Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 13 listopada 2008 roku w sprawie sygn. akt II K 164/08 P. T. (1) skazany został między innymi za czyn z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Wymieniona kara weszła w skład kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności orzeczonej tym samym wyrokiem , którą P. T. (1) odbył w całości w okresie od dnia 04.04. 2008 r. do 13.10.2008 r. i od 15.10.2009 r. do 06.04.2014 r . Wobec P. T. (1) Sąd Okręgowy orzekł również zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przez okres 3 lat. Oskarżony został warunkowo przedterminowo zwolniony z Zakładu Karnego w dn. 15.09.2016 r w związku z tym środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów wykonywany jest w okresie od 16.09.2016 r do 15.09.2019 r.

W dniu 27 sierpnia 2017 roku na ulicy (...) w R. P. T. (1) prowadził samochód osobowy marki A. (...) nr rej. (...), czym nie zastosował się do powyższego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Czynu tego oskarżony dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze ponad 6 miesięcy orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne. Samochód był własnością S. S. i został jedynie użyczony oskarżonemu. Nadto, podczas przeprowadzonej kontroli drogowej dokonanej przez funkcjonariusza Policji P. T. (1) posłużył się jako autentycznym przerobionym dokumentem prawa jazdy nr (...) na nazwisko M. N.. Podczas przeszukania samochodu A. zabezpieczono pieniądze w kwocie 15 000 zł.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1) k. 113v.; zeznania świadków P. L. k. 28v. – 29, k. 114; M. K. k. 77 – 77v., k. 114v.; S. S. k. 82v., k. 114v.; protokół zatrzymania osoby k. 2 – 3; wydruk z (...) k. 5; protokół zatrzymania rzeczy k. 6 – 7; materiał poglądowy k. 8; protokół przeszukania osoby k. 10 – 11; protokół oględzin rzeczy k. 12 – 13; protokół przeszukania k. 14 – 15; materiał poglądowy k. 16 – 19; protokół oględzin rzeczy k. 22 – 24; materiał poglądowy k. 25; protokół tymczasowego zajęcia mienia k. 35 – 40; dokumentacja ze Starostwa Powiatowego w M. k. 50 – 54; dane oskarżonego P. T. (1) k. 94, k. 113; dane z PESEL k. 44 – 46; karta karna k. 47 – 49, k. 107 – 109; odpis wyroku II K 164/08 k. 56 – 57; odpis wyroku II Aka 20/09 k. 58 )

Oskarżony P. T. (1) przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Podał, iż wsiadł w samochód, bo musiał dostać się do pracy. Po opuszczeniu zakładu karnego kolega załatwił mu prawo jazdy. Było tam zdjęcie oskarżonego. Oskarżony nie jeździł samochodem wcześniej. Miał świadomość, że obowiązywał go zakaz prowadzenia pojazdów. Kolega użyczył mu samochód. O gotówce znalezionej w samochodzie nic nie wiedział. Kolega zapomniał mu powiedzieć o tych pieniądzach.

( wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1) k. 113v. )

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem sądu wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy znajdują potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym w szczególności zeznaniach świadka P. L. . Z zeznań wymienionego funkcjonariusza Policji wynika , iż zatrzymał do kontroli pojazd A.. W samochodzie przebywał wyłącznie oskarżony. Funkcjonariusz policji ocenił, że prawo jazdy było podejrzane, nosiło ślady przerobienia, podrobienia. Napisy były rozmazane, a samo prawo jazdy się rozklejało. W wyniku sprawdzenia w bazie danych świadek ustalił, iż prawo jazdy w rzeczywistości nie należało do zatrzymanego kierowcy , choć umieszczone w nim było jego zdjęcie. Wezwany na miejsce kontroli zespół kryminalny dokonał przeszukania pojazdu i zabezpieczył pieniądze w kwocie 15.000 zł. W toku dalszego sprawdzenia okazało się, że zatrzymanym kierowcą był P. T. (1), na którym ciążył aktywny zakaz prowadzenia pojazdów.

