Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Marek Klebanowicz (spr.)

Sędziowie SO Klara Łukaszewska SO Tomasz Skowron

Protokolant Jolanta Kopeć

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013r.

sprawy K. K.

oskarżonego z art. 178a § 4 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubaniu

z dnia 13 sierpnia 2013 r. sygn. akt II K 320/13

I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. K. w ten sposób, że:

1. eliminuje ustalenie o uprzednim skazaniu wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu w sprawie sygn. akt II K 45/09 i przypisany mu czyn kwalifikuje z art. 178a § 1 kk i przepis ten przyjmuje za podstawę wymiaru kary,

2. z podstawy warunkowego zawieszenia wykonania kary w pkt II części dyspozytywnej eliminuje art. 69 § 4 kk,

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w moc,

III. stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 510/13

UZASADNIENIE

K. K. został oskarżony o to, że:

w dniu 16 lutego 2013 roku w J.woj. (...)kierował po drodze publicznej samochodem osobowym marki F. (...) nr rej (...)znajdując się pod wpływem środków odurzających w postaci 56 ng/Ml (...)oraz 2,4 ng/Ml (...), które w znacznym stopniu zaburzały jego reakcje psychomotoryczne przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 13.01.2009r. sygn. akt II K 45/09 za czyn określony w art. 178a§1 kk i art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat oraz grzywnę w wysokości 20 stawek dziennych po 50 złotych, tj. o czyn z art. 178a§4 kk.

Sąd Rejonowy w Lubaniu wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2013 w sprawie sygn. akt II K 320/13:

I.  uznał oskarżonego K. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 178a§4 kk i za to na podstawie art. 178a§4 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69§1, 2 i 4 i art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie wymierzonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 lata;

III.  na podstawie art. 42§2 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat;

IV.  na podstawie art. 71§1 kk wymierzył oskarżonemu K. K. karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równoważna jest kwocie 20 złotych;

V.  na podstawie art. 627 zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w niniejszej sprawie, zaś na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z 23.06.1973r. nie wymierzył mu opłaty.

Powyższe orzeczenie, w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego zaskarżył Prokurator Rejonowy w Lubaniu, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na niezasadnym ustaleniu przez Sąd I instancji, iż po stronie oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, na skutek przecenienia przez Sąd I instancji takich okoliczności jak podjęcie przez oskarżonego pracy zarobkowej, złożenie szczerych wyjaśnień oraz wyrażenia skruchy z powodu popełnienia przestępstwa, a nie docenienia faktu uprzedniej karalności oskarżonego na karę pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem za umyślne przestępstwo podobne, popełnienia przypisanego mu czynu w okresie próby oraz lekceważącego stosunku oskarżonego do obowiązującego porządku prawnego, a także polegający na błędnym uznaniu, iż w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek, przemawiający za zastosowaniem wobec K. K. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Podnosząc przytoczone zarzuty, autor apelacji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku Sądu rejonowego w Lubaniu, poprzez wyeliminowanie zawartych w jego pkt II i IV rozstrzygnięć w przedmiocie zastosowania wobec K. K. instytucji warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej mu kary pozbawienia wolności i wymierzenia mu grzywny związanej z warunkowym zawieszeniem kary pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora nie zasługuje na uwzględnienie.

Już na wstępie zauważyć trzeba, iż Sąd I instancji nie dokonał prawidłowej oceny prawnej zachowania oskarżonego kwalifikując jego czyn z art. 178a§4 kk. Przyjętą kwalifikację prawną czynu oskarżonego oparto na ustaleniu, iż oskarżony był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 13.01.2009r. sygn. II K 45/09. Uszło jednak uwadze Sądu I instancji, iż przedmiotowy wyrok skazujący K. K. na karę łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat oraz grzywnę uprawomocnił się w dniu 21.01.2009r. A zatem, okres próby i dalszych 6 miesięcy upłynął w dniu 21.07.2013r. Skazany wykonał także orzeczoną karę grzywny. W tej sytuacji zgodnie z art. 76 §1 kk w dacie orzekania w przedmiotowej sprawie nastąpiło zatarcie skazania z mocy prawa z wyroku Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 13.01.2009r. sygn. II K 45/09 i wyrok ten nie mógł stanowić ustaleń co do przyjętej surowszej kwalifikacji czynu z art. 178a§4 kk.

Czyn oskarżonego należało zatem zakwalifikować z art. 178§1 kk. Wymierzonej oskarżonemu za ten czyn kary nie można uznać za rażąco łagodną.

Fakt, iż oskarżony wchodził już w kolizję z prawem nie przekreśla automatycznie istnienia pozytywnej prognozy co do jego dalszego postępowania. Oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia. Jest człowiekiem młodym, który bez wątpienia wyciągnie odpowiednie wnioski ze swojego negatywnego zachowania. Aktualnie oskarżony podjął pracę zarobkową posiadając stałe źródło dochodu.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącego, że Sąd Rejonowy w sposób niedostateczny uwzględnił okoliczność popełnionego czynu i dotychczasowej postawy oskarżonego. Sąd ten przy wymiarze kary oskarżonemu prawidłowo ocenił wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające uwzględniając przy tym ustawowe wymogi wymiaru kary określone w art. 53§1 kk słusznie uznając, że oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Orzeczenie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze oparto o przepis art. 636§1 kpk.