Sygn. akt I C 86/17 upr.
Dnia 28 listopada 2017r.
Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Dorota Myśliwiec
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Stanisława Synowiec
po rozpoznaniu 14 listopada 2017r w J.
przy udziale
sprawy z powództwa (...) Bank S. A. z siedzibą we W.
przeciwko S. B.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. zasądza od powoda (...) Bank S.A. we W. na rzecz pozwanego S. B. kwotę 540 zł ( pięćset czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt I C 86/17 upr.
wyroku Sądu Rejonowego w Jaśle z dnia 28 listopada 2017 r.
Pozwem złożonym w dniu 18 lipca 2012 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Bank S.A. z siedzibą we W. domagał się od pozwanego S. B. zapłaty kwoty 1.046,28 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości zmiennej stopy procentowej stanowiącej czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP, wynoszącej na dzień wniesienia pozwu 20 % w stosunku rocznym od kwoty 775,94 zł oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa według norm przepisanych.
Uzasadniając żądanie powód podał, iż dochodzona kwota stanowi przysługującą mu wobec pozwanego wierzytelność pieniężną wynikającą z umowy nr (...) zawartej w dniu 9 grudnia 2009 r. przez pozwanego z (...) Bankiem S.A z siedzibą we W.. W związku z brakiem spłaty zobowiązania powód wezwał pozwanego do zapłaty wezwaniem z dnia 10 czerwca 2011 r., a po jego bezskutecznym upływie wypowiedział umowę pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. Na dochodzone pozwem roszczenie składa się kapitał w wysokości 775,94 zł, odsetki umowne w wysokości 9,57 zł, odsetki karne w wysokości 242,77 zł oraz koszty windykacji w wysokości 18,00 zł wraz z dalszymi odsetkami. Pozwany nie spłacił zadłużenia w terminie wyznaczonym przez Bank, dlatego w tym stanie rzeczy zdaniem powoda pozew stał się konieczny i uzasadniony (k. 36-37).
Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 16 sierpnia 2012 r., sygn. (...)Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie zasądził od pozwanego S. B. na rzecz powoda kwotę 1.046,28 zł oraz kwotę 30,54 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (k. 45). Postanowieniem z dnia 16 października 2012 r. ww. nakazowi zapłaty została nadana klauzula wykonalności na rzecz (...) Banku S.A. z siedzibą we W. przeciwko S. B. (k. 47).
W dniu 2 listopada 2016 r. pozwany wniósł skargę na postanowienie w przedmiocie nadania ww. nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności, w której podniósł iż korespondencja zawierająca nakaz zapłaty nie została mu doręczona na prawidłowy adres, w konsekwencji czego Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 19 grudnia 2016 r. uznając skargę za zasadną uchylił w całości postanowienie z dnia 16 października 2012 r. o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w dniu 16 sierpnia 2012 r. w sprawie o (...)
W związku z prawidłowym wniesieniem przez pozwanego sprzeciwu od powyższego nakazu zapłaty, postanowieniem z dnia 21 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi (k. 61v).
W sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości. Zakwestionował fakt, iż jest dłużnikiem powoda jak i jego następcy prawnego – (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K., jednocześnie wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm prawem przepisanych (k. 55-55v). Swoje stanowisko potwierdził na rozprawie w dniu 14 listopada 2017 r. Wskazał, że co prawda zawarł umowę z powodem, jednakże kredyt został przez niego w całości spłacony (k. 103 v).
W piśmie procesowym z dnia 1 marca 2017 r. powód wniósł o wezwanie do wzięcia udziału w sprawie – na podstawie art. 192 pkt. 3 k.p.c. i art. 196 k.p.c. – (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K., który nabył wierzytelność będącą przedmiotem niniejszego postępowania na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 7 czerwca 2013 r. (k. 35).
Zarządzeniem z dnia 24 kwietnia 2017 r. Sąd zawiadomił następcę prawnego powoda – (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K., jednakże nie wstąpił on do udziału w niniejszej sprawie (k. 90, 103).
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ze względu na powyższą zasadę dotyczącą rozkładu ciężaru dowodu, według art. 232 k.p.c. strona w postępowaniu sądowym jest obowiązana wykazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzi skutki prawne.
Istota obowiązku dowodowego sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie przedstawi dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi więc ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia. Z zasady kontradyktoryjności postępowania cywilnego wynika bowiem, że sąd nie jest odpowiedzialny za wynik procesu, nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy, jak również nie jest jego rzeczą zarządzanie dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. W orzecznictwie podkreśla się, że szczególny przypadek uzasadniający dopuszczenie dowodu z urzędu z reguły nie zachodzi wówczas, gdy strona w postępowaniu sądowym jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 r., (...), LEX, Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 grudnia 2015 r., I(...), LEX, Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 maja 2015 r., (...), LEX).
W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie to na powodzie spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz faktu skuteczności cesji wierzytelności- tym bardziej że pozwany nie kwestionował samego faktu zawarcia umowy z powodem w 2009r jednakże podniósł że z umowy tej się wywiązał chociaż w wyniku powodzi jaka miała miejsce w 2010 roku utracił dokumenty z tym związane.
