Sygn. akt I C 485/16
Dnia 4 kwietnia 2018 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodnicząca: SSR Emilia Racięcka
Protokolant: st. sekr. sądowy Kamil Kowalik
po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2018 roku w Łodzi
sprawy z powództwa M. G.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę:
1. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.400 złotych (tysiąc czterysta) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 16 września 2016 roku do dnia zapłaty;
2. oddala powództwo w pozostałym zakresie;
3. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.283 złote (dwa tysiące dwieście osiemdziesiąt trzy) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 485/16
W pozwie z dnia 26 sierpnia 2016 roku M. G. reprezentowany przez pełnomocnika wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od (...) Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej s siedzibą w W. kwoty 10.100 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podano, że w dniu 22 sierpnia 2013 roku w Ł. miało miejsce zdarzenie drogowe w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący wówczas do powoda samochód marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Powód posiadał wykupioną u pozwanego polisę z tytułu ubezpieczenia autocasco i kradzieży o numerze (...). Pozwany uznał, iż szkoda powstała w przedmiotowym pojeździe ma charakter szkody całkowitej i przyznał na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości 8.700 zł. W ocenie powoda pozwany zaniżył wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym, która w jego ocenie wynosi przynajmniej o 10.000 zł więcej niż wyliczona przez pozwanego. Odwołanie od powyższej decyzji nie zostało uwzględnione.
/pozew k. 2-5/
W odpowiedzi na pozew Link4 Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. reprezentowana przez pełnomocnika wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwany kwestionował zasadność dochodzonego przez powoda roszczenia wskazując że wypłacone dotąd powodowi świadczenie w całości wyczerpuje wszelkie jego roszczenia z tytułu poniesionej szkody. Pozwany wskazał, że wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym została ustalona przez niego kompleksowo oraz prawidłowo, z uwzględnieniem wieku pojazdu, stanu i uszkodzeń oraz korekt w programie eksperckim InfoEkspert. Nadto pozwany podnosił, że zgodnie z zawartą umowa ubezpieczenia AC, suma ubezpieczenia pojazdu powoda wynosiła wraz z instalacją gazową 20.600 zł.
/odpowiedź na pozew k. 25-27/
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 22 sierpnia 2013 roku około godziny 11.48 w Ł. na ulicy (...) przy skrzyżowaniu z ulicą (...) kierując samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) nie zachował szczególnej ostrożności zmieniając kierunek jazdy w wyniku czego doprowadził do zderzenia z samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Prawomocnym wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi XVII Wydziału Karnego z dnia 6 grudnia 2013 roku obwiniony R. T. został uznany winnym popełnienia powyższego czynu wypełniającego dyspozycję art. 86 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 86 § 1 k.w. wymierzono mu karę grzywny w wysokości 200 zł.
/bezsporne w tym wyrok k. 58 odwrót – 59 , notatka urzędowa k. 61, 61 odwrót/
Pojazd marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) został zarejestrowany w Polsce w dniu 21 grudnia 2012 roku. W 2001 roku pojazd ten był zarejestrowany po raz pierwszy, ale za granicą.
/opinia pisemna biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S. k. 94-101/
Powód posiadał wykupioną u pozwanego z tytułu ubezpieczenia autocasco i kradzieży polisę o numerze (...). Suma ubezpieczenia określona na podstawie systemu (...) Ekspert wraz z instalacją gazową i amortyzacją części, przy wariancie ubezpieczenia (...) wynosiła 20.600 zł
/bezsporne, w tym polisa k. 17-18/
W myśl § 3 ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco (...) (zwane dalej OWU) przedmiotem ubezpieczenia są określone w dokumencie ubezpieczenia pojazdy zarejestrowane lub podlegające rejestracji w Rzeczpospolitej Polskiej zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym posiadające ważne badania techniczne o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3.5 tony wraz z zamontowanym fabrycznie wyposażeniem i urządzeniami służącymi bezpieczeństwo oraz utrzymaniu i używaniu pojazdu zgodnie z jego przeznaczeniem, a także z urządzeniami zabezpieczającymi pojazd przed kradzieżą z wyłączeniem pojazdów w których zostały dokonane istotne modyfikacje w zabudowie zmieniające konstrukcję pojazdu. Górną granicę odpowiedzialności w każdym zdarzeniu powodującym odpowiedzialność odszkodowawczą (...) stanowi ustalona w dokumencie ubezpieczenia kwota zwana sumą ubezpieczenia.
