Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolantka : staż. A. Z.

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2018 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich C. i O. C. zastępowanych przez ojca Z. C.

przeciwko I. F. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanej I. F. (1) na rzecz małoletnich powodów C. i O. C. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 350 (słownie: trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich, łącznie po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 kwietnia 2018 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk ojca małoletnich powodów Z. C. , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów , zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 04 marca 2014 roku w sprawie o sygn. akt VC 33/14 w kwotach po 250 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich, łącznie po 500 złotych miesięcznie;

II.  umarza postępowanie co do żądania za okres do dnia 31 marca 2018 roku ;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu) kwotę 126 (stu dwudziestu sześciu) złotych , tytułem kosztów sądowych;

IV.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 701/17

UZASADNIENIE

Z. C. , działając w imieniu małoletnich synów C. i O. C. w pozwie, złożonym dnia 25 października 2017 roku, wniósł o zasądzenie od pozwanej I. F. (1) alimentów w podwyższonej wysokości w kwotach po 700 zł miesięcznie na rzecz małoletnich powodów C. C. (2) i O. C., tj. po 350 zł na rzecz z każdego z nich miesięcznie, płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jego rąk - w miejsce dotychczas zasądzonych alimentów w kwotach po 500 zł miesięcznie na rzecz obojga małoletnich powodów . Uzasadniając powództwo wskazał, że dzieci mają obecnie 13 i 8 lat. Aktualnie mają kontakt osobisty z matką – I. F. (1) - średnio raz w miesiącu. Od chwili ostatniego rozstrzygnięcia w przedmiocie alimentów dnia 04 marca 2014 roku istotnie zwiększyły się ich usprawiedliwione potrzeby. Obaj chłopcy bowiem uczęszczają na zajęcia sportowe, przy czym małoletni C. na zajęcia z piłki nożnej, a małoletni O. na zajęcia judo. Powyższe wiąże się z wyższymi wydatkami na zakup obuwia sportowego, dresów oraz dojazdami na treningi. Wzrost wydatków na rzecz małoletnich jest związany także z tym, iż chłopcy noszą okulary korekcyjne. Ponadto mają wykupione obiady w stołówce szkolnej oraz jeżdżą na wszystkie wyjazdy i wycieczki organizowane przez szkołę. Dodatkowo wyjeżdżają także w wakacje na kolonie.

I. F. (1) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniając swoje stanowisko wskazała, iż nie jest prawdą, iż zabierała synów do siebie średnio raz w miesiącu. Podała, iż pomimo trudności zawodowych starała się, aby jej kontakty z dziećmi były jak najczęstsze. Podkreśliła, iż tylko raz miała zaległości alimentacyjne w kwocie 200 zł, po czym ojciec małoletnich powodów od razu złożył wniosek egzekucyjny do komornika. Mieszka razem z obecnym partnerem. Partycypuje w połowie opłat mieszkaniowych oraz w zakupie paliwa do samochodu, który jest jej użyczany. Argumentowała , że jest zatrudniona na cały etat za wynagrodzeniem w kwocie 1.920 zł i ma możliwość wypracowania odpłatnych nadgodzin. Miesięczne koszty utrzymania określiła na kwotę 1.130 zł, w tym : 480 zł – koszty utrzymania mieszkania (czynsz oraz media włącznie z telefonem i internetem), 500 zł – alimenty, 50 zł – leki, 100 zł – paliwo.

Z. C. na rozprawie w dniu 28 marca 2018 roku cofnął żądanie za okres do dnia 31 marca 2018 roku . Pozwana I. F. (1) wyraziła zgodę na w/w czynność procesową.

Sąd ustalił , co następuje :

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 04 marca 2014 roku w sprawie o sygn. akt VC 33/14 rozwiązano przez rozwód związek małżeński I. i Z. C., władzę rodzicielską nad małoletnimi synami stron C. C. (2), urodzonym dnia (...) oraz O. C., urodzonym dnia (...), pozostawiono obojgu rodzicom, łącząc ich miejsce zamieszkania z miejscem zamieszkania ojca. Jednocześnie zasądzono od pozwanej I. C. na rzecz małoletnich C. i O. C., tytułem pokrycia kosztów ich utrzymania, kwoty po 250 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich , łącznie po 500 zł miesięcznie, płatne do 10 dnia każdego miesiąca do rąk ojca małoletnich Z. C., z odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat.

