Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2018 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa W. W.

przeciwko M. K.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda W. W. na rzecz pozwanego M. K. kwotę 10.817 zł (słownie: dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście złotych 17/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt I C 336/16

UZASADNIENIE

Powód W. W. w pozwie wniesionym do Sądu Okręgowego w Słupsku domagał się;

uznania za bezskuteczną w stosunku do powoda czynności prawnej umowy darowizny, nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...), o powierzchni 0,0900 HA, zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonej w T., KW nr (...) (...), zawartej w dniu 29.05.2013r. przed notariuszem J. K. (1), Rep. A (...), pomiędzy H. K., a pozwanym M. K. - jako dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela W. W. - do wysokości wierzytelności przysługującej powodowi w kwocie 262.701,71 zł (należność główna) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.11.2013 r. do dnia zapłaty, oraz kosztami procesu (2.868,94 zł), kosztami zastępstwa w procesie (7.217 zł), kosztami klauzuli (249 zł), kosztami i opłatami (354,49 zł),

ewentualnie z daleko posuniętej ostrożności procesowej

o uznanie za bezskuteczną wobec powoda czynności prawnej — umowy darowizny nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...) o powierzchni 0,0900 HA, zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonej w T., KW nr (...) (...), zawartej w dniu 28.09.2011r. przed notariuszem J. K. (1), Rep- A (...), pomiędzy małżonkami S. i J. K. (2), a H. K. - jako dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela W. W. - do wysokości wierzytelności przysługującej powodowi w kwocie 262.701,71 zł (należność główna) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.11.2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu (2.868,94 zł), kosztami zastępstwa w procesie (7.217 zł), kosztami klauzuli (249 zł), kosztami i opłatami (354,49 zł).

Uzasadniając żądanie strona powodowa wskazywała, że przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Kościerzynie toczyło się przeciwko jego dłużnikom J. i S. K. (1) postępowania egzekucyjne w sprawie KM (...), które zostało umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji. W ocenie powoda zawarcie przez dłużników umowy darowizny miało na celu umniejszenie ich majątku, a w konsekwencji spowodowało zwiększenie niewypłacalności wobec powoda, jak również niemożność zaspokojenia się z tytułu wykonawczego wyroku Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 31 stycznia 2017r. wydanego w sprawie o sygn. akt IX C (...).

Pozwany M. K. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa, wskazując, że po pierwsze kwestionuje twierdzenie powoda, że wierzytelność jego istniała w dacie dokonania czynności prawnej z dnia 28 września 2011r., po drugie, że dłużnicy działali ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, bowiem w tamtym okresie byli właścicielami wielu nieruchomości, jedynymi wspólnikami spółki pod firmą Zakład Produkcyjno - Handlowy (...), (...), Spółka jawna z siedzibą w miejscowości Z., zajmującej się produkcją sera i wyrobów mleczarskich, zatrudniającą 15. Spółka była właścicielem urządzeń i maszyn o wartości księgowej ponad 187.000 złotych, posiadała zapasy o wartości księgowej ponad 231.000 złotych czy też wartości niematerialne i prawne o wartości księgowej prawie 1.000.000 złotych. Tym samym spółka, w której wspólnikami byli dłużnicy, była w pełni wypłacalna i miała majątek, z którego wierzyciel mógł się zaspokoić, bowiem wysokość jego wierzytelności nie stanowiła zadłużenia z którego tak spółka jak i dłużnicy nie byli by w stanie wówczas się wywiązać. Po trzecie zdaniem pozwanego umowa z dnia 28 września 2011r. - wbrew nazwie, którą nadały jej strony - nie była umową darowizny. Strony tej umowy w dniu 9 marca 2011r. zawarły "umowę przedwstępną darowizny", zgodnie z którą dłużnicy zobowiązali się do przeniesienia prawa własności nieruchomości na H. K. w zamian m.in. za dokonanie przez niego określonych remontów i modernizacji domu znajdującego się na nieruchomości, zagospodarowania samej nieruchomości czy też dożywotnią opiekę nad dłużnikami. Ostatecznie w dniu 28 września 2011r. strony umowy przedwstępnej przeniosły prawo własności nieruchomości, przy czym, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, w § 6 aktu notarialnego H. K. ustanowił na rzecz dłużników nieodpłatnie służebność osobistą mieszkania, polegającą na prawie dożywotniego, bezpłatnego zamieszkiwania w budynku mieszkalnym posadowionym na tejże nieruchomości i korzystania ze wszystkich znajdujących się w nim pomieszczeń. Roczną wartość służebności określono na kwotę 12.000 zł, a jej skapitalizowaną wartość na kwotę 120.000 zł.

