Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kleszczewska

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2018 roku w Tomaszowie Maz.

przy udziale -----------------------------------------

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko- A. G.,

o zapłatę

orzeka; zasądza od pozwanej A. G. na rzecz powoda (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 2.435,80zł (dwa tysiące czterysta trzydzieści pięć i 80/100 złotych) z odsetkami umownymi w wysokości nie wyższej niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie, liczonymi od dnia 25 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty od kwoty 2.275,51 złotych, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 143,74 złotych dnia 26 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 121,92 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, przy czym kwotę zasądzonej należności głównej rozkłada pozwanej na jedenaście rat, pierwsza w wysokości 143,74 złotych, kolejnych dziewięć rat po 250,00 złotych każda, ostatnia jedenasta rata w wysokości 42,06 złotych, płatne do 30 dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca maja 2018 roku.

UZASADNIENIE

W e-pozwie z dnia 26 kwietnia 2017r. powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanej A. G. na rzecz powoda kwoty 2.435,80 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od kwoty 2.275,51 złotych od dnia 25 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 3 czerwca 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin -Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym żądanie pozwu uwzględnił. Następnie na skutek skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwaną od wydanego nakazu zapłaty, postanowieniem z dnia 7 września 2017 roku przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. /k-8, k-9 odwrót, k-13 odwrót/.

Pozwana A. G. uznała powództwo i wniosła o rozłożenie należności na raty, po 250,00 złotych miesięcznie. Wniosła również o nieobciążanie jej kosztami procesu /k-53 oraz k-42 i następne/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 marca 2016 roku pozwana A. G. zawarła z (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę kredytu ratalnego nr (...), w wysokości 2.666,49 złotych, spłata którego nastąpić miała w okresie 36 miesięcy. Wobec nie wywiązania się przez pozwaną z warunków zawartej umowy kredytu, strona powodowa w dniu 19 stycznia 2017 roku wypowiedziała umowę kredytu Wcześniej w 2016 roku wysłano do pozwanej wezwania do zapłaty, a w dniu 29 marca 2017 roku ostateczne wezwanie do zapłaty.

/dowód; umowa kredytu k-22 do k-24, wypowiedzenie umowy k-27, harmonogram spłat k-36 do k-37, wezwanie do zapłaty k-25, ostateczne wezwanie k-30, wyciąg z ksiąg bankowych k-31/.

Na wysokość zadłużenia składają się następujące kwoty ; 2.275,51 złotych kapitał kredytu, kwoty; 96,47 zł oraz 25,15 złotych – odsetki naliczone zgodnie z treścią umowy kredytu, kwota 16,55 złotych tytułem kosztów i opłat.

/dowód; ostateczne wezwanie k-30/.

Pozwana A. G. zatrudniona jest w I LO w T. i jej miesięczne dochody wynoszą kwotę 2.314,73 złotych, z czego pozwana spłaca alimenty w wysokości 600,00 złotych miesięcznie, inne kredyty około 600,00 złotych miesięcznie, utrzymanie mieszkania i media razem 450 złotych miesięcznie

/dowód; potwierdzenie przelewu k-46, potwierdzenia przelewów i dowody wpłaty k- 47 do k-51/.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo jest w pełni zasadne. Zebrany materiał dowodowy w postaci dokumentów złożonych przez stronę powodową w sposób oczywisty wskazuje, że pozwana zawarła umowę kredytu i nie dotrzymała warunków umowy.

Wyliczona przez stronę powodowa należność nie budzi wątpliwości Sądu. Ponadto pozwana przyznała wszystkie okoliczności faktyczne pozwu.

Wobec powyższych okoliczności należało żądanie pozwu uwzględnić i zasądzić kwotę zgodną z żądaniem pozwu wraz z odsetkami umownymi liczonymi od dnia 25 kwietnia 2017 roku.

Zasądzoną spłatę /należności głównej/ rozłożył Sąd na 11 rat- pierwszą w wysokości 143,74 złotych, kolejnych dziewięć rat po 250,00 złotych każda i ostatnia jedenasta rata w wysokości 42,06 złotych, płatne do 30 dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca maja 2018 roku.

Zastosował Sąd instytucję przewidzianą w art. 320 k.p.c. przyjmując, że pozwana spełnia przesłanki przewidziane w tym przepisie.

W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie /../. Założeniem tego przepisu jest uczynienie postępowania wykonawczego /egzekucji/ realnym ze względu na określoną sytuację ekonomiczną i finansową dłużnika. Unormowanie to daje bowiem możliwość antycypowania trudności mogących wynikać w toku postępowania egzekucyjnego, a które można przewidzieć w fazie postępowania rozpoznawczego.

Szczególnie uzasadnione wypadki w rozumieniu tego przepisu nie muszą, mieć wyjątkowego charakteru. O tym, czy chodzi o szczególnie uzasadnione wypadki, decydują okoliczności konkretnego wypadku. Z reguły chodzić będzie o okoliczności leżące po stronie pozwanego dłużnika, jego sytuację majątkową, finansową, rodzinną, które czynią nierealnym spełnienie przez niego od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia.

/porusza Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem pod red. Jerzego Jodłowskiego, Wyd. Prawn., W-wa 1989 rok, str.511, 513/.

Dlatego też Sąd rozłożył zasądzone świadczenie na raty, uznając iż stan majątkowy oraz osobisty pozwanej nie pozwalają na spłatę jednorazową.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy / na koszty te składają się ; opłata od pozwu = 100,00 złotych, opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 złotych oraz koszty notarialnego uwierzytelnienia w wysokości 4,92 złotych/. Nie znalazł Sąd podstaw do zastosowanie art. 102 k.p.c.