W tamtym czasie ustalono , że małżonkowie Z. K. i I. C. umową notarialną zawartą w 2007 roku ustanowili rozdzielność majątkową.

I. C. wyprowadziła się ze wspólnie zajmowanego mieszkania w E. w listopadzie 2013 roku, pozostawiając Z. C. razem z synami. Zamieszkała początkowo razem ze swoją matką w miejscowości D. w gminie O., a następnie wynajęła mieszkanie z partnerem .

O. C. liczył 5 lat. Miał problemy ze wzrokiem. Nosił okulary. Był leczony w poradni okulistycznej oraz pozostawał pod opieką lekarza rodzinnego. Od września 2014 roku miał uczęszczać do przedszkola. C. C. (2) miał 10 lat. Był dzieckiem ogólnie zdrowym, także nosił okulary. Uczęszczał do trzeciej klasy Szkoły Podstawowej Nr (...) w E.. Dodatkowo uczęszczał na treningi zapasów za kwotę 25 zł miesięcznie. Pozostawał pod opieką lekarza rodzinnego. Ojciec małoletniego C. ponosił na jego rzecz opłaty na: ubezpieczenie – 40 zł, klasowe – 10 zł, wycieczki – średnio 70 zł, komitet rodzicielski –średnio 45 zł, okulary – 350 zł .

Z. C. miał 35 lat, był zatrudniony w Państwowej Straży Pożarnej w E.. Otrzymywał wynagrodzenie w kwocie 2.970 zł netto, ponadto 13-tą pensję w wysokości wynagrodzenia, ,,mundurówkę” w kwocie około 2.000 zł, za nadgodziny w kwocie 2.000 zł (za okres pół roku), na dzień strażaka kwotę 100 zł, dodatek wakacyjny po 300 zł na osobę, na mieszkanie w kwocie 200 zł (raz w roku). Dodatkowo prowadził własną działalność gospodarczą (...), z której uzyskiwał dochód w kwocie około 1.000 zł miesięcznie. Z. C. opłacał czynsz za mieszkanie w kwocie 615 zł miesięcznie, ratę kredytową (kredyt hipoteczny) w kwocie 1.000 zł, opłaty za : energię elektryczną w kwocie 100 zł, gaz w kwocie 50 zł, telewizję i internet w kwocie około 125 zł, podatek od nieruchomości gruntowej w kwocie 100 zł i na mieszanie w kwocie 74 zł. Ponosił też koszty składek zdrowotnych w kwocie 270 zł oraz należności na rzecz urzędu skarbowego w kwocie 4 zł .

Z kolei pozwana I. C. miała 30 lat, posiadała zawód krawcowej , pracowała w (...) w E. przy ulicy (...) jako sortowacz. Pracodawca wypowiedział jej umowę, faktycznie przebywała na zwolnieniu lekarskim. Za okres od dnia 22 grudnia 2013 roku do 31 grudnia 2013 roku otrzymała zasiłek chorobowy w kwocie 392,13 zł netto, natomiast za okres od 01 stycznia 2014 roku do 31 stycznia 2014 roku otrzymała zasiłek chorobowy w kwocie 1.216,13 zł netto. Matka małoletnich partycypowała w kosztach wynajmu mieszkania z partnerem w kwocie 300 zł . Dodatkowo ponosiła wydatki na leki w kwocie 100 zł (do dwa miesiące), telefon w kwocie 50 zł oraz kwoty średnio 325 zł na utrzymanie samochodu.

Rodzice małoletnich w toku sprawy rozwodowej zgodnie ustalili, że alimenty na każdego z chłopców będą wynosić kwoty po 250 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich , łącznie po 500 zł miesięcznie .

