Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu Wydział V - Sąd Gospodarczy w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Marzena Gugała

Protokolant: st. sekr. sąd. Janina Szczygieł

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2016 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. S.

przeciwko "(...)" spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

o zapłatę kwoty 12.000,00 zł

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda Z. S. na rzecz strony pozwanej "(...)" spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. kwotę 2.417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować wyrok,

3. kal. 21 dni.

Nowy Sącz, dnia 9 listopada 2016r.

Sygn. akt. V GC 808/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 listopada 2016r.

W pozwie wniesionym w dniu 14 września 2015 r. powód Z. S. domagał się od strony pozwanej (...)sp. z o.o. w B. zapłaty kwoty 12.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 października 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że strony postępowania łączyła umowa najmu maszyny budowlanej zawarta na okres 12 miesięcy. Z tego tytułu powód wystawił na rzecz strony pozwanej FV na kwotę 295.000 zł, której pozwana nie zapłaciła pomimo wielokrotnych wezwań do zapłaty i prób polubownego zakończenia sprawy. Dochodzona w niniejszym postępowaniu kwota stanowi jedynie część należności. (k. 3-4).

W uwzględnieniu żądania pozwu został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w dniu 24 września 2015 r. w sprawie V GNc 1605/15 (k. 20).

Strona pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości. Domagała się oddalenia powództwa oraz zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania. (k. 23-30)

W uzasadnieniu pozwana spółka podała, że umowa najmu maszyny budowalnej miała charakter pozorny. Jej celem było udokumentowanie przez powoda, że w ciągu 10 miesięcy osiągnie wynikający z umowy dochód. Powód zapewniał pozwaną, iż taka umowa jest mu niezbędna dla udokumentowania dochodów w celach kredytowych. Z uwagi na wieloletnią współpracę stron pozwana przystała na podpisanie takiej umowy. Strona pozwana wskazała, iż w rzeczywistości maszyna budowlana będąca przedmiotem umowy została wynajęta przez firmę ukraińską (...) i tylko ta firma z kruszarki korzystała. W związku z faktem, iż maszyna została wynajęta przez firmę ukraińską zachodziła konieczność przewozu wynajmowanego sprzętu na Ukrainę. Strona pozwana w dacie zawarcia umowy posiadała wymagany wpis w rejestrze celnym, który umożliwiał jej dokonanie zgłoszenia celnego i przewozu kruszarki na Ukrainę. Pozwana na wyraźną prośbę powoda zajęła się formalnościami związanymi z wywozem sprzętu poza teren UE. Maszyna została rozmontowana na trzy części i dostarczona spółce ukraińskiej. Wszelkie ustalenia dotyczące warunków najmu kruszarki i wynagrodzenia z tego tytułu oraz stosowne rozliczenia odbywałaby się pomiędzy powodem a przedstawicielem firmy ukraińskiej – W. G.. Od firmy ukraińskiej powód otrzymywał wynagrodzenie za korzystanie z maszyny. Prezes pozwanej czasami w tych rozmowach pośredniczył, jako że wyjeżdżał na Ukrainę w celach służbowych. Problemy z rozliczaniem korzystania z maszyny rozpoczęły się w momencie gdy działania wojenne na Ukrainie spowodowały destabilizację. Wtedy to powód zaczął wysuwać roszczenia o zapłatę za korzystanie z kruszarki do pozwanej. Pozwana wskazała, iż FV wystawiona przez powoda na jej rzecz została wystawiona bezpodstawnie, bowiem pozwana nigdy z maszyny nie korzystała i nie była zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia z tego tytułu na rzecz powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony postępowania współpracują ze sobą od ponad 10 lat. Powód Z. S. z prezesem zarządu pozwanej spółki (...) znają się również prywatnie, byli bliskimi znajomymi, ich wspólne relacje przez długi czas układały się bardzo dobrze, strony wzajemnie sobie ufały.

