Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2018 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 8 sierpnia 2017 r., znak: (...)

w sprawie: Z. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej Z. K. prawo do emerytury od dnia 1 lipca 2017 r.;

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn.akt VIU 1461/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 sierpnia 2017 roku Zakład ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., po rozpoznaniu wniosku Z. K. z dnia 19 lipca 2017 roku, odmówił wnioskodawczyni prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Powołując się na artykuł 184 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W związku z paragrafem 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1998 roku, w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, organ rentowy wskazał, iż nie został udowodniony przez ubezpieczoną wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia okresy nieskładkowe ubezpieczonej trzech miesięc..., w wymiarze 3 miesięcy i 29 dni, okresy składkowe w wymiarze 22 lat, 9 dni. Staż okres stażu sumarycznego ubezpieczeniowego 22 lat, 4 miesięcy i 8 dni. Dodatkowo organ rentowy wyjaśnił, że nie uwzględnił do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia ubezpieczonej od 27 czerwca 1979 roku do 27 lipca 1995 roku, oraz od 23 września 1995 do 31 grudnia 1995 roku na podstawie wpisu w świadectwie pracy z Huty (...), ponieważ Zakład nie podał rodzaju pracy ściśle według wykazu działu i pozycji Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. Natomiast świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 20 lipca 2017 roku nie może zostać uznane, ponieważ zostało wystawione przez archiwum PPHU (...). Odwołanie od tej decyzji wniosła ubezpieczona Z. K. wskazując, że świadectwo pracy, które otrzymała 15 października 2005 roku z Huty (...) S. A. w I. wskazywało, że będę, że będzie uprawniona ona do wcześniejszej emerytury. Pracodawca błędnie wypełnił świadectwo pracy, a nie wystawił świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach. Ubezpieczona podnosiła, że stanowisko, na którym pracowała zdobnik szkła znajduje się w wykazie A Dziale XIII, pozycji 12 w punkcie 1 w Zarządzeniu Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego numer 7 z dnia 7 lipca 1987 roku. W związku z tym wnosiła o pozytywne rozpatrzenie jej odwołania i przyznanie prawa do emerytury. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczona Z. K. nazwisko panieńskie J. urodzona (...), 55 lat ukończyła (...). Wniosek o emeryturę z tytułu pracy w szczególnych warunkach złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Oddziale w B. w dniu 19 lipca 2017 roku i wskazała w nim, że nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego. Zaskarżoną decyzją z dnia 8 sierpnia 2017 roku organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do emerytury przyznając, że ogólny staż pracy ubezpieczonej wynosi 22 lata, 4 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Natomiast nie zaliczył do okresu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonej jej okresu zatrudnienia w Hucie (...) w I. od 27 czerwca 1979 roku do 27 lipca 1995 roku oraz od 23 września 1995 roku do 31 grudnia 1995 roku. Sporną i istotną dla rozstrzygnięcia sporu okolicznością było, zatem to, czy wyżej wskazane okresy zatrudnienia ubezpieczonej w Hucie (...) mogą być kwalifikowane, jako zatrudnienie pracownicze w szczególnych warunkach wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W tym zakresie na podstawie dowodu z dokumentów zebranych w aktach osobowych ubezpieczonej i nadesłanych do akt sprawy przez firmę PPHU (...) oraz na podstawie dowodu z wypowiedzenia warunków pracy lub płacy złożonego do akt sprawy na rozprawie i dowodu z przesłuchania ubezpieczonej Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczona w okresie od 1 września 1976 roku do 15 października 2005 roku zatrudniona była w Hucie (...). Początkowo ubezpieczona pracowała na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego z dnia 6 września 1976 roku pobierając także naukę zaw..., zawodu zdobnika szkła. Po ukończeniu nauki w czasie tego okresu nauki