Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

M. C. pozwem z dnia 16 października 2017 roku wniosła o zasądzenie alimentów od T. C. w kwocie po 1200 złotych miesięcznie. W odpowiedzi na pozew pełnomocnik T. C. wniósł o oddalenie powództwa. Sąd ustanowił dla powódki pełnomocnika z urzędu. W toku postępowania pełnomocnik powódki podtrzymał żądanie pozwu, pełnomocnik pozwanego uznał powództwo do kwoty 400 zł. miesięcznie. Pełnomocnik powódki w dniu 27 lutego 2018 roku wniósł o zabezpieczenie powództwa przez zobowiązanie pozwanego do płacenia kwoty alimentów tożsamej z żądaniem głównym. Postanowieniem z dnia 26 marca 2018 roku Sąd oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Związek małżeński M. C. i T. C. został rozwiązany przez rozwód z winy stron wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2014 roku. W postępowaniu rozwodowym M. C. żądała między innymi alimentów na swoją rzecz, ale nie zostały one zasądzone. M. C. od dnia 4 sierpnia 2016 roku uznana została za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Orzeczenie wydano do 31 sierpnia 2018 roku i w jego treści wskazano, że M. C. jest niezdolna do pracy, nie wymaga szkolenia specjalistycznego, zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej, czy uczestnictwa w terapii zajęciowej. Powódce przyznany został zasiłek stały dla osoby samotnie gospodarującej za okres od 1 września 2016 roku do 31 sierpnia 2018 roku w wysokości 604 zł., nadto pokryta została za wskazany okres składka na jej ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 54,36 zł. miesięcznie. M. C. posiada certyfikat specjalisty ds. rachunkowości, ale nie pracowała w tym zawodzie. W 2014 roku stwierdzone zostały u powódki zaburzenia depresyjne, w wyniku których była hospitalizowana. M. C. mieszka wraz ze swoją matką i pełnoletnim dwudziesto jedno letnim synem ze związku z pozwanym w domu mieszkalnym na nieruchomości zabudowanej również domem letniskowym, która stanowi współwłasność z T. C.. Syn stron nie pracuje oraz nie uczy się. Nieruchomość obciążona jest kredytem, który jest spłacany przez byłych małżonków po połowie. T. C. nie korzysta ze wspólnej nieruchomości. M. C. szacuje koszty związane z jej opłatami na kwotę ok. 1688 zł., w czym wyszczególnia ratę kredytu – 310 zł., opłaty za wodę -163 zł., telewizję – 20 zł, internet -46 zł., gaz- 148,40 zł, śmieci - 90 zł., podatek od nieruchomości -65 zł., prąd -163,18 zł., opłaty za telefon -36 zł., spłatę pożyczki na laptop- 47,23 zł. Nadto koszty swojego wyżywienia szacuje na kwotę 600 zł. Do wskazanych kosztów dolicza również koszty leków ok. 50 zł. Opłaty te powódka pokrywa z zasiłku oraz pomaga jej matka, która pracuje i zarabiać ma ok. 1500 zł. Powódka nie podejmuje żadnych działań celem poszukiwania i podjęcia pracy, czy zmiany stanu zdrowia aby pracę podjąć.

(d. wyrok Sądu Okręgowego Warszawa –Praga w Warszawie w sprawie III C 577/12 k. 206-207, 210-219 akt sprawy o rozwód, orzeczenie o niepełnosprawności k. 2 akt, decyzja o zasiłku k. 3 akt, zeznania M. C. k. 51v-52, 96-97v akt, rachunki k. 80, 82-83, 85-86 akt )