W myśl § 4 OWU przedmiotem ubezpieczenia może być ponadto wyposażenie dodatkowe, tzn. urządzenia lub osprzęt ubezpieczanego pojazdu, które nie jest montowane przez producenta w warunkach montażu fabrycznego lube generalnego importera pojazdu do Rzeczpospolitej Polskiej, zamontowane w nim na stałe i możliwe do demontażu wyłącznie przy użyciu narzędzi, a także foteliki służące do przewozu dzieci, o ile zostało wskazane w dokumencie ubezpieczenia. Górną granicę odpowiedzialności w każdym zdarzeniu powodującym odpowiedzialność odszkodowawczą (...) za szkody w wyposażeniu dodatkowym stanowi kwota ustalona dla tego wyposażenia przez (...) w porozumieniu z ubezpieczającym i określona w dokumencie ubezpieczenia.
W myśl § 11 OWU wartość pojazdu przyjmowanego do ubezpieczenia jest ustalana przez (...) w porozumieniu z ubezpieczającym na podstawie podanych przez ubezpieczającego informacji mających wpływ na ustalenie wartości pojazdu oraz danych zawartych w systemie Info – Ekspert z uwzględnieniem podatku od towarów i usług, chyba że umówiono się inaczej.
W myśl § 25 pkt 1- 2 OWU dokonuje klasyfikacji szkody jako szkody częściowej lub całkowitej. Szkoda kwalifikowana jest jako szkoda całkowita gdy pojazd będący przedmiotem ubezpieczenia uległ uszkodzeniu w takim stopniu, że koszty jego naprawy ustalone zgodnie z właściwym dla wybranego przez ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia sposobem kalkulacji szkody i odszkodowania przekroczyłyby 70 % jego wartości w stanie nieuszkodzonym w dniu szkody.
Z kolei w myśl § 27.I.3. OWU niezależnie od wybranego przez ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia (kosztorys/Warsztat) w przypadku szkody całkowitej ustalona kwota odszkodowania jest pomniejszania o wartość pozostałości to jest tych części pojazdu, które zachowały po szkodzie wartość handlową. Wartość pozostałości określana jest w oparciu o katalog Info- Ekspert na dzień ustalania wysokości odszkodowania oraz z uwzględnieniem zaleceń aktualnej Instrukcji Określania Wartości Pojazdów zatwierdzonej do stosowania w Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Techniki Samochodowej i Ruchu Drogowego.
/OWU k. 33-38/
W toku postępowania likwidacyjnego pozwany zlecił sporządzenie wyceny przedmiotowego pojazdu. Z wyceny nr (...)_ (...) z dnia 29 sierpnia 2013 roku sporządzonej w systemie Info – Ekspert wynika, że wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym wynosi 14.200 zł, zaś wartość pojazdu w stanie uszkodzonym 5.500 zł.
Na tej postawie pozwany przyjął, iż szkoda w pojeździe powoda ma charakter szkody całkowitej i decyzją z dnia 12 września 2013 roku z tytułu posiadanego przez powoda ubezpieczenia autocasco i kradzieży pozwany stwierdził powstanie w pojeździe powoda szkody całkowitej i na tej podstawie przyznał na jego rzecz odszkodowanie w wysokości 8.700 zł. Odwołanie od powyższej decyzji nie zostało uwzględnione.
/wycena nr (...)_ (...) k. 13-16,decyzja z dnia 12.09.2013 r., k. 10, odwołanie k. 11, potwierdzenie nadania k. 11 odwrót, decyzja z dnia 4.10.2013 r. k.12/
Pozwany w sporządzonej przez siebie wycenie uwzględnił fakt, iż uszkodzony pojazd był wyposażony w instalację gazową. Pozwany nie ujął jednak w wycenie żadnego ze składników wyposażenia dodatkowego przez co została ona zaniżona. W świetle zapisu § 27 OWU w kontekście pozostałości nie znajduje zastosowanie korekta ujemna z tytułu wcześniejszych napraw, ta bowiem ma zastosowanie dla pojazdów do 6 lat, zaś pojazd powoda w dacie szkody był samochodem ponad 12 letnim. Jednocześnie protokół pomiaru grubości powłoki lakierniczej sporządzony przez przedstawiciela pozwanego nie daje podstaw do stwierdzenia, że pojazd nosił ślady istotnych napraw blacharskich z użyciem grubej warstwy szpachli. Natomiast korekta z tytułu uszkodzeń wcześniejszych pozostających bez związku ze szkodą w wysokości wskazanej przez pozwanego jest jak najbardziej zasadna. Z kolei w systemie Info – Ekspert korekta z tytułu indywidualnego zakupu za granicą jest naliczana automatycznie po podaniu daty pierwszej rejestracji.
