Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1385/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Krzywonos

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Misiuda

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2018 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku K. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych

na skutek odwołania K. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23/10/2017 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 23/10/2017 r , znak: (...) w ten sposób, że przyznaje K. P. prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych poczynając od dnia 9 października 2017r oraz ustala brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt IV U 1385/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.X.2017r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. , na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015r poz. 748 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku z dnia 9.X.2017r. odmówił wnioskodawcy K. P. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wskazał, że wnioskodawca nie udowodnił wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy ostatecznie uznał wnioskodawcy staż ogólny w wymiarze w wymiarze 25 lat , 4 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat , 11 miesięcy i 25 dni .

Odwołanie od powyższej decyzji złożył wnioskodawca K. P. domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury.

W odpowiedzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

K. P. urodził się (...) W dniu 9.X.2017r. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury. Wnioskodawca jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego i środki przekazał na dochody budżetu państwa / akta ZUS /.

Okolicznością bezsporną jest że wnioskodawca legitymuje się stażem ogólnym w wymiarze w wymiarze 25 lat, 4 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym stażem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat, 11 miesięcy i 25 dni. Na powyższy okres składało się zatrudnienie w (...) Poczcie SA w okresie od 1.III.1985r do 31.XII.1998r., podczas którego wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę listonosza, która to praca wymieniona jest w wykazie A, dziale VIII , poz. 22.

Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie (...) w K. od 1.IV.1977r. do 28.II.1985r. Wykonywał prace pracownika magazynowo -transportowego , obsługi dróg przyjęciowych i silosów i agregatowy sterowni przyjęciowej.

Jego praca polegała na pracy w silosach gdzie przyjmowano i wydawano zboże do silosu –spichlerze poprzez obsługę taśmociągów wewnątrz silosu .Wykonywał prace takie jak agregatowy / dozowacz/ surowców na mieszanki paszowe , robotnik za i wyładunkowy zbóż , komponentów paszowych , spichrzowy / silos/ .Praca wykonywana była w zapyleniu , kurzu / akta osobowe , zeznania świadków i wnioskodawcy –k.36/.

Od 1.II.1976r do 22.IV.1976r pracował w (...) Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku maszynisty koparki / akta osobowe /.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie jest zasadne.

W przedmiotowej sprawie istotą sporu była kwestia ustalenia czy wnioskodawca udowodnił co najmniej 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, będący podstawową przesłanką przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej.

Zgodnie z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku określonego w art. 32 ustawy emerytalnej, jeżeli w dniu wejścia ustawy w życie, tj. na dzień 1 stycznia 1999 r. osiągnęli oni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze wymagany według przepisów dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat (dla mężczyzn), mają 25 lat okresu składkowego i nieskładkowego oraz nie przystąpili do Otwartego Funduszu Emerytalnego.

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego i pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), do którego odsyła art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, określają niższy wiek emerytalny, rodzaje prac i stanowisk oraz warunki na podstawie których przysługuje prawo do emerytury. Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Te okresy pracy stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

Stosownie do § 4 ust. 1 tegoż rozporządzenia mężczyzna, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury jeżeli osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat i ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż niesłuszne jest stanowisko ZUS stwierdzające, iż wnioskodawca nie udowodnił okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że wnioskodawca w spornym okresie swojego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w K. w okresie od 1.IV.1977r do 28.II.1985r wykonywał prace przy wytwarzaniu mąki , kasz, płatków i śruty .Prace te wymienione są w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w wykazie A, Dziale X, poz. 10 wykonując prace magazynowe/ silos/ polegające na przyjmowaniu i wydawaniu surowców , dozowaniu surowców na mieszanki paszowe , praca fizyczna w silosie /spichlerzu / tj. 7 lat , 10 miesięcy.

Zarządzenie Ministra Rolnictwa Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 31.III.1988r Dział X po.10 pkt.5,6,7,8 . Zarządzenie to jest pomocne w scharakteryzowaniu charakteru pracy wnioskodawcy .

Z powyższego wynika ,iż łącznie wnioskodawca posiada powyżej 15 lat pracy w warunkach szczególnych wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz spełnia pozostałe warunki niezbędne do przyznania emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych .

Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję jak w sentencji wyroku .

Stosownie do przepisu art.118 ust.1 i 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd nie orzekł o odpowiedzialności organu rentowego gdyż dopiero w postępowaniu sądowym został zebrany materiał dowodowy w postaci akt osobowych , który dał podstawę do wyjaśnienia sprawy .