Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2018 r. w G. sprawy z powództwa J. S. (1), M. S. (1), J. S. (2), P. S., M. S. (2), M. S. (2), J. S. (3), M. W. (1), M. W. (2), A. B., J. B., A. W., R. W., A. M., P. K. przeciwko J. K. (1), T. K., A. K. (1), Ł. K. (1), D. K. z udziałem interwenienta ubocznego Gminy M. G.

o eksmisję

I.  nakazuje pozwanym J. K. (1), D. K., A. K. (1), aby opróżnili, opuścili i wydali na rzecz powodów J. S. (1), M. S. (1), J. S. (2), P. S., M. S. (2), M. S. (2), J. S. (3), M. W. (1), M. W. (2), A. B., J. B., A. W., R. W., A. M., P. K. lokal mieszkalny numer (...), położony w G. w budynku przy ul. (...);

II.  oddala powództwo w stosunku do Ł. K. (1) i T. K.;

III.  ustala, że pozwanym J. K. (1) i D. K. przysługuje prawo do lokalu socjalnego i wstrzymuje względem nich wykonanie punktu I. niniejszego wyroku, do czasu złożenia im przez Gminę M. G. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

IV.  orzeka, że pozwanemu A. K. (1) nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego;

V.  zasądza solidarnie od pozwanych J. K. (1) i A. K. (1) solidarnie na rzecz powodów J. S. (1), M. S. (1), J. S. (2), P. S., M. S. (2), M. S. (2), J. S. (3), M. W. (1), M. W. (2), A. B., J. B., A. W., R. W., A. M., P. K. kwotę 661 zł (sześćset sześćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

VI.  nie obciąża kosztami procesu pozwanego D. K.;

VII.  kosztami interwencji ubocznej obciąża Gminę M. G., uznając je za poniesione.

Sygn. akt I C 565/17

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Powodowie są współwłaścicielami nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), na której położony jest budynek mieszkalny przy ul. (...). Znajduje się w nim m.in. lokal numer (...) (prawnie nie stanowiący odrębnej własności lokalu).

Okoliczności bezsporne

W w/w lokalu od kilkudziesięciu lat zamieszkiwali (na podstawie stosunku najmu zawartego z poprzednikiem prawnym Gminy M. G.): J. K. (1), T. K. wraz z dziećmi (A. K. (1), Ł. K. (1), D. K.). Kilka lat temu z lokalu wyprowadzili się zabierając swoje rzeczy osobiste: Ł. K. (1) oraz T. K..

Dowód: zeznania Ł. K., k. 138

zeznania J. K., k. 138

zeznania A. K., k. 139

Na skutek powstania wielomiesięcznych zaległości w zapłacie czynszu i braku ich uregulowania w odrębnych terminach, właściciele wypowiedzieli pozwanym stosunek najmu ze skutkiem na dzień 31 października 2016 r.

Okoliczności bezsporne

Aktualnie w lokalu zamieszkują: J. K. (1) z małoletnim synem D. K. oraz A. K. (1), który prowadzi odrębne, niezależne gospodarstwo domowe. A. K. (1) jest zdrowy, pracuje zawodowo jako magazynier i osiąga dochód miesięczny (netto) na poziomie 2.300 zł. J. K. (1) pracuje zawodowo jako pracownik utrzymania czystości w szpitalu i uzyskuje dochód miesięczny netto na poziomie 1.380 zł. J. K. nie ma możliwości zamieszkania w innym lokalu z małoletnim synem.

Dowód: zaświadczenie, k. 108

zeznania J. K., k. 138

zeznania A. K., k. 139

Ocena dowodów

Zeznania świadka M. D. nie miały istotnego znaczenia dla sprawy, w większości jego zeznania potwierdzają okoliczności bezsporne w sprawie, a jeżeli chodzi o kwestię składu osobowego aktualnie zamieszkującego sporny lokal, to świadek nie miał ani pełnej ani aktualnej wiedzy w tym zakresie.

Zeznania przesłuchanych pozwanych pełnoletnich są zdaniem Sądu wiarygodne, cechuje je wzajemna spójność, są logiczne i szczere.

Kwalifikacja prawna

Fakt przysługiwania powodom prawa współwłasności do nieruchomości, na której znajduje się budynek (i lokal nr (...)) jest niesporna. Niesporny jest też fakt skutecznego wypowiedzenia stosunku najmu.

Powództwo okazało się niezasadne w stosunku do T. K. i Ł. K. (1). Jak wynika z wiarygodnych zeznań przesłuchanych pozwanych, w/w osoby od kilku lat nie zamieszkują w przedmiotowym lokalu, świadomie się zeń wyprowadziły zabierając swoje rzeczy osobiste. Powyższe zdaniem Sądu powinno być zinterpretowane jako niewątpliwy przejaw stanowczej woli rezygnacji z zajmowania (posiadania) i zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu, co czyni powództwo windykacyjne w stosunku do nich niezasadnym – o czym orzeczono jak w punkcie II. sentencji na mocy art. 222 § 1 k.c. a contrario.

Powództwo w stosunku do pozostałych pozwanych (J. K. (1), D. K., A. K. (1)) jest zasadne, gdyż aktualnie zajmują oni przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego, stąd orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 222 § 1 k.c.

Sąd przyznał prawo do lokalu socjalnego pozwanym: małoletniemu D. K. i zamieszkującej z nim matce – J. K. (1), w oparciu o obligatoryjną przesłankę przewidzianą w art. 14 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (punkt III.). Materiał dowodowy nie potwierdził, aby osoby te mogły zamieszkać w innym lokalu.

W stosunku do A. K. (1) sąd nie dostrzegł spełnienia przesłanek obligatoryjnych bądź fakultatywnych przewidzianych w art. 14 ust. 3 i ust. 4 w/w ustawy. Stąd nie przyznano mu prawa do lokalu socjalnego opierając się na art. 14 ust. 3 i ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów […] a contrario (punkt IV.).

Koszty

W punkcie V. na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 105 § 2 k.p.c. w zw. z § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądzono koszty procesu od pozwanych A. K. i J. K. na rzecz powodów. Na koszty te składa się: opłata sądowa od pozwu (200 zł), opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (240 zł), opłaty skarbowe od pełnomocnictw (221 zł).

W punkcie VI. nie obciążono kosztami procesu małoletniego D. K. (na podstawie art. 102 k.p.c.), albowiem nic nie wskazuje, że małoletni posiada jakiś majątek lub dochód.

W punkcie VII. kosztami interwencji obciążono Gminę M. G., uznając ja za poniesione na mocy art. 107 k.p.c., albowiem udział Gminy w niniejszym procesie nie miał istotnego wpływu na przebieg ani wynik procesu.