Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2012 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

przy udziale Mariusza Zielińskiego

Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Legnicy

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2012 r.

sprawy M. B. (B.)

oskarżonego o przestępstwa z art. 278 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i inne

na skutek apelacji wniesionych przez Prokuratora Rejonowego w Legnicy
i oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy

z dnia 13 lipca 2012 r. sygn. akt VIII K 459/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego M. B. w ten sposób, że:

a)  uchyla orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności (punkt III części dyspozytywnej),

b)  ustala, iż przypisane oskarżonemu czyny stanowiły ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając apelację oskarżonego za oczywiście bezzasadną,

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 598/12

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Legnicy zatwierdził akt oskarżenia sporządzony przez Komedę (...), którym oskarżono A. P.
i M. B. o to, że:

I.  W dniu 29 marca 2012 r. w L. działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży artykułów spożywczo - przemysłowych o łącznej wartości 287,94 zł czym działali na szkodę firmy (...) Sp. z o.o. przy czym M. B. zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 03grudnia 2008r. sygn. akt II K 428/08 o czyny z art. 279 § l kk
w zw. z art. 64 § l kk w zw. z art. 91 § 1 kk, o czyn z art. 283 kk w zw. z art. 279 § l kk i o czyn z art. 279 § l kk w zw. z art. 12 kk i art. 275 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 2 kk na karę trzech lat i dwóch miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 18.01.2007r. do dnia 31.05.2007r. oraz od dnia 18.10.2007r. do dnia 16.01.2008r. oraz od dnia 23.05.2008r. do dnia 14.08.2008r. oraz od dnia 12.02.2010r. do dnia 28.10.2011r., przy czym A. P. zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 19 marca 2010r. sygn. akt II K 567/09 o czyny z art. 279 § l kk, oraz z art. 280 § l kk, art. 13 § l kk w zw. z art. 282 kk w zw. z art. 12 kk na karę trzech lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 21.09.2009r. do dnia 18.06.2010r. oraz od dnia 25.09.2010r. do dnia 25.11.2011r. przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 278 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do obu oskarżonych,

oraz M. B. o to, że:

II.  w dniu 28 marca 2012r. w L. usiłował dokonać kradzieży artykułów przemysłowych o łącznej wartości 419,69 zł, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na podjętą interwencję przez pracowników ochrony, czym działał na szkodę sklepu (...) w L., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, opisanego
w pkt. I, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Legnicy wyrokiem zaocznym z dnia 13 lipca 2012 r.
w sprawie sygn. akt VIII K 459/12, uznał oskarżonych A. P.
i M. B. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, opisanego w pkt I części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 278 § 3 kk
w zw. z art. 64 § 1 kk orzekł wobec nich kary po 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności; a także uznał oskarżonego M. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 278 § 3 kk w zw. z art. 14 § 1 kk i art. 64 § 1 kk orzekł wobec niego karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności; jak i też na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączył oskarżonemu M. B. kary powyżej orzeczone w pkt I i II i wymierzył karę łączną 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności; zaś na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu A. P. i M. B. na poczet orzeczonych kar okresy ich zatrzymań od dnia 29.03.2012 r. do dnia 30.03.2012 r. przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności oraz zwolnił oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierzył im opłat.

Powyższy wyrok zaskarżyli apelacjami: osobistą oskarżony M. B. oraz Prokurator Rejonowy w Legnicy.

Oskarżony M. B. w swojej osobistej apelacji z dnia 19 lipca 2012 r. nie sprecyzował prawidłowo swoich zarzutów, jednakże z jej treści wynika zarzut błędu w ustaleniach faktycznych zarówno w zakresie przypisanego mu czynu opisanego w punkcie I części dyspozytywnej wyroku, podnosząc, iż stanowi ono wykroczenie, jak i w zakresie czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, zarzucając to, że nikt mu nie może udowodnić popełnienie tego czynu karalnego.