Obie strony wnosiły o zasądzenie od strony przeciwnej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód, prowadzący działalność gospodarczą pod firma (...) z siedzibą w K., świadczył poczynając od 2008 roku usługi transportowe na rzecz Zakładu Produkcyjno-Handlowego (...) Spółka jawna z siedzibą w Z.. We wcześniejszym okresie współpracował z firmą dłużników w oparciu o spółkę, którą prowadził z ojcem, a przedmiotem jej działalności był handel surowcem mlecznym, którego odbiorcą była firma dłużników.

W dniu 25 listopada 2014 r. powód złożył do Sądu Rejonowego w Słupsku wniosek o zawezwanie do próby ugodowej (sygn. akt: (...)), jednak bezskutecznie. Nikt z osób reprezentujących spółkę nie był zainteresowany zawarciem ugody i nie stawił się na posiedzenie wyznaczone przez Sąd.

dowód; wniosek o zawezwanie do próby ugodowej z dnia 25.11.2014r. k. 39-44, nadto dokumentacja w aktach sprawy (...).

W dniu 23 kwietnia 2015 r. powód złożył do Sądu Okręgowego w Gdańsku pozew o zapłatę, uzyskując nakaz zapłaty przeciwko Zakład Produkcyjno-Handlowy (...) Spółka jawna w Z. wydany w dniu 6 maja 2015r., który został opatrzony klauzulą wykonalności w dniu (...) lipca 2015r.

dowód; - nakaz zapłaty z dnia 6.05.2015 r. wydany w sprawie (...) wraz z klauzulą wykonalności k. 45.

Prowadzone na podstawie wydanego nakazu zapłaty postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce, obejmujące wszystkie składniki majątku spółki (m.in. ruchomości, rachunki bankowe. wierzytelności, nieruchomości) zostało umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji.

dowód; postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego przeciwko spółce Z dnia 15.01.2016r. k. 48.

Postanowieniem z dnia 12 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku nadał wymienionemu wyżej nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności także przeciwko wspólnikom pozwanej spółki, to jest J. K. (2) i S. P. egzekucja przeciwko dłużnikom, obejmująca wszystkie składniki ich majątku (m.in. ruchomości, rachunki bankowe, wierzytelności, świadczenia ZUS, nieruchomości) również nie przyniosła zaspokojenia. Postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom zostało umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji.

dowód; postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności przeciwko wspólnikom Spółki z dnia 12.02.2016r.k. 49, wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko wspólnikom spółki z dnia 11.03.2016r. k. 51-53, postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego przeciwko wspólnikom spółki z dnia 19.09.2016r. k.55.

Pozwany nie kwestionował, że w dniu 28 września 2011 r. dłużnicy - J. i S. K. (1) przenieśli na swojego syna - H. K. prawo własności nieruchomości, działki nr (...), zabudowanej budynkiem mieszkalnym, dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...). Strona pozwana przyznaje także, iż w dniu 29 maja 2013 r. H. K. zbył (darował) nieruchomość na jej rzecz, jak również że powodowi przysługuje wierzytelność, której ochrony domaga się w mniejszym procesie jako, że wynika ona z prawomocnego orzeczenia sądu.

bezsporne

We wrześniu 2011r. J. i S. K. (1) byli wyłącznymi:

