017 r. z art. 278 § 5 kk i art. 91 § 1 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał do dnia 28 stycznia 2018 r.

( dowód: wyrok w sprawie VIII K 591/17 SR Toruń k.240-241 tych akt

opinia k.32 akt)

Z informacji administracji ZK W. wynika, iż skazany zachowuje się poprawnie. Nie był ani karany, ani nagradzany dyscyplinarnie. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności do dnia 28 stycznia 2020 r.

( dowód : opinia k. 43, 32 akt )

Na wstępie należy wskazać, iż w myśl art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r ( Dz. U. z 2015 r., poz.396 ) o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych ustaw przepisów rozdziału IX ustawy o karze łącznej, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy tj. 1 lipca 2015 r., chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia tej ustawy. W sprawach VIII K 1714/16 i VIII K 591/17 SR Toruń do popełnienia przypisanych przestępstw oraz do uprawomocnienia się wyroków doszło po 1 lipca 2015 r. zatem istniały podstawy do analizy możliwości wydania wyroku łącznego na podstawie przepisów kodeksu karnego dotyczącego kary łącznej obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r.

W związku z powyższym, Sąd mógł dokonać analizy w kontekście możliwości orzeczenia kary łącznej jedynie odnośnie orzeczeń wydanych w sprawach VIII K 79/15, VIII K 1714/16 i VIII K 591/17 T. albowiem w pozostałych sprawach ujętych w karcie karnej doszło do odbycia orzeczonych kar. Zgodnie bowiem z art. 85 § 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są kary lub kary łączne podlegające wykonaniu.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk obowiązującego od 1 lipca 2015 r. Sąd wymierza karę łączną od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a kk. Nie można jednak tracić z pola widzenia innych dyrektyw wymiaru kary, które będąc pomocnicze i uzupełniające względem wzmiankowanych, w określonych sytuacjach również znajdą zastosowanie w przypadku orzekania kary łącznej, tj. dyrektyw wynikających z art. 54 kk oraz w pewnym zakresie dyrektyw orzeczniczych dotyczących związków podmiotowo-przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami. Wniosek taki wypływa z treści art. 85a kk, w którym stwierdzono, że sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze co pozwala twierdzić o konieczności uwzględnienia innych jeszcze dyrektyw. Kara łączna powinna być postrzegana jako swoiste podsumowanie działalności przestępczej sprawcy tym samym jej surowość powinna wzrastać wraz z liczbą popełnionych przez sprawcę przestępstw. Stanowi to wyraz potępienia w stosunku do postępowania sprawcy, jak również podkreśli nieopłacalność przestępczej działalności (zob. M. Szewczyk, Glosa do uchw. SN z 20.1.2005 r., I KZP 30/04, OSP 2005, Nr 9, poz. 102; zob. także wyr. SA w Warszawie z 12.7.2000 r., II AKA 171/00, OSA 2001, Nr 2, poz. 5; wyr. SA w Łodzi z 20.9.2001 r., II AKA 154/01, KZS 2002, Nr 12, poz. 70). Z drugiej strony, orzeczona kara łączna powinna być niezbędna dla osiągnięcia celów indywidualnego oddziaływania, co w przypadkach wielości przestępstw oznaczać może ograniczenie zasady kumulacji i odwołanie się do zasady absorpcji (częściowej). Powyższe uwagi zdają się przekonywać o trafności regulacji art. 85a kk, w której podkreślono podstawowe role przy wymierzaniu kary łącznej dyrektyw prewencji indywidualnej i generalnej. W konkretnej sprawie sąd powinien zatem rozważyć celowość absorbowania albo kumulowania orzeczonych uprzednio względem skazanego kar, bacząc na konieczność realizowania celów w zakresie społecznego, jak i indywidualnego jej oddziaływania. Kara łączna, analogicznie jak kara jednostkowa, powinna być słuszna i sprawiedliwa, uwzględniając w odpowiedniej proporcji wskazane wyżej dyrektywy.

W realiach sprawy Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę od 2 lat pozbawienia wolności do 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Przy orzekaniu kary łącznej dopuszczalne jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji. Zastosowanie każdej z tych zasad jest jednak rozwiązaniem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo. W ocenie Sądu nie zachodził pomiędzy poszczególnymi przypisanymi czynami tak bliski związek, który pozwalałby na zastosowanie zasady absorpcji. Przypisane przestępstwa chociaż dotyczyły orzeczeń o zbliżonej kwalifikacji prawnej - art 278 § 1 i 5 kk, 279 § 1 kk to jednak zostały popełnione w znaczonym odstępstwie czasu.

Dół formularza

Wydając wyrok łączny należy także uwzględnić w zakresie wymiaru kary te wszystkie okoliczności, które zaistniały także po wydaniu wyroków mogące świadczyć o przebiegu procesu resocjalizacji. Z aktualnej informacji administracji ZK W. wynika, iż zachowanie skazanego w czasie odbywania kary jest oceniane jako poprawne. Z tych powodów Sąd uznał, iż orzeczony wymiar kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności w odpowiedni sposób kształtują karę łączną. W związku z powyższym rozstrzygnięciem konieczne było w oparciu o art. 572 kpk umorzenie postępowania odnośnie objęcia wyrokiem łącznym skazań w sprawach SR w Chełmnie o sygn. akt II K 406/10 i SR w Toruniu o sygn. akt VIII K 1246/10 oraz VIII K 1437/15.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na podstawie § 17 ust 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz. U.., poz.1714 ). O kosztach orzeczono w myśl art. 624 § 1 kpk.