Prokurator Rejonowy w Legnicy swoją apelacją zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego M. B. i powołując się na art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił:

obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 91 § 1 kk poprzez jego niezasastosowanie, pomimo że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanych mu w pkt I i II części wstępnej wyroku czynów w warunkach uzasadniających przyjęcie konstrukcji ciągu przestępstw.

Podnosząc powyższy zarzut Prokurator Rejonowy w Legnicy wniósł
o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, iż oskarżony M. B. zarzucanych mu czynów dopuścił się działając w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91 § 1 kk i przy zastosowaniu tego przepisu wymierzenie oskarżonemu kary 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz uchylenie rozstrzygnięcia w pkt III części dyspozytywnej wyroku.

Sąd Odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja Prokuratora Rejonowego w Legnicy jest zasadna, natomiast apelacja osobista oskarżonego M. B. nie zasługuje na uwzględnienie oraz należało ją uznać za oczywiście bezzasadną.

Zasadność apelacji Prokuratora Rejonowego w Legnicy wynika z tego, że Sąd Rejonowy w Legnicy, wyrokując w niniejszej sprawie wobec oskarżonego M. B. dopuścił się obrazy przepisów prawa materialnego określonego dyspozycją art. 91 § 1 kk. Stwierdzenie to wynika z tego, iż oskarżony M. B., będąc wcześniej skazanym za przestępstwa podobne w krótkich odstępach czasu, a mianowicie w dniach 28 i 29 marca 2012 r. w L. w sposób podobny dopuścił się popełnienia dwóch przestępstw, tj. kradzieży artykułów spożywczych i przemysłowych zgodnie z treścią art. 278 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz usiłowania kradzieży artykułów przemysłowych zgodnie z treścią art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk, zanim zapadł nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych czynów karalnych, a tym samym ponieważ czyny te stanowiły ciąg przestępstw, Sąd Rejonowy w Legnicy powinien był zakwalifikować i skazać tego oskarżonego w ramach ciągu przestępstw określonego treścią art. 91 § 1 kk, czego jednak prawidłowo nie uczynił.

Tym samym z uwagi na poczynione powyżej rozważania, Sąd Odwoławczy uwzględnił apelację Prokuratora Rejonowego w Legnicy i zgodnie z dyspozycją art. 437 § 2 kpk, zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego M. B. w ten sposób, że: uchylił wydane wobec niego orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności opisane w punkcie III części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku oraz ustalił, iż przypisane temu oskarżonemu czyny stanowiły ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonemu M. B. karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności Sąd Odwoławczy miał na uwadze to, iż tak orzeczona wobec niego kara jest karą adekwatną do popełnionych przez niego dwóch przestępstw, dokonanych zarówno w ramach ciągu przestępstw, jak i w warunkach recydywy określonej treścią art. 64 § 1 kk, a także to, że dopuszczając się tych czynów karalnych, działał on z niskich pobudek, jakimi była chęć osiągnięcia przez niego korzyści majątkowej. Wymierzając w/w karę Sąd Odwoławczy miał na względzie to, że kara orzeczona wobec tego oskarżonego nie przekraczała dużego stopnia jego winy oraz dużego stopnia społecznej szkodliwości czynów jakich się on dopuścił, ponieważ jej wysokość mieści się w dolnych progach ustawowego zagrożenia przewidzianego za popełnienie tego typu czynów karalnych, a tym samym tak orzeczona kara spełni wobec niego swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze, jak i też swoje potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jednocześnie mając na względzie powyższe rozważania Sąd Odwoławczy nie uwzględnił osobistej apelacji oskarżonego M. B. i zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy zgodnie z treścią art. 437 § 1 kpk utrzymał w mocy, uznając zgodnie z dyspozycją art. 457 § 2 kpk tę apelację za oczywiście bezzasadną.

Orzeczenie o zwolnieniu oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, Sąd II instancji wydał zgodnie z brzmieniem art. 624 § 1 kpk, ponieważ istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację rodzinną, majątkową i brak jakichkolwiek dochodów z powodu niewykonywania stałej pracy zarobkowej.