Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

Sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: sekr. sąd. Tomasz Łukowicz

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2018 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko S. M.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego S. M. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 104,86 zł (sto cztery 86/100 złotych);

II oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III zasądza od pozwanego S. M. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 9,00 zł (dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu S. M. o zapłatę kwoty 607,77 zł oraz o zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z pozwanym umowę kredytu nr (...) z dnia 23 stycznia 2013 r. oraz że pozwany nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w umowie. Powód wskazał, że data wymagalności 5 czerwca 2016 r. jest tożsama z dopuszczeniem się przez stronę pozwaną pierwszej zaległości w spłacie wymagalnych rat. Powód wskazał też, że na jego roszczenie składa się kwota 548,91 zł tytułem należności głównej (niespłaconego kapitału) i kwota 58,86 zł tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 10% od dnia 5 czerwca 2015 r. do dnia 10 listopada 2016 r.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2-3v)

W dniu 24 stycznia 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2079390/16, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu, zaś postanowieniem z dnia 16 lutego 2017 r., na skutek sprzeciwu wniesionego przez pozwanego, przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(nakaz zapłaty – k. 3av, postanowienie z dnia 16.02.2017 r. – k. 8)

Pozwany zakwestionował wysokość żądania powoda podnosząc, iż spłacał należność wobec powoda, a powód nie wyjaśnił, skąd wynika kwota zadłużenia. Pozwany przyznał, że termin płatności rat przypadał na 5-ty dzień miesiąca, a on płacił zwykle do 10-tego dnia miesiąca.

(sprzeciw – k. 44, odpowiedź na pozew – k. 34-35v, protokół rozprawy z dnia 19.10.2017 r. – k. 60, nagranie z dnia 19.10.2017 r. 00:03:08 – 00:09:15)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 stycznia 2013 r. S. M. (kredytobiorca) zawarł z (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W. (bankiem) umowę kredytu – planu ratalnego oraz limitu nr (...), na mocy której bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 3.368,26 zł na okres od dnia 23 stycznia 2013 r. do dnia 5 październik 2015 r. na zakup pościeli za kwotę 3.000,00 zł i sfinansowanie potrzeb konsumpcyjnych w kwocie 368,26 zł (§ 1 ust. 1 i 2). Należne bankowi koszty kredytu zostały określone na kwotę łączną 1.044,27 zł, w tym prowizja za przyznanie kredytu w kwocie 150,00 zł, opłata za objęcie ubezpieczeniem w kwocie 218,26 zł i odsetki od kapitału kredytu w kwocie 676,01 zł (§ 1 ust. 3). Kredytobiorca zobowiązał się do terminowej spłaty kredytu wraz z odsetkami w 32 ratach płatnych do 5-go dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia 5 marca 2013 r., a kwota pierwszej raty została określona na 141,06 zł, kwota kolejnych rat na 125,91 zł, a termin płatności ostatniej raty - na 5 października 2015 r. (§ 3 ust. 1). W § 3 ust. 2 i 6 umowy strony ustaliły, że bank tworzy i zobowiązuje się prowadzić przez cały okres trwania umowy bezpłatny rachunek o numerze (...), na którym będą gromadzone środki pieniężne wpłacane przez kredytobiorcę, a kredytobiorca zobowiązał się do zapewnienia na ww. rachunku środków na pokrycie wymagalnych należności banku wynikających z udzielenia kredytu w terminach ich wymagalności. W § 3 ust. 8 umowy strony ustaliły, że w przypadku, gdy w terminie wymagalności danej należności banku wynikającej z udzielenia kredytu kredytobiorca nie zapewni na rachunku kredytu środków na pełne pokrycie tej należności i w związku z tym po stronie kredytobiorcy powstanie wymagalne zadłużenie, bank będzie zaliczał kwoty wpłacane przez kredytobiorcę na rachunek kredytu aż do momentu pełnej spłaty zadłużenia w następującej kolejności: a) koszty opłat za wysłanie monitów oraz wezwań od zapłaty, b) odsetki podwyższone za opóźnienie, c) odsetki umowne, d) zaległe raty kapitałowe. W § 4 ust. 3 umowy strony ustaliły, że w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu bank będzie pobierał od niespłaconego w terminie kredytu podwyższone odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP obowiązującej na dzień powstania zadłużenia przeterminowanego. W § 14 umowy wskazane zostały opłaty i prowizje za czynności banku związane z kredytem, limitem, kartą główną/kartą dodatkową oraz ich obsługą, w tym następujące opłaty i prowizje związane z kredytem: opłata za wydłużenie lub skrócenie okresu kredytowania max do 30 dni – 25,00 zł, prowizja za zmianę harmonogramu spłat – 2% liczone od kwoty kredytu pozostającej do spłaty, nie mniej niż 25,00 zł, opłata za wystawienie zaświadczenia o kredycie – 60,00 zł, opłata za wystawiony monit papierowy – 25,00 zł, opłata za wystawione wezwanie do zapłaty oraz ostateczne wezwanie do zapłaty - 30,00 zł, opłata za monit telefoniczny - 4,99 zł, opłata za monit SMS – 1,99 zł, opłata za wizytę terenową - 110,00 zł, opłata za zaświadczenie o kwocie do całkowitej spłaty kredytu – 29,99 zł.