/opinia pisemna biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S. k. 94-101/
Koszt naprawy przedmiotowego pojazdu po szkodzie z dnia 22 sierpnia 2013 roku przy uwzględnieniu zakresu uszkodzeń stwierdzonego przez pozwanego i uzupełnieniu kalkulacji o czynności technologicznie niezbędne dla prawidłowej jego naprawy, po dokonaniu przeliczeń w oparciu o archiwalną bazę cenową z daty szkody, i jej optymalizacji (doboru zamienników) poprzez moduł AudaOptima i przy przyjęciu stawki 95 zł netto za roboczogodzinę wyniósł 16.820,67 zł.
Po zdarzeniu z dnia 22 sierpnia 2013 roku w pojeździe marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) powstała szkoda, której naprawa w świetle zapisów ogólnych warunków ubezpieczenia pozwanego nie była uzasadniona.
Po wprowadzeniu pełnego wyposażenia pojazdu, uwzględnieniu daty montażu instalacji gazowej o wartości 2.854 zł, automatycznych korekt z tytułu przebiegu, daty pierwszej rejestracji, importu indywidualnego, korekty za uszkodzenia bez związku ze szkodą, korekty z tytułu stanu ogumienia, wartość pojazdu na dzień 22 sierpnia 2013 roku wynosi 18.500 zł.
Wartość pojazdu w stanie uszkodzonym wynosiła 8.400 zł. Wartość pozostałości ustalona została na podstawie systemu Info-Ekspert. Została ona oszacowana wg metody zredukowanych kosztów naprawy (wybór metody jest narzucony przez system), na potrzeby której należy wprowadzić serwisowe koszty naprawy, które następnie są redukowane przez zawarte w systemie współczynniki korygujące.
/opinia pisemna biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S. k. 94-101/
Po ograniczeniu wartości instalacji gazowej do kwoty 2.000 zł wartość pojazdu przed szkodą wynosi 17.800 zł zaś wartość pojazdu w stanie uszkodzonym wynosi 7.700zł.
Z obiektywnego punktu widzenia § 4 ust 4.2 ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco nie reguluje odrębnie wartości instalacji gazowej. Wartość instalacji nie wynika również z zapisu w dokumencie ubezpieczenia. Jedyną informację dotyczącą instalacji gazowej jaką da się wyczytać z powyższego dokumentu jest informacja o tym, iż suma ubezpieczenia jest zmienna i na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia wynosi 20.600 zł w wartość pojazdu wraz z instalacją gazową określono na podstawie notowań firmy Info – Ekspert. Z żadnego innego dokumentu znajdującego się w aktach sprawy nie wynika aby wartość instalacji gazowej miała zamykać się w kwocie co najwyżej 2.000 zł.
Nadto z obiektywnego punktu widzenia sposób ustalenia wartości instalacji gazowej w ogóle nie rzutuje na wysokość szkody. W niniejszej sprawie pomimo redukcji wartości instalacji do kwoty 2.000 zł wartości pojazdu przed szkodą pozostaje niezmienna albowiem ustalono ja metodą tzw. „zredukowanych kosztów naprawy”. Z metody tej wynika, że bez względu na wartość pojazdu przed szkodą oraz tzw. pozostałości wysokość szkody całkowitej pozostaje stała – jest ona określana nie przez różnice wartości pojazdu przed i po szkodzie, ale przez wysokość zredukowanych kosztów naprawy albowiem w tym przypadku fizyczny stopień zniszczenia pojazdu jest na tyle mały, że opłaca się go odbudować go korzystając z części używanych, zamienników tańszych materiałów lakierniczych oraz warsztatów, podejmujących się odbudowy pojazdów przy zastosowania wspomnianej technologii.
/opinia uzupełniająca biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S. nr 2 k. 163-165/
Przedmiotowy pojazd w chwili szkody oprócz uszkodzeń z nią związanych posiadał uszkodzenia wcześniejsze nie mające z nią związku. Oczywiście pojazd z istniejącymi dodatkowymi uszkodzeniami jest wart mniej niż pojazd bez takowych uszkodzeń. W związku z powyższym ubytek wartości z tego tytułu wynosi nie mniej niż 5% wartości pojazdu, stąd kwota ubytku wynosi 1.041 zł.