Obecnie C. C. (2) ma 14 lat , nadal jest uczniem , od stycznia 2018 roku uczęszcza na zajęcia judo razem z młodszym bratem O. (wcześniej uczęszczał na zajęcia piłki nożnej , z których zrezygnował z uwagi na brak możliwości rozwojowych) . O. C. ma ukończone 8 lat. Uczęszcza do szkoły. Od października 2015 roku do chwili obecnej uczęszcza na zajęcia judo, aktualnie ze starszym bratem C.. Małoletni mieszkają nadal w tym samym mieszkaniu razem z ojcem, bratem oraz żoną ojca i jej synem. Ojciec chłopców w dniu 16 czerwca 2017 roku zawarł związek małżeński z A. K. – obecnie A. C. - posiadającą na utrzymaniu syna K. K. w wieku 17 lat.

Małoletni powodowie nadal mają problemy ze wzrokiem. Raz w roku mają wymieniane szkła za kwoty średnio po 175 zł każdy z nich . Z. C. ponosi koszty związane z ich utrzymaniem w następujących kwotach : opłaty klasowe C. w kwocie 20 zł, O. – 30 zł, obiady w szkole w kwotach po 62,50 zł za każdego z nich , rada rodziców 80 zł rocznie (za obu) , ubezpieczenie szkolne – 180 zł rocznie , telefony i internet – 80 zł , buty i kapcie profilowane – 1000 zł rocznie , wkładki ortopedyczne – 100 zł , środki czystości – 100 zł , środki piorące – 80 zł , zeszyty i książki – 800 zł , przybory szkolne – 300 zł , wyżywienie – 1000 zł , wyjazdy na wycieczki letnie i szkolne – 650 zł , kolonie i wyjazdy wakacyjne – 1100 zł (za wyjazd na wakacje letnie 2018 roku kwotę 200 zł na starszego syna zapłaciła matka chłopców) . Ojciec O. poniósł też koszty uroczystości przyjęcia go do Pierwszej Komunii Świętej .

Z. C. nadal pracuje jako strażak. Otrzymuje wynagrodzenie w kwocie około 3.300 zł miesięcznie. Od czterech lat nie prowadzi działalności gospodarczej . Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną – A. C. – która pracuje w dwóch miejscach : w Przedszkolu Nr (...) w E. jako woźna za wynagrodzeniem w kwocie średnio 1.392,49 zł netto miesięcznie (średnia wynagrodzenia za okres od czerwca 2017 roku do grudnia 2017 roku) oraz w kancelarii adwokackiej jako sprzątaczka za wynagrodzeniem w kwocie 490,99 zł netto miesięcznie. Łącznie jej miesięczne dochody netto wynoszą średnio kwotę 1.883,48 zł. Małżonka Z. C. na swojego syna z poprzedniego związku otrzymuje alimenty w kwotach po 300 zł miesięcznie.

Z kolei matka chłopców po rozwodzie stron powróciła do nazwiska rodowego (...). Obecnie pracuje na stanowisku zastępcy kierownika sklepu za wynagrodzeniem w kwotach po 1.900 zł miesięcznie. Od stycznia 2018 roku otrzymała podwyższenie poborów . Pracuje w systemie zmianowym 12-godzinnym. Umowę na zawartą do końca kwietnia 2019 roku. Nie choruje przewlekle , zamierza udać się na zabieg co do haluksa i kolana . Razem z partnerem D. O., pracującym także na stanowisku strażaka , wynajmuje jednopokojowe mieszkanie w E.. Pozwana partycypuje w opłatach mieszkaniowych kwotami po 480 zł miesięcznie, które przekazuje konkubentowi. Nadal użytkuje samochód partnera, ponosi koszty paliwa w wysokości po 100 złotych miesięcznie . Jej partner uiszcza alimenty na dwoje własnych dzieci w kwotach po 1.000 zł miesięcznie.

I. F. (1) nie kupuje synom butów i wkładek ortopedycznych, odzieży, nie partycypuje w opłatach szkolnych dzieci. Po uzyskaniu informacji o złożonym pozwie , przekazała synom z okazji świąt kwoty po 100 zł. Ponadto partycypowała w kosztach wakacji letnich starszego dziecka w kwocie 200 zł oraz kupiła mu na urodziny torbę.