Powód w październiku 2013 r. poprosił M. Z. aby ten podpisał z nim w imieniu spółki (...)sp. z o.o. w B. umowę najmu maszyny budowalnej. Celem umowy było udokumentowanie przez powoda, że w ciągu 10 miesięcy osiągnie określony dochód. Powód zapewniał M. Z., iż taka umowa jest mu niezbędna dla udokumentowania dochodów w celach kredytowych. Z uwagi na wieloletnią współpracę stron i również znajomość na gruncie prywatnym, pozwana przystała na podpisanie takiej umowy.

Strony postępowania podpisały umowę najmu maszyny budowlanej – kruszarki w dniu 21 października 2014 r. Umowa została zawarta na okres 12 miesięcy. Umowę w imieniu pozwanej podpisał M. Z. – prezes zarządu pozwanej spółki. Zgodnie z umową pozwana jako korzystający miała prawo używać maszyny na terenie UE. Integralną częścią umowy był załącznik nr 1 zgodnie z którym strony ustaliły, iż będą rozliczać się z umowy w systemie godzinowym. Strony ustaliły, ze maszyna będzie pracować 10 miesięcy w roku i ustalono, ze ilość przepracowanych godzin w miesiącu będzie nie mniejsza niż 160 godzin. Natomiast stawka godzinowa została ustalona na kwotę 150 zł. W przypadku nieprzepracowania minimalnej ilości godzin powód i tak był uprawniony do naliczenia wynagrodzenia miesięcznego wg. stawki 160 godzin x 150 zł. Strony postępowania podpisały umowę najmu maszyny budowlanej dzień przez podpisaniem przez powoda umowy kredytowej z Bankiem Spółdzielczym w P.. Przed podpisaniem umowy kredytowej powód w banku przestawił podpisaną przez strony postępowania umowę najmu w celu wykazania swojego dochodu.

(dowód: umowa najmu wraz z załącznikiem k. 5-7, odpis KRS pozwanej k. 14-17, zeznania świadka J. K. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., częściowo zeznania świadka J. S. oraz świadka M. S. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., dokumenty k. 105, umowa kredytu k. 108-112, pismo banku k. 149, zeznania pozwanego oraz częściowo zeznania powoda na rozprawie w dniu 28 października 2016 )

Faktycznie maszyna budowlana będąca przedmiotem umowy została wynajęta przez firmę ukraińską (...) z/s we L. i tylko ta firma z kruszarki korzystała na podstawie ustnej umowy z powodem. Powód o firmie ukraińskiej dowiedział się od M. Z.. Był z nim na Ukrainie przed zawarciem umowy najmu maszyny. Kruszarkę na budowie lotniska we L. obsługiwał powód i jego pracownik, kruszarka pracowała na terenie Ukrainy dla firmy (...), a później innego podmiotu. Przed wynajęciem maszyny powód poniósł znaczne koszty związane z przygotowaniem sprzętu do pracy i dokonaniem niezbędnych napraw maszyny. W związku z faktem, iż maszyna została wynajęta przez firmę ukraińską zachodziła konieczność przewozu wynajmowanego sprzętu na Ukrainę. Strona pozwana w dacie zawarcia umowy posiadała wymagany wpis w rejestrze celnym, i stosowny nr EORI, który umożliwiał jej dokonanie zgłoszenia celnego i przewozu kruszarki na Ukrainę. Pozwana na wyraźną prośbę powoda zajęła się formalnościami związanymi z wywozem sprzętu poza teren UE. Maszyna została rozmontowana na trzy części i dostarczona spółce ukraińskiej. Jedną z tych części na teren Ukrainy przewoził M. D. – zięć powoda. Powód uzyskał nr EORI dopiero w 2015 r.