Wartość instalacji gazowej została wyliczona od przyjętej kwoty bazowej 5.000 zł. Przeliczenie dopłaty z tego tytułu wynika z daty zamontowania instalacji oraz jej amortyzacji przyjętej w systemie Info – Ekspert (podobnie jak w przypadku całej reszty dodatkowego wyposażenia). Wszystkie dopłaty z tytułu dodatkowego wyposażenia, w tym tapicerka ze skóry, system nawigacji satelitarnej, czy tez nagłośnienie są na takim samym a nie innym poziomie. Na przykład tapicerka ze skóry do której przy zakupie nowego samochodu należało dopłacić 7.000 zł obecnie skutkuje dopłatą zaledwie 308 zł, nawigacja satelitarna ma przelicznik 11154/492 zł a system nagłośnienia 4100/481 zł. Powyższe uzasadnia fakt, iż strony dobrowolnie umówiły się na system Info – Ekspert w ramach umowy AC.
/opinia uzupełniająca biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S. nr 1 k. 148-152/
W pojazdach powyżej 6 lat zasadniczo nie stosuje się korekty z tytułu wcześniejszych napraw, o ile te zostały wykonane prawidłowo.
/opinia uzupełniająca biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S. nr 1 k. 148-152/
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w aktach materiał dowodowy. W zakresie ustaleń odnośnie wysokości szkody w pojeździe powoda Sąd oparł się na opinii biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S.. Opinia ta nie były w swej końcowej wersji kwestionowana przez żadną ze stron. Wobec tego Sąd uznał powyższą opinię za pełnowartościowe źródło informacji specjalnych.
Sąd zważył co następuje:
W rozpoznawanej sprawie powód dochodził uzupełniającego odszkodowania
z tytułu uszkodzenia pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) do którego doszło w trakcie obowiązywania umowy ubezpieczenia autocasco, łączącej strony. Strona pozwana nie kwestionowała zasady swojej odpowiedzialności. Pomiędzy stronami nie było też sporu co do zakwalifikowania szkody w przedmiotowym pojeździe jako szkody całkowitej. Spór koncentrował się natomiast wokół wysokości należnego powodowi odszkodowania.
Pozwany powołując się na zapis § 4 OWU AC wskazywał, że wartość instalacji gazowej przyjmowana była przez niego w ubezpieczeniu AC w zależności od przedziału wartości rynkowej pojazdu i w związku z powyższym wartość instalacji gazowej przy ustalonej wartości rynkowej pojazdu nie powinna przekraczać kwoty 2.000 zł.
Podstawę prawną żądania w rozpoznawanej sprawie stanowi przepis art. 805 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W przypadku ubezpieczenia majątkowego świadczenie ubezpieczyciela polega
w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 § 2 ust. 1 k.c.).
Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że wartość pojazdu przed szkodą i po szkodzie ustalone przez stronę pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego są wartościami zaniżonymi. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego W. S., który posługując się systemem Info – Ekspert (ustalonym w umowie przez strony) wskazał, że wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym na dzień 22 sierpnia 2013 roku wynosi 18.500 zł (przy uwzględnieniu pełnego wyposażenia pojazdu, daty montażu instalacji gazowej, automatycznych korekt z tytułu przebiegu, daty pierwszej rejestracji, importu indywidualnego, korekty za uszkodzenia bez związku ze szkodą, korekty z tytułu stanu ogumienia).Z kolei wartość przedmiotowego pojazdu w stanie uszkodzonym to jest wartość tzw. pozostałości biegły ustalił na kwotę 8.400 zł. Z powyższego wynika zatem że wysokość szkody całkowitej w przedmiotowym pojeździe wynosi 10.100 zł. (18.500 zł – 8.400 zł)
Biegły na żądanie pozwanego wyliczył również wartość pojazdu przed szkodą i po szkodzie po ograniczeniu wartości instalacji gazowej do kwoty 2.000 zł. Z powyższych wyliczeń wynikało, że wartość pojazdu przed szkodą wynosiłaby 17.800 zł zaś wartość pojazdu w stanie uszkodzonym 7.700 zł. Jednakże nawet i przy zastosowaniu powyższego ograniczenia wysokość szkody całkowitej w przedmiotowym pojeździe wynosi 10.100 zł (17.800 zł – 7.700 zł)
Jednocześnie biegły wyraźnie przy tym zaznaczył, że z żadnego dokumentu zawartego w aktach niniejszej sprawy, w tym z ani z OWU AC ani z dokumentu ubezpieczenia nie wynika wartość instalacji gazowej a w tym aby wartość tej instalacji miałaby zamykać się w kwocie co najwyżej 2.000 zł.