T. C. pracuje w firmie (...) Sp. z o.o. na stanowisku szefa magazynów gdzie uzyskuje dochód w kwocie ok. 4308,91 zł. miesięcznie. W okresie od 1 maja do 31 października 2017 roku pozwany uzyskał dochód w kwocie 25 853,43 zł. W 2016 roku pozwany wykazał dochód w kwocie 73 310,84 zł., od którego pobrane zostały należne świadczenia. T. C. mieszka ze swoja matką w gospodarstwie rodzinnym, w którym są dwa budynki, a wyprowadził się od powódki jeszcze przed ich rozwodem. Pozwany zamieszkuje w budynku gospodarczym o powierzchni ok. 40 m2, przekazuje matce ok. 1000 zł. na koszty związane z udziałem we wspólnym gospodarstwie domowym. W kwocie tej są koszty związane z opłatami za energię, wodę, wywóz nieczystości, media. Pozwany ponosi również koszty za telefon i abonament w kwocie ok. 135 zł., za internet 39 zł., opłaca połowę kosztów kredytu mieszkaniowego w kwocie 310 zł. za nieruchomość będącą we współwłasności z powódką. T. C. ponosi koszty związane z podnoszeniem swoich kwalifikacji to jest studiami w postaci czesnego 508 zł., 540 zł. za koszty nauki języka. Podnoszenie kwalifikacji wymagane jest od pozwanego przez pracodawcę i realizowane w formie zaocznej internetowo na uczelni w N.. Nadto pozwany ponosi koszty paliwa za dojazd do pracy w kwocie ok. 420-450 zł. T. C. jest właścicielem samochodu marki M. (...) rocznik 2013, który kupił za środki uzyskane ze sprzedaży przez jego matkę nieruchomości rolnej odziedziczonej po zmarłym ojcu pozwanego. Matka T. C. choruje na reumatoidalne zapalenie stawów, wymagające regularnych raz na dwa miesiące wizyt lekarskich, których jednorazowy koszt wynosi 150 zł. Matka pozwanego pobiera emeryturę w kwocie 953 zł, stąd pomoc finansową na jej rzecz świadczy syn. Pozwany po rozwodzie nie miał kontaktu z byłą żoną. M. C. nie przekazywała dla pozwanego informacji o swoim stanie zdrowia, nie zwracała się o wsparcie finansowe. Pozwany rzadko był wpuszczany do domu będącego jego współwłasnością, w którym mieszka powódka, jej matka i wspólny syn. Podczas odwiedzin T. C. zobaczył, że obecnie dom jest zaniedbany, a była żona jest spowolniona w swoich reakcjach. T. C. nie jest wpuszczany do swojego domu, w którym mieszka powódka od ponad roku, nie może wejść na posesje, nie ma kontaktu z synem. Wyposażenie wspólnego domu stron z okresu ich związku małżeńskiego pozostało w domu i korzysta z niego powódka. Pozwany nie występował o zniesienie współwłasności czy z innymi roszczenia z tym związanymi wobec powódki. Między stronami nie ma dialogu czy kontaktu w jakiejkolwiek kwestii nawet aktywizacji syna.

(d. zaświadczenie o zarobkach k. 24 akt, informacja PIT-40 k. 25-27 akt, zeznania T. C. k. 52-53 akt, odcinek emerytury matki pozwanego k. 57 akt, informacja lekarska dotycząca choroby matki pozwanego k. 58,59 akt, umowa na kształcenie k. 60-63 akt, przelew za czesne k. 64 akt,, faktury za kursy języka obcego k. 65-66 akt, wydruki z formularza oceny pracownika z firmy pozwanego k. 67-69 akt)

