Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 80/18 upr.

Na rozprawie dnia 19 kwietnia 2018

Za powoda nikt się nie stawił - zawiadomieni prawidłowo.

Pozwany nie stawił się pomimo należytego zawiadomienia go o terminie rozprawy, nie złożył żadnych wyjaśnień – ani też nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego obecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący SSR Janusz Supiński

Protokolant Katarzyna Kucharska

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Janusz Supiński

Protokolant:

Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2018 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko D. M.

o zapłatę

Powództwo oddala.

Sygn. akt I C 80/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego D. M. kwoty 2.317,41 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. Roszczenie swoje wywiódł z umowy pożyczki, zawartej z pozwanym wskazując, że pozwany nie wywiązał się z warunków w niej określonych. Argumentował, że próby polubownego rozwiązania sporu z pozwanym nie doprowadziły do dobrowolnego uregulowania zadłużenia.

Pozwany D. M. pomimo należytego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawił się, nie złożył żadnych wyjaśnień, ani też nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego obecności.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 6 k.c., do osoby wnoszącej pozew należy wykazanie faktów pozytywnych, stanowiących podstawę powództwa, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76). W sprawie o świadczenie pieniężne – a zatem i w przedmiotowym procesie – powód jest zobowiązany udowodnić zarówno zasadę roszczenia, jak i jego wysokość. Tym samym powód powinien przedstawić już wraz z pozwem dowody wskazujące na zasadność i wysokość dochodzonej należności, umożliwiając pozwanemu oraz sądowi ich weryfikację i odniesienie się do nich stosownie do stanu sprawy, czego strona powodowa nie uczyniła z wiadomych tylko sobie przyczyn.

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd dostrzegł, że powód nie przedłożył żadnego dowodu istnienia wierzytelności objętej pozwem. Jako całkowicie bierny uczestnik procesu nie wykazywał także wysokości dochodzonego roszczenia. Powód, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego, winien wykazać istnienie i wysokość wierzytelności poprzez przedstawienie w szczególności umowy będącej źródłem zobowiązania, bądź harmonogramu wpłat. Tej inicjatywy dowodowej powód nie podjął, a istnienia wierzytelności nie dowodzą twierdzenia powoda przytoczone w pozwie. Owe twierdzenia bowiem okazały się ostatecznie gołosłowne i niczym niepoparte. Wobec powyższego nie ma podstaw do przyjęcia, że powodowi przysługuje względem pozwanego roszczenie wskazane w pozwie.

Mając przedstawione racje na uwadze, na podstawie przywołanych przepisów Sąd oddalił powództwo, o czym orzekł jak w sentencji wyroku.

Uwzględniając treść art. 339 § 1 k.p.c. Sąd wydał wyrok zaoczny, zważywszy na okoliczność, że pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę pomimo skutecznego wezwania, nie zajął stanowiska w sprawie, ani nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego obecności.