- właścicielami na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej - nieruchomości składającej się z działek o numerach: (...) i (...)o łącznej powierzchni 2,1900 ha, zabudowanej budynkiem gospodarczym murowanym, przystosowanym do hodowli 150 szt. trzody chlewnej o powierzchni 180 m oraz wiatą drewnianą o powierzchni 40 m ^{( 2)} położonej w miejscowości Z., gmina T., dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...), o wartości rynkowej ok. 365.000 złotych;

- właścicielami na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej - lokalu mieszkalnego o powierzchni 73,5 m ² , o numerze (...), znajdującego się w budynku nr (...), położonym w miejscowości Z., gmina T., stanowiącego odrębną nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...), z własnością którego związany jest udział w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu (...) w niewydzielonych częściach oraz w 297/1000 we własności części wspólnych budynku, nieruchomości opisanej w księdze wieczystej KW nr (...) - o wartości rynkowej ok. 150.000 złotych;

- użytkownikami wieczystymi - na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej - do 22 maja 2094 r. działki gruntu o numerze(...), o powierzchni 0,0783 ha, zabudowanej budynkiem gospodarczym (budynek produkcyjno - magazynowy dojrzewalni serów) o powierzchni 284 m^ (którego byli właścicielami), położonej w miejscowości Z., gmina T., dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości rynkowej ok. 950.000 zł;

- użytkownikami wieczystymi - na prawach wspólności ustawowej majątkowej J małżeńskiej - do 22 maja 2094 r. działki gruntu o numerze (...), o powierzchni 0,9276 ha, zabudowanej: budynkiem dojrzewalni serów o powierzchni 140 m ², budynkiem kotłowni o powierzchni 65,4 m ², budynkiem przemysłowym przeznaczonym do celów produkcyjnych o powierzchni 175 m ², budynkiem mleczami o powierzchni 607,8 m ² budynkiem socjalnym o powierzchni 173,7 m ² które to budynki stanowiły odrębną nieruchomość i własność dłużników, położonej w miejscowości Z., gmina T., dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości rynkowej ok. (...).300.000 złotych;

- użytkownikami wieczystymi - na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej - do 22 maja 2094 r. działek gruntu o numerach:(...) i (...), o łącznej powierzchni 1,5900 ha, położonej w miejscowości Z., gmina T., dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości rynkowej ok. 218.000 złotych.

dowód; odpis zupełny księgi wieczystej KW nr SLl (...), odpis zupełny księgi wieczystej KW nr SLl (...), - operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego K. G. na dzień 06.03.2013 r. dotyczący nieruchomości KW nr SLlM/ (...), odpis zupełny księgi wieczystej KW nr SLl (...), - operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego K. G. na dzień 06.03.2013 r. dotyczący nieruchomości KW nr SLl (...), odpis zupełny księgi wieczystej KW nr SLl (...), odpis zupełny księgi wieczystej KW nr SLl (...), - operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego K. G. na dzień 06.11.2012 r. dotyczący nieruchomości KW nr SLl (...) i KW nr SLlM/ (...), k. 98-189.

Oprócz powyższych praw do nieruchomości, we wrześniu 2011 r. dłużnicy byli - i są do nadal - jedynymi wspólnikami spółki pod firmą Zakład Produkcyjno - Handlowy (...), (...), Spółka jawna z siedzibą w miejscowości Z., której przedmiotem działalności była produkcją sera i wyrobów mleczarskich. Na koniec 2011 roku spółka (...) była właścicielem urządzeń i maszyn o wartości księgowej ponad 187.000 złotych, posiadała zapasy o wartości księgowej ponad 231.000 złotych. Za rok 2011 spółka ta osiągnęła zysk w kwocie 345.450,93 zł.

dowód; : odpis pełny z Rejestru Przedsiębiorców KRS spółki pod firmą Zakład Produkcyjno - Handlowy (...), (...), Spółka jawna z siedzibą w miejscowości Z. - KRS nr (...) k. 190-191, „Wycena bilansowa składników majątku spółki pod firmą Zakład Produkcyjno Handlowy (...), (...), Spółka jawna na dzień 31.12.2011 r. wraz z załącznikiem - Bilansem i Rachunkiem Zysków i Strat tej spółki na dzień 31.12.2011r. k. 192-205.

