Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza

w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Klekocki

Protokolant: Beata Pinior

w obecności Katarzyny Ociepka - Łabuz Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wodzisławiu Śląskim

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2018 r.

sprawy: M. K. /K./

syna P. i K.

ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 278 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 12 września 2017r. sygn. akt VI K 254/17

I.utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

SSO Sławomir Klekocki

Sygn. akt V.2 Ka 62/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12 września 2017 r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim uznał M. K. za winnego tego, że:

- w dniu 30 stycznia 2017 roku w W. w sklepie (...)-net mieszczącym się w galerii handlowej (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. S., zabrał w celu przywłaszczenia 12 sztuk akumulatorów USB (...) marki V. o łącznej wartości 1919,88 zł działając na szkodę EURO-net Sp. z o.o. , wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy tego przepisu wymierzono mu karę 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

- na mocy 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego M. K. i A. S. środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez solidarną zapłatę na rzecz pokrzywdzonego EURO-net Sp. z o.o. z siedzibą w W., sklepu (...) przy ul. (...) kwoty 1919,88 zł;

- na zasadzie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go w całości od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł oskarżony M. K. zaskarżając wyrok w całości zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przypisaniu oskarżonemu kradzieży 12 sztuk akumulatorów USB, podczas gdy jego zdaniem dokonał kradzieży dwóch sztuk akumulatorów. W oparciu o w/w zarzut oskarżony wnosił o ukaranie go za wykroczenie z art. 119 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

apelacja oskarżonego M. K. nie zasługuje na uwzględnienie. Podniesiony w apelacji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych jest nie trafny. Tymczasem " zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku może okazać się trafnym tylko wówczas, gdy podnoszący go w apelacji zdoła wykazać sądowi orzekającemu w I instancji uchybienie przy ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegające na nieuwzględnieniu przy jej dokonywaniu - tak zasad logiki, wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego, jak też całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności (art. 410 kpk). W sytuacji, w której takowych uchybień on nie wykazuje, poprzestając ( co jest bardzo częstym zjawiskiem ) na zaprezentowaniu własnej, nieliczącej się ( na ogół ) z wymogami tegoż art. 410 kpk, nie sposób uznać, że rzeczywiście Sąd I instancji dopuścił się przy wydaniu tego zaskarżonego orzeczenia tego rodzaju uchybienia." (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 27.04.2006 r. II AKa 80/06 Lex nr 183575). Sąd rejonowy w przedmiotowej sprawie wskazał dowody, na których oparł swoje ustalenia jednocześnie wskazując przesłanki, którymi się kierował odmawiając wiary dowodom przeciwnym przy czym dokonanych ustaleń dokonał zgodnie z zasadami swobodnej oceny dowodów. Oskarżony w swojej apelacji powiela linię obrony prezentowaną w postępowaniu, tj. kradzieży niewielkiej ilości akumulatorów, przy czym sam oskarżony nie jest w stanie precyzyjnie podać tych ilości i kiedy to miało nastąpić. Podana przez niego wersja, ze dokonywał kradzieży akumulatorów na przestrzeni trzech dni nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym. Jednak jak wynika z monitoringu z okresu od dnia 24 stycznia 2017 r. do 30 stycznia 2017r. oraz zeznań świadka P. P. (2) pracownika sklepu (...)-net” to właśnie po wizycie oskarżonego w sklepie w dniu 30 stycznia 2017 r. ujawniono kradzież 12 sztuk akumulatorów. Wykluczono jak sugeruje swojej apelacji oskarżony, że ktoś inny dokonał kradzieży albowiem jak wynika z ustaleń sądu rejonowego każdego dnia wieczorem sklep robi kontrolę tzw. grup wrażliwych (telefony komórkowe, powerbanki, tablety i dyski). W przypadku braku towaru pracownik zgłasza to osobie nadzorującej a ta osoba sprawdza, czy taki towar został sprzedany. W tych dniach wskazanych przez oskarżonego takiego przypadku nie zanotowano. W tych okolicznościach w ocenie Sądu Okręgowego nie ulega wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona zarzucanego mu czynu z art. 278 § 1 kk. Sąd rejonowy dokonał oceny dowodów zgromadzonych zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i sądowego w sposób bezstronny, nie przekraczając granic swobodnej oceny dowodów, a przy tym uwzględnił zasady doświadczenia życiowego, a swój pogląd na ostateczne wyniki przewodu sądowego przekonująco uzasadnił w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku. Tym samym zarzuty podniesione w apelacji mają w ocenie Sądu Okręgowego charakter czysto polemiczny i sprowadzają się do negowania właściwych ocen i ustaleń sądu, przeciwstawiając im własne oceny i wnioski, które w żadnym razie nie mogą podważyć trafności rozstrzygnięcia sądu rejonowego. Wymierzonej oskarżonemu kary 8 miesięcy pozbawienia wolności nie można uznać za rażąco surowej, biorąc pod uwagę, że oskarżony był już wcześniej wielokrotnie karany. Wobec oskarżonego stosowano wcześnie dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności jednak z tej szansy oskarżony nie skorzystał. Kolejne wymierzone oskarżonemu kary bezwzględne pozbawienia wolności, które odbywał nie wpłynęły na poprawę jego zachowania. Oskarżony nagminnie powraca na drogę popełniania przestępstw i jego prognoza kryminologiczna jak słusznie zauważył sąd I instancji jest negatywna. W niniejszej sprawie sąd I instancji wymierzając oskarżonemu karę nie naruszył zasady i dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Przy wymiarze kary sąd rejonowy miał na uwadze zarówno przesłanki negatywne jak i pozytywne dotyczące oskarżonego. Dolegliwość tej kary nie przekracza zdaniem Sądu Okręgowego stopnia winy oskarżonego, mając na uwadze jego dotychczasową karalność i prawidłowo realizuje cele zapobiegawcze w zakresie prewencji indywidualnej jak i ogólnej. Z tych też względów nie uznając zasadności zarzutów apelacji oskarżonego, nie podzielając przytoczone na ich poparcie argumentów Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. O kosztach postępowania orzeczono na postawie art. 624 § 1 kpk.