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 60 § 1 Ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy, rozwiedziony małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Niewątpliwym jest, iż związek małżeński stron został rozwiązany przez rozwód z winy stron, obecnie zaś M. C. zaliczona została do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym. Orzeczenie wydano na okres do 31 sierpnia 2018 roku i w jego treści wskazano, że M. C. jest niezdolna do pracy, nie wymaga szkolenia specjalistycznego, zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej czy uczestnictwa w terapii zajęciowej. Nadto powódce przyznany został zasiłek stały dla osoby samotnie gospodarującej na okres do 31 sierpnia 2018 roku w wysokości 604 zł.. Okoliczności te potwierdzone zostały przedstawionymi decyzjami. Sąd dał wiarę w tym zakresie zeznaniom powódki, która zeznała również, iż nie podejmuje żadnych działań aby zmienić swoja sytuację zdrowotną, a w konsekwencji i zawodową. Niewątpliwym jest również, iż powódka nie podejmuje po rozwodzie żadnego dialogu z byłym mężem zarówno w zakresie ich relacji majątkowych w tym związanych ze współwłasnością nieruchomości, z której wyłącznie korzysta ona ze swoją matką i wspólnym pochodzącym z małżeństwa synem, jak również w zakresie rozważenia wspólnych działań dla zaktywizowania syna nie pracującego i nie uczącego się. Sąd dał w tym zakresie wiarę zeznaniom T. C., które potwierdzone zostały przez powódkę. M. C. inaczej od pozwanego przedstawiała przyczyny tego stanu, ale w istocie potwierdziła sam fakt jego występowania. Niewątpliwym jest w ocenie Sądu, iż mając na uwadze wysokość zasiłku uzyskiwanego przez powódkę jest ona wspierana przez swoją matkę. Łączna kwota zasiłku i dochodu matki powódki to jak wynika z jej zeznań i przedstawionej decyzji kwota 2100 zł. miesięcznie. Zestawienie tej kwoty z kosztami utrzymania przedstawionymi przez powódkę i oszacowanymi na kwotę łączną 1688 zł. oznaczałoby, że ok. 80% całości dochodu przeznaczane jest na powódkę. Przy takim oszacowaniu pominięta musiałyby zostać większość kosztów matki powódki oraz pełnoletniego syna stron nie pracującego i mieszkającego z powódką. Sąd nie dał wiarę w tym zakresie zeznaniom powódki gdyż przedstawione przez nią proporcje w zakresie kosztów i dochodów nie są wiarygodne. W ocenie Sądu niewątpliwym jest, iż zachodzi dysproporcja między dochodami pozwanego i powódki. Świadczą o tym przedstawione dokumenty w postaci decyzji przyznającej zasiłek oraz zaświadczenie o zarobkach i zeznanie PIT. T. C. nie posiada nikogo na utrzymaniu nadto jego dochody są znacznie wyższe od dochodu M. C.. Sąd dał wiarę zeznaniom T. C. w zakresie przedstawionych przez niego kosztów utrzymania uznając je za adekwatne do faktycznie ponoszonych. Zostały one potwierdzone przedstawionymi dowodami w postaci dokumentów wskazujących na ich ponoszenie. Nadto Sąd za zasadne uznał ponoszone przez T. C. pozycje kosztowe związane z jego dokształcaniem się. Konieczność uzupełniania wykształcenia, czy znajomości języka obcego są uzasadnione wymogami w zakresie zaleceń dla rozwoju pracownika na stanowisku jakie zajmuje pozwany. Okoliczność ta została potwierdzona przedstawionym formularzem oceny pracowniczej. Zasadnym jest również wspieranie przez T. C. jego matki w związku z wysokością jej emerytury i uzasadnionymi kosztami jak leczenie, czy zwiększonym jego udziałem w kosztach wspólnego ich utrzymania, które pozwany ocenił na kwotę 1000 zł. miesięcznie. W ocenie Sądu mając na uwadze udokumentowane problemy zdrowotne powódki, wysokość jej zasiłku zasadnym jest przyjęcia istnienia przesłanki niedostatku po jej stronie jako uzasadniającej zasądzenie alimentów od pozwanego. Przy określaniu wysokości obowiązku alimentacyjnego Sąd wziął pod uwagę okoliczności, iż T. C. przyczynia się obecnie do ponoszenia kosztów utrzymania powódki przez pozostawienie jej do korzystania całości nieruchomości stanowiącej jego współwłasność, ponosi również połowę kosztów kredytu mieszkaniowego związanego z tą nieruchomością mimo, iż nie korzysta z niej. W ocenie Sadu jest to wymierne finansowo wsparcie powódki przez pozwanego. Nadto przy uwzględnieniu całości wskazywanych kosztów utrzymania T. C. oraz wsparcia udzielanego matce pozostaje mu do dyspozycji kwota ok. tysiąca złotych, która w ocenie Sądu może w części zostać przeznaczona na wsparcie pozostającej w niedostatku byłej żony. Sąd wziął pod rozwagę okoliczność, iż T. C. zadeklarował wsparcie finansowe dla byłej żony, nadto świadczy na jej rzecz oraz na rzecz jej matki i wspólnego dorosłego syna w postaci pozostawienia im do nieodpłatnego korzystania swojej części wspólnej nieruchomości oraz spłacanie połowy kredytu mieszkaniowego. Wobec powyższego mając na uwadze powyższe oraz mając na uwadze zarobki pozwanego Sąd na podstawie art. 60 § 1 k.r. i op. zasądził od T. C. na rzecz M. C. tytułem alimentów kwotę po 600-zł. miesięcznie. Sąd nałożył na T. C. obowiązek zwrotu opłaty sadowej, od której zwolniona była powódka na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Otwocku, co znajduje swoje uzasadnienie w art. 98 § 1 Ustawy kodeks postępowania cywilnego w zw. z art. 113 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Sąd przyznał pełnomocnikowi z urzędu powódki zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu stosownie do § 8 pkt. 5 w zw. z § 10 ust. 4 i § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.