W ocenie Sądu powód nie wykazał, że dochodzone przez niego w pozwie roszczenie jest zasadne. Dowody, na które się powołał w postaci potwierdzonej za zgodność z oryginałem kopii umowy kredytu na zakup towaru i usług nr (...) zawartej z pozwanym S. B. w dniu 9 grudnia 2009 r. (k. 38-41) oraz umowy przelewu z dnia 7 czerwca 2013 r. wraz z wyciągiem z załącznika do tejże umowy przelewu (k. 74-77v) nie są wystarczające do uwzględnienia powództwa.
Przede wszystkim wątpliwości Sądu budzi wysokość dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia, bowiem powód nie przedstawił wszystkich koniecznych dowodów pozwalających na jego weryfikację. Będący profesjonalistą Bank nie przedłożył chociażby stosownego harmonogramu spłaty wymagalnych rat kredytu, z którego wynikałaby wysokość spłaconego już zobowiązania, terminy dokonywania wpłat i prawidłowość naliczania odsetek od rat nieuiszczonych w terminie. Ponadto nie wykazał w jakiej dacie umowa kredytu została wypowiedziana. Jedynie ogólnikowo wskazał w uzasadnieniu pozwu, że została wypowiedziana pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. Okoliczności tej nie potwierdził żadnym stosownym dowodem. Nie wykazał również czy przedmiotowe pismo zostało skutecznie doręczone pozwanemu. A podkreślić należy, że samo twierdzenie strony nie jest bowiem dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2015 r., VI ACa 1321/14, LEX). W przedmiotowej sprawie Sąd nie dysponuje żadnymi dowodami, na podstawie których mógłby ustalić powyższe okoliczności. Wszystko to rzutuje niewątpliwie na brak możliwości zweryfikowania roszczenia strony powodowej.
Odnosząc się do kwestii zmiany podmiotowej w niniejszej sprawie, wskazać należy, że pozew został wniesiony w dniu 18 lipca 2012 r. Następnie został on doręczony pozwanemu na prawidłowy adres w dniu 22 grudnia 2016 r. (k. 29), natomiast zmiana podmiotowa nastąpiła w dniu zawarcia umowy cesji wierzytelności, tj. 7 czerwca 2013 r. Na mocy tejże umowy następcą prawnym powoda (...) Banku S.A. stał się (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K.. Istniały więc przesłanki do zastosowania art. 192 pkt. 3 i art. 196 k.p.c. Na wniosek powoda (...) Banku S.A. z siedzibą we W., Sąd zarządzeniem z dnia 24 kwietnia 2017 r. zawiadomił w trybie art. 192 pkt. 3 k.p.c. i art. 196 k.p.c. następcę prawnego powoda – (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. o toczącym się procesie w przedmiotowej sprawie.
Zgodnie z przepisem art. 192 pkt. 3 k.p.c. zbycie w toku sprawy rzeczy lub prawa, objętych sporem, nie ma wpływu na dalszy bieg sprawy; nabywca może jednak wejść na miejsce zbywcy za zezwoleniem strony przeciwnej. W przedmiotowej sprawie następca prawny powoda nie skorzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 196 k.p.c. i nie wstąpił do udziału w niniejszej sprawie w charakterze powoda. Samo oznaczenie jako powoda – (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego z siedzibą w K., w piśmie z dnia 29 maja 2017 r. nie może być zakwalifikowane jako jego wstąpienie do udziału w sprawie. Z uwagi na brak oświadczenia nabywcy wierzytelności o wstąpieniu do niniejszej sprawy, zbycie w toku postępowania wierzytelności objętej żądaniem pozwu nie miało wpływu na dalszy bieg sprawy. Oznacza to, że powód pomimo zbycia przedmiotowej wierzytelności zachował legitymację procesową czynną w niniejszej sprawie.
Powyższe okoliczności zaistniałe w niniejszej sprawie, w szczególności brak dokumentów na podstawie których możliwa byłaby weryfikacja wysokości dochodzonej wierzytelności, wzbudzają wątpliwości Sądu co do przytoczonych przez stronę powodową okoliczności faktycznych i skutkują oddaleniem powództwa, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. i zasądził od powoda (...) Banku S.A. z siedzibą we W. na rzecz pozwanego kwotę 540,00 zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Koszty zastępstwa procesowego zostały obliczone zgodnie z § 6 pkt. 2) w zw. z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461 – t.j. z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień wniesienia pozwu, tj. 18 lipca 2012 r. Biorąc pod uwagę nakład pracy pełnomocnika pozwanego (szczególnie widoczny w elektronicznym postępowaniu upominawczym) Sąd uznał, iż zasadnym wynagrodzeniem pełnomocnika będzie kwota 540,00 zł stanowiąca trzykrotność stawki wskazanej w § 6 pkt. 2) cyt. Rozporządzenia.