Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 721/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSA Andrzej Szawel

Sędziowie SO Ireneusz Grodek (spr.)

SO Tomasz Ignaczak

Protokolant Agnieszka Olczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Janusza Omyły

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 roku

sprawy R. R.

oskarżonego z art.178a§1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim

z dnia 30 września 2013 roku sygn. akt II K 587/13

na podstawie art. 437 § 1 i 2 kpk, art. 438 pkt 1 i 4 kpk, art. 635 kpk, art. 627 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, iż:

- orzeczone w punktach 2 i 4 środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego podwyższa do 2 (dwóch) lat,

- orzeczony w punkcie 6 łączny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego podwyższa do 3 (trzech) lat, przyjmując za podstawę prawną jego wymiaru w miejsce przepisu art. 90 § 1 kk przepis art. 90 § 2 kk;

2. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części;

3. zasądza od oskarżonego kwotę 20,00 (dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 721 / 13

UZASADNIENIE

R. R. oskarżony został o to, że:

I.  w dniu 10.06.2013 r. o godz. 04.45 na ul. (...)w T. woj. (...), kierował samochodem osobowym m – ki S. (...), nr rej. (...), w strefie ruchu lądowego znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,72 mg / l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. 178a § 1 kk;

II.  w dniu 10.06.2013 r. o godz. 06.35 na trasie (...)w m. Z. (...)powiat (...), woj. (...), kierował samochodem osobowym m – ki S. (...), nr rej. (...), w strefie ruchu lądowego znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,69 mg / l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. 178a § 1 kk;

Wyrokiem z dnia 30 września 2013 r. w sprawie II K 587 / 13 Sąd Rejonowy w Tomaszowie Maz. min.:

1.  oskarżonego uznał za winnego czynu z punktu I i za czyn ten na podstawie art. 178 a § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku;

3.  oskarżonego uznał za winnego czynu z punktu II i za czyn ten na podstawie art. 178 a § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

4.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku;

5.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

6.  na podstawie art. 90 § 1 kk wymierzył oskarżonemu łączny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego w rozmiarze 1 roku;

7.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk i art. 73 § 1 kk wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat, oddając oskarżonego w tym czasie pod dozór kuratora;

8.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 złotych.

Powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego zaskarżył prokurator, podnosząc zarzuty:

- rażącej niewspółmierności kary wskutek orzeczenia jednostkowych zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych jedynie w rozmiarze 1 roku, a także łącznego zakazu na taki sam okres;

- obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 90 § 1 kk, polegającej na błędnym jego zastosowaniu, podczas, gdy w przypadku orzekania kary łącznej zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych sąd winien przywołać w podstawie prawnej rozstrzygnięcia art. 90 § 2 kk.

W konkluzji prokurator wnosił o podwyższenie jednostkowych zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych do 2 lat, a kary łącznej tego środka do 3 lat, przy zastosowaniu w podstawie prawnej tego orzeczenia art. 90 § 2 kk, zaś w pozostałej części o utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna. Orzeczenie jednostkowych zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku z każdym z przypisanym oskarżonemu czynów w najniższym, z możliwych rozmiarze, a także łącznego zakazu w takiej samej wysokości, powoduje, iż zarzut rażącej niewspółmierności kary jest uzasadniony. Sąd nie dowartościował takich okoliczności działających na niekorzyść oskarżonego jak to, że w przypadku obydwu czynów oskarżony pozostawał pod wysokim wpływem alkoholu ( jego stężenie w wydychanym powietrzu niemal trzykrotnie przekraczało próg 0,25 mg, powyżej którego kierowanie pojazdem mechanicznym po drodze publicznej traktowane jest jako przestępstwo ), a nadto poruszał się po miejscach o znacznym natężeniu ruchu. W szczególności dotyczy to czynu z punktu II, gdzie oskarżony jechał drogą ekspresową. Przede wszystkim zaś Sąd Rejonowy pominął, iż oskarżony wykazał się wyjątkowym „ uporem ” w dążeniu do realizacji znamion występku z art. 178a § 1 kk, o czym świadczy fakt, iż tuż po zwolnieniu w związku z zatrzymaniem go po popełnieniu pierwszego przestępstwa, ponownie wsiadł za kierownicę samochodu i udał się w dalszą drogę świadom wysokiego stanu nietrzeźwości, potwierdzonego badaniami alkometrem. Traktowanie takiego kierowcy najniższymi, z możliwych, zakazami, słusznie zostało więc przez prokuratora zakwestionowane.

Rację miał również prokurator, iż w sytuacji, gdy za przestępstwa pozostające w zbiegu realnym wymierzono więcej niż jeden środek karny tego samego rodzaju i podlegający łączeniu, podstawą prawną takiego rozstrzygnięcia winien być art. 90 § 2 kk ( por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2013-01-30, IV KK 417/12, opubl. Legalis; wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2010-12-15, II KK 311/10, opubl: Legalis).

W tym stanie rzeczy należało orzec jak w sentencji.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13