(dowód: dokumenty celne k. 35-44, pismo – oświadczenie W. G. k. 45, upoważnienie k. 57, FV k. 59-72, częściowo zeznania świadka K. K. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., zeznania świadka J. K. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., częściowo zeznania świadka J. S. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., potwierdzenie k. 106, zeznania świadka W. G. na rozprawie w dniu 28 października 2016 r., częściowo zeznania świadka M. D., zeznania powoda i M. Z. na rozprawie w dniu 28 października 2016 r.)

Wszelkie ustalenia dotyczące warunków najmu kruszarki i wynagrodzenia z tego tytułu oraz stosowne rozliczenia odbywałaby się pomiędzy powodem a przedstawicielem firmy ukraińskiej – W. G.. Od firmy ukraińskiej powód otrzymywał wynagrodzenie za korzystanie z maszyny – firma ukraińska sporządzała co dwa tygodnie zestawienie godzin pracy kruszarki i przekazywała je powodowi. Rozliczenia zawsze były gotówkowe od kontrahenta ukraińskiego powód w sumie otrzymał ok. 80000 zł z tytułu wynagrodzenia za korzystanie ze sprzętu. Powód serwisował maszynę na terenie Ukrainy, przyuczał ukraińskich pracowników do obsługi maszyny, powód często na Ukrainie przebywał. Prezes pozwanej spółki czasami w tych rozmowach pośredniczył, jako że wyjeżdżał na Ukrainę w celach służbowych, 2-3 razy przekazał tez powodowi gotówkę za korzystanie sprzętu – jaką otrzymał od kontenta ukraińskiego Problemy z rozliczaniem korzystania z maszyny rozpoczęły się w momencie gdy działania wojenne na Ukrainie spowodowały destabilizację sytuacji. Firma ukraińska nie dokończyła prac, była znaczna inflacja pieniądza na Ukrainie i przestój w budownictwie Firma ukraińska zalega powodowi z zapłatą wynagrodzenia za najem kruszarki w kwocie ok. 40000 zł. Wtedy to powód zaczął wysuwać roszczenia o zapłatę za korzystanie z kruszarki do strony pozwanej. Maszyna nadal znajduje się na Ukrainie, jednak są problemy z jej sprowadzeniem do kraju z uwagi na wysokie koszty celne. Powód umówił się z W. G. aby podjąć działania w celu sprzedaży maszyny na Ukrainie. Powód umówił się z także z W. G., ze rozliczą się po sprzedaży sprzętu, bowiem kontrahent ukraiński poniósł koszt remontu silnika maszyny. Powód spotykał się z W. G. w R. i w N. aby ustalić warunki rozliczenia umowy.

(dowód: pismo – oświadczenie W. G. k. 45, e-maile k. 46-49, potwierdzenie k.50, zeznania świadka J. K. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., częściowo zeznania świadka J. S. oraz świadka M. S. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., zeznania świadka W. G. na rozprawie w dniu 28 października 2016 r., częściowo zeznania powoda i M. Z. na rozprawie w dniu 28 października 2016 r.)

W dniu 23 września 2014 r. powód wystawił na rzecz strony pozwanej FV nr (...) na kwotę 295200 zł brutto 240000 zł netto z odroczonym terminem płatności na dzień 30 września 2014 r. z tytułu należności za użytkowanie kruszarki za okres 10 miesięcy na podstawie umowy najmu wg. rozliczenia jak w załączniku. W załączniku powód rozliczył prace maszyny za okres 10 miesięcy od dnia 18 listopada 2013 r. do dnia 17 września 2014 r. wyliczając należność za każdy miesiąc w kwocie 24000 zł (tj. 160 godzin x 150 zł). Powód nie zaksięgował FV.

(dowód: FV wraz z załącznikiem k. 9-10, dokumenty k. 143-145)

W kancelarii pełnomocnika powoda odbyło się spotkanie z udziałem powoda oraz M. Z. i E. W. wspólniczki strony pozwanej. W spotkaniu uczestniczył także W. G.. Na spotkaniu strony próbowały polubownie porozumieć się w zakresie rozliczenia należności za korzystanie z kruszarki, bezskutecznie.

