Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny – Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 27października 2017 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. w G.

przeciwko: D. R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej D. R. na rzecz powoda (...) S.A. w G. kwotę 268 zł 2 gr (dwieście sześćdziesiąt osiem złotych 02/100) wraz z ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 lipca 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 109 zł 23 gr (sto dziewięć złotych 23/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie skierowanym przeciwko D. R. powód (...) S.A. w G. domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 2.494,38 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 102,01 zł od dnia 2 czerwca 2015 r., od kwoty 102,01 zł od dnia 1 lipca 2015r., od kwoty 119,01 zł od dnia 1 sierpnia 2015 r., od kwoty 183,24 zł i 795,91 zł od dnia 17 lipca 2015 r., od kwoty 712,20 zł od dnia 17 września 2015 r., od kwoty 240 zł od dnia 19 sierpnia 2015 r. i od kwoty 20 października 2015 r., a nadto obciążenia pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że dochodzone pozwem wierzytelności wynikają z zawartej przez strony procesu w dniu 4 lutego 2015 r. umowy o świadczenie usługi telefonicznej, usługi telewizji kablowej usługi internetowej oraz że składają się na nie następujące należności:

-

kwota 183,24 zł wskazana w nocie księgowej nr (...) - odpowiadająca równowartości przyznanych pozwanej rabatów obliczonych proporcjonalnie do okresu od zawarcia umowy do jej rozwiązania (zgodnie z § 2 ust. 12, 6 i 5 Regulaminu) - żądana od pozwanej w związku z nie wywiązaniem się przez nią z warunków promocji zawartych w Regulaminie (...)Telefon w Paczce na 24 miesiące - lokalna ed2";

-

kwota 795,91 zł wskazana w nocie księgowej nr (...) - odpowiadająca równowartości przyznanych pozwanej rabatów obliczonych proporcjonalnie do okresu od zawarcia umowy do jej do dnia zapłaty (zgodnie z §2 ust. 16, 7 i 6 Regulaminu) - żądana od pozwanej w związku z nie wywiązaniem się przez nią z warunków promocji zawartych w Regulaminie (...)lnternet+ w Paczce na 24 miesiące - lokalna (...) ed2"

-

kwota 712,20 zł wskazana wie nocie księgowej nr (...) - stanowiącą równowartość przyznanych rabatów obliczoną proporcjonalnie do okresu od zawarcia umowy do jej rozwiązania (zgodnie z §2 ust. 13, 6 i 5 Regulaminu) - żądana od pozwanej w związku z nie wywiązaniem się przez nią z warunków promocji zawartych w Regulaminie (...) D. (...) w Paczce na 24 miesiące - lokalna S ed2"

-

kara umowna za nie zwrócenie modemu - nota księgowa Nr (...) oraz karą umowna za nie zwrócenie dekodera - nota księgowa Nr (...), które to urządzenia zostały pozwanej przekazane do używania i którego to sprzętu pozwana nie zwróciła powodowi w zakreślonym terminie

-

zadłużenie z tytułu świadczonych usług, które do dnia wniesienia pozwu nie zostało uregulowane.

Powód wskazał też, że pozwana pismem z dnia 28 kwietna 2015 r. wypowiedziała umowę abonencką oraz że skierowane do pozwanej wezwanie do zapłaty na adres ul. (...) w G. (wskazany w piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r. jako adres zamieszkania pozwanej) zostało jej skutecznie doręczone.