W roku 2011 spółce jako przedsiębiorstwu pod firmą Zakład Produkcyjno - Handlowy (...) Spółka jawna w Z. udzielona została licencja na produkcję sera camembert S. (...), i była jednym z nielicznych podmiotów w Polsce zajmującym się przetwórstwem ekologicznym produktów mlecznych.

dowód; zeznania św. J. K. k. 420-422, św. S. K. k. 422-424, św. J. K. k. 424-425, św. A. Ś. k. 425-426.

Wartość rynkowa działki nr (...) położonej w T., zabudowanej budynkiem mieszkalnym na dzień dokonania darowizny w 2011 roku wynosiła 300.000 złotych. Nieruchomość gruntowa była praktycznie niezagospodarowana, zaś dom - niewykończony. H. K. wraz z małżonką z własnych środków m.in. utwardzili plac dojazdowy polbrukiem, zagospodarowali plac rekreacyjny i infrastrukturę działki, wybudowali garaż dwustanowiskowy, wykończyli elewację budynku, wykonali balkon, zamontowali bramę wjazdową, furtkę oraz metalowe części ogrodzenia, wymienili piec CO a także wykonali nasadzenia w ogrodzie. Dom został wybudowany przez dłużników wyłącznie dla ich dzieci. J. K. (2) i S. K. (1) nigdy w tymże domu nie mieszkali - ich jedyne centrum życiowe od 1979 roku stanowiło mieszkanie przyzakładowe położone w miejsc. (...).

dowód; zeznania św. J. K. k. 420-422, św. S. K. k. 422-424.

Sąd zważył, co następuje:

Powód roszczenie swoje wywodził z instytucji tzw. skargi pauliańskiej uregulowanej w art. 527 i następnych kodeksu cywilnego. Przewidziana w art. 527 k.c. instytucja ma zastosowanie wówczas, gdy dłużnik swoim nielojalnym względem wierzyciela zachowaniem uniemożliwił realizację wierzytelności, gdyż doprowadził się do niewypłacalności albo tę niewypłacalność powiększył, a korzyść z jego działania odniosła osoba trzecia

W świetle art. 527 k.c. warunkiem uznania czynności prawnej za bezskuteczną jest wykazanie przez stronę powodową ( art. 6 k.c.) takich okoliczności jak, istnienia godnego ochrony interesu wierzyciela (powoda) w postaci wierzytelności, dokonanie przez dłużnika z osobą trzecią (pozwanymi) czynności prawnej, dokonanie przez dłużnika czynności z pokrzywdzeniem wierzycieli i świadomością tego pokrzywdzenia, a zarazem takiej, z której osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, działanie osoby trzeciej w złej wierze.

Z unormowania art. 527 § 2 k.c. wynika, że przepis ten wiąże pokrzywdzenie wierzyciela z rzeczywistą niewypłacalnością dłużnika. Poprzez niewypłacalność należy rozumieć brak możliwości wywiązania się ze swoich zobowiązań ((...), Komentarz do KC (red.) E. (...), Warszawa 2006 r., s. 904). Nie jest konieczne aby wierzyciel wszczynał postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi aby wykazać stan jego niewypłacalności. Musi on jednak wykazać, że aktualny stan majątkowy dłużnika nie jest wystarczający na pokrycie jego zobowiązań.

Ustawodawca wprowadzając przesłankę działania dłużnika z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli w art. 530 k.c. chciał zaakcentować szczególną naganność działania dłużnika. Wskazany przepis wymaga więc istnienia po stronie dłużnika zamiaru bezpośredniego, a więc chęci pokrzywdzenia przyszłych wierzycieli. Ochrona wchodzi w grę jedynie w razie nasilenia złej woli dłużnika, w przypadku, gdy celowo „zorganizował” swoją niewypłacalność. Zasadniczą kwestią będzie zatem czy podejmując czynność prawną miał na względzie jakiś inny cel, poza pokrzywdzeniem wierzycieli. Jeśli nie, to należy uwzględnić akcję paulińską. Jeżeli natomiast czynność, na tle sytuacji podmiotu dokonującego jej, ma jakieś racjonalne uzasadnienie, a skutek krzywdzący jest jedynie dodatkowym, choć przewidywanym, efektem to zaskarżenie czynności nie będzie uzasadnione.