(dowód: częściowo zeznania świadka J. S. oraz świadka M. S. na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r., zeznania świadka W. G. na rozprawie w dniu 28 października 2016 r., częściowo zeznania powoda i M. Z. na rozprawie w dniu 28 października 2016 r.)

Powód wzywał pozwaną do zapłaty należności z FV oraz do zwrotu maszyny będącej przedmiotem umowy najmu względnie jej odkupu .

Pozwana odmówiła zapłaty wskazując na pozorność umowy najmu jak również wskazała iż FV wystawiona przez powoda na jej rzecz została wystawiona bezpodstawnie bowiem pozwana nigdy z maszyny nie korzystała i nie była zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia z tego tytułu na rzecz powoda.

(dowód: wezwania do zapłaty k. 8 i 11-12, dokumenty k. 116-119)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów, których wiarygodności i istnienia żadna ze stron nie kwestionowała oraz uzupełniająco w oparciu o zeznania świadków i wyjaśnienia stron postępowania. Sąd nie znalazł podstaw, by powyższym dowodom odmówić wiarygodności i mocy dowodowej. Sąd nie dał wiary natomiast twierdzeniom powoda, iż strony podstępowała łączyła umowa najmu maszyny budowlanej, a strona pozwana zobowiązała się do zagwarantowania regularnej zapłaty za prace maszyn na Ukrainie oraz iż umowa najmu a także zgoda na wywiezienie sprzętu na Ukrainę została podpisana i wyrażona z uwagi na gwarancję zapłaty- wynagrodzenia za pracę maszyn udzieloną powodowi przez pozwaną spółkę. W ocenie sądu umowa najmu maszyny z dnia 21 października 2013 r. została zawarta przez strony postępowania wyłącznie w celach kredytowych. Strony postępowania podpisały umowę najmu maszyny budowlanej dzień przez podpisaniem przez powodowa umowy kredytowej z bankiem. Przed podpisaniem umowy kredytowej powód w banku przestawiał podpisaną przez strony postępowania umowę najmu w celu wykazania swojego dochodu. Nie można dać wiary twierdzeniom pozwanego, że umowa najmu maszyny nie była mu niezbędna dla uzyskania kredytu, skoro właśnie tę umowę bankowi powód dostarczył, a umowa zaświadczała iż powód uzyska dochód rzędu 300000 zł. O tym iż powoda łączyła faktyczna umowa najmu z kontrahentem ukraińskim zawarta ustnie potwierdza fakt, iż jak sam powód zeznał to jemu kontrahent ukraiński przekazywał co dwa tygodnie rozliczenia pracy sprzętu kruszarki na Ukrainie, strony rozliczały się gotówkowo, a powód otrzymał od W. G. kwoty wynagrodzenia w gotówce. Niewiarygodnym jest w ocenie sadu twierdzenie powoda, iż firma ukraińska nie była stroną umowy najmu kruszarki, skoro powód właśnie z przedstawicielem tej firmy spotykał się w celu ustalenia warunków rozliczenia umowy, a powód umówił się z W. G. by sprzedać maszynę na Ukrainie. Powód umówił się także z W. G., ze rozliczą się po sprzedaży sprzętu, bowiem kontrahent ukraiński poniósł koszt remontu silnika maszyny. Nadto jawi się wątpliwość po co W. G. byłby uczestnikiem spotkania jakie odbyło się kancelarii pełnomocnika powoda, na którym strony próbowały polubownie porozumieć się w zakresie rozliczenia należności za korzystanie z kruszarki. Z całokształtu okoliczności sprawy wynika, iż rolą M. Z. jako wieloletniego znajomego powoda, który posiadał doświadczenie we współpracy ze stroną ukraińska i posiadał uprawnienie do przewozu sprzętu na Ukrainie (posiadał nr EORI do celów zgłoszenia celnego) było jedynie wsparcie powoda w realizacji umowy z kontrahentem ukraińskim w ramach koleżeńskiej przysługi. Sąd oparł się przede wszystkim na zeznaniach świadkaW. G.– prezesa firmy ukraińskiej, z którą powoda łączyła faktyczna umowa najmu sprzętu maszyny budowlanej. Zeznania świadka były spójne, logiczne, świadek przywoływał wiele szczegółowych informacji dotyczących przebiegu współpracy stron oraz ustaleń dotyczących rozliczeń wynikających z umowy najmu. Gdyby nie był on strona umowy w ocenie Sadu, aż tak szczegółowych informacji świadek nie byłby w stanie podać.

