Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 marca 2018 r.

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: p.o. protokolanta Joanna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 08 marca 2018 r. w Kłodzku na rozprawie

sprawy z powództwa K.

(...)

przeciwko G. I.

o zapłatę

oddala powództwo

(...)

UZASADNIENIE

Strona powodowa K. wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko G. I. o zapłatę kwoty 1447,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz o zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że należność dochodzona pozwem wynika z braku zapłaty przez pozwanego należności z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej

w dniu 20 września 2013 r. i wskazała, że strona powodowa nabyła wierzytelność względem pozwanego na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej z poprzednim wierzycielem10 marca 2016 roku.

W dniu 22 maja 2017 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód

w Lublinie wydał w sprawie o sygn. akt (...), nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany złożył sprzeciw od opisanego powyżej nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu wskazał, że rozliczył się ze wszelkich płatności i sprzętu.

Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2017 r., wydanym w sprawie o sygn. akt (...), Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kłodzku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. I. w dniu 17 września 2013 r. zawarł umowę abonencką z (...) S.A. w W. na czas 18 miesięcy.

/bezsporne/

W zawartej umowie G. I. wskazał adres korespondencyjny - ul. (...) (...)-(...) K.. Jak wynika z treści umowy, umowa zawarta na czas określony, ulega przedłużeniu, co do zasady, na okres 12 miesięcy, chyba że inny okres wskazują promocyjne warunki umowy, o ile abonent nie złoży na piśmie oświadczenia woli o przekształceniu umowy na umowę na czas nieokreślony.

Ponadto nie później niż na trzy okresy rozliczeniowe przed końcem okresu podstawowego (albo okresu dodatkowego) abonent jest uprawniony do złożenia oświadczenia na piśmie, że wyraża zgodę na wygaśnięcie umowy z ostatnim dniem tego okresu. Ponadto w razie rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, abonent był zobowiązany do zwrotu, na własny koszt, sprzętu jemu udostępnionego w terminie 30 dni od dnia wygaśnięcia / rozwiązania umowy w Autoryzowanym Punkcie Sprzedaży lub na adres C. P. .

Dowód:

-

Umowa - k. 43 – 44 odwrót;

Regulamin świadczenia usług przewiduje, że w przypadku nie zwrócenia w terminie wskazanym w regulaminie abonent będzie zobowiązany do uiszczenia kary umownej określonej w cenniku.

Dowód:

-

Regulamin – k. 57 - 59;

W dniu 23 czerwca 2015 r. w Autoryzowanym Punkcie Sprzedaży C. P. w K. przy ul. (...) zostały zwrócone przez partnerkę pozwanego, A. K., dwa dekodery opisane jako (...) oraz (...)- (...). Dekodery zostały zwrócone w ostatnim dniu terminu przewidzianego w regulaminie lub jeden dzień po nim.

Dowód:

-

Protokół – k. 88;

-

Zeznania świadka A. K. – k. 92 , koperta k. 93;

-

Przesłuchanie pozwanego K- 81

W dniu 23 czerwca 2015 r. (...) S.A. w W. wystawił notę obciążeniową z tytułu kary umownej za brak zwrotu sprzętu (...) oraz (...)- (...), opiewająca na łączną kwotę 1.070,00 zł

Dowód:

-

Nota obciążeniowa – k. 47;

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności zeznań świadka A. K. oraz protokołu zwrotu sprzętu, po rozwiązaniu umowy i w dniu wystawienia noty obciążeniowej, powództwo należało oddalić.

Przepis art. 483 § 1 kc stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Pozwany stwierdził, że oddał przedmiotowe dekodery w terminie określonym w umowie, a zatem na stronie powodowej ciążyło uprawdopodobnienie, że sprzęt nie został zwrócony.

W ocenie Sądu brak było podstaw do naliczenia kary umownej bowiem strona powodowa nie wykazała, aby pozwany uchybił terminowi do zwrotu dekoderów, bowiem w żaden sposób nie wykazała, w jakim dniu umowa została wypowiedziana lub wygasła, a mając na uwadze fakt, że zapisy umowy nie przewidywały jej wygaśnięcia po upływie terminu na jaki została zawarta tj. 18 miesięcy.

Zdaniem Sądu, strona powodowa – wbrew obciążającemu ją obowiązkowi z art. 6 k.c. – nie wykazała okoliczności stanowiących podstawę do obciążenia pozwanego należnościami abonamentowymi w wysokości 209,70 zł , gdyż powyższego roszczenia w żaden sposób nie udowodniła.

Brak faktur wystawionych przez poprzednika prawnego strony powodowej w związku z usługami świadczonymi na rzecz pozwanego w poszczególnych miesiącach, uniemożliwia ustalenie w jaki sposób wyżej wskazana kwota została wyliczona i czy powstała oraz za jaki okres zaległość w płatności abonamentu, a także kiedy roszczenie to stało się wymagalne. Mając na uwadze, iż ocena powyższego żądania jest niemożliwa wobec braku materiału dowodowego, w konsekwencji należało oddalić również roszczenie w zakresie odsetek ustawowych żądanych od tej wierzytelności.