Wyjaśnienia oskarżonego znajdują także potwierdzenie w wydruku (...) (k. 5) i protokołach: zatrzymania osoby (k. 2 – 3), zatrzymania rzeczy (k. 6 – 7), przeszukania (k. 10 – 11, 14 – 15), oględzin rzeczy (k. 12 – 13, k. 22 - 24), zajęcia mienia (35 – 40) z których wynikają okoliczności dotyczące dalszych czynności podjętych przez funkcjonariuszy Policji na miejscu zdarzenia. Czynności zostały wykonane w oparciu o obowiązującą procedurę i żadna ze stron nie kwestionowała ich przebiegu. P. T. (1) okres obowiązującego zakazu prowadzenia pojazdów wynikającego z wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie sygn. II K 164/08 liczy się od dnia 16.09.2016 r (k.50-54) . Oskarżony kierował zatem pojazdem mechanicznym w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego tymże wyrokiem.

Powyższe dowody jednoznacznie wskazują, iż wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Jednocześnie sąd z rezerwą podszedł do twierdzeń oskarżonego odnośnie odnalezionej i w konsekwencji zabezpieczonej procesowo gotówki w wysokości 15.000 zł. W świetle wyjaśnień P. T. (2) pieniądze należały do S. S., który zapomniał mu powiedzieć, że w samochodzie zostawił taką kwotę. P. L. zeznawał zaś, że oskarżony bezpośrednio po zatrzymaniu nie potrafił podać logicznego wytłumaczenia, co do znalezionej gotówki. Podał, że pieniądze zarobił jako pracownik budowlany ( k. 114). Na tej podstawie sąd przyjął, że gotówka należała do oskarżonego. W ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego, jakoby znajomy zapomniał poinformować go o pozostawieniu w aucie pieniędzy w niemałej kwocie 15.000 zł są nieprawdopodobne. Świadek S. S. (k.82v,114v) indagowany przez sąd nie potrafił podać w jakich banknotach pozostawił pieniądze. Przyznał jednocześnie, że nie zwracał się do Policji na żadnym etapie postępowania o zwrot przedmiotowej gotówki, co czyniło wersję oskarżonego i tegoż świadka wysoce nieprawdopodobną. Nie można wykluczyć, że pieniądze pochodziły z nielegalnego źródła, co i tak nie miało przesądzającego znaczenia w realiach sprawy. Zeznanie świadka M. K. (k.77-77v,114v) nie miało większego znaczenia dla ustaleń w sprawie.

