Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w Wydziale VII Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Urlińska

Protokolant Simona Marcjanek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2017r.,

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej –

sprawy:

1.  A. G. (1) , syna K. i W. z d. S., ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 14 lutego 2017roku do 15 lutego 2017roku w m. P. (...)/1 gm P. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia notebooka L. koloru czarnego 110- (...) o wartości 1299 zł wraz z routerem A. o wartości 99 złotych o łącznej sumie strat 1398 zł na szkodę T. G. (1) przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw z art. 64§1kk

I.  Oskarżonego A. G. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 278§1 kk w zw z art. 64§1kk opierając wymiar kary o art. 278§1kk skazuje go na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Na podstawie art. 46§1kk orzeka obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 1398 złotych na rzecz T. G. (1)

III.  Na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty.

Sygn. akt VII K 866/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

T. G. (2) w dniu 9 listopada 2016r kupiła w systemie ratalnym notebooka L. koloru czarnego 110- (...) o wartości 1299 zł wraz z routerem A. o wartości 99 złotych o łącznej sumie strat 1398 zł.

(dowód zeznania T. G. k. 1-3, .

W dniu 13 lutego 2016r. T. G. (1) wyjechała około godziny 10.00 do pracy. Notebooka wraz z routerem pozostawiła w swoim pokoju w domu. Pomieszczenie nie jest zamykane na klucz. W tym okresie w domu poza jej dziećmi i rodzicami, z uwagi na okres zimowy zamieszkiwał jej brat A. G. (2).

Po powrocie z pracy kobieta swój sprzęt komputerowy odnalazła na swoim miejscu.

W dniu 14 lutego 2016r. kobieta ponownie udała się do pracy na godzinę 10.00 pozostawiając sprzęt w pokoju.

W okresie od 14 lutego 2017roku do 15 lutego 2017roku w m. P. (...)/1 gm P. A. G. (2) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia notebooka L. koloru czarnego 110- (...) o wartości 1299 zł wraz z routerem A. o wartości 99 złotych o łącznej sumie strat 1398 zł na szkodę siostry T. G. (2).

Kobieta po powrocie do domu w dniu 15 lutego 2016r. stwierdziła brak jej sprzętu. Zapytany o jego brak brat początkowo nie przyznawał się do związku z jego zniknięciem. Ostatecznie przyznał, iż sprzedał go aby spłacić swój dług.

(dowód zeznania T. G. k 1 – 3 , wyjaśnienia oskarżonego k. 131,

Wyjaśniając w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem oskarżony ostatecznie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu (k. 131).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd podzielił wyjaśnienia oskarżonego w jakich przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu są one w tym zakresie szczere, jasne i logiczne oraz zgodne z zeznaniami pokrzywdzonej. Uwzględnić należy, iż do zdarzenia doszło wewnątrz mieszkania, do którego dostęp mieli jedynie domownicy, a nie stwierdzono udziału osób z zewnątrz.

Za w pełni wiarygodne uznano zeznania pokrzywdzonej . Od początku są one szczere jasne i logiczne. Korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego. Jej dyspozycje zasługują na wiarygodność także w zakresie daty nabycia i wartości utraconego sprzętu. Nie ustalono w sprawie dowodów które podważałyby jej wiarygodność.

Potwierdzeniem relacji pokrzywdzonej są także zeznania M. S. który również potwierdził iż oskarżony przyznał się mu do dokonania zaboru sprzętu komputerowego siostry.

Za wiarygodne uznano także zeznania M. O.. Jest to osoba całkowicie obca dla stron postępowania, zaś potwierdziła ona przyjęcie od oskarżonego laptopa z ładowarka pochodzącego z przestępstwa objętego przedmiotowym postepowaniem. Przeprowadzone w sprawie dowody nie przedstawiły żadnych okoliczności, które mogłyby poddawać w wątpliwość jej relacje.