(niesporne, nadto umowa - k. 65-68)

W dniu 12 października 2015 r. (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. skierował do S. M. ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty: 652,62 zł tytułem należności kapitałowej, 0,96 zł tytułem odsetek umownych, 4,06 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej i 15,00 zł tytułem kosztów i opłat za czynności banku.

(niesporne, nadto ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 22)

W dniu 10 listopada 2016 r. z (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym stwierdził, że w jego księgach figuruje wymagalne zadłużenie S. M. z tytułu umowy kredytu nr (...) z dnia 23 stycznia 2013 r. w kwocie 607,77 zł, w tym należność główna (niespłacony kapitał w kwocie 548,91 zł i odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 10,00% od dnia 5 czerwca 2015 r. do dnia 10 listopada 2016 r. w kwocie 58,86 zł.

(niesporne, nadto wyciąg z ksiąg banku – k. 19)

W okresie obowiązywania umowy kredytu z dnia 23 stycznia 2013 r. S. M. dokonał spłat na łączną kwotę 3.996,46 zł. Spłaty rat były dokonywane po wskazanym w umowie terminie zapłaty, tj. po 5-tym dniu danego miesiąca. Dokonywane przez S. M. wpłaty (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zaliczał na poczet odsetek karnych, opłat i prowizji, odsetek umownych i kapitału. Na poczet opłat i prowizji zaliczona została łączna kwota 459,89 zł, w tym: 25,00 zł w dniu 12 kwietnia 2013 r., 25,00 zł w dniu 12 grudnia 2013 r., 25,00 zł w dniu 14 stycznia 2014 r., 34,98 zł w dniu 13 lutego 2014 r., 30,00 zł w dniu 14 maja 2014 r., 125,91 zł w dniu 17 czerwca 2014 r., 44,09 zł w dniu 11 lipca 2014 r., 30,00 zł w dniu 13 sierpnia 2014 r., 15,00 zł w dniu 12 września 2014 r., 15,00 zł w dniu 15 października 2014 r., 15,00 zł w dniu 14 listopada 2014 r., 15,00 zł w dniu 15 grudnia 2014 r., 15,00 zł w dniu 15 stycznia 2015 r., 15,00 zł w dniu 14 kwietnia 2015 r., 15,00 zł w dniu 14 lipca 2015 r., 15,00 zł w dniu 14 października 2015 r.

(niesporne, nadto: potwierdzenia wpłat – k. 36-39, zestawienie należności i spłat kredytu – k. 54-58v)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z ww. dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie była przez nie kwestionowana i nie budziły one wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę kredytu – planu ratalnego oraz limitu nr (...) z dnia 23 stycznia 2013 r., która podlega regulacji zawartej w art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1876). Pozwany nie kwestionował faktu, iż strony łączyła wskazywana przez powoda umowa oraz nie kwestionował, iż posiada wobec powoda zadłużenie wynikające z tej umowy, przyznając jednocześnie, że dokonywał spłat rat kredytu po terminie wskazanym w umowie. Pozwany zakwestionował natomiast wysokość żądania powoda i podniósł zarzut niewykazania przez powoda wysokości kwoty dochodzonej pozwem.

