Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny - Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2018 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) z siedzibą w W.

przeciwko: A. Z.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 59 zł 88 gr (pięćdziesiąt dziewięć złotych 88/100) wraz z ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Powódka (...) w W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego A. Z. kwoty 212 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż (...) występująca w imieniu Skarbu Państwa jest właścicielem gruntu położonego przy ul. (...) w G., który został oddany w użytkowanie wieczyste poszczególnym właścicielom lokali mieszkalnych. Pozwany jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) kl. A w G., który nabył aktem notarialnym z dnia 23 marca 2002 r. Powód podał też, że mimo że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntu wynosi: 100,05 zł, to pozwany nie uiścił jej w kwotach po 100,05 zł za rok 2015 i 2016. Wyjaśnił także, że należność główna dochodzona pozwem obejmuje kwotę 200,10 zł oraz – skapitalizowane odsetki za opóźnienie za okres od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 20 lipca 2016 r., co daje łącznie sumę 212,09 zł. Powód podał również, że należności tych pozwany nie zapłacił, pomimo uprzedniego wezwania go do ich zapłaty.

W sprzeciwie od wydanego w sprawie w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc iż na stronie e-sądu brak jest skanów dokumentów stanowiących załączniki do pozwu, a w szczególności wezwania do zapłaty. Wskazał też, że wnosi powództwo wzajemne i żąda zasądzenia od pozwanego kwoty 1.000 zł oraz zwrotu kosztów procesu, z uwagi na fakt, że powód dokonał zajęcia jego rachunku bankowego, przez co naraził pozwanego na pozbawienie środków na codzienną egzystencję.

W piśmie z dnia 25 lipca 2017 r. zgłosił zarzut braku legitymacji procesowej powoda oraz wyjaśnił, iż pozew wzajemny wnosi w związku z nieprawidłowo prowadzoną przez powoda egzekucją oraz z uwagi na to, że przedstawiony przez powoda odpis księgi wieczystej narusza dobra osobiste pozwanego, gdyż nie odnosi się do przedmiotowej sprawy. (k. 87)

Na rozprawie w dniu 31 października pozwany zakwestionował dokumenty przedstawione przez powoda, podnosząc że na k. 4 księgi wieczystej (...) wynika, że wpis ten odwołuje się do księgi 48148, zaś odpis tej księgi nie został przez stronę powodową złożony.

Pozwany nie ustosunkował się do stanowiska pozwanego.

Na postawie postanowienia Sądu z dnia 31 października 2017 r. (k. 111) wniesione przez pozwanego powództwo wzajemne zostało uznane za niedopuszczalne z uwagi na regulację art. 505 ⁴ §2 kpc, albowiem z uwagi na przytoczone przez pozwanego jego postawy faktyczne, dochodzone nim roszczenie nie nadawało się do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwanemu przysługuje prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) w G. wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem w wysokości 151/10.000 części użytkowania wieczystego działki nr (...) obszaru 615 m ², objętej księgą wieczystą KW (...) oraz taki sam udział we współwłasności części domu przeznaczonego do wspólnego korzystania.

dowód: odpis zupełny księgi wieczystej (...) - k. 62-67

Pismem z dnia 12 grudnia 2013 roku (...) Oddział (...) w G., w imieniu Skarbu Państwa - na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP wypowiedziała pozwanemu wysokość dotychczasowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu położonego w G., przy ul. (...), działka (...), o łącznej powierzchni 615 m ² w udziale (...). Wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego tego gruntu od dnia 1 stycznia 2014 r. została w stosunku do pozwanego ustalona w wysokości 28,23 zł.

dowód: wypowiedzenie opłaty rocznej wraz z dowodem doręczenia - k. 68v i 69

Pismem z dnia 6 lutego 2015 r. i 10 czerwca 2016 r. Wojskowa Agencja Mieszkaniowa wezwała pozwanego do zapłaty kwot po 101,43 tytułem opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu wraz z odsetkami, jednakże pozwany nie uiścił tych należności.

dowód: wezwania do zapłaty wraz z dowodami doręczenia - k. 70-75

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu.