W sprzeciwie od wydanego w sprawie w postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc, że na swoją prośbę o rozwiązanie z nią umowy z powodu zmiany adresu nie otrzymała żadnej odpowiedzi, stąd uznała, że sprawa została załatwiona pozytywnie. Zarzuciła też, że sprzętu nie chciano od niej odebrać w biurze obsługi klienta w G., a nadto, że wszystkie pisma powoda do niej były przez niego adresowane na jej nieaktualny adres poprzedniego wynajmu mieszkania, mimo iż z piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r. podała powodowi swój nowy adres. Pozwana podniosła też, że odbiór kierowanego do niej pisma powoda odebranego w dniu 14 listopada 2016 r., został pokwitowany nazwiskiem osoby jej nieznanej, która nie przekazała jej tej korespondencji. Zaznaczyła nadto, że bardzo chętnie odda sprzęt, który jest jej niepotrzebny.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu w całości wywodząc, że pozwana pismem z dnia 4 maja 2015 r. wypowiedziała zawartą z nim umowę i że to wypowiedzenie spowodowało rozwiązanie umowy na wszystkie zawarte usługi, zgodne z terminami określonymi w Regulaminach świadczenia usług. Wskazał, że umowa rozwiązała się po upływie okresu wypowiedzenia samoczynnie z dniem 30 czerwca 2015 r. w zakresie Internetu i telefonu oraz z dniem 31 sierpnia 2015 r. w zakresie telewizji kablowej oraz że do wywołania tego skutku nie była potrzebna decyzja powoda. Dlatego też otrzymując oświadczenie pozwanej w sprawie rozwiązania umowy przyjął je do wiadomości, a już po rozwiązaniu umowy obciążył pozwaną proporcjonalnym zwrotem ulg i karą umowną za niezwrócenie w terminie użyczonego sprzętu. Powód zarzucił, że twierdzenia pozwanej, iż chciano odebrać od niej sprzętu są gołosłowne i nie wykazane żadnym dowodem, szczególnie że pozwana nie wskazała ani daty rzekomej próby zwrotu sprzętu ani też osób, które odmówiły przyjęcia i przyczyn odmowy, a jednocześnie powód nie posiada w swym systemie jakichkolwiek zapisów wskazujących na prośbę pozwanej zwrotu sprzętu po rozwiązaniu umowy.

W ocenie powoda pozwana niezasadnie też zarzuciła mu, że błędnie, tj. na niewłaściwy adres kierował nadawaną do niej korespondencję pomimo tego, że w wypowiedzeniu pozwana wskazała swój nowy adres zamieszkania. Uzasadniając swe stanowisko wskazał, że w umowie zawartej w dniu 4 lutego 2015 r. pozwana wskazała inny adres zamieszkania niż adres do korespondencji. Wypowiadając umowę pozwana poinformowała powoda tylko o nowym adresie zamieszkania. Nie wskazała jednakże w tym piśmie, że ulega zmianie również adres do korespondencji wskazany w umowie. Stosownie zaś do §9 ust. 1 Regulaminów Świadczenia Usług w przypadku zmiany danych istotnych do należytego wykonania umowy abonenckiej w szczególności adresu zamieszkania albo adresu do korespondencji Abonent jest zobowiązany powiadomić pisemnie operatora w terminie 14 dni od dnia dokonania zmiany tych danych. Formalny brak stosownej dyspozycji pozwanej w zakresie zmiany adresu do korespondencji sprawił, iż adres do korespondencji zawarty w umowie był dalej dla powoda wiążący, gdyż taka była wola i dyspozycja pozwanej i dlatego kolejne pisma kierowane były na dotychczasowy adres.

Odnosząc się natomiast do ostatniego wezwania przesądowego skierowanego do pozwanej na adres jej obecnego adresu zamieszkania powód wskazał, że ta przesyłka polecona wydana została ze skutkiem doręczenia w miejscu zamieszkania pozwanej osobie zamieszkałej razem z adresatem o nazwisku C. - co można wyczytać z potwierdzenia. Doręczenie nastąpiło więc zgodnie z art. 37 Ustawy prawo pocztowe, a twierdzenia pozwanej, iż ta osoba nie jest znana pozwanej są dla powoda niewiarygodne, jako podnoszone wyłącznie na poczet tej sprawy celem wywołania wrażenia, że pozwana nie była świadoma swych zobowiązań z umowy.