Pierwszy z zarzuconych oskarżonemu w akcie oskarżenia czynów, stanowi przestępstwo określone w art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Znamiona przestępstwa z art. 244 kk polegają na niestosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, czy tak jak w niniejszej sprawie prowadzenia pojazdów. Dyspozycję art. 244 kk wyczerpuje ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu, który obowiązuje od daty uprawomocnienia się wyroku, bez względu na to, czy i kiedy zrealizuje obowiązek zwrotu dokumentu i bez względu także na tok postępowania wykonawczego. Jak wynika z akt sprawy wyrok w sprawie II K 164/08 uprawomocnił się 19 marca 2009 roku. Trzyletni zakaz prowadzenia pojazdów biegł zaś od dnia 16 września 2016 r. z uwagi na przedterminowe warunkowe zwolnienie skazanego z dniem 15.09.2016 r. Czyn będący przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie został popełniony w dniu 27 sierpnia 2017 roku. Powyższym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 13 listopada 2008 roku w sprawie sygn. akt II K 164/08 skazano P. T. (1), m.in. za czyn z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Odbycie wymienionej kary (która weszła w skład kary łącznej) oskarżony zakończył z dniem 06.04.2014 r. Tak więc zostały spełnione wszystkie przesłanki zastosowania art. 64 § 1 kk. Reasumując sąd ustalił że oskarżony w dniu 27 sierpnia 2017 r. na ul. (...) w R. prowadził samochód osobowy m-ki A. (...) nr rej. (...) czym nie zastosował się do orzeczonego na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 13 listopada 2008 r w sprawie sygn. II K 164/08 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze ponad 6 miesięcy orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne. Czyn ten zakwalifikowano jako występek z art. 244 kk w zw. z art.64 § 1 kk i za to na podstawie art. 244 kk sąd wymierzył oskarżonemu karę roku pozbawienia wolności .Przy wymiarze oskarżonemu kary sąd kierował się dyrektywami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk. Sąd miał także na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, w tym także rodzaj naruszonego przez niego dobra prawnego oraz wysoki stopień jego winy. Oskarżony dobrze sobie zdawał sprawę, iż ma aktywny i obowiązujący zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, o czym świadczyła treść jego wyjaśnień. Jak przyznał załatwił sobie prawo jazdy (...) miesiące po opuszczeniu więzienia. Ponadto już w przeszłości był skazywany za przestępstwo podobne w tym odbywał karę pozbawienia wolności. Kary pozbawienia wolności uprzednio wykonane wobec oskarżonego nie przyniosły jednak skutków resocjalizacyjnych. Z tego względu oskarżonego ocenić należało jako sprawcę niepoprawnego, powracającego do przestępstwa. W tych okolicznościach sąd uznał, iż karą adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego czynu jest kara roku pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności orzeczona wobec oskarżonego P. T. (1) w tym wymiarze winna uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania oraz wdrożyć go do przestrzegania norm społecznych. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcie to zaspokoi społeczne poczucie sprawiedliwości i będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Ponadto, sąd uznał oskarżonego P. T. (1) w ramach czynu zarzuconego jako drugi za winnego tego, że w dniu 27 sierpnia 2017 r na ul. (...) w R. podczas przeprowadzonej kontroli drogowej dokonanej przez funkcjonariusza Policji posłużył się jako autentycznym przerobionym dokumentem prawa jazdy nr (...) na nazwisko M. N.. W ocenie sądu oskarżony posłużył się dokumentem wystawionym pierwotnie na nazwisko M. N. , który to dokument został następnie przerobiony poprzez umieszczenie w nim fotografii oskarżonego. Sprawca fałszerstwa zastosował technikę dość słabej jakości skoro autentyczność dokumentu wzbudzała wątpliwość na pierwszy rzut oka. Czyn ten zakwalifikowano jako występek z art. 270 § 1 kk i za to na tej podstawie sąd wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny, gdzie wysokość jednej stawki równoważna jest kwocie 75 złotych. Sąd wyeliminował w tym przypadku kwalifikację prawną czynu z z art. 275 § 1 kk przyjętą przez Prokuratora w akcie oskarżenia albowiem dokument prawa jazdy nie stanowi dokumentu stwierdzającego tożsamość w rozumieniu wymienionego przepisu. Sąd uznał, że w tych okolicznościach kara grzywny będzie wystarczającą reakcją prawno – karną na przypisany oskarżonemu czyn, tym bardziej, że w toku przeszukania pojazdu zabezpieczono kwotę pieniędzy w wysokości 15.000 zł. Tym samym oskarżony posiada możliwości finansowe, aby zapłacić grzywnę w orzeczonym wymiarze.

Na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk orzeczono wobec oskarżonego P. T. (1) obligatoryjny w związku ze skazaniem za czyn z art. 244 kk zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. W ocenie sądu wymiar środka karnego jest odpowiedni do naruszonych przez oskarżonego uregulowań prawnych.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. T. (1) kary pozbawienia wolności sąd zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 27 sierpnia 2017 r.

Na podstawie art. 627 kpk , art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust.1 Ustawy z dnia 23.06.1973 roku ( t.j. Dz.U. z 1983r nr 49 poz. 223) o opłatach w sprawach karnych) sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 930 złotych tytułem opłaty sądowej oraz obciążył go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie w kwocie 185 złotych.

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...)

- (...)

(...)