Matka małoletnich powodów utrzymuje z nimi kontakt telefoniczny oraz osobisty , średnio raz w miesiącu. Jeśli chłopcy nocują u I. F. (1) , to ponosi ona wydatki w kwocie 100 zł, natomiast podczas ich wizyt bez noclegu ponosi kwotę około 60 zł .

(dowód: informacje, zaświadczenia, spisy kosztów utrzymania, potwierdzenia przelewów k. 3-19, 34-35, 40-139, zeznania przedstawiciela ustawowego małoletnich powodów Z. C. : protokół z rozprawy z dnia 28 marca 2018 roku zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.151 w czasie 00:04:19 – 00:21:58, protokół skrócony k.148, w czasie 00:38:32 – 00:43:07, protokół skrócony k.150, zeznania pozwanej I. F. (1) : protokół z rozprawy z dnia 28 marca 2018 roku zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.151 w czasie 00:21:59 – 00:37:05, protokół skrócony k.148-149, w czasie 00:43:08 – 00:45:38, protokół skrócony k.150, dokumenty w zgromadzone w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn. VC 33/14) .

Sąd zważył , co następuje :

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci informacji , zaświadczeń , spisów kosztów utrzymania, potwierdzenia przelewów - ich autentyczność nie budziła bowiem wątpliwości , nie była także kwestionowana przez strony. Ponadto Sąd oparł się na zeznaniach przedstawiciela ustawowego małoletnich powodów i pozwanej w zakresie w jakim były one spójne, logiczne i zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym , zgromadzonym w niniejszej sprawie . Nadto Sąd oparł się na dokumentach i dowodach zgromadzonych w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn. akt VC 33/14.

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była zasadność zmiany wysokości alimentów, na którą, zgodnie z art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ zmiana stosunków. Wskazać należy, iż zgodnie z przyjętą w orzecznictwie praktyką , taka zmiana musi mieć charakter istotny i dotyczyć okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, a więc usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego . Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci wynika z art. 133 § 1 k.r.o. Zgodnie z tym artykułem rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś - od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.). Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60). W uchwale tej stwierdzono między innymi: "Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego. Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy , wskazać wypada , że od czasu ustalenia poprzedniego zakresu obowiązku alimentacyjnego wobec małoletnich powodów do czasu , od którego domagano się jego korekty , minął okres czterech lat. Niewątpliwie w tym czasie zmieniła się sytuacja stron, bowiem małoletni powodowie znajdują się w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju, obaj kontynuują edukację szkolną (w toku poprzedniej sprawy młodszy chłopiec miał zacząć uczęszczać do przedszkola), uczęszczają na zajęcia sportowe, spożywają większą ilość pożywienia , wymagają wymiany odzieży i obuwia , leczenia , co spowodowało wzrost kosztów związanych z ich utrzymaniem . Przedstawiony przez Z. C. spis kosztów ich utrzymania jest usprawiedliwiony , nie był także kwestionowany przez ich matkę . Należy wskazać , że małoletni cierpią na wadę wzroku , co generuje koszty wymiany szkieł , nadto mają problemy ze stopami , co również powoduje konieczność wydatkowania pieniędzy na ten cel . Z uwagi na okres ich wzrostu , nie można wskazanych przedmiotów (obuwia ortopedycznego , wkładek) używać przez kilka lat (abstrahując od diagnozy aktualnych wad i dopasowania do nich wkładek czy obuwia korekcyjnego) . Także zakup pomocy i przyborów szkolnych , konieczność ponoszenia opłat na składki i ubezpieczenia , wyposażenie w odpowiednie stroje na zajęcia dodatkowe generują dalsze wydatki , które w całości ponosi ojciec dzieci . Małoletni powodowie wymagają również wydatków na wyjazdy i wycieczki szkolne i pozaszkolne , w których jeden raz uczestniczyła pozwana , uiszczając kwotę 200 złotych . Ponadto nie bez znaczenia są również wydatki czynione na opłaty związane z utrzymaniem lokalu , w którym zamieszkują powodowie .