Ustalony przez Sąd stan faktyczny w znacznej mierze miał charakter bezsporny. Ponadto dowodzony był dokumentami złożonymi przez strony, które nie były kwestionowane. Również Sąd nie znalazł podstaw by odmówić im waloru wiarygodności i uznał je za w pełni wiarygodne.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawał fakt posiadania przez powoda wymagalnej wierzytelności, do której spłaty zobowiązani byli J. i S. K. (1). Fakt ten potwierdzony został dodatkowo poprzez wystawiony przeciwko nim tytuł wykonawczy.

Bezsporne jest również to, że w dniu 28 września 2011 r. dłużnicy - J. i S. K. (1) przenieśli na swojego syna - H. K. prawo własności nieruchomości, działki nr (...), zabudowanej budynkiem mieszkalnym, dla której Sąd Rejonowy w Miastku IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr SLl (...) (...), jak i to, że w dniu 29 maja 2013r. H. K. darował pozwanemu będącemu jego i jego żony synem, powyższą nieruchomość.

Ustawodawca wyraźnie rozróżnił świadomość pokrzywdzenia aktualnych wierzycieli ( art. 527 k.c.) i zamiar pokrzywdzenia wierzycieli przyszłych ( art. 530 k.c.). Świadomość pokrzywdzenia to rozeznanie, możliwość zrozumienia, że oznaczone zachowanie własne może spowodować dla ogółu wierzycieli niemożność zaspokojenia się. W literaturze wskazuje się, że zachowanie to wiąże się w sposób naturalny ze stosunkiem psychicznym dłużnika do wyobrażonego skutku danej czynności. Będzie się on wyrażał albo chęcią pokrzywdzenia, albo godzeniem się na pokrzywdzenie albo też przypuszczeniem, że pokrzywdzenia przez czynność jednak uniknie. Na gruncie art. 527 k.c. stwierdzanie jednak istnienia jakiegokolwiek stosunku dłużnika do skutku czynności prawnej nie jest wymagane; wystarcza sam fakt świadomości, a więc decyduje stan wiedzy, a stan woli jest indyferentny. Nie budzi więc wątpliwości, że art. 530 k.c. zmienia przesłanki odpowiedzialności dłużnika, z treści przepisu wynika bowiem, że nie wystarcza sam fakt świadomości, a więc stan wiedzy, ale ustawodawca nakłada obowiązek ustalenia stosunku psychicznego do skutku. Rozbieżność w poglądach, również w orzecznictwie Sądu Najwyższego ( por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2003 r. IC CSK (...) i z dnia 9 listopada 2011 r. (...) , OSNC - ZD z 2013 r. Nr(...), poz. (...) oraz z dnia 7 lutego 2008 r. V CSK (...) ), wiąże się z oceną stosunku dłużnika do uświadamianego sobie pokrzywdzenia, a więc czy „zamiar pokrzywdzenia" wymaga udowodnienia dłużnikowi chęci pokrzywdzenia czy też wystarczy dowód, że dłużnik na pokrzywdzenie się godził, a zatem czy ustawodawcy chodziło o winę umyślną w postaci zamiaru bezpośredniego czy i zamiaru ewentualnego. Zauważyć należy, że jakkolwiek skarga pauliańska ma na celu ochronę uzasadnionego interesu wierzyciela przed nielojalnymi zachowaniami dłużnika to jednak w sposób istotny ingeruje ona w swobodę obrotu, co przy wierzytelnościach przyszłych, przyjęcie szerszej wykładni musi być poczytane za ingerencję nadmierną. Sąd w składzie rozstrzygającym sprawę niniejszą opowiada się za wykładnią wskazującą, iż przez zamiar pokrzywdzenia rozumieć należy taki stosunek psychiczny dłużnika do wyobrażonego skutku podjętego działania, który pozwala przyjąć, że chce on pokrzywdzenia wierzyciela przyszłego, a czynność zostaje dokonana w tym celu. Jeżeli dłużnik dokonując danej czynności prawnej miał na uwadze inny cel, skarga pauliańska nie odniesie skutku.