Świadek J. S. – córka powoda oraz świadek M. S. – żona powoda nie posiadały bezpośredniej wiedzy na temat okoliczności związanych z podpisaniem przez strony umowy najmu maszyny budowlanej i wzajemnych ustaleń stron postępowania w tym zakresie, w szczególności w kwestii wynagrodzenia. Informacje w tym zakresie posiadały wyłącznie z relacji powoda. Świadek K. K. wiedzę o umowie najmu pozyskał na podstawie jednej rozmowy przeprowadzonej z pozwanym i powodem. Świadek nie posiadał wiedzy na temat szczegółowych ustaleń stron. Ani żona ani córka powodowa nie zajmowały się sprawami związanymi z działalnością gospodarczą prowadzoną przez powoda. Podobnie świadek M. D.- zięć powoda bezpośrednie informacje posiadał jedynie w zakresie transportu wynajętej maszyny do L.. Inne informacje uzyskał z relacji powoda. Biorąc pod uwagę, iż świadkowi ci stanowią bliską rodzinę powoda Sąd oceniał ich zeznania z dużą doza ostrożności, dając wiarę ich zeznaniom tylko w tym zakresie, w jakim korespondowały one z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Podstawę prawną roszczenia powoda stanowiła umowa najmu maszyny budowlanej którą strona pozwana kwestionowała wskazując na jej pozorność i podając, iż umowa została przez strony zawarta w ramach przysługi koleżeńskiej z uwagi na wieloletnia znajomość i współpracę stron, a jej jedynym celem było udokumentowanie przez powoda, że w ciągu 10 miesięcy osiągnie wynikający z umowy dochód w kwocie ok. 300000 zł. Powód zapewniał pozwaną, iż taka umowa jest mu niezbędna dla udokumentowania dochodów w celach kredytowych. Powyższa okoliczność została potwierdzona w niniejszym postępowaniu. Strony postępowania podpisały umowę najmu maszyny budowlanej dzień przez podpisaniem przez powodowa umowy kredytowej z bankiem. Przed podpisaniem umowy kredytowej powód w banku przestawił podpisaną przez strony postępowania umowę najmu w celu wykazania swojego dochodu.

Zgodnie z treścią art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

Czynność jest pozorna, gdy oświadczenie woli (składające się na daną czynność prawną) jest złożone tylko dla pozoru, czyli oświadczenie to złożone jest drugiej stronie, która zgadza się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru. Zatem aby można było mówić o czynności pozornej to u wszystkich stron tej czynności musi występować brak zamiaru wywołania skutków prawnych pozornej czynności i pozór ich wywołania.

Pozorność oświadczenia, najogólniej rzecz ujmując oznacza, iż jest ono symulowane. Strony, które dokonują takiej czynności prawnej, próbują wywołać wobec osób trzecich, prawdziwe przeświadczenie, że ich zamiarem jest wywołanie skutków prawnych, objętych treścią ich oświadczeń woli. Zatem niezbędnym elementem pozorności jest tajne porozumienie pomiędzy stronami takiej czynności (akt konfidencji).

