Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński

Protokolant Jowita Sierańska

przy udziale Tadeusza Kaczana Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2018r.

sprawy L. Z.

syna W. i J. z domu K.

urodzonego (...) w R.

oskarżonego o czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej

z dnia 03 listopada 2017r. sygn. akt II K 410/17

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej) na rzecz adwokata A. D. kwotę 516,60 złotych (pięciuset szesnastu i ⁶⁰ / 100 , w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

L. Z. został oskarżony o to, że :w okresie od 4 stycznia 2017 roku do 7 stycznia 2017 roku we W. przy ulicy (...) na parkingu strzeżonym działając w warunkach czynu ciągłego w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu oraz działając w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 14 października 2004 roku, sygn. akt IIK 1340/04 za czyn z art. 279 § 1 k.k. na karę 8 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 22 kwietnia 2009 roku do 23 października 2013 roku dokonał przywłaszczenia mienia jemu powierzonego w postaci pieniędzy o łącznej wartości strat 960 złotych, czym działał na szkodę D. T., a w tym:

-

w dniu 4 stycznia 2017 roku we W. przy ulicy (...) dokonał przywłaszczenia mienia jemu powierzonego w postaci pieniędzy w kwocie 480 złotych, czym działał na szkodę D. T.

-

w dniu 7 stycznia 2017 roku we W. przy ulicy (...) dokonał przywłaszczenia mienia jemu powierzonego w postaci pieniędzy w kwocie 480 złotych, czym działał na szkodę D. T. tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Fabrycznej we Wrocławiu II Wydział Karny wyrokiem z dnia 03 listopada 2017 r.uznał oskarżonego L. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku z tym, że ustalił iż zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym m.in. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia z dnia 10 czerwca 2002 roku, sygn. akt II K 1130/01 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, objętą następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 13 października 2004 roku, sygn. akt II K 1340/04, którym wymierzono karę łączną 8 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 22 kwietnia 2009 roku do 23 października 2013 roku, tj. czynu z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierza mu karę 5 (pięć) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę na rzecz D. T. kwoty 960 (dziewięćset sześćdziesiąt) złotych, przyznając od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. D. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych plus VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej oborny udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania i nie wymierzył mu opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca oskarżonego, zarzucając wyrokowi rażącą niewspółmierność kary przez zastosowanie wobec oskarżonego kary najsurowszej z katalogu kar ujętych w art. 284 § 2 kk i wymierzenie oskarżonemu kary 5 miesięcy pozbawienia wolności pomimo, że przepis art. 37a k.k. pozwala na zastosowanie kary pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy, karę grzywny lub ograniczenia wolności.

Obrońca oskarżonego podnosząc ten zarzut wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu L. Z. kary nie izolacyjnej tj. kary grzywny w wysokości 400 zł kary pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja obrońcy oskarżonego nie jest zasadna

Na wstępie należy zauważyć, że Sąd Odwoławczy dokonując kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia stwierdził, że Sąd Rejonowy procedując w niniejszej sprawie nie dopuścił się uchybień skutkujących zmianą prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego. W trakcie procesu była respektowana zasada obiektywizmu, a orzeczenie Sądu I Instancji co do sprawstwa i winy oskarżonego zostało oparte na całokształcie ujawnionych w sprawie dowodów ocenionych w poszanowaniem zasady wynikającej z treści art. 7 kpk.

Odnosząc się natomiast do postawionego zarzutu dotyczącego – zdaniem skarżącego – rażącej niewspółmierności orzeczonej kary to należy podnieść, że Sąd Rejonowy w pisemnych motywach wyroku odniósł się także do kwestii wymiaru kary.

Sąd I Instancji na k. 115 podał czym kierował się wymierzając oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności. Słusznie Sąd Rejonowy przyjął za okoliczności obciążające to, że oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, że nie naprawił szkody, którą wyrządził swoim zachowaniem, że nie wyraził skruchy. Z treści uzasadnienia wynika też, że Sąd I Instancji wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności wziął pod uwagę także okoliczności łagodzące takie jak niską wartość przywłaszczonego mienia, zły stan zdrowia oskarżonego, motywy działania oskarżonego wynikające z jego trudnej sytuacji życiowej.

Sąd Rejonowy w sporządzonym uzasadnieniu podał nadto, że z uwagi na zły stan zdrowia oskarżonego, jego trudną sytuację materialną i możliwości zarobkowe niecelowym było wymierzenie oskarżonemu kary ograniczenia wolności lub kary grzywny, a więc należy uznać, że przy wymierzeniu kary Sąd I Instancji rozważył i te okoliczności, które skarżący podnosi w złożonej apelacji

W świetle tej motywacji należy uznać, że argumentacja obrońcy nie może skutkować zmianą orzeczenia w części dotyczącej wymiaru orzeczonej kary przy zastosowaniu przepisu art. 37a kk, zwłaszcza, że wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności nie nosi cech rażącej surowości, gdyż mieści się w dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Akceptując zatem w pełni stanowisko Sądu Rejonowego Sąd okręgowy utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie, zasądzając od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia -Fabrycznej) na rzecz adwokata A. D. kwotę 516,60 złotych (pięciuset szesnastu i 60/oo, w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz z uwagi na sytuację majątkową oskarżonego, zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.