Przesłankami skargi pauliańskiej są;

1) dokonania przez dłużnika z osobą trzecia czynności prawnej, na skutek której osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową oraz doszło do pokrzywdzenia wierzycieli,

2) działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli,

(...)) wiedza lub możliwość przy zachowaniu należytej staranności) dowiedzenia się o tym przez osobę trzecią.

Wskazane powyżej przesłanki spełnione być muszą łącznie by móc skorzystać z roszczenia przewidzianego w tym przepisie uznania czynności za bezskuteczną (art. 527 § 1 k.c.).

Ciężar udowodnienia świadomości pokrzywdzenia spoczywa na wierzycielu. W ocenie Sądu wierzyciel - powód - temu obowiązkowi nie sprostał. W dacie dokonywania czynności prawnej z dnia 28 września 2011r. dłużnicy dysponowali znacznym majątkiem, a ich zadłużenia wobec powoda wynikające z charakteru prowadzonej produkcji i wzajemnej współpracy utrzymywało się na stałym poziomie, jak sie wydaje akceptowalnym przez obie strony i sukcesywnie było regulowanem. Za takim stanowiskiem przemawia postawa samego powoda, który nie podejmował żadnych starań w przedmiocie domagania się od dłużników uregulowania istniejącego zadłużenia, chociażby w postaci wystosowania wezwania do zapłaty. Potwierdzenie salda na koniec roku obrachunkowego zgodnie z ustawa o rachunkowości o co powód zwracał się do dłużników to zupełnie co innego. Zakład Produkcyjno Handlowy (...) Sp. Jawna z siedzibą w Z., nie posiadał zaległości podatkowych w latach 2010-2013. Problemy finansowe dłużników zaczęły sie dopiero w roku 2013, a związane były z podjęciem współpracy z firmą (...), który nie wywiązał się z obietnic dotyczących wzajemnej współpracy w kierunku rozwoju firmy. ( dowód; zeznania św. S. K., J. K. - protokół z dnia 22.11.2017r.). To spowodowało nagłe załamanie finansowe i uruchomiło lawinę postępowań sądowych, co potwierdzają numery sygnatur akt - wszystkie w okresie 2013 -2015 ( dowód; zestawienie jak na k. 417-418), a w konsekwencji egzekucji ( k. 373-379).

Należało zatem podzielić pogląd pozwanego, że działania dłużników nie miały na celu pokrzywdzenia wierzycieli i nie działali oni z taką świadomością. Jedynym ich celem było uregulowanie sytuacji prawnej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym zamieszkiwanym od wielu lat przez syna i jego rodzinę.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach procesu (punkt 2 sentencji wyroku) Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając od powoda na rzecz pozwanego zwrot kwoty z tytułu wynagrodzenie dla pełnomocnika pozwanego (10.800 zł ) ustalone zgodnie z § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych Dz.U. poz. 1667, oraz opłata od pełnomocnictwa ( 17 zł).

Wysokość kosztów procesu uzależniona jest od wartości przedmiotu sporu.

W sprawie której przedmiotem powództwa jest roszczenie przewidziane w art. 527 k.c., dla oznaczenia wartości przedmiotu sporu miarodajne są dwie wartości: albo wartość tego, co na skutek zaskarżonej czynności z majątku dłużnika wyszło lub do niego nie weszło, albo wysokość wierzytelności zaskarżającego wierzyciela – w zależności od tego, która z tych wielkości jest niższa ( por. postanowienie SN z dnia 7 maja 2008r. sygn. (...)

Na oryginale właściwy podpis