Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIV C 14/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w Pile

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jan Sterczała

Protokolant stażysta Magdalena Grzybowska

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2018 roku w Pile

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. B. (B.)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwoty:

a.  81 978,60 zł (osiemdziesiąt jeden tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt osiem złotych i sześćdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17.07.2017 r. do dnia zapłaty;

b.  2 766,52 zł (dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt sześć złotych i pięćdziesiąt dwa grosze) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17.07.2017 r. do dnia zapłaty;

c.  549,71 zł (pięćset czterdzieści dziewięć złotych i siedemdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17.07.2017 r. do dnia zapłaty;

d.  1 472,23 zł (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt dwa złote i dwadzieścia trzy grosze);

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6 502 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

J. Sterczała

Sygn. akt XIV C 14/18

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 17 lipca 2017 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. B. na swoją rzecz kwoty 86.767,06 zł z czego kwotę 81.978,60 zł tytułem należności głównej, kwotę 2.766,52 tytułem odsetek umownych naliczonych od kapitału za okres od 11 lutego 2016 r. do 13 lutego 2017 r. według stopy procentowej w wysokości 7,0400% w skali roku, kwotę 549,71 zł tytułem odsetek umownych karnych naliczonych za okres od 14 lutego 2017 r. do 10 marca 2017 r. od zadłużenia przeterminowanego według stopy procentowej w wysokości 7,0400% w skali roku, z odsetkami ustawowymi od 17 lipca 2017 r. do dnia zapłaty, kwotę 1.472,23 zł tytułem odsetek skapitalizowanych naliczonych za okres od dnia 11 marca 2017 r. do dnia 16 lipca 2017r. zgodnie z obowiązującą w danym okresie stopą procentową ustawową. Ponadto powód wniósł o zwrot kosztów sądowych w wysokości 1.085 zł oraz o zwrot kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 31 lipca 2015 r. zawarł z pozwanym za pośrednictwem systemu teleinformatycznego umowę kredytu. W związku z brakiem zapłaty zaległych rat strona powodowa wypowiedziała przedmiotową umowę i wezwał pozwanego do zapłaty kwoty należności głównej oraz należnych od tej kwoty odsetek ustawowych. Pomimo upływu terminu wskazanego w wezwaniu pozwany nie dokonał zapłaty. Strona powodowa wystawiła wyciąg z ksiąg banku stwierdzający zadłużenia strony pozwanej. (k.1-6)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 10 października 2017 r. w sprawie VI Nc-e 1360349/17 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił powództwo w całości. (k.8)

Od tego nakazu pozwany M. B. w terminie wniósł sprzeciw w którym zgłosił zarzuty nieudowodnienia roszczenia co do zasady jak i wysokości przez powoda, nieistnienia roszczenia, z ostrożności procesowej zgłosił przedawniania roszczenia oraz wniósł o przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Pile. (k.9) W związku z tym nakaz zapłaty utracił moc i postanowieniem referendarza z dnia 24 listopada 2017 r. sprawa została przekazania według właściwości Sądowi Okręgowemu w Poznaniu (k.13-15)

W odpowiedzi na uzupełnienie braków formalnych z dnia 8 stycznia 2018 r. powód wyjaśnił, iż roszczenie dochodzone w przedmiotowej sprawie wynika z umowy kredytu gotówkowego (...), zawartej z pozwanym jako osobą fizyczną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. i pozwany M. B. w dniu 31 lipca 2015 r. zawarli za pośrednictwem systemu teleinformatycznego umowę kredytu nr (...) (nazywaną dalej umową). Na mocy umowy powód udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 91.600 zł. Kredyt przeznaczony był na dowolny cel konsumpcyjny nie związany z działalnością gospodarczą (§1 umowy). Umowa kredytu została zawarta na czas określony do dni spłaty ostatniej raty kredytu tj. do 10.08.2022 r. (§2pkt.1 umowy). Oprocentowanie kredytu ustalono jako zmienne i wynoszące na dzień sporządzenia umowy 6,99% w skali roku (§5 pkt.1 umowy). Ponadto w umowie określono warunki na jakich może nastąpić zmiana oprocentowania kredytu (§5 umowy) i wskazano, że w przypadku opóźnienia w terminowanym regulowaniu rat kredytu ustalonych w harmonogramie spłat, powód będzie pobierał od niespłaconego terminowo kredytu odsetki według zmiennej stopy procentowej określonej w tabeli stóp procentowych dla osób fizycznych w ramach bankowości detalicznej banku obowiązującej w dniu powstania zadłużenia przeterminowanego. Stopa oprocentowania zadłużenia przeterminowanego w dniu sporządzenia umowy wynosiła 6,99% w stosunku rocznym. (§11 pkt.2 umowy).

Pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu w określony umową sposób i terminach spłat. Spłaty kredytu miała nastąpić w 84 miesięcznych, równych ratach (§3 umowy). Określono warunki, sposób i skutki wypowiedzenia umowy przez bank (§11 pkt.1 umowy).

Kwota kredytu została pozwanemu wypłacona, zgodnie z umową.

/Dowód: umowa kredytu gotówkowego z dnia 31 lipca 2015 r. k.76-82, kserokopia elektronicznego zestawienia operacji k. 33-36, k.83-91v/

Pozwany jedynie przez pewien okres czasu terminowo spłacał raty zadłużenia. Następnie pozwany zaprzestał spłaty wynikających z umowy należności. W związku z tym pismem z dnia 11 października 2016 r. powód wezwał pozwanego do uregulowania zaległości w spłacie kredytu w terminie 14 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy kredytu. Następnie w związku z nieuregulowaniem zaległości w spłacie kredytu, pismem z dnia 10 listopada 2016 r. strona powodowa złożyła pozwanemu M. B. oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Pismo zostało skutecznie doręczone pozwanemu w dniu 16 listopada 2016 r. Pozwany nie uregulował zadłużenia.

/Dowód: kserokopia wypowiedzenia umowy z dnia 10 listopada 2016 r. k. 37, potwierdzenie odbioru k.38-39, ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 11 października 2016 r. k.92, elektroniczne zestawienie operacji k.33-36, k.83-91v/

Na dzień 10 marca 2017 r. zadłużenie pozwanego z tytułu umowy wyniosło: 81.978,60 zł niespłaconego kapitału, 2.766,52 zł odsetek umownych naliczonych od kapitału w wysokości 7,04% od dnia 11 lutego 2016 r. do dnia 13 lutego 2017 r., 549,71 zł tytułem odsetek umownych karnych w wysokości 7,04% naliczonych od zadłużenia przeterminowanego od dnia 14 lutego 2017 r. do dnia 10 marca 2017 r.

/Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych powoda k.32/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów dołączonych do akt sprawy. Sąd uznał za wiarygodne wszystkie dokumenty, na których się oparł w swoich ustaleniach. Nie budziły one wątpliwości co do swojej autentyczności i zgodności treści z prawdą. Jednocześnie nie były przez żadną ze stron pod żadnym względem kwestionowane, nie było zatem podstaw do odmówienia im wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, że pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zajął stanowisko w sprawie, w związku z czym nie zachodziły w sprawie warunki do wydania wyroku zaocznego (art. 340 k.p.c.).

Powód dochodził roszczenia o zaspokojenie swojej wierzytelności z tytułu zawartej z pozwanym umowy kredytu. Dokonane w sprawie ustalenia potwierdziły fakt, że strony łączyła umowa kredytu z dnia 31 lipca 2015 r. nr (...), na mocy której pozwany otrzymał określoną ilość środków pieniężnych i był zobowiązany do ich zwrotu w sposób i na warunkach określonych w umowie (§3 umowy). Pozwany z tego obowiązku się nie wywiązywał , w związku z czym powód ostatecznie wypowiedział mu umowę kredytu. Po upływie okresu wypowiedzenia pozwany był zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu z należnymi odsetkami. Strony zawarły więc umowę, o jakiej mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz U Nr 1876 z 2017 r.).

