Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Klara Łukaszewska (spr.)

Sędziowie SO Tomasz Skowron SO Andrzej Wieja

Protokolant Jolanta Kopeć

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Lesława Kwapiszewskiego

po rozpoznaniu w dniu 4 października 2013r.

sprawy A. J.

oskarżonego z art. 178a § 1 i 4 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Kamiennej Górze

z dnia 27 czerwca 2013 r. sygn. akt VIII K 377/13

uchyla zaskarżony wyrok wobec oskarżonego A. J.i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu z siedzibą w Kamiennej Górze do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VI Ka 463/13

UZASADNIENIE

A. J. został oskarżony o to, że w dniu 5 kwietnia 2013r. o godz. 22.25 w miejscowości C., gm. L., województwo (...), na ulicy (...), kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki V. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,27 mg/l oraz 0,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu rejonowego w Złotoryi z dnia 21.11.2005r. sygn. akt VI K 444/05 za prowadzenie samochodu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

tj. o czyn z art. 178a§1 i §4 kk.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013r., w sprawie VIII K 377/13:

1.  A. J. uznał winnym zarzuconego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku to jest czynu stanowiącego występek z art. 178a§1 i 4 kk i za to na podstawie art. 178a§4 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych,

2.  na podstawie art. 42§2 kk w zw. z art. 43§ 1 kk orzekł wobec A. J. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 2 roku,

3.  na podstawie art. 49§2 kk zasądził od A. J.na rzecz Funduszu (...) ś32wiadczenie pieniężne w kwocie 300 złotych,

4.  na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od A. j.koszty sądowe w kwocie 190 zł na rzecz Skarbu Państwa w tym wymierzył mu opłatę w wysokości 100 złotych.

Od powyższego wyroku wniósł apelację prokurator. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisu prawa materialnego tj. art. 178a§4 kk poprzez wymierzenie oskarżonemu A. J. za popełnienie przezeń wskazanego występku uzgodnionej z prokuratorem kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych każda w sytuacji w której analizowany przepis nie przewiduje możliwości orzeczenia takiej kary za popełnienie przedmiotowego czynu.

Podnosząc powyższy zarzut prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze – VIII Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu z siedzibą w kamiennej Górze.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się być zasadna. Jej wniesienie doprowadziło bowiem do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze Wydziałowi Zamiejscowemu z siedzibą w Kamiennej Górze do ponownego rozpoznania.

Rację ma bowiem prokurator, gdy zarzuca Sądowi I instancji obrazę prawa materialnego w rozumieniu art. 438 pkt 1 k.p.k., tj. art. 178a § 4 k.k. wyrażającą się orzeczeniem na podstawie wskazanego przepisu kary grzywny, w sytuacji, gdy sankcja karna art. 178a § 4 k.k. przewiduje za popełnienie przestępstwa w nim stypizowanego „jedynie” karę pozbawienia wolności. Autor apelacji słusznie podniósł przy tym (niejako na marginesie), iż ewentualnemu orzeczeniu kary grzywny w miejsce kary przewidzianej przez ustawodawcę za występek z art. 178a § 4 k.k. (kary pozbawienia wolności) wedle zasady preferencji kar nieizolacyjnych przewidzianej w art. 58 § 3 k.k., sprzeciwia się wprost treść art. 58 § 4 k.k. – „ przepisu § 3 (art. 58 k.k.) nie stosuje się do sprawcy występku o charakterze chuligańskim oraz do sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 ”.

Abstrahując od treści zarzutu (i jego uzasadnienia) apelacji oskarżyciela publicznego, zdaniem Sądu Okręgowego, przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji winien zwrócić uwagę i przeanalizować nader istotną kwestię. Mianowicie Sąd Rejonowy posiłkując się dowodem w postaci karty karnej (k. 5-6), uzyskanym jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego, przyjął w opisie czynu przypisanego oskarżonemu, iż ten dopuścił się występku, o jakim mowa w art. 178a § 1 k.k., będąc wcześniej prawomocnie skazany za tożsame przestępstwo wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 21 listopada 2005 roku w sprawie VI K 444/05, co było niezbędne (stanowiło przesłankę) dla przyjęcia, iż mamy do czynienia z czynem stypizowanym w art. 178a § 4 k.k. Sąd Odwoławczy w toku postępowania apelacyjnego wystąpił o aktualną kartę karną oskarżonego, z której wynika, iż A. J. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 13 lutego 2013 roku za czyn z art. 178a § 1 k.k., co zupełnie przeoczył Sąd pierwszej instancji. Sąd Okręgowego nie dysponował jednak wiedzą, co do daty popełnienia przestępstwa (kwalifikowanego z art. 178a § 1 k.k.), które było przedmiotem postępowania w sprawie II K 767/12. Takowe pozostaje natomiast ważkie, albowiem w świetle art. 107 § 4 k.k. zatarcie skazania w przypadku kary grzywny następuje z upływem 5 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania. Gdy zważyć, iż orzeczona wobec A. J. wyrokiem z dnia 21 listopada 2005 roku kara grzywny została wykonania w dniu 23 sierpnia 2007 roku, to ów 5 – letni okres kończyłby się z dniem 23 sierpnia 2012 roku. Stąd kluczowe pozostaje ustalenie, w jakiej dacie doszło do popełnienia kolejnego czynu zabronionego przez oskarżonego, za które został on skazany wyrokiem z dnia 13 lutego 2013 roku. Jeśli takowe miało miejsce przed datą 23 sierpnia 2012 roku, to świetle art. 108 k.k. nie nastąpiło zatarcie skazania w sprawie VI K 444/05, jeśli zaś po tym dniu, to po pierwsze, skazania w sprawie VI K 444/05 nie można było zatem powołać w opisie czynu przypisanego oskarżonemu w niniejszym postępowaniu, a tym samym przyjąć kwalifikacji z art. 178a § 4 k.k., po drugie, mając wówczas na uwadze sytuację procesową związaną z wywiedzeniem apelacji przez oskarżyciela publicznego wyłącznie przeciwko orzeczeniu o karze, rozważaniom winien Sąd meriti poddać w ogóle możliwość w takiej sytuacji przypisania A. J. czynu zabronionego opisanego w art. 178a § 4 k.k.