Z drugiej strony poprawiła się również sytuacja pozwanej , która pracuje na stanowisku kierowniczym w sklepie i uzyskuje wyższe od uprzednio otrzymywanych świadczeń wynagrodzenie , zatem zwiększyły się jej możliwości zarobkowe , bowiem w dacie poprzedniej sprawy toczącej się z udziałem stron pozwana przebywała na zwolnieniu lekarskim i jej dochody oscylowały na poziomie około 1200 złotych miesięcznie (wówczas pracodawca wypowiedział jej umowę o pracę) . Natomiast w toku obecnie toczącego się postępowania pozwana zeznała, iż ma podpisaną umowę o pracę zawartą do końca kwietnia 2019 roku za miesięcznym wynagrodzeniem w kwotach po 1900 złotych . Nie należy zapominać również o tym , że pozwana posiada zawody : krawcowej , pracownika ochrony , co zwiększa jej możliwości zarobkowe (zwłaszcza w sytuacji nie sprawowania bezpośredniej opieki nad małoletnimi synami) .

Należy zaakcentować , że dotychczas w większości potrzeby powodów zaspokajał ich ojciec, bowiem przekazywana przez pozwaną kwota po 250 złotych miesięcznie nie była w stanie zaspokoić wydatków na nich chociażby związanych z wyżywieniem . Ustalenia poczynione przy sprawie rozwodowej o minimalnym udziale pozwanej w utrzymaniu synów nie zwalniają tej ostatniej od obecnego przyczyniania się w wyższym zakresie do utrzymania dzieci , bowiem zwiększyły się jej możliwości zarobkowe (przy zdecydowanie zwiększonych potrzebach dzieci) . Zdaniem Sądu , I. F. (2), jest w stanie przekazywać wyższe świadczenia na rzecz powodów tym bardziej , iż aktywnie nie uczestniczy bezpośrednio w sprawowaniu nad nimi pieczy - winna przyczyniać się do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów w większym niż dotychczas zakresie, bowiem nie ma uzasadnienia co do przerzucania ciężaru utrzymania ich w przeważającej części na ojca, z którym razem mieszkają, tym bardziej, że ten ostatni swój obowiązek alimentacyjny wykonuje także przez osobiste starania o wychowanie i rozwój powodów . Podwyższenie alimentów o 100 zł na rzecz każdego z powodów w sytuacji , kiedy w poprzedniej kwocie były ustalone 4 lata temu nie jest wygórowane i leży w granicach możliwości pozwanej.

Dlatego też kierując się powyższymi przesłankami, Sąd na podstawie art. 138 kr.o., art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zasądził od pozwanej I. F. (1) na rzecz małoletnich powodów C. i O. C. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 350 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich, łącznie po 700 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 kwietnia 2018 roku, płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk ojca małoletnich powodów Z. C., wraz z ustawowymi odsetkami, w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 04 marca 2014 roku w sprawie o sygn. akt VC 33/14 w kwotach po 250 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich, łącznie po 500 złotych miesięcznie i orzekł jak w punkcie I wyroku.

Ponieważ strona powodowa cofnęła żądanie za okres do dnia 31 marca 2018 roku , zaś pozwana wyraziła zgodę na powyższą czynność procesową i wskazane czynności stron - w ocenie Sądu - nie były sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzały do obejścia prawa , na podstawie przepisu art. 203 k.p.c. w zw. z art. 355 k.p.c., w tym zakresie umorzono postępowanie (punkt II rozstrzygnięcia).

Punkt III wyroku zawiera rozstrzygnięcie o kosztach sądowych, które - na mocy przepisu art.13 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (opublikowanej wDz. U. z 2018 roku pod poz. 300) oraz art. 108 § 1 k.p.c. i art. 98 § 1 k.p.c. – nakazał ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu), biorąc pod uwagę jej sytuację finansową , w kwocie 126 zł, na którą składają się opłata stosunkowa wynosząca 5% wartości przedmiotu sporu obliczona stosunkowo w takim zakresie w jakim pozwana przegrała proces w wysokości 120 zł oraz opłata kancelaryjna za klauzulę wykonalności w kwocie 6 zł.

Na mocy przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., wyrokowi w części zasądzającej roszczenie tj. w punkcie I , nadano rygor natychmiastowej wykonalności (punkt IV rozstrzygnięcia).