Na rozprawie w dniu 27 października 2017 r. pozwana wyjaśniła, że jej celem przy redagowaniu pisma z dnia 28 kwietnia 2015 r. nie było jednostronne rozwiązanie umowy z powodem, a jedynie zwrócenie się do powoda z prośbą o rozwiązanie umowy za porozumieniem stron. Pozwana zarzuciła, że wbrew twierdzeniom powoda nie wskazała ona w tym piśmie, że wypowiada przedmiotową umowę. Słuchana informacyjnie podała też, że gdyby powód nie wyraził zgodny na rozwiązanie tej umowy za porozumieniem stron, to musiałaby w niej trwać do końca 24-ego miesiąca, gdyż - jak powiedziała - "co innego miałaby zrobić?". Przy czym, podkreśliła jednocześnie, że milczenie powoda w tym przedmiocie uznała za wyrażenie przez niego zgody na jej prośbę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Strony procesu związane były zawartą w dniu 4 lutego 2015 r. umową o świadczenie usługi telefonicznej, usługi telewizji kablowej usługi internetowej. Każdej ze stron przysługiwało prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia, przy czym w przypadku usługi radia i telewizji kablowej z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Jednocześnie każda z tych usług została zaoferowana pozwanej przez powoda w warunkach promocji, w warunkach której, w zamian za przyznane rabaty i ulgi w opłatach, pozwana zobowiązana była w okresie promocji do nie rozwiązania umowy, pod rygorem utraty wszelkich korzyści wynikających z promocji i zobowiązania do zwrotu operatorowi przyznanej ulgi w wysokości określonej w promocji pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy abonenckiej w promocji do dnia jej rozwiązania. Jednocześnie na pozwaną powód nałożył zakaz czasowego zawieszenia planu taryfowego, jak też dokonania przez nią przeniesienia miejsca świadczenia usług do innego lokalu.

okoliczności bezsporne, nadto umowa i regulaminy - k. 11-21v

Miejscem świadczenia przedmiotowych usług było wynajmowane przez pozwaną mieszkanie przy ulicy (...) w G.. Wkrótce po zawarciu tej umowy pozwana dowiedziała się jednak, że wynajmujący zamierza sprzedać wynajmowane przez nią mieszkanie. Z uwagi na powyższe zmuszona została do zmiany miejsca zamieszkania, co skutkowało wynajęciem przez nią mieszkania przy ul. (...) w G..

Przy podpisywaniu umowy abonenckiej pracownik powoda zażądał od pozwanej podania także jej adresu stałego zameldowania. Takiego adresu pozwana wówczas od dawna nie miała. Pracownik przekonywał ją, że jest konieczna formalność. W tej sytuacji pozwana podała swój ostatni stały adres zameldowania, nieaktualny już w roku 2015, znajdujący się przy ul. (...) w G.. Adres ten został przez pracownika powoda wpisany w rubryce umowy przeznaczonej do wskazania adresu zamieszkania abonenta. Jednocześnie adres lokalu, w którym miała być świadczona usługa został ustalony w treści umowy jako adres do korespondencji z pozwaną.

dowód: przesłuchanie pozwanej w charakterze strony - k. 73-74, nagranie 00:02:04-00:48:14, umowa abonencka - k. 11

Adres przy ul. (...) w G. był adresem stałego pobytu pozwanej w okresie od 22 marca 2006 r. do 8 sierpnia 2006 r.

dowód: wydruk rejestru Pesel-Sad - k. 42v-43

Z uwagi na konieczność zmiany miejsca zamieszkania pozwana zwróciła się do powoda, rozmawiając osobiście z jednym z jego pracowników w biurze obsługi klienta w G. w (...) z prośbą o zmianę miejsca świadczenia usługi na jej aktualny adres w G. przy ul. (...). Wówczas dowiedziała się, że w tym miejscu powodowa spółka nie posiada przyłącza i nie jest możliwe świadczenie tam usług wynikających z umowy zawartej przez pozwaną. Pracownik ten poradził jednocześnie pozwanej, by zwróciła się z prośbą o rozwiązaniu umowy do biura obsługi klienta w G. przy ul. (...).

