Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. L. (1) (L.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania H. L. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 15 listopada 2017 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego ze wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru wynoszącym 98,77% poczynając od dnia (...)

Sędzia

Sygn. akt IX U 1700/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15.11.2017r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił H. L. (1) ponownego ustalenia wysokości emerytury gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony nie jest wyższy od poprzednio ustalonego, który wynosi 91,30%.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę wnosząc o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego dla ustalenia wysokości jego zarobków z okresu zatrudnienia w (...) R..

Załączył do odwołania angaże, w których wskazano stawkę wynagrodzenia za godzinę jego pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi wniósł o jego oddalenie podnosząc, że organ rentowy nie znajduje podstaw do ustalenia za brakujące lata wynagrodzenia na podstawie angaży gdyż podana w nich jest tylko stawka godzinowa, a brak jest informacji o ilości przepracowanych godzin.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

H. L. (1) od 6.12.2008r jest uprawniony do emerytury. Wcześniej od 3.10.1993r ubezpieczony pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, której podstawę wymiaru obliczono za okres do I.1986r do XII.1989r i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty wynosił 110,42%.

Decyzją z dnia 5.01.2009r obliczono wysokość emerytury ubezpieczonego ze wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru wynoszącym 68,67%.

Kolejną decyzją z dnia 19.02.2009r od 1.01.2009r przeliczono ubezpieczonemu emeryturę ze wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru wynoszącym 81,59% z uwzględnieniem w podstawie wymiaru składek za okres od 1968r do 1990r z przyjęciem minimalnego wynagrodzenia za lata, za które ubezpieczony nie przedstawił zaświadczenia o wysokości zarobków.

W dniu 6.03.2009r ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury załączając legitymację ubezpieczeniową, w której znajdowały się adnotacje o wysokości wynagrodzenia za lata 1967, 1968, 1970 i 1982.

Decyzją z dnia 24.03.2009r organ rentowy przeliczył ubezpieczonemu emeryturę ze wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru wynoszący 91,30%, w oparciu o podstawę wymiaru składek za lata 1968r do 1974r i od 1978r do 1990r, przy przyjęciu za lata 1971, 1972, 1973 i 1974 minimalnego wynagrodzenia.

W dniu 19.10.2017r H. L. (1) złożył ponownie wniosek o przeliczenie emerytury (akta rentowe).

Ubezpieczony od 15.09.1967r do 31.01.1983r był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Kombinacie Budownictwa (...) w R..

Przez okres 2 lat od 15.09.1967r ubezpieczony był zatrudniony jako junak w celu nauki w przedsiębiorstwie.

Za lata 1978-1983 zachowały się kartoteki wynagrodzeń, z których wynika, że otrzymał wynagrodzenie akordowe oraz okresowo dodatek za rozłąkę, a od I.1981r dodatek za wysługę.

Wynagrodzenie ubezpieczonego wynosiło:

od 01.08.1968r do 18.10.1971r – 7 zł na godzinę

od 19.10.1971r do 30.04.1973r – 8 zł na godzinę

od 01.05.1973r do 31.07.1975r – 10,50 zł na godzinę

od 01.08.1975r do 31.07.1977r – 12 zł na godzinę

od 01.08.1977r do 31.08.1978r – 13,50 zł na godzinę

Od 1.03.1975r przyznano mu dodatek za rozłąkę w wysokości 30 zł dziennie w przypadku nie powracania codziennie do miejsca stałego zamieszkania ze względu na przedłużony czas pracy na budowie. Od 1.05.1974r przyznano mu dodatek brygadzistowski w wysokości 10%.

Z karty obiegowej i świadectwa pracy wynika, że ubezpieczony otrzymywał premie zgodnie z regulaminem premiowania.

Ubezpieczony w powyższych okresach nie miał nieusprawiedliwionych nieobecności w pracy ani urlopów bezpłatnych (akta osobowe).

Był wynagradzany w systemie akordowym i wysokość wynagrodzenia zależała od wielkości przerobu, a premia nie była wypłacana w stałej wysokości i jej wysokość dla danej brygady ustalał kierownik lub majster (zeznania ubezp. k.14a akt spr.).

Ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby

w 1971r – 0 dni

w 1972r – od 9.VI. do 11.VI.

razem 3 dni

w 1973r – od 20.VI. do 21.VI.

od 10.VII. do 17.VII.

od 4.IX. di 12.IX.

od 18.IX. do 25.IX.

od 6.XII. do 8.XII.

razem 38 dni

w 1974r – od 15.V. do 17.V.

od 26.VII. do 29.VII.

od 30.VII. do 31.VII.

razem 9 dni

w 1975r – od 2.I. do 31.I.

razem 30 dni

(legitymacja ubezpieczeniowa).

Przy przyjęciu wykazanych w angażach stawek godzinowych wynagrodzenia za pracę i przy przyjęciu, że w latach 1971-1976 czas pracy wynosił 8 godzin dziennie i 25 dni w miesiącu wynagrodzenie ubezpieczonego za pracę wynosiła co najmniej

w 1971r – 17.355 zł

w 1972r – 19.200 zł

w 1973r – 23.200 zł

w 1974r – 25.200 zł

w 1975r – 26.700 zł

w 1976r – 28.800 zł

Wskaźnik zaś wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego obliczony z 20 lat podlegania ubezpieczeniu z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek z lat 1869-1976 i 1978-1989

1969r – 87,88%

1970r – 188,61%

1971r – 61,33%

1972r – 63,77%

1973r – 69,09%

1974r – 65,93%

1975r – 56,86%

1976r – 56,06%

1978r – 111,02%

1979r – 150,63%

1980r – 138,73%

1981r – 114,38%

1982r – 116,97%

1983r – 76,85%

1984r – 90,43%

1985r – 85,35%

1986r – 94,03%

1987r – 116,51%

1988r – 119,80%

1989r – 111,32%

1975,55% : 20 wynosi 98,77%

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczanego zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu w oparciu o dane zawarte w przedstawionych przez ubezpieczonego angażach i znajdujących się też w aktach osobowych ubezpieczonego z okresu jego pracy w Kombinacie Budownictwa (...) w R. było możliwe ustalenie wynagrodzenia ubezpieczonego za lata 1971-1976, które jest wyższe niż przyjęte przez organ rentowy wynagrodzenie minimalne.

Ubezpieczony wprawdzie otrzymywał wyższe wynagrodzenie niż wyliczone bo był wynagradzany w systemie akordowym ale nie jest możliwe odtworzenie tego wynagrodzenia z uwagi na brak norm akordowych. Nie jest możliwe też ustalenie wysokości pobieranej przez ubezpieczonego premii, bo jak sam zeznał, miała charakter uznaniowy i o jej wysokości decydował kierownik lub majster.

Z zapisów w aktach osobowych nie da się też obliczyć kwoty dodatku brygadzistowskiego bo nie wskazano, od jakiego elementu wynagrodzenia należy liczyć 10%. Z powodu braku wykazu okresów, kiedy ubezpieczony świadczył pracę poza miejscem zamieszkania, nie jest możliwe ustalenie wysokości dodatku rozłąkowego.

W tej sytuacji w ocenie Sadu nie było potrzeby dopuszczania dowodu z opinii biegłego b o wyliczenie wynagrodzenia w oparciu o stawkę wynagrodzenia godzinowego nie jest skomplikowane.

Za okresy niezdolności do pracy ubezpieczonemu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6.07.1972r o podwyższeniu zasiłków przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby pracownika (Dz. U. Nr 27, poz.191) art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17.12.1974r o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w ramach choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983r poz.143 j.t.) zasiłki chorobowe wynosiły:

do 30.06.1973r – 85%

od 1.07.1973r do 30.06.1974r – 90%

od 1.07.1974r do 15.09.1975r – 80%

od 16.09.1975r – 100%

wynagrodzenia.

Zważywszy jednak, że podstawą wyliczenia zasiłków chorobowych było średnie wynagrodzenie obliczone akordowo i z premią, Sąd za okresy niezdolności do pracy przed 16.09.1975r nie pomniejszył wyliczonego wynagrodzenia.

Wykazane w legitymacji ubezpieczeniowej H. L. wynagrodzenie za 1970 rok, przy stawce zaszeregowania za godzinę wynoszącej 7 zł, jest znacznie wyższe niż wyliczone przy wyższej stawce za późniejsze lata. Zatem wyliczone przez Sąd stosownie do art. 15 ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2016, poz.887) nie jest zawyżone.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji wyroku.

Sędzia: