Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Osiński

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Mączyńska

w obecności oskarżyciela Prok. Rej. ----------

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2017 roku

sprawy S. C.

syna H. i H. z domu K.

urodz. (...) w L.

oskarżonego o to, że: w dniu 28 marca 2017 roku w miejscowości D. Gm. Z., pow. G., woj. (...)- (...), będąc w stanie nietrzeźwości 1,30 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu zmierzającym do stężenia 1,36 mg/l w wydychanym powietrzu kierował pojazdem mechanicznym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) po drodze publicznej przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G. (...) sygn. akt VII.K 471/13 z dnia 30 września 2013 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości z art. 178a § 4 kk;

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk

ORZEKA

I.  uznaje oskarżonego S. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu tj. przestępstwa z art. 178a § 4 kk i za to na mocy art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 42 § 4 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio;

III.  na mocy art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 zł (dziesięciu tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej (nr konta (...));

IV.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, zaś obciąża go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 70,00 (siedemdziesiąt) złotych.

II K 73/17

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2017 roku w miejscowości D. gm. Z., pow. G., woj. (...)- (...), S. C., będąc w stanie nietrzeźwości 1,30 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, zmierzającym do stężenia 1,36 mg/l w wydychanym powietrzu, kierował pojazdem mechanicznym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) po drodze publicznej. Czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G. (...) sygn. akt VII K 471/13 z dnia 30 września 2013 roku za przestępstwo z art. 178a § 4 kk.

Dowód:

- protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości – k. 2-2v,

-wyjaśnienia oskarżonego – k. 13-14, 31, 76v,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G. (...) sygn. akt VII K 471/13 – k. 18.

Oskarżony S. C. – kawaler, bezdzietny, wykształcenie gimnazjalne, bez zawodu, utrzymuje się z prac dorywczych, z których osiąga dochód w wysokości 1800-2000 złotych miesięcznie, bez majątku, karany sądownie.

Dowód:

- dane osobopoznawcze – k. 25,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G. (...) sygn. akt VII K 364/13 – k. 17,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w G. (...) sygn. akt VII K 471/13 – k. 18,

- karta karna – k. 70-71.

Mając na uwadze treść wniosku obrońcy oskarżonego, uzasadnienie w zasadniczej części koncentruje się na omówieniu rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych popełnionych czynu (art. 423 § 1a kpk w zw. z art. 422 § 2 kpk).

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych wyjaśnieniach nie kwestionował ustaleń oskarżyciela i potwierdził, że 28 marca 2017 roku w D. prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości. Jednocześnie złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej i uzgodnił z prokuratorem wymiar kary (ar. 335 § 2 kpk). Po przekazaniu sprawy do sądu, oskarżony wniósł o łagodny wymiar kary. W pierwszej kolejności poprosił o rozważenie wymierzenia kary grzywny. W przypadku braku możliwości orzeczenie tej kary, oskarżony wniósł o orzeczenie wobec niego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Zauważył, że w jego sytuacji zachodzi uzasadniony przypadek umożliwiający warunkowe zawieszenie wykonania kary. Podkreślił, iż nie jest osobą uzależnioną od alkoholu, a zarzucany czyn popełnił z bezmyślności. Oskarżony podniósł również, że obecnie zachowuje całkowitą abstynencję. Jego zachowanie po popełnieniu zarzucanego czynu uległo znaczącej poprawie. Oskarżony pracuje zawodowo. Osiągany dochód przeznacza na utrzymanie siebie oraz ojca. W związku z okolicznościami przedstawionymi we wniosku oskarżony wniósł o przesłuchanie w charakterze świadka jego ojca H. C. (k. 50-51). Przed sądem oskarżony również przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podtrzymał wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego. Wskazał, iż żałuje tego, co zrobił. Odmówił składania dalszych wyjaśnień.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne, albowiem były one spójne, a ponadto korespondowały z nieosobowymi źródłami dowodowymi w postaci protokołu z przebiegu badania na zawartość alkoholu, odpisów wyroków oraz karty karnej. Autentyczność tych dowodów nie stanowiła przedmiotu sporu w sprawie. Okoliczności dotyczące jego obecnej sytuacji zawodowej i rodzinnej potwierdził w wiarygodnych zeznaniach świadek H. C..

Mając na uwadze przedstawiony powyżej materiał dowodowy, sąd uznał oskarżonego S. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 178a § 4 kk. Zważyć należy, iż oskarżony dobrowolnie spożywał alkohol, wprawiając się w stan nietrzeźwości. Następnie w stanie tym prowadził pojazd mechaniczny po drodze publicznej. Prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości po drodze publicznej, oskarżony czynił to będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, czemu dano wyraz w wyroku skazującym tutejszego sądu w sprawie VII K 471/13. Zachowanie oskarżonego w niniejszej sprawie wyczerpało tym samym znamiona występku z art. 178a § 4 kk.

Dodać trzeba, iż badając poprawność kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, sąd ustalił, iż poprzednie skazania, a zwłaszcza to ze sprawy VII K 471/13, ze względu na brzmienie art. 76 § 1b nie uległy zatarciu .

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na mocy art. 178a § 4 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

W przekonaniu sądu kara ta – tak co do rodzaju, jak i wymiaru – jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Uwzględnia fakt uprzedniego skazania za czyny podobne. Jednocześnie wpłynie na oskarżonego dyscyplinująco, skutecznie odwodząc go od dalszego tego typu zachowań w przyszłości. W ten sposób zostaną spełnione cele z zakresu prewencji indywidualnej. Przebieg postępowania wskazuję, iż oskarżony ma co prawda świadomość naganności swego zachowania, jednak zdaniem sądu orzeczenie wobec niego kary wolnościowej lub pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie spełniłoby zamierzonych celów, w tym nie zapobiegłoby ponownemu popełnianiu przestępstw. Z tego też względu sąd wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności. Orzekając wobec oskarżonego karę bez warunkowego zawieszenia, sąd miał przede wszystkim na uwadze, iż w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu, oskarżony był skazany na karę pozbawienia wolności na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w G. (...) z dnia 30 września 2013 roku w sprawie VII K 471/13. Okoliczność ta, zgodnie z brzmieniem art. 69 § 1 kk, uniemożliwiała zawieszenie wobec oskarżonego wymierzonej kary. Jednocześnie sąd miał na względzie, iż wyrokiem tym oskarżony został skazany za przestępstwo z art. 178a § 4 kk. Wówczas sąd na zasadzie absolutnego wyjątku dał oskarżonemu szansę i zawiesił wobec niego karę pozbawienia wolności na okres próby. Jak pokazują jednak realia niniejszej sprawy, skazany nie wykorzystał w sposób właściwy danej mu szansy. Poza tym sąd nie tracił z pola widzenia, że nie było to pierwsze skazanie oskarżonego za przestępstwo prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Przypomnieć należy, iż wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w G. (...) z dnia 16 lipca 2013 roku w sprawie VII K 364/13 S. C. został skazany na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności. Wymierzona kara również nie przyniosła oczekiwanych efektów. W tych okolicznościach dla osiągnięcia celów kary konieczne było orzeczenie wobec oskarżonego kary bezwzględnej. W przekonaniu sądu tylko kara detencyjna w orzeczonym wymiarze jest w stanie zmusić oskarżonego do zmiany zachowania i poszanowania porządku prawnego. Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, iż oskarżony nie widzi żadnego problemy w prowadzeniu pojazdu pod wpływem alkoholu. Jego działanie w tym zakresie jest lekkomyślne i nieodpowiedzialne. Oskarżony zdaje się nie dostrzegać zagrożeń w ruchu drogowym, jakie stwarzają osoby poruszające się pojazdami mechanicznymi w stanie nietrzeźwości. W ocenie sądu konieczne jest, aby oskarżony zrozumiał wagę popełnionego czyn i jego niebezpieczeństwo. Właśnie temu będzie służył okres osadzenia oskarżonego w zakładzie karnym. Sąd zważył zarazem, iż orzeczenie kary bez warunkowego zawieszenia jest konieczne, aby uzmysłowić społeczeństwu, że zachowanie oskarżonego spotkało się ze zdecydowaną reakcją wymiaru sprawiedliwości. Wobec czego kara odniesie także efekt ogólnoprewencyjny. W zakresie wymiaru orzeczonej kary podkreślić należy, iż czyn z art. 178a § 4 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do lat 5. Zatem orzeczona kara w tym przypadku nie może razić surowością. Z powyższych względów sąd nie miał możliwości uwzględnienia wniosku oskarżonego o orzeczenia kary wolnościowej. Sąd miał przy tym na uwadze zeznania świadka H. C., który zeznał, iż oskarżony obecnie nie nadużywa alkoholu. Podjął pracę zarobkową i jest dla niego pomocny. W ocenie sądu okoliczności te będą mogły mieć ewentualnie znaczenie dla oceny zasadności wniosku o odroczenie wykonania orzeczonej kary, z którym oskarżony będzie mógł wystąpić po uprawomocnieniu się wyroku. W niniejszej sprawie okoliczności te nie mogły jednak przesądzić o zmianie stanowiska sądu. Sąd nie może brać obecnie odpowiedzialności za zachowanie oskarżonego na wolności. Oskarżony dowiódł wszak, iż jest osobą nieodpowiedzialną, a jego zachowanie może spowodować bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia i życia innych uczestników ruchu drogowego.

Na mocy art. 42 § 3 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Art. 42 § 4 kk wskazuje na obligatoryjny charakter środka w przypadku ponownych sprawców czynu z art. 178a § 4 kk. Jeszcze raz należy wobec tego podkreślić, iż oskarżony po raz kolejny prowadził pojazd mechaniczny po drodze publicznej znajdując się pod znacznym wpływem alkoholu. Uczynił to lekkomyślnie i nieodpowiedzialnie. Zdaniem sądu okoliczności popełnionego czyni uzasadniają konieczność wyeliminowania oskarżonego z ruchu drogowego, co wpłynie na poprawę jego bezpieczeństwa i być może zapobiegnie poważnym następstwom w przyszłości.

Na podstawie art. 43a § 2 kk sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych. Zaznaczyć trzeba, iż jest to najniższy możliwy do orzeczenia wymiar tegoż świadczenia za czyn z art. 178a § 4 kk. Wymierzony środek karny, poza znaczną dolegliwością ekonomiczną, ma na celu zwrócenie uwagi oskarżonego na niebezpieczeństwo związane z jego przestępczym działaniem. Oskarżony winien zdobyć się na refleksję co do możliwych skutków jazdy w stanie nietrzeźwości i stopnia niebezpieczeństwa stwarzanego w ten sposób dla innych uczestników ruchu drogowego.

O kosztach sądowych orzeczono po myśli art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, zaś obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 70,00 złotych. Za częściowym zwolnieniem oskarżonego od kosztów przemawiała jego sytuacja majątkowa i rodzinna. Oskarżony pracuje zawodowo, lecz osiąga niskie wynagrodzenie (ok. 1800 złotych). Wspiera finansowo swojego ojca. Niemniej jednak fakt uzyskiwania dochodu powoduje, iż oskarżony winien ponieść wydatki w sprawie, zwłaszcza że wystąpiły one w związku z jego przestępczym działaniem.