ubezpieczona trzy dni pracowała, a trzy dni uczyła się. Od dnia 27 czerwca 1979 roku rozpoczęła ona pracę na podstawie umowy o pracę wykonywaną stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zdobnika szkła zajmując się ozdabianiem kryształów, ich nacinaniem i szlifowaniem. Pracę tę wykonywała bez przerw w okresie od 27 czerwca 1979 roku do 31 grudnia 1995 roku. Przy czym 20 września 1995 roku w karcie(...) stwierdzono przeciws..., jej prz..., przeciwskazanie do wykonywania przez nią pracy na stanowisku zdobnika. W związku, z czym pracodawca wypowiedzeniem zmieniającym warunki pracy lub płacy z dnia 26 września 1995 roku zmienił stanowisko pracy ze zdobnika szkła na pracownika gospodarczego do prac ciężkich w sekcji administracji. Wypowiedzenie to upłynęło z dniem 31 grudnia 1995 roku i od 1 stycznia 1996 roku ubezpieczona rozpoczęła zatrudnienie na nowym stanowisku pracy. Zebrane w sprawie dowody z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonej, wszystkie jednoznacznie wskazywały, iż ubezpieczona zajmuj..., zajmowała w powyższych w powyższym okresie stanowisko zdobnika szkła inaczej nazywany stanowiskiem Kuglera. Z dokumentów z akt osobowych wynikało także, że w okresie od 10 marca 1989 roku do 29 kwietnia 1989 roku ubezpieczona korzystała z urlopu bezpłatnego, w związku z wyjazdem za granicę. Tym niemniej licząc same tylko okresy od 27 czerwca 1979 roku, a więc od ukończenia nauki i rozpoczęcia pracy w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zdobnika szkła do 9 marca1989 roku oraz od 30 kwietnia 1989 roku do 27 lipca 1995 roku, a więc po powrocie z urlopu bezpłatnego ubezpieczona legitymowała się wymiarem czasu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze łącznie 15 lat, 11 miesięcy, 11 dni, a do tego okresu powinien być w ocenie Sądu Okręgowego doliczony dalszy okres jej zatrudnienia od 28 lipca do 31 grudnia 1995 roku łącznie z wypowiedzeniem zmieniającym.
[ koniec części 00:38:24.360] KFM094714_02
[ Przewodniczący 00:38:27.208] Praca ta była wyk..., pracą w szczególnych warunkach wskazaną...
[ K 00:38:38.348] Była bardzo ciężka.
[ Przewodniczący 00:38:32.018] Wskazaną w wykazie A, w Dziale XIII pod pozycją 12, maszynowe i ręczne zdobienie szkła, chodzi o wykaz do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku, w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze Dziennik Ustaw z 1983 roku numer 8, pozycja 43. Należy podkreślić, że stanowisko zdobnika szkła zostało jak zasadnie podnosiła ubezpieczona w toku procesu, w szczególności w odwołaniu. Wskazane w Zarządzeniu numer 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 7 lipca 1987 roku, w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w Zakładach Pracy Resortu Przemysłu Chemicznego i Lekkiego. W wykazie stanowiącym załącznik numer 1 do tego Zarządzenia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 3 sierpnia 1987 roku, numer 4 wskazano w Dziale XIII pod pozycją 12 w punkcie pierwszym właśnie stanowisko zdobnika szkła. Dokonując subsumcji właściwych przepisów prawa materialnego do ustalonego w sprawie stanu faktycznego Sąd Okręgowy w pierwszej kolejności wskazuje, że zgodnie z artykułem 184 Ustawy z dnia 17..., ustępem 1 i 2 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2017 roku, pozycja 1383, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: po pierwsze okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, po drugie okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. Emerytura, o której mowa w ustępie 1 zgodnie z ustępem 2 artykułu 184 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego, albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Artykuł 32 Ustawy ustęp 1 wskazuje, że ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ustępie 2 i 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w artykule 27 punkt 1. A artykuł 27 punkt 1 w przypadku kobiet przewiduje wiek 60 lat oraz okres składkowy i nieskładkowy wynoszący, co najmniej 20 lat dla kobiet. Ustęp 2 artykułu 32 wskazuje również, że dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ustępie 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Uszczegółowieniem tych przepisów jest obowiązujące