Innymi słowy, oświadczenie woli złożone jest dla pozoru wtedy, gdy z góry powziętym zamiarem stron jest brak woli wywołania skutków prawnych, przy jednoczesnej chęci wprowadzenia innych osób (lub organów) w błąd co do dokonania określonej czynności prawnej. Strony udając więc, że dokonują jakiejś czynności prawnej, a pozorność ma miejsce wtedy, gdy pod pozorowaną czynnością prawną nic się nie kryje, jak i wtedy, gdy czynność pozorna ma na celu ukrycie innej rzeczywistej i zamierzonej czynności prawnej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12.07.2002 r., V CKN 1547/00, LEX nr 56054). Zatem musi zachodzić sprzeczność między tym, co strony deklarują na zewnątrz, a tym, do czego w rzeczywistości dążą.

Zdaniem Sądu z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego wynika, że opisana w pozwie umowa najmu maszyny budowlanej stanowiła czynność pozorną, jej strony nie dążyły do osiągnięcia celu umowy najmu, a wyłączny cel umowy stanowiło uwiarygodnienie zdolności kredytowej po stronie powoda przed zawarciem przez powoda umowy kredytowej z bankiem.

Przede wszystkim istotne znaczenie mają w niniejszej sprawie relacje stron o charakterze prywatnym i bliska wieloletnia przyjaźń. Z tego to powodu M. Z. jako prezes zarządu pozwanej przystał na zawarcie takiej pozornej umowy najmu.

W okolicznościach niniejszej sprawy za niewiarygodne należało uznać twierdzenie powoda, że firma ukraińska nie była stroną ustnej umowy najmu kruszarki. Wszak powód jak sam zeznał to od firmy ukraińskiej otrzymywał cykliczne zestawienie pracy sprzętu w budowie lotniska. Powód na terenie Ukrainy pracował przy obsłudze sprzętu, serwisował maszynę, szkolił pracowników ukraińskich z obsługi maszyny. W żaden sposób nie zostało potwierdzone, iż prace te wykonywał na polecanie strony pozwanej jako strony umowy najmu maszyny. Od W. G. – prezesa firmy ukraińskiej powód otrzymywał wpłaty gotówkowe tytułem wynagrodzenia za prace maszyny w łącznej kwocie 80000 zł. Niewiarygodnym jest w ocenie Sądu twierdzenie powoda, iż firma ukraińska nie była stroną umowy najmu kruszarki, skoro powód właśnie z przedstawicielem tej firmy spotykał się w celu ustalenia warunków rozliczenia umowy, a sam W. G. przyznał iż z tytułu wynagrodzenia za prace maszyny zalega z zapłatą kwoty ok. 40000 zł, również powód z nim umówił się by sprzedać maszynę na Ukrainie. Powód umówił się z W. G., ze rozliczą się po sprzedaży sprzętu, bowiem kontrahent ukraiński poniósł koszt remontu silnika maszyny. Nadto po co W. G. były uczestnikiem spotkania jakie odbyło się kancelarii pełnomocnika powoda, na którym strony próbowały polubownie porozumieć się w zakresie rozliczenia należności za korzystanie z kruszarki. Gdyby nie był on stroną umowy najmu sprzętu jego obecność na spotkaniu mediacyjnym byłaby bezcelowa.

W świetle przedstawionych argumentów, wobec braku zamiaru stron wywołania skutków prawnych umowy najmu sprzętu budowlanego Sąd w oparciu o art. 83 § 1 k.c. uznał złożoną do akt pisemną umowę najmu za nieważną. W konsekwencji powództwo obejmujące roszczenie wywodzone z nieważnej umowy podlegało oddaleniu w oparciu o art. 83 § 1 k.c. w zw. z art. 58 § 1 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. obciążając nimi powoda jako stronę przegrywającą sprawę. Na koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 2.400 zł i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Z:

Proszę odnotować uzasadnienie;

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

K.. 14 dni