Takie pismo pozwana zredagowała w dniu 28 kwietnia 2015 r. i zaniosła je do biura obsługi klienta w przy ul. (...) w G. w dniu 4 maja 2015 r.

W piśmie tym pozwana zawarła uprzejmą prośbę o rozwiązanie z nią umowy z uwagi na zmianę przez nią adresu zamieszkania. Uzasadniając swą prośbę podała, że mimo że w dopiero co w lutym podpisała umowę z (...) o świadczenie jej usług pod adresem w G. C. ul. (...) (w wynajmowanym przez nią mieszkaniu), to jednak z przyczyn od niej niezależnych zmuszona została do zmiany mieszkania na lokal przy ul. (...). W Biurze (...) w (...) w G. C. poinformowano zaś ją, że (...) nie mają tam podłączenia i nie mogą przenieść usługi na jej nowy adres przy ul. (...).

Do prośby swej, w celu jej dodatkowego umotywowania, załączyła umowę najmu mieszkania przy ul. (...) oraz umowę najmu mieszkania przy ul. (...).

Jednocześnie w piśmie tym podała swój adres: ul. (...) w G. oraz w celu ułatwienia z nią kontaktu: swój numer telefonu oraz adres poczty mailowej.

Celem tego pisma nie było wypowiedzenie przez pozwaną przedmiotowej umowy, a jedynie zwrócenie się do powoda z prośbą o jej rozwiązanie za porozumieniem stron.

Powód nie odpowiedział na pismo pozwanej.

dowód: przesłuchanie pozwanej w charakterze strony - k. 73-74, nagranie 00:02:04-00:48:14, pismo z dnia 28.04.2015 r. - k. 28

W trakcie przeprowadzki, wiedząc już, że usługi przewidziane w umowie zawartej z powodem nie będą świadczone pod nowym adresem, pozwana udała się do biura obsługi klienta w G. w (...) w celu zwrotu zbędnego jej modemu oraz dekodera. W ten sposób pozwana chciała uniknąć zbędnego przewożenia sprzętu z miejsca jej dotychczasowego zamieszkania, które znajdowało się naprzeciw (...) do mieszkania znajdującego się przy ul. (...). Pracownik powódki odmówił jednak przyjęcia od pozwanej modemu oraz dekodera, wskazując iż przyczyną jest fakt, że umowa z pozwaną jest jeszcze rozwiązana.

dowód: przesłuchanie pozwanej w charakterze strony - k. 73-74, nagranie 00:02:04-00:48:14

Pismo pozwanej z dnia 28 kwietnia 2015 r. pozwany potraktował jako wypowiedzenie umowy abonenckiej.

Powód, uznając w konsekwencji, że w zakresie internetu i telefonu umowa rozwiązała się po upływie okresu wypowiedzenia z dniem 30 czerwca 2015 r. oraz w zakresie telewizji kablowej z dniem 31 sierpnia 2015 r. wystawił pozwanej dwie faktury na kwoty po 102,01 zł za okres maja i czerwca 2015 r. z tytułu usług abonamentowych z tytułu telewizji, internetu oraz telefonu, określając w tych fakturach jako datę ich płatności - odpowiednio 31 maja 2015 r. i 30 czerwca 2015 r. oraz za okres lipca 2015 r. fakturę za usługi abonamentowe wyłącznie z tytułu telewizji w kwocie 119,01 zł z terminem płatności określonym na dzień 31 lipca 2015 r.

Usługi abonamentowe z tytułu telewizji w fakturach za miesiąc maj i czerwiec wynosiły w każdym z tych miesięcy po 64 zł brutto.

Jednocześnie ustalając, że na skutek wypowiedzenia umowy przez pozwaną, naruszyła ona w ten sposób warunki obowiązującej ją promocji - powód w dniu 30 czerwca 2015 r. wystawił wobec pozwanej notę obciążeniową na kwotę 183,24 zł z tytułu zwrotu przyznanej ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6 ustawy Prawo Telekomunikacyjne, z uwagi na jednostronne rozwiązanie przed upływem określonego w warunkach promocji terminu, na jaki zawarta została umowa dotycząca usług telefonicznych. W nocie tej, jako termin w płatności określono 16 lipca 2015 r.