Z dokonanych w sprawie ustaleń wynikało, że zadłużenia pozwanego wynosi 86.767,06 zł i składają się na nie: kwota 81.978,60 zł tytułem należności głównej, kwota 2.766,52 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od kapitału w wysokości 7,04% za okres od 11 lutego 2016 r. do 13 lutego 2017 r., kwota 549,71 zł tytułem odsetek umownych karnych w wysokości 7,04% za okres od dnia 14 lutego 2017 r. do dnia 10 marca 2017 r., kwota 1.472,23 zł tytułem odsetek skapitalizowanych w wysokości stopy procentowej ustawowej obowiązującej w danym okresie od dnia 11 marca 2017 r. do dnia 16 lipca 2017 r.

Jeśli chodzi o roszczenie powoda o odsetki to na mocy postanowień §5 umowy przedmiotowy kredyt oprocentowany jest według zmiennej stopy procentowej, która w dniu podpisania umowy wynosiła 6,99% w stosunku rocznym. Oprocentowanie kredytu jest sumą zmiennej marży banku wynoszącej 5,31 punktów procentowych i zmiennej stawki bazowej wynoszącej 1,68. Ponadto strony ustaliły, że w przypadku nieterminowej spłaty rat kredytu ustalonego w harmonogramie spłat, powód będzie pobierał od niespłaconego w terminie kredytu odsetki według zmiennej stopy procentowej określonej w tabeli stóp procentowych dla osób fizycznych w ramach bankowości detalicznej banku, obowiązującej w dniu powstania zadłużenia przeterminowanego. W dniu zawarcia umowy oprocentowanie dla należności przeterminowanych wynosiło 6,99% w stosunku rocznym.

Zgodnie z art. 359§2 1 k.c.,w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r., maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie mogła w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne). Następnie ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., nr 1830), która weszła w życie 1 stycznia 2016 r., nastąpiła zmiana regulacji odsetek. Od 1 stycznia 2016 r. maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetki maksymalne).Wysokość odsetek kapitałowych od stycznia 2016 r. to 5%, stąd ich dwukrotność to 10%. Zatem żądane przez powoda zasądzenie odsetek kapitałowych (umownych) we wskazanej wysokości jest słuszne, bowiem odsetki te nie przekroczyły dopuszczalnych wysokości.

Jeżeli chodzi o odsetki za opóźnienie to zgodnie z art. 481§1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zgodnie z art. 481§2 k.c. jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Natomiast art. 481§2 1 k.c. stanowi, że maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie). Zatem roszczenie powoda w zakresie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty należności głównej od dnia 17 lipca 2017 r. do dnia zapłaty jest zasadne.

Zgodnie z art. 482 § 1 k.c., od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa. Powód domagał się odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, zatem to żądanie również podlegało uwzględnieniu.

Podniesione w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzuty okazały się bezzasadne. Oczywiście chybiony okazał się przede wszystkim zarzut nieistnienia roszczenia powoda – fakt zawarcia umowy oraz wysokość roszczenia zostały należycie wykazane złożonymi do akt sprawy dokumentami. Co się zaś tyczy zarzutu przedawnienia roszczenia – to już sam fakt, iż umowę zawarto w lipcu 2015 r., a pozew wniesiono w dniu 17 lipca 2017 r. wskazuje, iż nie mogło być mowy o przedawnieniu roszczenia powoda, z uwagi na termin przedawnienia określony w art. 118 kc.

Z tych przyczyn Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Pozwany przegrał proces w całości, w związku z czym był zobowiązany do zwrotu powodowi kosztów procesu-art.98§1 i 2 k.p.c. Na koszty te złożyły się opłata od pozwu 1.085 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 5.400 zł (§2 pkt.6 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, Dz.U. z 2015 r. poz.1800). W związku z tym Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku.

SSO Jan Sterczała