W świetle tak ustalonego stanu faktycznego sprawy Sąd uznał, iż przedmiotowe powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części dotyczącej żądanej przez powoda opłaty za użytkowanie wieczyste działki nr (...), o łącznej powierzchni 615 m ² położonej w G. przy ul. (...), w przysługującym pozwanemu udziale w tym prawie w wysokości (...). W tym zakresie zarówno fakt pozostawania przez pozwanego użytkownikiem wieczystym przedmiotowej działki, jak też wielkość przysługującego pozwanemu udziału w tym prawie wynikała z przedstawionego przez powoda odpisu z wyżej wymienionej księgi wieczystej, natomiast wysokość opłaty obowiązującej od roku 2014 - z przedstawionego przez powoda oświadczenia o wypowiedzeniu wysokości dotychczasowej opłaty i ustalenia jej nowej wysokości. Art. 238 kc stanowi zaś, że wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Sąd miał też na względzie, że art. 71 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.04.261.2603, ze zm.) przewiduje, że za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. W myśl natomiast art. 71 ust 4 ww. ustawy opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok.

Skoro więc wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego wskazanej wyżej działki, z uwzględnieniem przysługującego pozwanemu udziału w tym prawie w roku 2015 i 2016 r. wynosiła po 28,23 zł, to łączną sumę z tego tytułu, tj. kwotę 56,46 zł, wraz z sumą skapitalizowanych od tych należności odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie tych należności za okres dochodzony przez pozwanego, tj. odpowiednio od dnia 1 kwietnia 2015 r. od kwoty 28,23 zł i od dnia 1 kwietnia 2016 r. od kolejnej kwoty 28,23 zł, w każdym przypadku do dnia 20 lipca 2016 r., w łącznej sumie 3,39 zł podlegała zasądzeniu od pozwanego na rzecz powoda.

Legitymacja procesowa powoda wynikała z przywołanej przez powoda w treści uzasadnienia pozwu regulacji ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o (...) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1322, ze zm.), która w art. 6 przewiduje, iż Skarb Państwa powierza (...) wykonywanie w jego imieniu i na jego rzecz prawa własności i innych praw rzeczowych w stosunku do nieruchomości stanowiących jego własność (pkt 1) oraz innego niż określone w pkt 1 mienia przekazanego (...)(pkt 2), jak też mienia Skarbu Państwa (pkt 3). Z brzmienia ust. 2 wynika zaś, że Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez (...)przysługuje prawo własności lub inne prawa uzyskane z tytułu zbycia lub obciążenia prawem rzeczowym lub innym prawem mienia, o którym mowa w art. 1 pkt 2. Nadto z art. 7 ust. tej ustawy wynika też, że do zadań własnych (...)należy gospodarowanie mieniem Skarbu Państwa powierzonym i użyczonym Agencji.

Skoro więc pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na to, że uznany przez Sąd za wiarygodny dokument w postaci Aktualizacji opłaty rocznej dotyczącej działki nr (...), w zakresie zawartego tam stwierdzenia, że własność gruntu tej działki należy do Skarbu Państwa jest nieprawdziwy, gdyż własność gruntu oddanego pozwanemu w użytkownie wieczyste nie przysługuje Skarbowi Państwa, lecz innemu podmiotowi - to jako niezasadny został oceniony zgłoszony przez pozwanego zarzut braku legitymacji procesowej powoda, któremu Skarb Państwa powierzył przecież wykonywanie w jego imieniu i na jego rzecz prawa własności i innych praw rzeczowych w stosunku do nieruchomości stanowiących Skarbu Państwa.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu, albowiem w niniejszym postępowaniu powód nie przedstawił żadnego dokumentu potwierdzającego fakt pozostawania przez pozwanego użytkownikiem wieczystym działki wymienionej w oświadczeniu o aktualizacji opłaty rocznej znajdującej się na karcie 43 akt sprawy. Ze znajdującego się w aktach sprawy odpisu księgi wieczystej (...) prowadzonej dla wskazanego w uzasadnieniu pozwu lokalu mieszkalnego wynikało zaś, że z prawem odrębnej własności tego lokalu związane jest wyłącznie prawo użytkowania wieczystego działki nr (...) obszaru 615 m ², objętej księgą wieczystą KW (...); działka nr (...) o powierzchni 3.424 m ² nie została tam wymieniona.

Rozstrzygnięcie zawarte w pkt. I wyroku zostało wydane na podstawie na podstawie art. 71 ust 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 i 482 k.c.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo, jako nieudowodnione na mocy art. 71 ust 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami a contraio w zw. z art. 6 kc.