Również notę na kwotę 795,91 zł z tytułu zwrotu przyznanej ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6 ustawy Prawo Telekomunikacyjne, z uwagi na jednostronne rozwiązanie przed upływem określonego w warunkach promocji terminu, na jaki zawarta została umowa dotycząca dostarczania internetu - powód wystawił pozwanej w dniu 30 czerwca 2015 r. W nocie tej, jako termin w płatności określono 16 lipca 2015 r.

Ostatnią notę księgową z tytułu zwrotu ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6 ustawy Prawo Telekomunikacyjne powód wystawił wobec pozwanej w dniu 31 sierpnia 2015 r. Nota ta, wystawiona na kwotę 712,20 zł z uwagi na jednostronne rozwiązanie przed upływem określonego w warunkach promocji terminu, na jaki zawarta została umowa dotycząca dostarczania telewizji, jako termin płatności zawierała wskazaną w niej datę 16 września 2015 r.

Wszystkie wskazane wyżej faktury i noty obciążeniowe zostały zaadresowane do pozwanej na adres przy ul. (...) w G..

Również na adres przy ul. (...) powód skierował do pozwanej wezwanie do zwrotu modemu i dekodera, które zostały jej przekazane przy zawarciu umowy. Następnie powód wystawił wobec pozwanej dwie kolejne noty obciążeniowe za sprzęt, każda na kwotę po 240 zł.

Przedsądowe wezwania do zapłaty kierowane przez powoda na adres pozwanej przy ul. (...) w G. nie zostały przez pozwaną odebrane i po awizacji powróciły do powoda, jako nadawcy.

Także przedsądowe wezwanie do zapłaty kierowane do pozwanej na adres przy ul. (...) nie zostało przez pozwaną odebrane. Pozwana zamieszkuje sama. Odbiór pokwitowała zaś nieznana pozwanej osoba o nazwisku (...).

dowód: faktury - k. 22-24 oraz noty - k. 30-32, wezwania do zapłaty z potwierdzeniami nadań - k. 27-29v; zpo pokwitowane przez p.C. - k. 26v; wezwania do zwrotu modemu i dekodera - k. 36-37; przesłuchanie pozwanej w charakterze strony - k. 73-74, nagranie 00:02:04-00:48:14

Odpis pozwu wraz z załączonymi do niego dokumentami został pozwanej doręczony w dniu 25 lipca 2017 r.

dowód: epo - k. 48

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez powoda dokumenty prywatne, których treść - w przeciwieństwie do ustalenia skutków z nich wynikających nie była przez pozwaną kwestionowana. Za wiarygodne Sąd uznał także zeznania złożone przez pozwaną słuchaną w charakterze strony, treść ich była bowiem spójna i logiczna.

W świetle tak ustalonego stanu faktycznego sprawy Sąd uznał, iż powództwo podlegało uwzględnieniu jedynie w niewielkim zakresie.

