Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Jachniewicz

Protokolant Barbara Budzińska

pod nieobecność Prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018r. na posiedzeniu sprawy:

D. G. (G.), syna L. i K. z domu W., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 01 stycznia 2017 roku w G. przy ulicy (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny m-ki M. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, co potwierdziło badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem typu A. A 2.0 z wynikiem: I – badanie: 0,44 mg/l, II – badanie: 0:52 mg/l, III – badanie: 0,40 mg/l,

tj. o czyn z art. 178 a § 1 k.k.

I.  Oskarżonego D. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i za to, na podstawie art. 178 a § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1 , § 1 a pkt 1 k.k., art. 35 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwadzieścia) godzin miesięcznie;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 zł (pięć tysięcy złotych);

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od obowiązku poniesienia kosztów sądowych w sprawie.

Sygn. akt II K 948/17

UZASADNIENIE

Na mocy art. 423 §1 a k.p.k. uzasadnienie ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Zachowanie oskarżonego D. G. bez wątpienia wypełniało znamiona przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. Oskarżony jechał bowiem samochodem 1 stycznia 2017r. po drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym około 0, 50 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Brak było podstaw do kwestionowania poczytalności oskarżonego w związku z popełnionym przestępstwem.

Wymierzając oskarżonemu karę sąd kierował się przesłankami z art. 53 k.k. bacząc by kara nie przekraczała stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Jako okoliczność obciążającą sąd wziął pod uwagę przede wszystkim wcześniejszą karalność oskarżonego oraz fakt, że prowadził pojazd w porze nocnej, w niedługi czas po spożyciu alkoholu. Oskarżony nie miał także uprawnień do prowadzenia pojazdu. Nadto 3 dni wcześniej również został zatrzymany do kontroli drogowej – był wówczas w stanie po spożyciu alkoholu. Na korzyść oskarżonego można poczytać jedynie to, że sowim zachowaniem nie wyrządził żadnej szkody – nie doszło do kolizji z jego udziałem.

Przy wymierzaniu kary Sąd kierował się także treścią wniosku z art. 335 k.p.k. Sąd błędnie odczytał przy tym część wniosku, wymierzając oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności (20 godzin prac społecznych miesięcznie), podczas gdy wniosek dotyczył kary mieszanej z art. 37 b k.k. – kary 2 miesięcy pozbawienia wolności i 10 miesięcy ograniczenia wolności. W ocenie Sądu, mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności obciążające zarówno kara mieszana, jak i kara ograniczenia wolności mogłaby spełnić cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec podejrzanego.

Sąd zastosował także wobec oskarżonego – zgodnie z wnioskiem – 3-letni zakaz prowadzenia pojazdów na mocy art. 42 §2 k.k. Stan nietrzeźwości oskarżonego nie był bardzo duży, w związku z czym można było orzec wobec niego zakaz na minimalny okres wskazany w kodeksie.

Na mocy art. 43 a § 2 k.k. Sąd orzekł także od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 5000 złotych. Wobec trudnej sytuacji materialnej oskarżonego Sąd odstąpił od obciążania go kosztami sądowymi.