Sygnatura akt IIK 663/17
Dnia 12 lutego 2018 roku
Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Aleksandra Rembiasz
Protokolant: Magdalena Bieniasz
po rozpoznaniu dnia 12 lutego 2018 roku sprawy karnej
M. D.
urodzonego (...) w N.
syna S. i J. zd. D.
oskarżonego o to, że:
w dniu 31 sierpnia 2017 roku w N., woj. (...) prowadząc w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki V. (...) o nr rej. (...) nie zatrzymał się niezwłocznie do kontroli pomimo wydania takiego polecenia przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych przez funkcjonariuszy Policji poruszających się pojazdem
to jest o czyn z art. 178b kk
I. oskarżonego M. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 178b kk i za to na podstawie art. 178b kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,-
II. Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 22 listopada 2017 roku od godziny 13.30 do godziny 14.20,-
III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem poniesionych w sprawie wydatków i wymierza opłatę w wysokości 60 złotych.
Sygn. akt IIK 663/17
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
31 sierpnia 2017 roku pełniący służbę obchodową funkcjonariusze policji Ł. R. i J. Ś. około godziny 14:00 , podczas patrolowania ulicy (...) w N. zauważyli jadący niezgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym samochód osobowy marki V. (...) o nr rejestracyjnych (...).
Podczas mijania pojazdu funkcjonariusze policji nakazali kierującemu- oskarżonemu M. D. , by zjechał do lewej krawędzi jezdni i zatrzymał pojazd. Gdy funkcjonariusze zjechali radiowozem na pobocze oskarżony gwałtownie ruszył swoim pojazdem i odjechał w kierunku ulicy (...) w stronę miejscowości Ś..
Funkcjonariusze , włączywszy sygnały świetlne i głosowe w radiowozie , ruszyli za pojazdem oskarżonego.
Oskarżony przejechał około 200 metrów i zatrzymał pojazd miedzy budynkami nr (...) i 22a , po czym opuścił samochód i oddalił się w kierunku ulicy (...) .
Około 100 metrów od pojazdu oskarżony został zatrzymany.
dowód:
-wyjaśnienia oskarżonego M. D. k. 26-27
- notatka z kontroli drogowej k. 1
Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień
dowód:
-wyjaśnienia oskarżonego M. D. k. 26-27
Oskarżony był w przeszłości wielokrotnie karany.
dowód :
- karta karna k. 45-46
- wyrok w sprawie VIIIK 859/08
- wyrok w sprawie IIK 12/11 k. 13
- wyrok w sprawie IIK 584/10 k. 14
Sąd zważył:
Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdza winę i sprawstwo oskarżonego w kierunku popełnienia przestępstwa z art. 178bkk. Zgodnie z tym przepisem odpowiedzialność karną ponosi ten ,kto pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego , poruszającą się pojazdem , przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych , polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę. Podkreślenia wymaga fakt ,że przestępstwo to nie jest przestępstwem skutkowym , co oznacza ,że jego znamiona są zrealizowane w oderwaniu od faktycznego wywołania zagrożenia w ruchu lądowym .
Nie ulega wątpliwości ,że funkcjonariusze policji są osobami uprawnionymi do kontroli ruchu drogowego . Krytycznego dnia poruszali się oni oznakowanym radiowozem z włączonymi sygnałami dźwiękowymi i świetlnymi.
Oskarżony , nie zatrzymując się do kontroli drogowej , pomimo wydania przez funkcjonariuszy policji , poruszających się pojazdem z włączonymi sygnałami świetlnymi i głosowymi , polecenia zatrzymania , zachowaniem swoim zrealizował znamiona przestępstwa opisanego w art. 178bkk .
Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.
Przy wymiarze kary Sąd potraktował jako okoliczności obciążające uprzednią karalność oskarżonego , działanie z niskich pobudek oraz wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu.
Wymierzając oskarżonemu karę we wskazanym wymiarze Sąd miał również na względzie wszelkie okoliczności mające znaczenie dla sądowego wymiaru kary , a w szczególności właściwości i warunki osobiste oskarżonego, sposób jego życia przed popełnieniem przestępstwa, dotychczasową karalność , a przede wszystkim zasady indywidualizacji kary. Istotne jest również ,że dotychczasowa postawa oskarżonego, wyjątkowo lekceważące podejście do norm społecznych , wykazuje iż orzeczenie kary łagodniejszej byłoby niewystarczające i niecelowe , nie odniosłoby skutku oraz nie spełniło stawianych karze celów prewencji szczególnej.
Kierując się więc okolicznościami popełnienia przestępstwa oraz motywami jego popełnienia , Sąd doszedł do przekonania ,że wobec oskarżonego , konieczna jest stanowcza reakcja a jedynym słusznym i celowym będzie orzeczenie bezwzględnej krótkoterminowej kary pozbawienia wolności w wymiarze wskazanym przez Sąd ,gdyż kolejny powrót na drogę przestępstwa przekreśla możliwość przyjęcia wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej.
Wymierzona oskarżonemu kara , w ocenie Sądu, jest adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego przestępstwa, a jednocześnie wystarczająca dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów wychowawczych i zapobieżenia jego powrotowi do przestępstwa, a także spełni swoją funkcję w zakresie prewencji ogólnej. Oskarżony w żaden sposób nie skontaktował się z pokrzywdzonymi , nie przeprosił ich.
Po myśli art. 63§1 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 22 listopada 2017 roku od godziny 13:30 do godziny 14:20.
O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. biorąc pod uwagę możliwości majątkowe oskarżonego i jego sytuacje rodzinną.