Niezależenie od powyższego biegły wskazał również, że sposób ustalenia wartości instalacji gazowej w ogóle nie rzutuje na wysokość szkody, bowiem pomimo redukcji wartości instalacji (do kwoty 2.000 zł) wartości pojazdu przed szkodą pozostaje niezmienna albowiem ustalono ja metodą tzw. „zredukowanych kosztów naprawy”. Biegły wyjaśnił przy tym, iż z metody tej wynika, że bez względu na wartość pojazdu przed szkodą oraz tzw. pozostałości, wysokość szkody całkowitej pozostaje stała – jest ona określana nie przez różnicę wartości pojazdu przed i po szkodzie, ale przez wysokość zredukowanych kosztów naprawy, albowiem w tym przypadku fizyczny stopień zniszczenia pojazdu jest na tyle mały, że opłaca się go odbudować korzystając z części używanych, zamienników tańszych materiałów lakierniczych oraz warsztatów, podejmujących się odbudowy pojazdów przy zastosowania wspomnianej technologii.
Opinia biegłego po jej dwukrotnym uzupełnieniu nie była kwestionowana przez żadną ze stron.
W konsekwencji Sąd, opierając się na opinii biegłego, przyjął, iż wartość rynkowa samochodu powoda przed szkodą z dnia 22 sierpnia 2013 roku wynosiła 18.500 zł brutto zaś wartość samochodu po szkodzie z dnia 22 sierpnia 2013 roku wynosiła 8.400 zł brutto. Z zestawienia powyższych wartości wynika, że szkoda całkowita w pojeździe powoda wynosi 10.100 zł.
Powód w niniejszym procesie żądał zasądzenia kwoty 10.100 zł tytułem uzupełniającego odszkodowania. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany ustalił wysokość szkody całkowitej na kwotę 8.700 zł brutto i takie też świadczenie wypłacił na rzecz powoda. Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości 1.400 zł i oddalił powództwo w pozostałej części jako nieudowodnione. (punkt 1 i 2 sentencji wyroku).
O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 455 k.c. i art. 481 k.c. i zasądził je od dnia następującego po dniu doręczenia pozwanemu odpisu pozwu do dnia zapłaty, to jest od dnia 16 września 2018 roku do dnia zapłaty. Pozwany w dacie wniesienia pozwu nie mógł przecież zapoznać się z jego treścią. Było to możliwe dopiero z chwilą pozwanemu odpisu pozwu z załącznikami. W związku z powyższym pozwany w ocenie Sądu pozostaje w zwłoce z zapłatą należnego powodowi odszkodowania dopiero od dnia 16 września 2016 roku.
O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 100 k.p.c. Zgodnie z treścią tego artykułu, w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. W niniejszej sprawie zastosować należało zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów.
Powód żądał zasądzenia od pozwanego kwoty 10.000 zł. Sąd zasądził na jego rzecz kwotę 1.400 zł co oznacza że powód wygrał sprawę w 14 %. zatem powinien ponieść koszty procesu w 86 %.
Powód poniósł koszty procesu w łącznej wysokości 3.714,17 zł w tym: z tytułu opłaty sądowej od pozwu -500 zł, zastępstwa procesowego - 2.400 zł ustalone w oparciu o § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa 17 zł, i wynagrodzenia biegłego w wysokości 797,17 zł.
Pozwany poniósł koszty procesu w łącznej wysokości 3.259,15 zł, w tym z tytułu zastępstwa procesowego 2.400 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł, oraz wynagrodzenia biegłych - 842,15 zł.) Łącznie zatem koszty procesu poniesione przez strony wynoszą 6.973,32 zł.
Biorąc pod uwagę udział w jakim każda ze stron powinna ponieść koszty procesu pozwany powinien je ponieść w wysokości 976,26 zł (6.973,32 zł x 14 %) a poniósł je w wysokości 3.259,15 zł. W związku z powyższym Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.283 zł (3.259,15 zł – 976,26 zł) tytułem zwrotu poniesionych kosztów procesu.