Z treści przekonujących zeznań pozwanej wynikało bowiem, iż wbrew stanowisku powoda nie było celem pozwanej, ani jej zamiarem, czy też wolą jednostronne rozwiązanie zawartej z powodem umowy w drodze jej wypowiedzenia. Pozwana akceptowała obowiązujący ją okres związania umową, jednak z uwagi na okoliczność, iż w skutek zmiany miejsca zamieszkania dalsze trwanie w tej umowie utraciło dla niej znaczenie podjęła decyzję o zwróceniu się do powoda z prośbą o wyrażenie przez niego zgody o rozwiązanie przedmiotowej umowy na zasadzie porozumienia stron. O takiej treści zredagowała też kierowane do niego pismo z dnia 28 kwietnia 2015 r. Sąd w całości zaś podzielił stanowisko pozwanej, iż w jego brzmieniu brak jest jakiegokolwiek sformułowania, które uprawniałoby powoda do przyjęcia, iż w piśmie tym złożyła ona powodowi oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zawartej w dniu 4 lutego 2015 r. Jakkolwiek bowiem pozwana pozostawała w błędnym przeświadczeniu, iż poprzez milczenie w sposób dorozumiany powód wyraził zgodę na jej prośbę, to zasadnie jednak wywodziła, że powód w niewłaściwy sposób zinterpretował jej pismo. W ocenie Sądu, wniosek powoda o uznaniu oświadczenia pozwanej o treści: „Zwracam się z uprzejmą prośbą o rozwiązanie umowy z uwagi na zmianę przez nią adresu zamieszkania.” za jednostronne wypowiedzenie przez nią umowy pozostawało w sprzeczności nie tylko z faktyczną wolą pozwanej, ale też z normatywną treścią tego oświadczenia, którą każdy rozsądny i działający z należytą starannością adresat oświadczenie powinien był zrozumieć jako wniosek o rozwiązanie umowy za porozumieniem stron. Obciążające powoda staranne zabiegi interpretacyjne tego oświadczenia nie zostały zaś przez niego właściwie wykonane. Wręcz przeciwnie, zdaniem Sądu, przedstawiony przez powoda sposób interpretacji omawianego oświadczenia cechowała zupełna dowolność i brak jakiejkolwiek woli prawidłowego odczytania wyjątkowo jasnego i nie budzącego wątpliwości oświadczenia pozwanej. Co więcej, także wnioski powoda o obowiązującym go w kontaktach z pozwaną adresie do korespondencji, którym według niego nadal był adres lokalu, w którym powód świadczył przedmiotowe usługi, pomimo tego, że pozwana poinformowała go przecież w piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r., że z lokalu tego musiała się wyprowadzić i pomimo tego, że podała mu swój aktualny adres zamieszkania przy ul. (...) - ocenić należało jako wręcz wprost sprzeczne z jednoznaczną wolą pozwanej, ustalającą nowy i właściwy do korespondencji z nią adres.

Stąd też, jako nieskuteczne Sąd ocenił wszelkie podjęte przez powoda próby doręczenia pozwanej kierowanej do niej korespondencji pod adresem lokalu przy ul. (...), czy też ul. (...). Przy czym, podkreślić należy, iż zupełnie bezpodstawnie powód przyjął także, jakoby przesyła kierowana w końcu na adres zamieszkania pozwanej przy ul. (...) została skutecznie doręczona pozwanej, skoro to nie ona pokwitowała jego odbiór. Podpis o brzemieniu: (...), w ocenie Sądu, w żadnej mierze nie dawał powodowi podstaw do tego by uznać, że doręczenie dokonane w taki sposób było skuteczne wobec pozwanej, skoro jednocześnie pracownik poczty nie naniósł na tym potwierdzeniu informacji w jakim charakterze wobec pozwanej wystąpiła osoba o tym nazwisku, a jednocześnie - jak wynikało z przesłuchania pozwanej - zamieszkiwała ona i nadal zamieszkuje pod tym adresem sama. Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że wszelkie dokumenty załączone przez powoda do pozwu zostały pozwanej doręczone razem z nim, a więc w dniu 25 lipca 2017 r.

W tym stanie rzeczy w pkt. I wyroku Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwoty opłat abonamentowych za okres maja i czerwca w wysokości wynikającej z przedłożonych przez powoda faktur za te okresy czasu, tj. w kwocie po 102,01 zł oraz za miesiąc lipiec 2015 r. w wysokości 64 zł, a więc w wysokości odpowiadającej wysokości abonamentu wynikającego z umowy zawartej przez pozwaną w warunkach promocji. Okoliczność, iż powód w lipcu 2015 r., wskutek błędnego uznania, iż umowa z pozwaną go już nie wiąże zaprzestał świadczenia na jej rzecz usług telefonicznych i internetowych (przez co niewątpliwie skalkulował wysokość należnej od pozwanej opłaty za abonament telewizyjny w wysokości wyższej niż wynikająca ze świadczenia tej usługi w pakiecie z dwoma pozostałymi mediami), nie uprawniała go do skutecznego żądania zapłaty tego abonamentu w wysokości wyżej niż dotychczasowa, która - co wynikało z dwóch wcześniejszych faktur - była ustalona w wysokości 64 zł. Suma tych trzech należności dawała kwotę 268,02 zł, którą Sąd zasądził wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanej wraz z pozwem faktur wystawionych przez powoda za te świadczenia, tj. od dnia 26 lipca 2017 r. Zawarte w pozwie żądanie zapłaty odsetek za okres wcześniejszy pozostawało nieuzasadnione, z uwagi na niewykazanie przez powoda, aby pozwana miała faktyczną możliwość zapoznania się z nimi wcześniej.

