Sygn. akt I C 1654/16
Dnia 23 lutego 2018 r.
Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku, I Wydział Cywilny
J. K.
po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2018 r. w Gdańsku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa J. R.
przeciwko (...) M. K. w T.
o zapłatę
w przedmiocie szczegółowego rozliczenia kosztów procesu
p o s t a n a w i a
1. zasądzić od pozwanego (...) M. K. w T. na rzecz powoda J. R. kwotę 2.884,00 zł ( słownie: dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt cztery złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;
2. nakazać ściągnąć od pozwanego (...) M. K. w T. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku) kwotę 33,43 zł ( słownie: trzydzieści trzy złote, 43/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.
Wyrokiem z dnia 21 marca 2017 r. Sąd Rejonowy Gdańsk - Północ w Gdańsku w punkcie III obciążył pozwanego kosztami procesu w całości, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.
Stosownie do art. 108 § 1 k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu. W tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony. Wskazać w tym miejscu należy, iż stosownie do brzmienia przepisu art. 98 §1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązania jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Natomiast do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata (radcę prawnego) zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony – art. 98 §3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c.
Zgodnie z orzecznictwem i poglądami doktryny przez koszty procesu należy rozumieć: a) koszty sądowe, obejmujące opłaty sądowe (opłaty i opłaty kancelaryjne) oraz wydatki (art. 2 ust. 1 u.k.s.c.), b) koszty strony występującej osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, c) koszty związane z reprezentowaniem strony przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego.
Obowiązek zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu oparty został na dwóch podstawowych zasadach: a) zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić stronie przeciwnej poniesione przez nią koszty procesu, oraz b) zasadzie kosztów niezbędnych i celowych, wedle której zwrotowi podlegają jedynie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony ( Kodeks Postępowania Cywilnego. Komentarz do art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego, Grzegorz Misiurek, Lex 2011).
W przedmiotowej sprawie koszty powstałe po stronie pozwanej w całości obciążają pozwanego, stąd brak potrzeby ich szczegółowego wyliczenia.
Z kolei po stronie powodowej powstały koszty procesu w łącznej kwocie 2.884,00 zł na którą złożyły się:
- 450,00 zł – opłata sądowa od pozwu
2.400,00 zł - tytułem kosztów zastępstwa procesowego,
34,00 zł - tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego.
Wysokość kosztów zastępstwa procesowego strony powodowej ustalono w oparciu o treść § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz.1804).
W sprawie powstały również koszty sądowe związane ze zwrotem kosztów przejazdu na rozprawę świadkowi E. Z. w kwocie 33,43 zł uiszczone w całości tymczasowo ze środków Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku), a przyznane przez Referendarza Sądowego prawomocnym postanowieniem z dnia 07.06.2017 r. (k.121).
Wyrok wydany w niniejszej sprawie jest prawomocny.
Zgodnie z przepisem art. 98 §1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
W świetle powyższych rozważań, należy stwierdzić, że pozwany zgodnie z treścią prawomocnego wyroku, winien zwrócić w całości poniesione przez stronę powodową koszty procesu, tj. kwotę 2.884,00 zł – o czym na podstawie art. 98§ 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 362(1) k.p.c. orzeczono jak w punkcie pierwszym sentencji.
W takim samym stosunku w jakim strony przegrały proces obowiązane są do uregulowania powstałych w sprawie kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa. Łącznie powstałe w sprawie koszty sądowe nieuiszczone przez strony wyniosły 33,43 zł. Biorąc pod uwagę prawomocne rozstrzygnięcie Sądu o kosztach w niniejszej sprawie, pozwany winien zwrócić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 33,43 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, o czym na podstawie na podstawie art. 113 ust. 1 i 2, art. 84 ust 1 i 2 w zw. z art. 80 ust. 1 oraz 82 u.k.s.c. w zw. z art. 362 1 k.p.c. orzeczono jak w punkcie drugim postanowienia.
1. Odnotować w repertorium C;
2. Odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikom stron;
3. po uprawomocnieniu się postanowienia niezwłocznie przekazać do wykonania punkt 2 ;
4. akta przedłożyć Referendarzowi za 14 dni od (...) celem uprawomocnienia.
G., dnia 23 lutego 2018 roku