W ocenie Sądu zarzut pozwanego był częściowo zasadny. Wskazywana przez powoda w pozwie kwota zadłużenia pozwanego z tytułu niespłaconego kapitału, tj. 548,91 zł, nie została przez powoda wykazana w wiarygodny sposób. Jak wynika bowiem z przedłożonego przez powoda zestawienia należności i spłat kredytu (k. 54-58v) powód zaliczał dokonywane przez pozwanego wpłaty na poczet kapitału i odsetek umownych, ale również na poczet odsetek karnych za opóźnienie w spłacie rat oraz na poczet opłat i prowizji, do czego - wobec dokonywania przez pozwanego spłat po terminie wskazanym w umowie - miał prawo zgodnie z § 3 ust. 8 i § 4 ust. 3 umowy. Z przedłożonego zestawienia nie wynika jednak, na poczet jakich konkretnie opłat i prowizji zaliczane były poszczególne wpłaty, zaś powód nie przedłożył żadnych innych wiarygodnych dowodów wykazujących tę okoliczność. Za dowód taki nie może bowiem zostać uznany wskazany w piśmie pełnomocnika powoda z dnia 6 listopada 2017 r. (k. 64) § 14 łączącej strony umowy, gdyż zawiera on jedynie tabelaryczne zestawienie opłat i prowizji za czynności bankowe, za które powód miał prawo pobierać od pozwanego opłaty w określonych okolicznościach. Powód nie przedłożył natomiast żadnego dowodu wykazującego, za które konkretnie czynności naliczył i pobrał opłaty i prowizje wskazane w ww. zestawieniu należności i spłat kredytu w łącznej kwocie 459,89 zł.

Powód nie wykazał również, że czynności, za które naliczył i pobrał opłaty i prowizje zostały przez niego wykonane.

W tym więc zakresie wysokość żądania nie została przez powoda wykazana, a żądanie nie zasługiwało na uwzględnienie jako nieudowodnione. Wskazać jedynie należy, że z przedłożonych przez powoda dokumentów wynika wprawdzie, że w dniu 12 października 2015 r. powód wystawił i wysłał do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty, która to czynność, zgodnie z ww. § 14 umowy, wiąże się z opłatą w kwocie 30,00 zł, jednak z ww. zestawienia należności i spłat kredytu nie wynika, aby w tej dacie powód potrącił kwotę 30,00 zł z dokonanej przez pozwanego wpłaty i zaliczył ją na poczet opłat i prowizji.

Wobec powyższego należało uznać, że z tytułu niespłaconego kapitału żądanie powoda jest zasadne i wykazane tylko co do kwoty 89,02 zł (548,91 zł – 459,89 zł). Ponieważ zaś powód domagał się od pozwanego również odsetek za opóźnienie naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 10% za okres od dnia 5 czerwca 2015 r. do dnia 10 listopada 2016 r., to mając na względzie ww. kwotę 89,02 zł, Sąd ustalił odsetki za opóźnienie od tej kwoty (w wysokości i za okres wskazany w pozwie) na kwotę 15,84 zł. Łącznie więc żądanie powoda było zasadne co do kwoty 104,86 zł (89,02 zł + 15,84 zł) i taką też kwotę w pkt. I wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda na podstawie art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1876).

W pozostałym zakresie Sąd w pkt. II wyroku oddalił powództwo na podstawie art. 6 k.c. a contrario jako nieudowodnione co do wysokości.

O kosztach procesu Sąd orzekł natomiast zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów, na podstawie art. 100 k.p.c. Powód poniósł koszty procesu w łącznej wysokości 51,92 zł, w tym opłatę sądową od pozwu w wysokości 30,00 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł oraz koszt notarialnego uwierzytelnienia przedłożonego pełnomocnictwa w kwocie 4,92 zł. Pozwany nie poniósł natomiast żadnych kosztów procesu. Skoro więc powód wygrał proces w 17%, to należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu w kwocie 9,00 zł (17% x 51,92,00 zł) i taką też kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda w pkt. III wyroku tytułem zwrotu kosztów procesu. Wskazać jeszcze należy, że Sąd nie uwzględnił zawartego w pozwie żądania zwrotu „innych kosztów” w kwocie 0,30 zł, gdyż powód nie wyjaśnił, jakiego rodzaju jest to koszt, a więc brak jest podstaw do stwierdzenia, że jest koszt niezbędny do celowego dochodzenia praw przez powoda (art. 98 § 1 k.p.c.).