W świetle powyższych ustaleń materiał dowodowy wykazał w sposób nie budzący wątpliwości winę A. G. (2) co do tego iż w okresie od 14 lutego 2017roku do 15 lutego 2017roku w m. P. (...)/1 gm P. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia notebooka L. koloru czarnego 110- (...) o wartości 1299 zł wraz z routerem A. o wartości 99 złotych o łącznej sumie strat 1398 zł na szkodę T. G. (1) przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne tj czynu z art. 278§1 kk w zw z art. 64§1kk . Zabierając wbrew wiedzy i zgody właścicielki jej sprzęt komputerowy w postaci notebooka i routera oraz zastawiając go w celu uzyskania środków na spłatę własnych długów, postąpił z cudzą zabraną rzeczą jak właściciel i dokonał jej zaboru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. W tych okolicznościach przyjęta kwalifikacja prawna jest zasadna i oddaje zawartość kryminalną czynu.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd oskarżonego A. G. (1) uznał za winnego dokonania zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 278§1 kk w zw z art. 64§1kk opierając wymiar kary o art. 278§1kk skazał go na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżony jest osobą dorosłą, posiada odpowiedni poziom doświadczenia życiowego. Zna również obowiązujące normy prawne i konsekwencje ich nieprzestrzegania, wobec powyższego zdaniem Sądu można mu przypisać winę.

Rozważając kwestię wymiaru kary Sąd przy jej orzekaniu miał na uwadze całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających, w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu i stopień winy.

Określając wysokość kary Sąd uwzględnił również cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu wskazać należy, że jest ona znaczna. Za taką oceną przemawia przede wszystkim motywacja oskarżonego, który czynów dopuścił się w celu zdobycia środków na spłatę zadłużenia, zamiast poszukać pracy, a nadto mając je na nabycie alkoholu. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że swoim działaniem oskarżony ten po raz kolejny wykazał całkowity brak poszanowania cudzej własności, a więc bardzo istotnego prawa w każdym demokratycznym państwie prawnym.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd przyjął szczerze przyznanie się oskarżonego do winy w toku całego postępowania.

Jako okoliczność obciążającą należało natomiast przyjąć przede wszystkim uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego oraz działanie w warunkach recydywy. Oskarżony był bowiem karany uprzednio za przestępstwa przeciwko mieniu za czyn z art. 280 par. 1 kk na karę 2 lat trzech miesięcy pozbawienia wolności wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawie VII K 1767/06. Wyrok ten objęty był wyrokiem łącznym Sąd Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 110/08 gdzie wymierzono karę łączną 2 lat 10 miesięcy pozbawienia wolności ( punkt II wyroku) . Karę tę odbywał on w okresie od 28.09.2010 r. do 21.03.2012r. W tych okolicznościach czynu objętego niniejszym postępowaniem dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne. Oba przestępstwa należą do katalogu przestępstw przeciwko mieniu.

Oceniając sytuację osobistą oraz właściwości oskarżonego, który w ocenie Sądu jest osobą zdemoralizowaną i nie poddającą się resocjalizacji w warunkach wolnościowych, o czym świadczy fakt, że pomimo wielokrotnych skazań nadal podejmuje zachowania sprzeczne z prawem. Oskarżony ten korzystał już z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary i z szansy tej nie potrafił skorzystać, świadczy to zatem o tym, że wymieniony nie potrafi wyciągać właściwych wniosków z uprzednich skazań i cele kary wobec wymienionego mogą zostać osiągnięte jedynie w warunkach odizolowania go od społeczeństwa i umieszczenia w zakładzie karnym. Brak jest zatem w stosunku do wymienionego żadnych podstaw do wysnucia wniosku, że wymieniony przebywając na wolności nie popełni ponownie przestępstwa, a tym samym nie zachodzi wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna.

Jednocześnie na podstawie art. 46§1kk orzeczono obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 1398 złotych na rzecz T. G. (2), pokrzywdzona nie odzyskała bowiem utraconego sprzętu zaś obowiązek zwrotu jego równowartości będzie wychowawczo oddziaływał na oskarżonego.

W ocenie Sądu tak ukształtowana kar jest adekwatna do zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, oraz celów kary jakie wobec niego osiągnąć tak wychowawczych jak i zapobiegawczych.

Sąd na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty, uwzględniając bezwzględny rodzaj wymierzonej mu kary oraz wysokość nałożonego obowiązku naprawienia szkody oraz jego sytuację finansową i majątkową.