nadal Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1989 roku, w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, które w paragrafie 3 stanowi, że za okres wymagany do uzyskania emerytury zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresu zatrudnienia. Z kolei paragraf 4 ustęp 1 tego aktu prawnego wskazuje, że pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, ma wymagany okres w tym, co najmniej 15 lat, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Wskazać także należy, że zgodnie z paragrafem 2 ustępem 1 i ustępem 2 powołanego Rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasady, na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ustępie 1 stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustępu 2 Rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Należy w związku z tym wskazać, że pracodawca ubezpieczonej Huta (...) S. A. w I. w świadectwie pracy z dnia 15 października 2005 roku, w punkcie 8 tego świadectwa potwierdziła wykonywanie prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze od 27 czerwca 1979 roku do 27 lipca 1995 roku oraz od 23 lipca 1995 roku do 31grudnia 1995 roku, powołując się na Dział XIII w zespołach formujących szkło pozycja 12 maszynowe i ręczne zdobienie szkła punkt 1 zdobnik szkła Zarządzenie Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego numer 7 z dnia 7 lutego 1987 roku. Zgodzić należy się z organem rentowym, iż pracodawca nie powołał właściwego Rozporządzenia Rady Ministrów, do czego był zobowiązany i właściwej, właściwej pozycji i punktu wykazu A. Tym niemniej w toku niniejszego procesu ubezpieczonej dało się wykazać w sposób niebudzący wątpliwości, iż wykonywała ona pracę w szczególnych warunkach wskazaną w Dziale XIII w pozycji 12 maszynowe i ręczne zdobienie szkła na stanowisku zdobnika szkła Kuglera. Okoliczność tę wykazywały wszystkie dokumenty zebrane w aktach osobowych ubezpieczonej. W tym także Dekret o treści okresy wykonywania prac w szczególnych warunkach Z. J. było to panieńskie nazwisko...
[ K 00:47:20.225] Tak.
[ Przewodniczący 00:47:21.315] Ubezpieczonej. Od 27 czerwca 1979 roku do 24 września 1995 roku dobr..., dopiero po upływie wypowiedzenia zmieniającego ubezpieczona formalnie przestała pracować na stanowisku zdobnika szkła. A więc do 31 grudnia zajmowała..., 1995 roku zajmowała to stanowisko. W tych, z uwagi na jednoznaczną wymowę dowodów z dokumentów oraz niebudzący wątpliwości i potwierdzający te dowody, dowód z przesłuchania strony powodowej w pełni wiarygodny, Sąd Okręgowy uznał, iż zbędne było dopuszczanie wnioskowanych przez powódkę dowodów z zeznań świadków. Albowiem wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia sporu okoliczności zostały już wyjaśnione na podstawie innych dowodów dokumentów i z przesłuchania ubezpieczonej. W tym stanie rzeczy na podstawie artykułu 477 ze znakiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z powołanymi wyżej przepisami prawa materialnego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając ubezpieczonej prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach od 1 dnia miesiąca, w którym złożono wniosek o to świadczenie, zgodnie z artykułem 129 ustępem 1 Ustawy emerytalno rentowej. Na dzień złożenia wniosku o emeryturę ubezpieczona spełniła wszystkie warunki wymagane do je..., nabycia tego świadczenia. W szczególności ukończyła 55 lat, nie była członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, legitymowała się ogólnym stażem ubezpieczeniowym w wymiarze przekraczającym 22..., 20 lat konkretnie 22 lata, 4 miesiące i 8 dni. W tym na dzień 31 grudnia 1998 roku stażem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze, co najmniej 15 lat. W punkcie drugim wyroku Sąd Okręgowy nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń Sąd dokonywał na podstawie dowodów z dokumentów z akt osobowych ubezpieczonej, które nie były dostępne organowi rentowemu. Natomiast świadectwo pracy, na które powoływała się ubezpieczona w postępowaniu emerytalnym rzeczywiście dotknięte było mankamentem formalnym, gdyż pracodawca w punkcie 8 nie wskazał włas..., nie powołał się w ogóle na Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.