Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Maciej Jabłoński

Protokolant Lena Szulińska

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa M. P. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową A. B.

przeciwko P. P.

o alimenty

orzeka:

1.  Zobowiązuje P. P. do uiszczania tytułem zobowiązań alimentacyjnych na rzecz swojej małoletniej córki M. P. kwoty 1600 zł miesięcznie płatnych do 10 każdego miesiąca do rąk matki małoletniej A. B. z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

2.  W pozostałym zakresie oddala powództwo;

3.  Wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

4.  Znosi wzajemnie koszty pomiędzy stronami.

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

M. P. jest dzieckiem A. B. i P. P., którzy w przeszłości tworzyli związek lecz nie przetrwał on do chwili obecnej. Córka przebywa z matką kontaktując się też z ojcem przeważnie w weekendy. Matka dziecka ponosi koszty jego bieżącego utrzymania zarabiając łącznie kwotę ponad 10 tysięcy złotych zaś zarobki pozwanego kształtują się w granicach około 16 000 zł miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie depozycji stron i dokumentów złożonych do materiału dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Poza sporem stron było istnienie obowiązku alimentacyjnego po stronie pozwanego jako jednego z rodziców małoletniej, który wynika wprost z przepisu art. 133 krio jak i to że winien on przyjmować postać miesięcznych wypłat pieniężnych. Pozwany sam wskazywał że poczuwa się do takiego obowiązku aczkolwiek do kwoty 1000zł wobec żądanych pozwem początkowo 1500, a w toku postępowania ostatecznie 2000zł.

Spór stron dotyczył więc wyłącznie wysokości zobowiązania alimentacyjnego. Wysokość ta winna być skorelowana zarówno z poziomem usprawiedliwionych potrzeb dziecka jak i poziomem dochodów jego rodziców. Sąd uznał iż koszty utrzymania córki wykazane przez pełnomocnika przedstawiciela ustawowego powódki mieszczą się w granicach usprawiedliwionych potrzeb. Trzeba przy tym zaznaczyć, że dziecko ma prawo do tego aby żyć na poziomie odpowiadającym poziomowi życia rodziców. Tym samym koszty jego utrzymania jakie są usprawiedliwione nie są tożsame z kosztami minimalnymi pozwalającymi jak najtańszym kosztem zapewnić minimalny standard przeżycia biologicznego i funkcjonowania społecznego. Przy relatywnie godziwych zarobkach rodziców słuszne jest aby dziecko miało pewną swobodę ekonomiczną w zaspokajaniu jego potrzeb. Tym samym kwota wynosząca w przybliżeniu połowę kosztów utrzymania dziecka na poziomie do jakiego ma prawo wydaje się Sądowi słuszna jako wysokość obciążeń alimentacyjnych jednego z na równi zobowiązanych rodziców. Sąd uznał, że pełne uwzględnienie roszczeń pozwu w zmodyfikowanej ostatecznie wysokości to jest 2000 zł byłoby niesłusznym przerzucaniem na pozwanego większości kosztów utrzymania dziecka, a nie należy zapominać o tym, że sprawując opiekę nad córka w czasie przynajmniej części weekendów pozwany także ponosi pewne nakłady na jej utrzymanie.

Co zaś do tego czy pozwanego stać na uiszczanie kwoty 1600 zł miesięcznie tytułem zobowiązania alimentacyjnego to deklarowane zarobki pozwanego nie pozostawiają wątpliwości, że tak jest z całą pewnością.

Sąd zniósł koszty pomiędzy stronami z uwagi na częściowe tylko uwzględnienie powództwa.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji wyroku.