Orzeczenie w tym zakresie wydano na podstawie art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (t.j. z dnia 10 stycznia 2014 r. Dz.U. z 2014 r. poz. 243, ze zm.). Rozstrzygnięcie w zakresie odsetek Sąd oparł o zasady przewidziane w art. 481 §1 kc, który przewiduje, w przypadku, gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi oraz §2 powołanego artykułu: jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie.

W pozostałym zakresie, w oparciu o regulację art. 6 kc, powództwo zostało przez Sąd oddalone, jako bezzasadne. W okolicznościach faktycznych sprawy brak było po stronie powoda podstaw do skutecznego żądania od pozwanej zapłaty zawrotu przyznanych jej ulg, w sytuacji gdy to nie pozwana wypowiedziała powodowi przedmiotową umowę, ale to powód de facto zaprzestał świadczenia na jej rzecz usług, wskutek nieuzasadnionego przyjęcia złożenia przez pozwaną takiego oświadczenia woli.

Bezzasadne było także żądanie zapłaty przez pozwaną kar umownych za brak zwrotu sprzętu w postaci modemu i dekodera, skoro to pracownik powoda w maju 2015 r. odmówił pozwanej przyjęcia od niej oferowanego przez nią do zwrotu sprzętu. Okoliczność, iż strona powodowa nie posiada w swym systemie jakichkolwiek zapisów wskazujących na prośbę pozwanej o przyjęcie od niej zwrotu sprzętu, w świetle ustalonego przez Sąd w oparciu o zeznania pozwanej stanu faktycznego sprawy – takiego stanu rzeczy nie zmienia. Oddalając powództwo w tym zakresie Sąd miał też na uwadze, że wystawione przez powoda noty obciążeniowe z tego tytułu zostały przez niego utworzone w datach, w których pozwaną nie obciążał jeszcze nawet obowiązek zwrotu tych przedmiotów.

Fakt jedynie częściowego utrzymania się przez powoda ze zgłoszonym w pozwie roszczeniem znalazł swoje odzwierciedlenie w treści rozstrzygnięcia o kosztach procesu zawartego w punkcie III wyroku. W zakresie żądania różnicy pomiędzy dochodzoną kwotą 2.494,38 zł, a zasądzoną od pozwanej kwotą 268,02 zł - powód został bowiem uznany za przegrywającego spór. W konsekwencji Sąd uznał, że powód w stosunku do pierwotnie zgłoszonego roszczenia utrzymał się w 10,74% i w tym zakresie wygrał proces, pozwany zaś w pozostałej części. Na koszty procesu składały się koszty poniesione wyłącznie przez stronę powodową w postaci: uiszczonej opłaty sądowej w kwocie 100 zł, wydatków związanych z zastępstwem procesowym przez występującego w sprawie pełnomocnika będącego radcą prawnym w kwocie 900 zł oraz wydatku w postaci opłaty skarbowej w wysokości 17 zł uiszczonego w związku ze złożonym do akt sprawy dokumentem pełnomocnictwa procesowego. Stosownie więc do przewidzianej w art. 100 kpc zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu – pozwaną obciążało 10,74% poniesionych przez powoda kosztów procesu, czyli 109,23 zł i taka kwota została na rzecz powoda od pozwanej przez Sąd zasądzona.